Alþýðublaðið - 09.07.1923, Blaðsíða 2

5 &LS»'£!ð£ÍHLA&!&
Aiíiýðiiiirgiiðserðin
hveitibrauð,
bökuð úi' beztu hveititegundinni (Kanada-korni) fiá
stærstu og fullkomnustu hveitimylnu í Skotlandi,
sem bekt er um alt Bretland fyrir vörugæði.
Plðggin á borðið!
Útgerðarmenn iáta mikið gera
úr því tapi, sem þeir verði fyrir
á rekstri togaranna, en þeir
forðast líka jafnmjög að netna
nokkrar tölur í því sambandi,
minnast ekki á, í hverju tapið
liggi, né sýna neina kostnaðar-
liði við reksturinn, — heimta að
eins kauplækkun og æpa tap.
Sjómenn fara öðru vísi að.
Þeir segja hreint til um allar
sínar tölur. Almenningur veit
kaup þeirra og þekkir kostnað
þeirra. Það liggur opið fyrir öll-
um, svo að allir geta dæmt um
málið frá þeirra hlið.
Það er því ekki ósanngjarnt
að heimta það af to^araeigend-
unum, að þeir ’sýni reikninga
togaranna, ekki neinar áætlanir
eða úrtíning, heldur raunveru-
legan rekstrarreikning nokkurra
togara til dæmis síðast liðið ár,
svo að hægt sé að sjá, hverjir
og hvernig eru helztu kostnað-
arliðirnir, hver séu laun fram-
kvæmdarstjóra, skipstjóra og
skipshafna, fæðiskostnaður og
veiðarfæra, verð kola og salts
og eyðsla á því o. s, frv. og
hins vegar tekjur, ráðstöfun
framleiðslunnar og verð hennar
og því um líkt, til þess að hægt
sé að dæma ura, hvort þetta
margnefnda tap á sér stað og
af hverju það stafar.
Þetta þarf að koma fram, Óá-
kveðið tal um tap eru ekki næg
rök í jafnalvarlegu máli og kaup
lækkun heillar stéttar er. Þar
má ekki hlaupa eftir neinu hjali.
Þess vegna verður að heimta
reikningana fram f dagsljósið.
Plöggin á borðið!
islandsbankl.
[Hór á eftir fer grein sú, sem
bankastjórn íslandsbanka hefir sent
Alþýðublaðinu tii biitingar. Að
henni lokinni„koma nokkrar at-
hugasemdir við hana.j
í tilefni af umræðum þ6im, er
nú undanfarið hafa oröið bæði
utan þings og innan, og þó sér-
Konur!
Munlð eitir að biðja
um Smára smjðrlíkið.
Bæmið sjálfar nm gæðin.
Brýnsla. Heflll & Sög, Njáis-
götu 3, brýnir öll skerandi verkfæri.
Kvenhatarinn er nú seldur í
Tjarnargötu 5 og Bókaverzlun
ísafoldar.
staklega á Alþiugi, um þörflna á
því að skipa nefnd til þess enn
á ný að rannsaka hag íslands-
banka, skal bankastCórnin leyfa
sér að leiða athygli aitnennings
að því, sem hér skal greinn, og
jafnframt lýsa yfir því, sem segir
hér á eftir:
Samkvæmt ráðstöfun aiþingis
1921 og síðar gefnu samþykki
hluthafa bankans var skipuð nefnd
til þess að rannsaka allan hag ís-
landsbanka og meta til peninga
hlutabréf hans. í þessari nefnd áttu
sæti: fyrir hönd alþingis: fyrv.
bankastjöri Bjötn Krístjánsson og
hagstofusijóri þorsteinn í’orsteins-
son, fyrir hönd bankans: Útgerð-
armaður Agúst Flygenring og
kaupmaður Ólafur Benjamínsson,
en sem oddamann í nefndinni út-
nefndi hæstiiéttur íslands prófessor
Eirík Briem. Allir eru þessir menn
þektir meira og minna um land
ált, svo það er óþarfi hér að iýsa
kostum þeirra eða hæfileikum til
Muniö,
að Mjólkurfélag Reykjavíkur sendir
yður daglega heim mjólk, rjóma,
skyr og smjör, yður að kostnað-
arlausu. — Pantið í sima 1387.
Hjálparstifð hjúkrunaríélags-
ins >Líknar< ©r opin:
Mánudaga . . . kl. 11—12 f. h.
Þriðjudagá ... — 5—6 e. —
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga . . . — 5—6 e—
Laugardaga . . — 3—4 e. --
Verkamaðui*inn, blað jafnaðar-
inanna á Akúroyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Kemur út einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. 5,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á afgreiðslu Alþýðublaðsins.
að leysa samvizkusamlega v og
réttilega af hendi það starf, sem
þeim var hór falið. þó getum vér
eigi varist að benda á, að framan-
greindir nefndarmenn eru einmitt
þektir að þvr ab vera sérstaklega
gætnir og varir um sig í öllum
fjármálum og þannig búnir þeim
eiginleikum, aem benda í þá átt,
að búast mátti fremur við full-
ströngu en vægu mati á hluta-
biéfum bankans. Enginn hinna til-
greiodu nefndarrnanna var neinum
þeim skuldaböndum bundinn við
bankann, að það gæti haft nein
áhrif á nratið; flestir þeirra höfðu
alls engin skuldaskifti sjálfra sín
vegna við bankann, og að eins
einn þeirra var gamall og nýr
viðskiftavinur. Oss er að öllu
þessu athuguðu gersamlega óskilj-
anlegt, hvað það ætti að vera,
sem nú, ári síðar en matsnefndin
lauk störfum, gerði það nauðsyn-
legt að láta fara fram nýja rann-
sókn á öllum hag baukans, nema