Alþýðumaðurinn - 03.01.1933, Blaðsíða 3

ALÞÝE>UMAÐURINN
3
-----------------------------
ALPYÐUMAÐURINN.
Qefinn út af Alþýðuflokks-
mönnum.
Kemur út á hverjum Þriðjudegi
Áskriftargjald kr. 5,00.
Ábyrgðarmaður:
ERLINGUR FRIÐJÓNSSON.
Símar: 214 og 306.
Afgreiðslumaður:
HALLDÓR FRIÐJÓNSSON.
Sími 110.
Prentsmiðja Björns Jónssonar,
l_____________________________)
keðja af íhaldssálum, og hingað til
kallaðar olóðsugur þjóðarinnar,
skuli nú hafa lækkáð vöruverðið,
svo það er nú orðið viðunandi. —
Byggmgarefni hefir lækkað að sama
skapi og annar erlendur varningur,
svo húsaleigan á að geta lækkað
líka —
Mikið er talað um kreppuna. —
Líklega er sleikipinna- eða prika-
farganið afleiðing hennar. Oit hefi
ég ánægju af að horfa á ungfrúr
bæjarins, einkum þegar svo er kalt
að vara-áburðurinn frýs á þeim,
blessuðum, gangandi um göturnar,
sleikjandi ánæ^julega þessi þarfa-
þing og kennandi ungdómnum að
spara. Sjálfsagt eru Herðubreið,
Bio-kaffi og fleiri slíkir sparnaðar-
skólar, afieiðingar kreppunnar, og
fallegir eru þeir í rauða bjarmanum,
sem um þá lykur. En hvort að
slíkum stöðum lystisemda eru
nokkrar atvinnubætur — nema þá
fyrir læknana — er álitamál.
XXVI.X.
Á Gamalárskvöld gerði ofsarok
með stórbrími í Vestmannaevjum. —
Flóðaldan gekk svo langt á land,
að hún tók út 4 mótorbáta, sem
stóðu á landi. Líka hrakti báta, er
lágu á höfninni, út á rúmsjó, og
snkku þeir þar. Hafnarmannvirki
sakaði ekki og ekki uröu skaðar á
landi. —
Kom múnistarnir
kveðja gamla árið.
* Á 'gamalárskvöld var dansleikur
hjá kommúnistunum, eins og vandi
er til um flestar helgar, en nú var
dansinn hafður til ágóða fyrir
>radio-tækin«, eftir því sem stóð á
auglýsingu á útidyrahurð Verklýðs-
hússins. Á þessum dansleikjum er
aðeins fínasta lið. Sætglaðir »Kava-
lerar«, sem halla sér út úr glugg-
um samkomusalsins, kallandi út á
götuna: »Vantar dörnur!« — því
stundum eru ungu stúlkurnar svo
»penar«, að þær vilja að minsta
kosti láta ganga á eftir sér áður
en þær fara inn á »ballið«-
Úti á gangstéttinni eru líka
»Kava!erar«, sem »vantar dömur*
og hafa þeir hendur á hverri sem
frarh hjá fer, og líkur eru til að
kunni að fást í dansinn. Piltur um
tvítugt heldur á hálfflösku og sýpur
smátt og smátt á, en þegar tvær
ungar stúlkur koma eftir gangstétt-
inni, stíngur hann pitlunni niður,
tekur báðar ungu sjúlkurnar í fang
sér, kyssir báðar, og svo fer þrenn-
ingin inn í danssalinn. Peir, sem
eftir standa, verða súrir á svipinn
yfir að hafa mist af tveimur
»dömum«.
»KavaIerarnir«, sem bíða út á
gangstéttinni eftir »dömum«, verða
nú alt í einu truflaðir af tveimur
lögregluþjónum, sem vaða inn í
danssalinn all gustmiklir og koma
út aftur fljótlega með unglings-
mann, sem þeir bera á milli sín og
fólkið segir að hann sé »dauður«,
en piltur, sem verið hefir á »ball-
inu«, leiðréttir það og segir að
»hann hafi bara verið sleginn í rot«.
»Eru allir fullir þama inni?« sþyr
einhver í hópnum þarna á gang-
stéttinni.
»Nei«, segir pilturinn, sem hafði
verið á »ballinu«, »ekki allir, en
voða glás«. —
Pröngin á gangstéttinni iðar til
af óþreyju. Sumir horfa inn gang-
inn upp að danssalnum, aðrir horfa
inn eftir gangséttinni, hinir þriðju
horfa niður eflir, alla vantar »döm-
ur«, og það er ekki laust við að
sumir séu farnir að bölva á lægri
nótunum yfir því eð hýma þarna,
og geta ekki komist inn í uppljóm-
aðan salinn, sem ómaði af hljóð-
færaslætli, og þótt sarnan við hl^óð-
færasláttinn blandaðist ryskingar og
hávaði frá drukknum mönnum, þá
finnst þeim ekkert minna gaman
að komast með í so linn, — en
»dömu« vilja þeir hafa með.
En þá kemur lögregluþjónn aftur
og veður inn í salinn. Hann hefir já
ný verið beðinn að koma og reka
alla þá »hífuðu« út úr húsinu, því
nú er klukkan orðin þrjú á nýjárs-
nótt, og búið að dansa þrjá tíma
af gamla árinu og þrjá af því nýja,
og af því Steinþór er prestlærður
og Porsteinn formaður í siðabóta-
félagi og Elísabet svo hugsunar-
söm um börnin, vilja þau ekki
brjóta á móti þrenningarkenning-
unni með því að leyfa að dansað
sé iengur en 3 klukkutíma af hverju
ári, og þá eru líka Ijósin siökkt tií
þess að bæta síðferði þeirra »híf-
uðu« á nýbyrjaða árinu, svo lög-
regluþjónninn mátti fara sneyptui
út, því lögregluþjónar sjá ekki nema
í björtu. --
Einn á gangstéttinni.
Á Fimtudaginn var efndi Hljóm-
sveit Akureyrar til hljómleika í
Nj'ia-Bíó, með aðstoð söngfélagsins
»Geyis«. Aðsókn var ekki eins góð
og skyldi verið hafa, en þeii', sem
þangað komu, þóttust góða ferð
farið hafa. í sambandi við hljóm-
leikana afhenti hljómsveitarstjórinn,
Kart O. Runólfsson, söngfélaginu
»Geysir« hið góðkunna tónverk sitt:
»Förumanna flokkar þeysa«, að
gjöf. -
Á annan í jólum vígði sóknar-
presturinn kvenskátadeild, sem stofn
uð er hér í bænum. Eru í sveit-
inni um 13 ungmeyjar og er ungfrú
Brynja Hlíðar sveitarforingi. Nafn
sveitannar er Valkyrjur, og er sókn-
arpresturinn verndari þeirra eins
og Fálkanna. —
Urn 400 börn hafa notið matgjafa
í barnaskólum Reykjavíkur í vetur.