Ægir - 15.03.1977, Qupperneq 25

« lna me^ kraftblökk, sem fengin var frá
sk' er*^U' ^ar nótin höfð aftast á þilfari
s,!ps!ns °g blökkin í bómu afturmasturs
ferð^lnS ^n^nn nótabátur var hafður með-
af u’ Gn ^ess 1 stað var nótinni kastað beint
kast'lpmu °S hún dregin inn í það aftur að
meðf t°.knu' hítiH stál-vélbátur var hafður
in °® Var hann í uglum bakborðsmeg-
þe ar báturinn hafður í enda nótarinnar,
ri(').ar kastað var og síðan til þess að halda
Sv 1Uni íra skipinu, meðan háfað var úr henni,
0„ ,Var hann notaður til annars, sem til féll,
orn að góðum notum.
ski Var ko:^ um ^ metra aftan við bakka
fr 1 Slns; Var korkaendi nótarinnar bundinn
háf a ^ kana’ Þegar bundið var á síðuna og
að a»’ en hrjóstið lá í fellingum eftir henni
efti Unni °S var steinateinninn bundinn aftur
kraftKkÍPÍnU' ®'Óan var n°tin hífð inn með
tím ,n.'°hkinni, þar til hægt var að háfa. Á
hrn ^ ^-lnu júní til 6 júlí var kastað 8 sinn-
9ldr • eukst síld í flestum köstunum, en þó
j ei ^r 100 tunnur í kasti.
ar j ,es.sum köstum komu töluverðir annmark-
Set . lns a þessari aðferð. Meðal annars stað-
sem ?ln a hlökkinni, sem var slæm, þar
vjj^j not’n dróst of aftarlega inn á skipið. Þá
ast 1 ^lturendi skipsins með þessu móti drag-
að o' .mikið að nótinni og var því hætta á
þ °tln læri undir kjöl.
meö^lu- komið var að Þvt að þurrka upp
mikj* lokÞinni, kom í ljós, að hafið var of
Verki Varii setja gils á nótina til að ljúka
sha .U‘ ^ar gilsinn festur í fremri davíðuna
S,)®*»Wsmegi„,
að v Jess a® draga nótina varð blökkin sjálf
^iða^rr mjÖg hátt í afturbómunni og þar af
naep-ij1 1 Var erfitt að hafa dráttinn á netinu
eSa jafnan, en það er afar mikið atriði.
ÍT’f-f*
aður lr Þessi 8 köst var gerð breyting. Smíð-
þilfar.Var serstakur kassi fyrir nótina á báta-
^erðs1 °®. kun færð í fremri davíðuna stjórn-
endi, ^16®111, Einnig voru gerðar minniháttar
^rbætur.
betra «6tta hreyttist aðstaðan mjög til hins
þegar SkiPið hætti að dragast inn í nótina,
þjggil regið var, blökkin var í þeirri hæð, sem
og Sjggast var 111 a® ná til að jafna nótina
iðUnnast en ekki síst var hægt að snúa dav-
1 °g blökkinni fram, þegar þurrkað var
uPp
°§ var þá bilið hæfilegt, þangað sem
nótin var bundin upp á síðuna. Þá var einnig
frjálsara fyrir mennina, sem höfðu þann
starfa að leggja niður nótina jafnóðum og
hún dróst inn á skipið og skipstjóri hafði
betri yfirsýn yfir veiðarfærið í kastinu. Létt-
báturinn, sem áður var getið um, hafði nú
þann starfa að halda skipinu upp í sjó og
vind, meðan háfað var. Hraðinn við að draga
nótina jókst til muna.“
Að lokum segir Haraldur Ágústsson, skip-
stjóri um þessa fyrstu tilraun við kraftblökk-
ina:
„Aðalkosti við þennan útbúnað (kraft-
blökk), miðað við venjulegan útbúnað á hring-
nót, tel ég vera:
1) Skipið losnar við nótabátinn. Mjög erf-
itt er að ferðast með nótabáta í eftirdragi í
vondum veðrum og eiga þá á hættu að missa
þá niður og oft með nótinni í, en þess eru all-
mörg dæmi, sem kunnugt er.
2) Hægt er að ná stórum köstum upp
með kraftblökkinni í stað þess að áður þurfti
að fá hjálp frá öðrum skipum.
3) Meiri hraði við köstun á síld.
4) Að geta notað vélarafl i staðinn fyrir
mannafl.
5) Skipið er fljótara í öllum ferðum og ör-
uggara á ferðalagi en ella.
Stærð nótarinnar var 230 faðmar á korka-
tein, 53 faðmar á dýpt. Felling 40—50%.
Kastað var 72 sinnum. Afli 13.250 mál og
tunnur. Úthaldsdagar 77.“
Hver voru tildrögin að þið réðust í þetta?
— Ástæðan er líklega fyrst og fremst sú, að
skipin fóru stækkandi, sem tóku upp hring-
nótaveiðar. Vorum búnir að gera ráðstafanir
til að kaupa hringnótabát, en það ár, 1959,
var það óþekkt að nota 200 tonna skip á
hringnót. Stóru skipin voru með snurpunót
og tvo báta, litlu skipin ein með hringnót.
Hringnótin hefur ýmsa kosti. Það þarf færri
menn í áhöfn, fljótlegra er að kasta á torfu
og einn nótabátur vélalaus kemur í stað
Uæggja vélbáta á snurpunót.
Höfðu einhverjir fleiri reynt kraftblökk á
undan ykkur?
Já, tvö síldarskip höfðu reynt blökkina, en
það hafði ekki borið árangur, og sést af því,
að Haraldur hefur unnið mikið brautryðj-
andastarf með því að verða fyrstur til að koma
Æ GI R — 103