Alþýðumaðurinn - 24.02.1931, Blaðsíða 3

alÞýðumaðurinn
3
HÚSGAGNASÝNING
verður opnuð 3, Marz í VERKLÝÐSHÚSINU á
Oddeyri. Par verða sýnd hin viðfrœgu húsgögn, sem '
Húsgapaverslunin við Dámkirkjuna í Reyljavíl
seldi svo mikið af . á stóru húsgagnasýningunni, sem
haldin var i Reykjavík síðastliðið haust. Húsgögnin eru
svo prýðileg, að allir hljóta að vilja eignast þau, enda
geta það allir, þar sem sölukjörin eru svo óvanalega
hagkvœm. Þau kostakjör, sem hér eru á boðstólum œttu
Akureyringar að nota sér þessa fáu daga, sem sýningin
stendur yfir.
Virðingarfyllst.
Húsgagnaverslunin við
Dómkirkjuna í Reykjavík.
Um þetta náöist ekki samkomu-
lag, En eftir fleiri tilraunir gat þó
núverandi stjórn fengið H. E. til að
lofa, að lágmarkskaup yrði 1 kr. á
tímann frá byrjun, fyrir alla þá, sem
á verkstæðinu hefðu áður unnið og
kr. 0,85 á tímann fyrir byrjendur
til Apríl loka en 1 kr. eftir það.
fetta lagði stjórn félagsins fyrir
fund ásamt nefndarmönnum.
En iýsti því yfir að hún væri ó-
ánægð með samningstilraun þessa
þar sem ekki hefði náðst taxtakaup.
En taldi ekki líklegt að lengra yrði
komist á samningsgrundvelli. Aðal-
bjprn Pétursson og fleiri sögðust
trúa því að lengra yrði kaupinu
ekki þokað með samningi. En voru
óákveðnir um hvað gera skyldi,
enda báru enga tillögu eða fundar-
ályktun fram, sem þó hefði verið
sjálfsagt, ef þeir hefðu séð annað
betra en að láta við svo búið
standa.
H. E. bauð sex mánaða vinnu.
Þá var taxtakaup 280 kr. á ihánuði
eða kr. 11,20 á dag. Stjórnin hefir
leyfi til að samþykkja 10 prc. afslátt
frá þessu. Hún gat leyft að unnið
væri fyrir kr. 10,10 á dag. Á þenn-
an hátt rökstuddi H. E. að hann
byði liögengum mönnum hér um bil
taxtakaup.
En stjórnin vildi ekki að menn
réðu sig í 6 mánuði af því að þá
gengi það fram á síldartíma, og
miðaði kaupið við kr. 300,00 á
mán. eða 12 kr. á dag. 10 prc.
afslátt gátum við gengið inn á þar
sem um innivinnu var að ræða.
Átti þá kaupið vera kr. 10,80 á
dag. —
Með byrjendur er takandi til
greina, að þessi verksmiðjuvinna út-
heimtir kunnáttu og leikni bg verð-
ur því ekki talin venjuleg daglauna-
vinna. Er álitamál hvort óhyggilegt
er af félaginu að lejTfa félögum
sínum að kynna sér iðnað, þótt þeir
um leið haldi ekki taxtakaupi.
Ef félagið hefði haldið fast við
taxtakaup sitt, var líklegast að engar
tunnur yrðu smíðaðar hér að þessu
sinni, eða ekki nema helmingur
þess, sem til stóð. Vinnulaun til
verkamanna fyrir alt smíðið
munu nema um 50000 kr. Ef ekki
náðist samkornulag þýddi 25000 eða
50000 kr. minni atvinna hér en ella.
250 kr. mánaðarkaup er að vísu
ekki hátt. En hefðu verkamenn
þó yfirleitt það kaup fram að síld-
artíma og gætu notað sér uppgrip