Ægir - 15.03.1977, Qupperneq 9

aistaðnum. Jafnvel stórir fiskar svo sem lax
eru
umsvifalaust reknir burt. Hrygnan
uui i. jrn.ygiicui
^remsar vel hrygningarstaðinn með því að
s a ®P°rðinum kröftuglega til, þannig að fínn
n ur og leðja skolast burt. Þannig myndast
^a arfróp í botninn. Meðan hrygnan lagar
ygningarbotninn, hefur hængurinn oft
hra tinn °Pinn, svipað því sem gerist þegar
o/gniug fer fram, en þá hafa bæði hrygnur
. . nængar kjaftinn opinn. Oft er hæng-
urinn
upptekinn við að reka burt aðra óvel-
n..nina fiska, og komi þá annar hængur of
^ægt hrygnunni þar sem hún liggur í
bít°^lnni getur hrygnan átt það til að
a illilega í hinn óvelkomna hæng og reka
nn burt. Hrvgnan hrygnir í smáskömmtum.
br , a^Veðnum hreyfingum og merkjum gefur
hr ,gnan ^ kynna, hvenær hún er tilbúin til
hrvgningar' ffumgurinn syndir þá við hlið
k?nunnar og sprautar svilum yfir hrognin.
hr sem er 43 cm að lengd, getur
guj,gnt fra 800 upp í 2500 hrognum. Þau eru
hjr eit. °g þvermál þeirra oft um 4,2 mm.
a Ugnin klekjast út í apríl, og lengd seið-
gul ^ 6r Um cm' Ne®an a kviðnum hafa þau
en sekkinn, en í honum er næringarforði sem
ur lst t um það bil einn mánuð, en þá get-
Pg^H^ðið byrjað að afla sér fæðu sjálft.
in a Ungviðsins er um sinn, eftir að nær-
srn’ °r^Ínn er búinn, einkum svifdýr og
rn.aar linfur skordýra. Ungviði bleikju er
er °f úurðgert og duglegt, og ef nóg fæða
ja -Vrir hendi vaxa bleikjuseiði hraðar en
gre^~ e^a urriðaseiði. Auðvelt á að vera að
ja na 1 sundur bleikjuseiði annars vegar og
ig a'.°S urriðaseiði hins vegar. Laxa- og urr-
Unneiði bafa regluleg för eða merki á hlið-
för m ^^1 nllií fingraförum. Þessi merki eða
seigeru blns vegar óregluleg á hliðum bleikju-
náð30113 ^erki þessi haldast uns seiðin hafa
niðurgöngustærð, þó þannig að þau hverfa
um sumarmánuðina, en eru greinileg á haust-
in og veturna. Þannig eru niðurgönguseiði
ekki frábrugðin öðrum sjóbleikjuseiðum að
lit um sumarmánuðina. Aðalfæða seiðanna
er ýmis skordýr, sniglar, púpur og lirfur
vatnaskordýra.
1 N-Noregi lifa sjóbleikjuseiði í fersku
vatni í 2—7 ár áður en þau ganga í sjó í
fyrsta skipti. Seiðin hafa þá náð 18—26 cm
lengd; einstaka niðurgönguseiði getur þó náð
29 cm lengd. Flest seiðin ganga til sjávar
þriggja til fimm ára gömul, og er stærð þeirra
þá frá 18—23 cm. Aldur niðurgönguseiða sjó-
bleikju annars staðar á norðurslóðum virðist
svipaður og í N-Noregi.
Aldursdreifing niðurgönguseiða hjá sjó-
bleikju og sjóbirtingi, sem vaxa upp á sama
stað, er mjög áþekk. Aldursdreifingu sjó-
bleikju- og urriðaseiða við fyrstu göngur í sjó
úr Salangen ánni við Troms í Noregi er sem
hér segir:
Aldur seiða sem
ganga í sjó í
fyrsta skipti Sjóbleikja Sjóbirtingur
2 ára 8,8% 0,8%
3 — 28,2% 28,4%
4 — 41,0% 52,5%
5 — 19,4% 15,8%
6 — 2,6% 1,5%
Bleikjan gengur úr fersku vatni í sjó
snemma á vorin, en hverfur aftur upp í árn-
ar á sumrin. Eldri fiskar, sem gengið hafa
í sjó áður, ganga í árnar á undan yngri fisk-
um. Sjógönguseiði bleikju ganga flest til sjáv-
ar í júní, á sama tíma og sjógönguseiði urr-
iða og lax. Þegar bleikja fer til sjávar, geng-
ur hún i torfum, venjulega á kvöldin og nótt-
unni, og má oft sjá slíkar göngur á björtum
sumarnóttum. Bleikja og urriði halda sig ná-
lægt landi, oft í torfum á svipuðum slóðum,
Sjóbleikja
Æ GI R — 87