Leifur


Leifur - 25.07.1884, Blaðsíða 2

Leifur - 25.07.1884, Blaðsíða 2
46 En ckkert ma ske vekur jafu almenna óánægju og það, að ekki skyldi til tekin fjarupphæð til að borga fyrir mælingu á landamæralinu milli Bandaríkjanna og Mexico, sem beinlínis var þó til tckið 1 verzlunarsamningunum. — Herra Saigent fyrverandi rábherra Banda- ríkjanna í Berlin, er nýlluttur til New York alfarinn úr Norðurálfu. Kveðst liann glcðjast yfir því að frjetta, að anuar eins dugnaðar- maður og Kasson er, skyldi sendur i sinn stað til Berlínar, þvi þar þurfi að vera duglegur maður meðan Eismarck ekki tekur sinnaskipti. Hann segir að Bismarck hugsi ekki um, þó hann að einhverju leyti brjóti á móti ver/.lunarsamn- ingum þeim, sem nú er í gildi milli þjóðverja og Bandaríkjamanna, einungis ef hann sjer sjer einhvern hag i þvf, og geíur hann til að það komi til af þvi, að hann viti vel að Banda- rikjamenn sjeu ekki í þeim kringumstæðum að heimta með valdi að sainningunum sje fylgt hókstallega. — Ekki lieldur Bismarck að strlð geti átt sjer stað milli ríkjanna; liann hlær að þvi og segir, að i Baudarikjunum sjeu allt of margir þjóðverjar til þess, að þeir láti slikt viðgangast. En karisauðurinn gætir ekki að þvi, að fæstir þeirra munu unna einveldinu heima, þó þeir unni má 6ke ættjörðunni Herra Sargent segir, mtðal annars, að vlða í Evrópu sjo tíðrætt um hversu ónógar land- varnir sjeu við höfnina i New York, segir hann að fáein herskip gætu tekið meginhluta borgarinnar á fáum kiukkutimum eins og nú er útbúningur á varnargörðum og virkjutn horg- arinn.ir. ---Svo þykir mönnum sem Cleveland muni skjótt græfast viuir, þó margir i upphafi ijctu í ljási ó'negju sina yfir kosningu hans. írar, sem flestir hugðu að mundu sem einn mað- ur fyigja Blaine, hafa nú sýnt að það er ekki svo, með þvi að þeir nýlega hjeldu fund 1 New York og samþykktu á lionum að vinna af öilu megni fyrir þá CleK'latid og Heudrieks. Hið svo nefnda i(Ungra manna demókratafjelag” í Albany, heimsótti Cleveland fyrir skönunu. Hornieikaraflokkur gekk i broddi fylkingar og Ijek ýms fjörug lög, meðan fjelagiö var við hús Cleveiands og flutti honum heillaóskir. ___Svo er sagt að skuldir þeirra Grants & Wards sjeu ekki eins mikiar og af hefir vcrið látið. Maður sá, er tók við bókum þeirra, segir að, þó skuldirnar sjen í það heila yfir 16 milíónir. þá sjeu eignir fjcl/igsins 12 millóna virði. Eru því ekki meira en 4 miliónir doll., er menn geta reiknað sem tapað fje, og er það mikill munur í samauburði við það, sem sagt heíir verið til þessa. — Hinn 15. þ, m. liætti einnhinn sterkasti ((pri vat '-hanki, i Indianapolis 1 fylkinu Indiana, að borga. og varð þar sem annarstaðar, er slikt vill til, uppþot mikð. Fregnin harst eius og logeldur ekki einungis nm bæiun, heldur lengst út um land, þar af leiöandi þustu allir aö bankanum til að heimta aptur peningn sina. Ýinsir aðrir bankar atóðu einnig mjög læpt sökum ukafa fólksins, því allir heimtuðu pen- inga sina, þó bankarnir stæði i skilum. Hinir aðrir bankahaldarar 1 bænum segja, að ef þeir Jiefðu vitað að þessi eiui banki var i peninga- þröng. lieffu þeir undireins iánað það sem hann hefði þurft, þvi þt-ir þykjast vissir um að eignir hans sjeu ineiri en skuldirnar. ____ Nýlega eru 2 meun komnir til New York heiman af Engiandi, i þeim erindagjörðum, að rannsaka bækur og reikninga New York I.ake Erie & Western járnbrautarfjelagsius. Fjelags- limir þeir, sem búa á Englandi, höfðu heyrt -ýmsar ófagrar sögur af þvf, hvernig fjo og eignir fjelagsins væri meðhöudla*, voiu þvi þessir 2 menn sendir til aðvita hvað hæft væri i þessn. Brautarstjórarnir hafa tekið vel á móti þeim og hafa lofað þeim sinni bjálp til að komast fyrir hið sanna. og eru sendimciin vougóðit- um. að þcir sklljist riieð viuáttu. ,— Iliun 4 þ. m. vur uauta-at mikið í bæuum Dodge City í Kansas og kcmu þangað menn viða að til að horfa á þenuan hryllilega leik. ])að er i fyrsta skipti að uauta-at hefir verið haldiö innan takmarka Bandarikjanna, Ahorf- endunum þótti skemmtutiin góð og er því útlit fyrir það kurmi að færast í vöxt, sem er þó ijótt, þar eð allar aðrar þjóðir eru að hugsa um að leggja það uitur, jafnvel Spánverjar sjáiflr. — New Yorkbúar eru orðnir ukaflega hrædd- ir um að kóleia heimsæki þá; eru þeir því tekn ir til að hreinsa aila þá hluta borgarinnar. sem óþokkalegnstir eru, og er slikt mikil nauðsyn, þó engin kólera væri á ferðinni. þvi margir eru þeir partar borgarinnar,. cr sjaldan sjá sól, og þvi sjaldnar þá menn, er burtu flytja óþverra frá húsunum. Fjórir menn hafa ný- lega dáið þar, að menn halda, úr kóleru, og stóð öllnm þar af mikill ótti, þar til læknar sannfærðu þá uiii að kólera væri ekki enn þá kominn til New York, sögðu þeir að hún mundi verða kyrr i Toulon os: Marseilles í 6 vikur, en eptir þann tima mættu menn búast við henni á hverri stundu, ef ekki væri því hetri varúðarreglur við hafðar. — Skip þau, cr Bandarikjastjórn sendi til að leita að Lieut. Greely og fjelögum lians, urðu svo heppin að finna hann og 6 af mönnum hans lifandi, en þó laijgt leidda, og það svo, að suinir þeirra hefðu naumast lifað einum sólar- hring lengur. Greely og menn hans, sem eptir lifðu. voru 6 miiur frá Sabine-höfða við Sæithssund. 1 fyrsta skipti eptir 300 ár hefir nú England misst þann hciður að Erctar hafi komizt lengst norður. þvl hinn 13. inai í vor komust 2 af mönuum Greely’s norður á Lockwöod-ey, sem liggur á 83° 25 mfn. nbr., 43° 5 mfn, vesturl.; gengu sendimenn þessir þá upp á hæð, sem lá 2000 fct yfir sjávar- mál, sáu þeir þá ekkert land 1 norðri njc norð- vestri, en 1 norðaustri sáust strendur Grænlands Jiggja til noiðurs svo langt sem augað eygði. þegar leitarmenn fundu Greely og menn hans, voru þeir svo laugt leiddir, að þeir gátu okki opnað hreysi það, er þeir lágn í, heldur urðu leitarmenn að brjóta það, var það hörmu- leg sjón, er þá œætti auguni þeirra. A gólfinu lágu 7 menn á dýnum sinuin, og var Greely 1 miðið; var hann þeirra hraustastur og git með hörkubrögðum risið undir þunga sinmn. með þvi að hvila á knjám oghöndum. Tvcir menn- irnir voru að dauða komnir, (annar þeirra hafði misst hendur ogfætur), og var Gicely að iesa í ritningunni yfir hinum deyjandi. Fjórir voru svo hraustir, að þeir gátu gengið út úr hreysinu með þvl að v.era studdir, lifauðu þeir skjótt við ér þeir fengu næringu, en sá er misst hafði hendur og fætur, þoidi ekki umskiptin, varð hann hrjálaður og dó, meðan skipið lá á liöfn- iuni viö Goodhaven á Grænlancli, Um iangan tlma höfðu þoir ekki liaft aðra fæðu, cn soðið selskinn úr göinluin skóm og stig- vjelum. kiettamosa, lireindýramosa og stöku sinnuin marþvara (Shrimps), en sem voru svo sináir, að frá 1200—1400 gjörðu ekki meira en eina ún/.u að þyngd. Stökusinnum gátu þcir skotið .Álkur (Auk) en hölðu sjaldan gagn af þeim, þvi báti slna urðu þeir að brúka fyrir eldivið. Seiir, og nllskonar sjófuglar, voru nóg- ir rjett við landsteinana, jók það ekki lltið kvai ir þeirra, er þeir pindust af liungri, tn gátu ekki náð fæðunni, sem þeir liorfðu á, á hvcrjum degi. A( llokki Grcely’s dóu 17 mcnu úr hungri, FRJETTIR FRÁ CANADA. Nú eru landmælingameiin búnir að útvoija brautarstæði fyrir Credit Valiey járnhrautina, og verður byrjað að byggja brautina tafarlaust, þvi Kyrrahafsfjeiagið, sem hefir uiniáð yfir henni, vil) liraða sjer að fuilgjöra hana. svo það geti sem fýrst tekið til að keppa við Gjaud Trunk með fiutninga frá Chicago og öðium bajum þar eystra. þessi paitur hiautarinnar á að iiggja frá Ingersoli, Ont., en ckki Wcodstoek eins og fyr var ákveðið. Nálægt vagnstöðvunum i Ing- ersoll, liggur hún yfir Great Wt-stern brautina og þaðan þráðbeint til London í Out., þaðan svo beint sem auðið er íil Chatham, verður þar byggð vönduð brú yfir ána Thanies. Fjór- ar milur frá Chatha.n iiggur hún yfir Great Western i annað skipti. og eptir þaö iiggur liúu svo að segja beint til Winclsor, sem veiöa takmörk hennar að sunnan. Brautin verður hjer um bil jafn löng og Great Western, og veitir því fjclaginu liægt að kcppa við Grand Trunk-fjelagið. enda mun það ekki sparað. -----Eptir langa mæðu licfir nú loksins vcrið sam þykkt af hlutaðeigöndum, að sanirina umnokluir nr jarnbrautirnar, Northcrn & Northwestein og Northern & Ppcific Junction, og er þegar búið að semja við fjeiag eitt um, að taka að sjcr að bvggja liina slðartiefndu braut, frá Grave/ihurst til Callendcr og þannig fá járnbrautarsamband við Kyrrahafsbrautina. Fjelagið bý/.t við að brautin verði fullgjör í maímán. 1886, og ætlar það ekkert til að spara, þvi bændur í vestur iiiuta Ont., eru ákafir mcð að fá brautina svo fljótt sem mögulegt er. — í Montreal gengnr rnikið á mcð að undir- búa hæíilegt samkomuhús fyrir hið ((bre/.ka vfs- indaijelag” sem kenmr þangað i næsta mán, til að haida hinn venjulega ársfund sinn. í fjelagi þessu eru um 700 manns, og koma þeir allir til Montreal, Eptir aö funduiinu er afstaðinn, ætla fjelagsiimirnir að ferðast vlðsvegar um Cannda, og er liklcgt að margir þeirra komi hjcr vestur, og fari alla leið vestur að Klettafjöllum, — \restur við Klettafjöll hefir nýlega kouiið ákaílegt vatnsílóð, sem hrotið hc-fir brýr og stöðvað alla aðflutninga eptir hrautinni, En íjclagið var undrafijótt að gjöra við brautina aptur. þvi áður ílóðið hafði haft tfma td að gjöra þann skaða, sem i fyrstu leit út fyrir, voru verkamenn komnir og teknir til að byggja hrautina upp aptur, þetta seinasta flóð varð til þess, að leiða 1 ijós kol á bújörð bónda eins fjórar milur fyrir vestan Calgary. Regnið hafði leyst upp grassvörðinn í brekku á bújörðunni og var þar undir alistór kola-æð, Jarö- fræðingur, sem er þar vestra, fór þegar að skoða þenna nýja fund og bfða Calgarybúar eptir úrskurði hans með óþolinmæði. þvi þeir munu hugsa sjer tii hreifings, efkolin eru svo mikil, að þau borgi kostnaðinn við að grafa þau upp. — Svo virðist sem Grand Trunk brautarfje- lagið muni ekki hætta fyrri en það hcfir óslit- iö veiz.huiarsamband við Winnipeg. því að sönnu geugur ekki vel, þar eð það hefir ekki ráð yfir neinni braut fyrir vestan Ghicago. En, (lniikið má ef vol vill.” Nú er ráðgjört að setja gufuskipaliota á Rauðá, milli Winni- peg og St. Vinccnt, og flytja á honum allar pær vörur, sem Giand Trunk ílytur fyrir Winniprgbúa eður aðra iijcr vestra. það er niælt. að þar sem nú kostar 8 doll. fyrir smálcstina sunnan frá St, Vincent mcð járn* brautinni, að það inuni elcki kosta meira en 3 doli, með gufubátunum. þetta gjórir Grapd Trunk íjeiagið einungis til að láta Kyrrahal’s biautina ekki fá pcninga frá sjer fyrir vöru- fiutninginn, og tekur þvi þetta til bragðs á meðan járnhrautin ei c-kki tit, sem menn hafa ástæðu lil að imynda sjer að verði hráðlega; þvi nú er ailt i einu farið að tala um að hyggja Winnipeg & Huluth brautijaa, sem aliir hjelclu að hætt væri við fyrir löngu. Einmitt þegar Grand Trunk fór að hugva uki að ílytja vör- urnár á bátmn að sunnan, var byrjað að ræða uni brautina á ný, og jafnfram gjört ráð fyrir að niæia hatia út hið bráðasta, enda dettur öllum iiiösama i luig, sem sje, að Grand Tmuk muui hafa þar hönd í bagga, og er það mjög sennilegt. ]>vl ef íjeingið byggði brautina frá Duluth hÍDgaö, er þaö búiö aö fá ósljliö

x

Leifur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.