Alþýðumaðurinn - 20.10.1931, Blaðsíða 2

2
alÞýðumaðurinn
það, til þess að forðast stærsta
skaðann, sem af því gat orðið að
síldin hefir skemst.
Hér í verstöðvunum út með firð-
inum, þar sem smábátaútvegurinn
hefir verkað síld, er verkun hennar
yfiiieitt góð. Litlar skemdir og
góð meðferð á síldinni.
Eiga þessir menn, sem síldina
hafa verkað vel, að greiða tapið,
sem hlýst af vankunnáttu þeirra
eða trassahætti í meðferð síldarinn-
ar sem stærri saltendurnir hafa
gert sig seka um?
Eiga hásetarnir á veiðiskipunum,
sem skipað hafa í land góðri síld
til þeirra saltenda, sem síldin hefir
skemst hjá, að greiða af sínum
litla hlut skemdir þær, sem orðið
hafa fyrir handvömm saltendanna,
og bæta síðan ofan á það tapinu
af þeirri ráðsmensku útflutnings-
nefndarinnar, að trassa sorteringu
á síldinni þangað til að ekki er
hægt að framkvæma hana, svo ann-
að hvort veröur öll sú síld, sem
einhver skemd er í, ónýt hér í
landinu, eða kostað verður ærnu
fé til þess að flytja algerlega eink-
is nýta síld út úr landinu?
Útflutningsnefndin mun hafa vak-
ið á sér, all víða um landið, sér-
staka eftirtekt, er hún sendi Björn
Líndal út í haust til þess að selja
skemdu síldina-
Líndal hafði, ýmsum öðrum frem-
ur, mistekist að verka síld þá, er
hann hafði til meðferðar í sumar,
og þegar það kemur í Ijós, að hon-
um hefir mistekist meðhöndlun síld-
arinnar, er hann sendur út til þess
að selja hina skemdu síld, sem
hann og einn samverkamaður hans
í útflutningsnefndinni höfðu á boð-
stólum.
Framkvæmdastjórinn er látinn
sitja heima.
Pví ekki að gera Líndal að fram-
kvæmdarstjóra, fyrst síldarverkun
hans í sumar hefir gert hann svo
álitlegan síldarseljanda, að honum
er skotið fram fyrir þann manninn,
sem stöðu sinnar vegna, átti að
fara í þennan söluleiðangur, hvort
sem hann var fær til þess eða
ekki. —
Útvarpið flytur þau ummæli eftir
Líndal, þegar hann er á leið út til
að selja síldina, að hann ætli að
semja við Norðmenn um sölusam-
tök á síld til Svíþjóðar.
Vitanlega hefir ekkert orðið úr
þessum fyrirætlunum Líndals um
sölusamtökin við Norðmenn af
skiljanlegum ástæðum. Megnið
af þeirri síld, sem Líndal hefir á
boðstólum er ekki útflutningshæf
— af því að skemda síldin er ekki
sorteruð frá þeirri óskemdu. Og
engan þarf að undra þó Norð-
menn noti þann tíma sem er að
líða til þess að selja sína síld,
meðan hér er ekki um markaðs-
hæfa síld að ræða.
Skemda síldin verður því alls-
staðar til hins sama niðurdreps fyr-
ir sölu síldarinnar, hvert sem litið
er, og er því algeriega óverjandi sá
erki slóðaháttur, sem hafður hefir
verið í frammi við sorteringu síld-
arinnar.
Erlingur Friðjónsson.
Hitt og þetta.
fýska stjórnin nýja fékk trausts-
yfirlýsingu í þinginu nú fyrir helg-
ina, með rösklega 20 atkvæða meiri
hluta. Þingið kemur saman aftur í
Febrúar n.k.
Við kosningarnar í Englandi, sem
fram eiga að fara á f'riðjudaginn
kemur, eru frambjóðendur alls um
1200, þar af 61 kona. Jafnaðar-
mannaflokkurinn og íhaldsflokkurinn
hafa rösklega 500 frambjóðendur
hver, nýi verkamannaflokkurinn
(klofningurinn) 23 og kommúnistar
26 —
?að er mælt, að þeir, sem gera
sér að atvinnu að lifa á heimsku
fjöldans, lifi bestu lífi. Heimska
mannkynsins nær hástigi í tískunni,
enda lifa þeir, sem tískuna ákveða,
kongalífi, þótt fjöldin svelti. Og svo
eru þjóðirnar undirokaðar á þessu
sviði, að þeim er lítil viðreisnarvon.
Þótt páfinn, sem eitt sinn var talinn
milligöngumaður guðs og manna,
sendi út boðskap, er honum hlýtt —
með hangandi hendi þó — af þeim
kirkjudeildum, sem eru tryggastar
páfastólnum. Þótt hann, páfinn, flytti
boðskap frá guði, dytti engum í
huga að taka hann alvarlega. Þegar
framsýnir menn segja fyrir óorðna
hluti, leggur enginn evru við boð-
skap þeirra. En þegar boðskapur-
inn kemur frá aðalherbúðum tísk-
unnar, h 1 ý ð a a 11 i r. Eldri móð-
ar eru lagðir á hilluna. Fatnaði
fyrir tugi miljóna króna kastað í
ruslaskápana, samtímis sem miljónir
klæðlausra manna krókna úr kulda.
Annað er eftir þessu. Og fólkið
eltir »móðinn« í fleiru en klæða-
burði. — Þeir, sem kenna að dansa,
þurfa líka að lifa. í sumar komu
600 danskennarar saman á fund
suður í löndum. Tilefni þessarar
samkomu var að á k v e ð a hvað
skyldi verða tískudans á kom-
andi vetri. Valinn var villmanna-
dans, sem áður hafði ekki náð hylli
dansenda. Dansinum var gefið nafn.
»Rumba« heitir hann á okkar máli.
Að fundinum loknum fóru þessir
600 postular danstískunnar (postular
meistarans frá Nasaret voru bara
tólf) út um allan heim til að kenna
»rumbu«. Og nú er »rumba« döns-
uð um öll lönd. Og Danskennararn-
ir í höfuðstað vorum eru farnir að
auglýsa »rumbu«. Ef til vill eigum
við eftir að upplifa það, að dansa
»þoku«, »slyddu«, *skafrenning« eða
»súld«. —
Fyrir nokkru var þess getið hér
í blaðinu, að Lappo-menn í Finn-
landi hefðu ætlað af göflum að
ganga, af því verkamönnum hefði
verið leyft að halda fundi í húsi
sínu í Lappo-héraðinu. í sumar hafa
morð verið mjög tíð þar í héraðinu,
og víðar í Finnlandi. Alt hafa það
verið verkamenn, sem myrtir hafa
verið. — 19. Sept. s.l, handtók lög-
reglan son Lappo-foringjans Kosóla,
Bendi að nafni, ásamt öðrum íhalds-
foringjasyni og urðu þeir sannir að
morði á skósmið nokkrum þar
skömmu áður. Er álitið að Lappo-
mennirnir hafi látið fremja öll þessi
morð, hvort sem það hefir verið gert:
í pólitískum tilgangi, eða höíðingja -
synir hafa haft þetta að leik.