Ægir - 15.03.1977, Qupperneq 24

Það þótti Ingvari strax sýnt, að hér væri
um stórfellt tæki að ræða, sem valda myndi
gerbyltingu í síldveiðum.
Ingvar sendi fiskimálastjóra skeyti, hvort
hann mætti ekki kaupa eina blökk til reynslu
og fékk jákvætt svar. Hann fór síðan að leita
uppi þá sem framleiddu blakkirnar. Það ætl-
aði ekki að reynast auðvelt, þetta voru fram-
takssamir náungar, sem komið höfðu sér fyrir
í skúrum alllangt fyrir norðan bæinn og voru
enn að þreifa sig áfram og þetta var naum-
ast orðin regluleg framleiðsla.
Þeir voru strax ákafir í að senda blökk til
Islands og Ingvar tók heim með sér eina
blökk, hina fyrstu kraftblökk, sem hingað
kom. Það má bóka það í atvinnusögunni, að
það var vorið 1956.
Þessi fyrsta blökk fór um borð í Fanney,
þó að hún nýttist aldrei þar um borð. Stur-
laugur Böðvarsson á Akranesi fékk strax mik-
inn áhuga á kraftblökkinni og Ingvar pantaði
aðra blökk fyrir hann og það var blökkin,
sem reynd var á Böðvari sumarið 1956 í Mið-
nessjónum og aftur 1957, en Böðvar var of
lítill til þessara tilrauna.
Ingvar útvegaði einnig blökkina, sem Guð-
mundur Þórðarson var með 1959, en þá fyrst
lánaðist okkur kraftblakkarveiðin.
Fyrstur með kraftblökk er bar árangur
I bókinni ,,Mennirnir í brúnni“, 1. bindi,
sem Ægisútgáfan gaf út, birtist kafli sá, setf
hér fer á eftir.
„Sjómannadagsblaðið hafði tal af Baldr'
Guðmundssyni, útgerðarmanni, en skip hans
„Guðmundur Þórðarson", sem er 200 tonna
stálskip, varð fyrsta skipið til þess að innleið3
kraftblökkina hér á landi.
Við höfum ekki fundið upp kraftblökkina'
segir Baldur og brosir. Hún hafði verið notuð
í allmörg ár í Bandaríkjunum og er þaðan upP'
runnin. Annars er höfuðkosturinn við blökk'
ins sá, og það sem mestu máli skiptir,
síldarskipin losna við nótabátana og allt seU1
því fvlgir. Blökkin er staðsett í veiðiskipiuu
sjálfu og dregur síldarnótina um borð í þa®'
Útilokað væri að veiða hér syðra með söm11
aðferð og tíðkast fyrir Norðurlandi — me^
nótabátum, því þeir verða ekki notaðir nema
þegar bezt er og blíðast. Þetta hefur veri®
reynt, en hefur ekki borið árangur.
Annars vil ég taka það fram, segir Baldu1’
að það er fyrst og fremst Haraldi Ágústssy111'
skipstjóra á Guðmundi Þórðarsyni, að þakka'
hversu vel tókst þegar í upphafi að nota
blökkina. Haraldur hefur einmitt ritað Wa
sér nokkuð um það efni, fyrstu tili’aunir sín31'
og er rétt að það verði birt, en það hljóðar
svo:
„Þann 21. júní 1959 var lagt af stað flU
Reykjavík á mb. Guðmundi Þórðarsyni
70 til síldveiða fyrir Norðurlandi með hring'
nót. Útbúnaði var þannig háttað, að draga attl
Guðmundur
Þórðarson
RE 70
102 — ÆGIR