Leifur


Leifur - 28.09.1883, Side 2

Leifur - 28.09.1883, Side 2
er ómissandi að lata standa lijá peim kassa mcð gOmlu kalki (ða gipsi, símuleiðis purra mold, og skal moldarfcassinn vcra tvó fet á hæð, nóg er að liann sje hálfur af moldinni, ef mold cr eigi að fí, má brúka til þess ösku. Blanda skal sem mcst kyn liænsna, og sje aðferð pessari fylgt, munu bændur geta lnft nóg egg á vetrum. (þýtt af S. P.). U m m a X j u r t i r. Jafnvel pótt að bændur gætu með litlum kostnaði ræktað heima hja sjer ýmsa garðávexti, svo sem: Rœddiker (raj'har.us sativus), Salat (lactuca sativa), Rödbeder (beta vulgaris), o. s. frv., pá munu fæstir leggja stund á pað og kaupa matjurtir pessar heldur í kaupstöðun- una. Á fæstum bændabjluin eru jurlabaðstofur, sem pó eru nauðsynlegar fyrir pær jurtir, sem snemma parf að sá til, en par sem nægur áburður er til og dálltið af spítnarusii, gæti pað pó eigi kostað bóndann nein ósköp, og til að byrja með mundi nægja gler fyrir 2 doll. Kálmetis- og matjurtarækt bænda er optast innifaliu i jarðepltim, káli, agurkum og baunurn. en allar aðrar tegundir, sem fast á mörkuðum og sem opt- sjást á borði hjá hand" verksmönnum og daglaunarncnn vantár. og pað er engin afsökun til fyrir bóndann að rækta eigi ýmsar hollar og góðar matjurtir, pflr sem allt er við hendina, sem til pess parf, að pær prilist: góður jarðvegur, sóiskin, áburður og raki eða rigningar. Sá bóndi. sem ails eigi skeytir um að rækta matjurtir, veit eigi hvers hann fer á inis. Hatm neytar sjer fyrst og f-emst um pægilega matarbreytingii, og margvíslega góða tilbreytni á borði slnu, og pesi utan spillir hann heilsu fjöh-kyldu sinnar, með pví að hafa pær eigi. Allir góöir læknsr segja. að jurtatæ’Ca sje ómissandi, og _ peir meim sjc jatnan hraustir, sem henns’r neyta sem mest. Sýra sú, scm er í mörgum ávöxtum, bætir meltingunii, einkum á sumrin; cr gott meðal gegn hitasóttum, og lækkar pannig læknisskuldaseðlana fyrir bóndann o. *. frv. Jurtarækt getur og vcrið bóndanum til yndis og ánægju, og hver og einu astti að rækta sem ílestar matjurtir, sem ioptslag leyfir, við pað vekst eptirtekt hana á plöntu- lifinu og vekur löngun t/1 að kynna sjer ásig- komulag peirra. þanníg getur plönturækt æft anda mannsins snmbliða vöðvunum, og orðið til þess að jarðyrkjubæku r og bl.ið, yrði nauð- Siiean’unir á ls\örju hcimili. FRJETTIR ÚTLENDAR, Ef dæma skyldi eptir liernaðir viöbin ugi þjó: verja. pá parf engan aö unlia pótt einhvei sá atburður yrði i s">gu pcirra innan fórra áia, er all raiklum tii i.idum s .tti. Svo er sagt að peir tryggi senbedvígi sí i, pau er að Rúss- landi vita, s rou i:Ms er heis’ ipa tíll búinn af aleflí í ölium höfnum peírra i Eystrasalti, her fióxkum íjólgað og peiin pokað áuslur á bóginn hermálaráðgjafinn nýlega búinn að fara kynnis- ferð um 1 in lam biíd að austau og greifanum Moltke boöið aö t lkyorn k lisaraTjni einu sinni 1 i viku, alltsem gj irist meðal hersins, sem nokkru j sætir, og sainkvæmt síðustu fregnum, skal allur j lier þjóðverja búiiiu til omstu á næstkomandi v_ui. En hvcrju sætir allur pessi .viðbúningur ? j Engum sem fylgir ofur litið með straumi stjórn- tiðinla Norðurálfunnar, gctur duiist að pað vopnahlje, sem verið heíir par um hrið, muni geta staðið til lengdar, og að sú skrugga muni bráðum hoyrast. er öllum friði raski. hlóði rigni og bölbreztir berizt um haf vestur. Mefði jö ^zka sarnþathl mynclast eptjr ný af staöiu — 82. — ófrið, pá var Orsök til aö ætla að pað væri samband friðar og fagnaðar, pó að sumir í pvi væru líklcgri til að af hýða sverðin en sliðra. en nú sýnist scmband pað al!s eigi tryggilegt, og prátt fyrir hinn vinsamlcga fund keisara Rússa og Prússa í Tilsit, og pá játningu Bismarks í .Allgemein Zeitschr" að allir í Berlin, Rom, Wien og Madrid óskuóu einskis framaren að frið ur mætti haldast með þjóðverjum og Rússum, pa er pó ekkert liklegra, en að borið verði niður á birninum mikla, Rússlandi. En meðan hinir diplomatisku præðir eru spunnir og tvinnað ir í hreiðri gamla Bismarks. eru hin stórveldin heldur eigi aðgjinðalaus, að minnsta kosti fmynda menn sjer að för Rússakeisara til Kaupmanna- hafnar sje eigj eingöngu til pcss gjörð. að skegg ræða við Kristjin konung, heldur muni honum hafe komið til hugar að tala fáein orð i einruini við Mr. Gladstone, sem væntanlegur er til Kaup mannahafnar, eða pangað kominn. Mcðan pessu feifrain. látast Frakkar um ekkeit hugsa nema að berjazt i annari heimsálfu. en eflaust mundu peir hvergi spára þjóðvcrja cf höggfœri gæfist. það heíir og eigi mýkt hugFrakka til pessara fornu fjandmanna sinna. að prentað hefir v, íii: brjef, frá yfirhershöfðingja Gosler til Moitke greifa, nefndur horsbofðingi var viðstaddur æf- ingar hestamannaliðs Frakka, og bar peim sög- una hraklega, kveður pá ónýta liermenn.og sinna meira listri stjórnfræðislegra iiia. cn skyldu siuni, og að yfirforingana vanti alveg pá ró og stillingu, er hættulcg atvik krelja á ófriðartim- um o. s. frv. Óeyrðirnar í Bulgariu hafa vakið eptirtekt stórveldanna, og þjóðverjar og Austurrlkismenn hafa ritaö utanríkis-iáðberra Rússa og kvartað yfir pví að umboðsmenn Rússa æsi almúgan til ófriðar gegn þjóðverjum. Stjórn Rússa neitaði pessu og kvað pressu þjóðverja vera orsökina, og að öðru leyti kæmi þjóðverjum pað ekkert við peir skyldiLgr^a Ijósaverka á síuu eigin búi. þann 1H rýrb m. var í Wittemburg á þýzka- landi, haldin hátið mikil í minningu Marteins Luthers, penna dag voru liðin 400 ár frá fæð- ingu pessarar iniklu Krists hetju, og var hátiðis- dagur um gjörvallt þjóðverjaland. Stórar myndastyttur af Luther og Melanethon voru settar bjér og par Um stræti bæjarins, myiidir af Luther með áföstum ýmsum oiðtækjuui hans, voru hengdar 1 húsgluggana hvívetna um bæinn. Aðkoinandi fólk í bænum var talið að mundi vera uni 50.000, sen limenn fiá Frakklaudi. Austurríki og Ungverjalandi voru í bænum og tóku pátt i hátíðahaldinu. Krónprinzinn Friðrik Víllijálmur, prinz Albrect og hr. Von Mossler ráðgjaii kirkjumálanna, komu til bœjarins um daginn, undireius og peir komu fóru peir til Stadt kirkju og hlýddu messu, °par voru i kirkj- unui yfir 1,000 prestar, cptir inc-ssu var hin- um konunglega ilokki ckið til Schr. kirkju gekk pá krónprinziuu til grafer Luthcrs og pakti hana með skrautlegum lárviðiukvistuiii- að pví búnu var keyrt með prinzinn til húss Luthers, fór lia ni par inn ísal einn. stm Luther hafði til aö prjedika í, og hjelt par ræöu. Um daginn vcru fluttar margar prjedikauir um lifsstörf Luthers, en tim kvnldiö var tekið til að skemta sjer mef ýmsu móti. þann 13. þ. ra. varð allniikil oru.sta í Ton- kin milli Frakka og (lokks eins, sem kallar sig „The Black Flags“ Af liði Frakka íjellu 52 menn, en 400 særðust, en af mótstöðuiiHÍnnum peirra fjellu 600, og niíirg hundruð særðust. 200 manna hafa nýlega verið tekuír fastir á Svkiley fyrir pjófnað og rán. meðal peirra eru ýindr embæftismenn stjóruarinnar, landsdrotnar og prcstar. í Englandi gengur taisverður gripa faraldur svo Englar verða að fá allmikið af kjöti vestan um haf. Sagt cr að stjórn þjóðverja viiji koma í veg fyrir að amerisk sviiiafeiti verði ilutt til þjóöverjalands framvegis. FRÁ BANDARÍKJUrM. Ef maður gengur um göturnar í Ncw-York sjer maöur fljótlega að par niUDÍ vera inargur maður vinnulaus og fjelaus, svo að hann veit ekki livað hann á að hafa til matar næsta dag. Allstaðar eru flokkar af þessum vesalingum, sem ekkert gcta fengið að vinna pó peir fegnir vildu, og til pess aö sannfærast um bágindi pessara manna, parf maður ckki annað cn heimsækja hin mörgu fótækrahús i bæuum, sem dag og nótt mega halda áfram að seðja hungur pessara vesalinga. Einn af frjettariturum blaðsins ,,New-York Ilerald1*. fann að máli einn af mönnum þeim í bænum, sem hefir pann starfe á hendi að út- vega mönnum atvinnu, sagði maður þessi að enginn mundi trúa, pótt sagt væri hvað marair væru vinnulausir, pvi pað mundi nema mórgHm tugum púsuuda, fjöldi af pesstim fátækl- ingum vildu gjarnan vinna cn gætu ckhi fengið neitt að gjöra, en aptur væru margir sem ekki vildu vinna, nema þá eitthvert skrifstofuverk. Hann sagöist vita um 2000 menn, sem ekkert hefðu tii að lifa á, en vildu ’ pó ekki taka neiiirú vinnu annari, en að vinna að skriptum og bókahaldi. Hann sagði að fyiir stuttu hetði verzlui’Rrmaður cinn fcst auglýsingu á húðargluggann, sem hafði pað inni að halda, að hann pyrfti að fá unglingspilt sem afhending- armann, og aður enn dagurinu var liðinn, voru komnir 75 menn, sem sóttu um einbættið. Annar maður auglýsti I dagblaði að hann pyrfti skrifera og lofaði að gjnlda 10 doll. um vikuna, ef hann fcngi góðan og færan mann, og eptir 2—3 daga voru komnir yfir 700 mcnn til að bjóða sig fram. Nokkrir auðmenn i Boston hafa nýlcga tekizt á hendur að stofna hraðfrjettafjelag, höfuð- 8tóll fjelagsins á að vcrða 5.000,000 doll., og ætla þeir að selja hlutnbrjef par ti) sú upphæð er fengin. Hvert hlutabrjcf á »8 kosta 25 doll., og má enginn kaupa flciri en 400. þcir ætla ekki að gefa neinum rinnu á hraðfrjetta- stofunum, neina liann eigi eitt eða fleiri hluta- brjef. þegar búið verður að safna 200,000 doll., ætlar fjelagið að teka til staría, og ætlar pað að auka verkahring sinn, jafnótt og hlutg- hrjefin seljast, fjelagið ætlar ?ð reyna ti) að vera sjálfstætt og forðast að öunur fjelög nái nokkru valdi á pvi, og i tilliti til pess. ætia þeir að koma í veg fyrir, aö eigendur hlutabrjefe fje- lagsins selji pau. Slöastliðin 25 ár hefir eitt hjerað i fydkinu Illinois, ekki leyft neinurn að flytja áfenga drykki inn ytir landamæri sin, og á þessu tlmabili hefir einungis einn maður úr pvl lijeraði verið sottur i fangahús. Daglaunainaður einn 1 Chicago veðjaði við nnnan, að haun skyldi ganga upp og ofan 42 rima stiga þrjúhundruð sinnum á 10 klukkutlm um Hann byrjaði kl. 8 f. m. og kl. 12 uin dag inn var hann húinn að fara 175 fer&ir, en eptir pað gekk honuin seint, og fór pá að drekka Rínarvín, pað hresti hann talsverst og herti hann á sjer svo. að bann var búinn að fara sínar tilteknu ferðir á 9 tímuin og 41 mfnútu. Úr hrjefi frá Chicago 19. sept. 1883. „Mjerheílr pótt blaðið „Leifur“ frá byrj- un vera eptir öllum vonum með jafnmikla erfið- leika, sem pjer halið haft með að koma pvi h fót, jeg óska og vona að honum vaxi fiskur um hrygg, svo hanngetí haldist við og fært löndum sinum upplýsingar og frjetlir um mnrgt, sem þeir eru fáfróðir um í þossari uýju heimsálfu, og jcg vona aö landar hjer tnegin hafs komist innan skams á pá niðnrstöðu að pað er ölduugis ómissandi fyrir pá að hafa Islenzkt blað, sem cr gefið út hjer megia hafs, sá sem aldrei les neitt frjetta blað hnnn verður aldrei margfróður i pcssu landi, dagblöðin erti lijer eins nauðsýnleg fyrir öll fyrirtæki og framferir I n.annlegu fjelagi | að slnu lej-ti eius og járnbrautir og Telegraplfe

x

Leifur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.