Ægir - 01.10.1981, Blaðsíða 22

um skipt í tvo hópa, sem hvor um sig stóð sex
stundir í senn. Út af þessu var þó brugðið, ef mikill
var afli. Þá voru oftast báðar vaktir á þilfari í einu,
meðan hrotan stóð. Þannig áttu tveir menn auðvelt
með að skiptast á um sömu kojuna. Þegar legið var
við land urðu menn hins vegar að ná samkomulagi
um það, hvernig skipta skyldi fletinu.
Ærið óþrifalegt mun oft hafa verið i ibúðum
skipverja, einkum ef mikill var afli og menn óðu út
og inn slorugir upp yfir haus. Ekki þarf heldur að
efa, að vart hefir lifrarfbrælan haft mjög bætandi
áhrif, þó segja mér gamlir hákarlamenn, að mest
hafi það farið eftir því, hve margir munntóbaks-
menn voru á hverju skipi, á hvaða stigi þrifnaður-
inn var.
Um mataræði hákarlamanna er það að segja
að það var að mestu leyti skrínukostur, hangikjöt,
saltkjöt, harðfiskur og bræðingur til viðbits.
Helztu brauðtegundirnar voru hagldabrauð og
skonrok, en pottbrauði hætti til að mygla. Mikil
framför var það, þegar farið var að hafa kabyssur í
skipunum, en þá gátu menn velgt sér kaffi og te og
soðið grauta. Þá tíðkaðist það einnig mjög er á
leið, að hákarlamenn gátu drýgt kost sinn með því
að kaupa, eða jafnvel stela eggjum vestur á
Hornströndum. Mun þetta hafa verið eina
nýmetið, sem völ var á. Yfirleitt mun það hafa
verið föst regla, að útgerðin legði til kaffi, svo og
grjón í grauta. Ekki er mér fullkunnugt um það,
hvort útgerðin lagði einnig til eldsneyti það, er
brennt var í kabyssunum, en það mun oftast hafa
verið svörður ellegar spýtnarusl. Ef hins vegar
mikið lá á að kveikja upp þótti mjög gott að stinga
lifrarbita i kabyssuna, það þótti fljótvirkast.
TILVITNANASKRÁ.
1) D. I. III, 287 — 290.
2) Saga íslendinga VII, 405.
3) Þorsteinn á Skipalóni, 245.
4) Þorsteinn á Skipalóni, 245.
5) Skútuöldin I, 358.
6) Þorsteinn á Skipalóni, 274—75.
7) Þorsteinn á Skipalóni, 282.
8) Skútuöldin I, 367—68.
9) Þorsteinn á Skipalóni, 302.
10) Þorsteinn á Skipalóni, 302.
11) Norðri, október 1855.
12) Sbr. Arnór Sigurjónsson: Einars saga Ásmundssonar I,
180.
13) Norðri 20 . marz 1858.
14) Landshagsskýrslur Bókmenntafélagsins llbd., 558.
15) Norðri 15. október 1858.
16) Norðri 24. apríl 1861.
17) Skútuöldin I, 439.
18) Theódór Friðriksson: Hákarlalegur og hákarlamenn.
19) Norðanfari, fréttagreinar og skýrslur frá Bræðsluhúsunum
árin 1872—73.
20) Skútuöldin I, 512.
21) Norðanfari, janúar 1874.
22) Fróði 1882.
HEIMILDASKRÁ.
Arnór Sigurjónsson:
Einars saga Ásmundssonarf I — II, 1. Rvík. 1957 — 1959.’
D.I. Diplomatarium Islandicum. íslenzkt Fornbréfasafn. III-
Kh. 1896.
Frásögn Egils Jóhannssonar skipstjóra á Akureyri og bréf frá
honum til höfundar.
Fróði, blað á Akureyri.
Gils Guðmundsson:
Skútuöldin I — II. Rvík. 1944 — 1946.
Kristmundur Bjarnason:
Þorsteinn á Skipalóni I — II. Rvík. 1961.
Norðanfari, blað á Akureyri.
Norðri, blað á Akureyri.
Rit þess íslenzka Lærdóms—Lista Félags, 7. bd., Kh. 1787.
Skýrslur um landshagi á íslandi II. bd. Kh. 1861.
Theódór Friðriksson:
Hákarlalegur og Hákarlamenn. Rvík. 1933.
Þorkell Jóhannesson:
Saga íslendinga VII, Rvík. 1950.
Þorkell Jóhannesson og Bergsteinn Jónsson:
Tryggvi Gunnarsson I — II, Rvík. 1955—1965.
Sjaldséðir fiskar
Framhald af bls. 577.
Viðbót við sjaldséð fiska 1979:
Á meðan verið var að ganga frá handriti
þessarar greinar fréttist um sjaldséða fiska sem
veiðst höfðu 1979 en misstu af skráningu þá. Þessir
fiskar voru:
Stóra brosma Urophycis tenuis (Mitchill, 1815). 1
stk., 110 cm, 26. júní, SA-land.
Sandhverfa Psetta maxitna (Linnaeus, 1758). '
stk., 63 cm, júní, Breiðamerkurdjúp. 1 stk., 62 cm>
júní, SA-land. 1 stk., 56 cm, júlí, Breiðamerkur'
djúp.
542 — ÆGIR