Leifur


Leifur - 06.07.1883, Page 1

Leifur - 06.07.1883, Page 1
L. ABGr. WINNTPBÖ 6. ,TTJI,I 1883. NO 9. ( Fianili.; ENNTIL LANDA MINNA. pað, setn merm pekkja um allt petta er náttúrLga sundur deilt í, margar (ræöigreinír, og má peim þanuig niður raða : 1. Nittúruvlsindi, um liinn s(i]ilega lieim ( i. c. Empirical seeeucos. ) 2. Sálarvísindi, um hina ósýuiltgu lieima ( Metaphysicetc. ) o s frv, jiessi vfsindi eru opt svo sameinuð. að vjcr hljótum að gjöra priöju delld : 3. Blönduð vísindi. í fjrstu deild eru, svo s*m, jarðarfsieði, stcinafræði, malmafræði, jurtafræði, dj'rafræði, lagar og loptsfrssði, stjörnufrœði. Gfcalr>vði, eöl isfræði, hita, rafurmagns og stgulmsgnsliæíi, hræringar og jafnvœgisfiœði, (Djn»n>its& Statics. ) pá koma hreiu töluvísindi, reikuing- ur. bókstafa reikinngur (Algebra. ) jarðmæling ( Geomctri. ) prihyrningafræji, ( Trigonouie- try. ) kálufneöi ( Conics ) og þá liœrri tólu- vísindi, svo sem lutegral & Difl*rentical Calcul- us, etc. jþessar fiwðigreinir eru undirstaða allra vérklegra framfara og uppgötvana. Af náttúru- vfsindum læruin vjer um heÍBiin ei«s cg hanu virðizt augum vorum. og 1 tóluvísisdum mæl um vj#r öfl pau, ssm »11 af vimna, og stæiðir pœr, sem pckkjanlegar aru, mcð peirra lijálp mælum vjer jörðina, höfin , hnettina, ljósluaftan og öflin, ,nwo iiátíúruvlsicdanna iijálp pviugum vjcr öflin til að viuna fyrir css. pannig búa mcsa til gufuvjelar, járnv#gu, námuvjelar cg smíða- vjelar, brúa í’iréi og byggja hallir, auka verzl- un, auka frjóftemi jsiöarinnar, bdra heilsuna, og auka tímanlega hagsæld. vizkau yfirvinuur máttinn, pessu uæzt bendum vj«r á sálarvísindin. svo sein kugsuuarfrœði ( Logic. ) sálarfrasði. siöafrseii og guðfrtsði. Af p«ssum lærir maður pað, sem kunnugt er, um anda og sálu mansias, skyldur hans og trú. Hin priðja dmld inniheldur pær greinar sem kalla inætti raaunfjelag svisindi, svo sem málafræði, sögufræði, ritfræði ( Literature ) skáldfræði,, stjórnfræðí. fj*iagsfræði ( Socio- logy. ) verzlunariræö i o. s. írv. paö er auðsjeð að ómögulagt er fyiir nokkurn einn að læra öll vísindi, nei, paö sr ómögulegt að læra nwira enn eina grcin til hijt- ar. pó maður t*ki að eins eina grein, pá cr allt af nóg að læra. Hinn visasti er tias og baru viö Stiöud hins niikJa regin hafs. Lífið er stutti tíminn á hrað ftrð, en paö er cngiu orsök tii pes* »ð vjer skyldum liaíha visindunum, heldur pvert á*j móti. Vjer skyldum verjn kröptum vormn til aö öðlast hið æözta hnoss, *em forsjóuin hefir settfyiir oss; peningar og fjo eru fyrir lika tnan, likaminn fyrir andaun, andinnguðs. Vjer leggum aldrei of mikið i sölurnar fyrir góða mentun. Ekkert er of dírt, scm lyptir manninum upp úr deyfð. fávizku og par af íljótandi Jöstuin, lyptir lionum til pekk- ingar, sannleiksaitar, silsrfrelsisog par af l«ið- andi framfara, tlyggðar, lieiila og hamingju. En pjer mwttuð segj*. hvað gagnar allt petta ? Yjcr elskum atentun og visindi, en höf- um iivOrki tíma nje peninga til að iæra á skól- un . petta ersatt hvað liiarga snertir, enflest- ir e ða allir geta varið einni eöa tvcimur stund um á dag, sjer til uppfrœðicgar, Lærdómur skerpir mannin og gj) rir hanu larari aö gegna slnuna daglegu störfum. J>nr að auki getið pjsr stofnað skóla, par, 'cm yngri og eldri gætu Jært a vetrmn. Vjer höfum eius gó. a hæfilegleika eins og niargir hjer lcndir, Játum oss pvi ekki vcrða á eptir 1 [>>• ciai. If, Partur. par eð vjer lærum af re\ nslunni, læruru al sögu hins umliðha eins og pv-í, sem yfirstcml ur, pá er gott fyriross nö iita smásaman á úin liðna tið og læra af misföruin vorum. Ef vjer litum yfir árin sican vjcr koihum, og berum iramfor vor hjer sanian við frainför landa heima á fráni, getuin vjer sjeð bctui kvar vjsr erum staddir, En p«gar vjer sjáum oa ábólavaut, or Iiið fjrsta sem gjöra skai aö vinna bót. vn eyða ekkitimanum í gagnslaust vil eca álósun. Fyrst og lrenist skyidum vjer gela gaum að trúarefnuin vorum Ull haniingja maunfje lagsins erkotnin asdir frúarliff og siöferðipcss. Lítiö á m*sta prótestanta pjóóiruar á pessari öld llmar voldugustu ríkustu og mentuöustu eru pær. sem em iiiuar siðavöndustH og trúraknustu paðcrpví áríðandi að pjer kosí.ð kapps um aö viöhalda söfnuðum ogsjariö ekki pesinga til aö tá dugaudi presla og keniara. í tilliti til siofjrðis, pí má sjá ab hugur marua er vakuacur i pessu eiVi. Ef vjer berum oss saman .við aðrar pjóúir fíuuum vjer að visu enga svo viðfvcegíi mciin á mecal vor, scm ninnn viuiun Hovvard eða Wilberforce, en vjer höfum valla nolvkra á svo lágu stigi, seni si.m.r eru Jajá oöruai pjóðuai. .Siðan vjrr koeiuni lijr wA iuin siöir vorir náttúrlega hriyzt, cn nð.-emi vor J arl' ikkiað glatast. petta er lieidur varia tilfelliö pegar vjer litum áhvað 'liiniri áu landar l.afa gjorisíéan peir koinu hingað. Fyrst má teija stvfnun og viðhaldsunnu- dagaskóla, tinkanlega íytir irainfylgui uokkurra úgætis kvenua. paö er alment viðurkenL a meö- ai mentaöra pjóða aö kvennmeun sjeu hinirbeztu kristniboOa r pcim ir að pakka lyri» hiÖ fagm og »öra> fjelrtgs ilf mai na á meöal, pser l.fga og l’egra og blessa hsimiiis líi nia.n'a, og eru peiu, lii fynrinyn dai 1 góðmn s.ðn»i tg dyggóum. Pwð er pvi mikils vatðaiidi að islenzkt kveuu- fóik hefir gjörtsamtök til aö efla upplýsiug og góiia sibi og irurækni á uitcai vor. Annað fjelag i sömu siefnu er nú i Lyij uu, naínikga bindindisfje agiö. paö væri ómet- a ndi hciöur fyriross tl' ei ginn Ítlei-íbi gnr i.ejtti áfengra drykkja nje stuðhu.i áuck^uiu hátt tii útbreioslu ptssa svlvirðilega \ai.a, pessaiar bölvuiiar í mannfjedagiuu, sem cins og uitar- stranmur deyðir lif og sál livar, sum liann rermur En ptjar m.öur itggur iju sitt og ver kröptum símun óðrum til góðs. á hami sannarlega meiri heiður skilin, en sásem yfirvinnur óvini síua á herveliiimm. Vjei œtuini pvi að gcfa pt iin verð an lieiður, scm stubla að pesiurn fyr.itækjiim, s#m kema svo dungiliga írani, sein hra. G. Einarsson landi vor, og aðrir er pað ityrkja. Vjer skulnm cn fremur miuiast á aunað fyrirtæki, sem sýnir af landar liafu tekið cptir tímrtnumog samið *ig ejtir krii.guu stæðunuin. Jeg á við hið nýja böknienuijelag er pjtr liafíö 'stofnað, p»r eð vjer iilum 1 landi pai seni Enska er aðal málið, og par tð Enska er eitt liið feg- msta fjólorðasta og mest brúkaða mál 1 heimi er pað ár iðandi að vjcv ltggjum stin.d á mál petta. og bókm tntir pef*arar pjóðar. Enskar bókimntir. Á pessari tungu er ab fiuna hin beztu ritiheimi. hinar lcj.instu og rikustu á mcðal mentaðra pjóða. Jeg er viss nm að hin heita mepta löpgon. scm hýr i bvjósti hvevs ís- londings, mun vakna á ný, og fyrirtækið vcrða 1. ndum til uppbyggiBgar og sónia, En pótt pjer hafið tjeiag. gctur pað orð- iðaðiitlu gagni riema vei sje að farið. Mikilser 'unvert að vckja og fóstra góðun sinekk, að Jæra óg desa ein:mgis góðar bækur, að Iiafna ölJiun luoða, öliuin ónýíum skáidsögum, seai að eins e-rta peningum og ómctanlegum tfma, sapnri meiitiin og pekkiugar fýsn, par á móti skyld- 11111 Tiei' kosta kapps um aö iesa hina beztuhöl'- uncia, ^Cia mcisTaravsikin, cvo sein fcin lieims irœgu skáld, Shakesp*nr«. MiJton. ( einnig á isl.) Wordsworth; Goldsmitli, Cowper. Camp- Lell, Moore. Burns, Walter Suott, og Ttnnasou ai aineriskuni ikáJdum Whitteev, Bryant, og L°ug fellow, ogfl. Á meðnl sagnavitringa m.i tolja Me C auly, Troude, Green Collierogti. t bókmentasö'gu eiu maigar góðar brekur, svo >(;m, Staiford Books Literature, Spaidir.gs, Engl. Lit. Itniks. og Taits Engl. Lit.ágætt rit, Jrti par eð mikils er umveit að pekkii.g t, sem maður paunig fasr, sje gnuihgí daglegu Líi, pá skýldu rnenn Lci/.t gef'n sig við peiskoua; visiniinr, sem eru nauðiýnicg til að efla hag- sæld vora, petía ma segja um náttúruvíiiudi yf if lit-fuð. pvi fyrir utan skemtun pií, sein af pennleiðir, eru pau alveg nauSsýnieg, svo sem oínafiœði 0g piöniufiæði i\rir jarðyrkju mcnn ináJma og steinafratði f\ rir n&ma mci s. Töin vlsiudi eru uauðsjnlrg h\ar nmer, til land- mœiiuga stjörnu rcikninga siglinga vjtiasmiða bygginga, verzlunar í liverri stjctt og stöða. Ifeufciuboekur eiu fyrir viövaninga svo sem: ituiknings bók Kii k.aiui og Scot. [2.] H. Smitii AJgebra. I!. Smitb Ti igonóa.etry, Baker CheiTÍuian. Mœlingafrœ'i [M ei.suratios] iodhuntois. eða Irish naticnal Sirie, o, s. li’V. Eölisfræði [ Chemistry] Iioscoes og Milltrs, i‘t.1 ræc i. [ LU’.t. ] II. f niith &• I aifours Ste wart, Hreifingarfræði [Mechanics ] Maguus StaticK Magnus. Biology ( Baliburs Embrvo- l°gy ] PJiysiology. llaxlcys. Botany, Grajs, G olojy. Huslejs Prerner, Ast.onomy Lock 5' Náttúiusaga Ryersoas. Hygiin C>ttei». petsir bœkur ásaait öðrum ágætis bikuin, svo •cm ísltnzkum fori.sögum og skaida bóku»i, œtt líð pjer að eiga isafni. pannig Siimeinið pjer vort eigið tungumál við Euskuna, sem er gömul systir vorrar tigin tungu, Englar og .Norðmenn vóru aftama bergi brotnir af saroa pjóðbalki: Eptii púsund íra aðskilnað .oniuui vjt'r ti* frœnda vona. Látum oss taka *iói)dnm-amau og ein< og peir L&fa syi.t aöpeir eru sannir Euglar, látum oss sýna ;.ð vjer s.eum sannir Noiðmenn, sannir vinir og verðir œttiiigja vorra. ( Framh. ) UM NÝLI2NDUSTOFNUN OG FL, Jafnvei pó pað virðist að vera al [jóð- legui hugsunarháttur hvers pjóð fiokks út »f íyrir iig hjer i hálfu, heldur aö draga saman í ilo*.ka sitt c’gið pijóðerni á ýn.sum stöðum. en að bland i t takuinrkalaust samanvið bvern ékendan pjóðflokk, cr fyrir verður, pu cru pó m.,ög mismr.nandi meiningar manna með. Vivuð nauö* sý'iTlegt og rjett er í peim efimni. Eins og jeg hefi áður um getið oro psð peir, sein lítiö hugsa um tilgang lif'ins, . og jukki neima að nota pá hafilegleika 9g krapta, U un guð hei'ir gcl'ið peim til að yfirvii m

x

Leifur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.