Alþýðumaðurinn - 21.03.1933, Blaðsíða 2

2
AL'ÞÝÐUMAÐURINN
B. S. A. — Sími 9.
um hverjir það eru, sem flytja bæj-
arstjóranum einnig hótun um mis-
þyrmingu á borgurum bæjarins, ef
elcki sé gengið að öllum kröfum,
sem fram eru settar af uppreistar-
mönnunum.
Hérmeð skorum við undirritaðir
á yður, herra bæjarstjóri, f. h. Verka-
mannafélags Akureyrar, aðþér kallið
saman opinn bæjarstjórnarfund í dag
til að ræða kröfur þær, sem Verka-
mannafélagið hefir gert í kaupdeilu
þeirri, sem nú stendur yfir.
Akureyri, 16. Mars 1933.
(Sign.) Magnús Gíslason.
— O. K E. Magnásson.
— Kristfinnur Guðjonsson.-
Ekki þarf að fara í grafgötur eftir
sönnunum um það, hvað hafi átt
að gera með opinn fund í bæjar-
stjórninni, um kröfur uppþotsmann--
anna. Tilgangurinn með slíkum
fundi var vitanlega enginn annar
én sá, að stefna þangað öllum
þeim lýð, sem hótar að beita mis-
þyrmingum, ef ekki sé látið að vilja
hans í i einu og öllu. Lýð, sem
heimtar að bæjarstjórnin Idti af
höndum störf sín í hendur lands-
hornamanna þeirra, sem hingað
hafa verið sendir til þess að standa
fyrir óláturn uppþotsmannanna. Lýð,
sem meinar verkamönnum bæjarins
að vinna fyiir brauði handa sér og
fjölskyldu sinni. Lýð, sem veldur
því að sjómennirnir fá ekki nauð-
synlegt efni til fiskveiða sinna.
Lýð, sem lifir á því, er fátækur
yerkalýður verður að leggja beint
og óbeint til framfærslu hans.
Engiri þörf er á því að fara
mörgum orðum um hvaða afleið-
ingar yrðu af því, ef bæjarstjórn
Akureyrar léti undan þeim kröfum,
sem settar eru fram í því bréfi
uppþotsmannanna, sem birt er hér
að framan, því flestum munu vera
þaer Ijósar. En til skýringar má
þó benda á að þetta fólk, sem
kröfu gerir til þess að því sé feng-
inn í hendur ráðstöfun á atvinnu-
bótavinnunni, mun vera öðrum
bæjarbúum þekkingarsnauðara á
högum þeirra manna, sem þessarar
vinnu eiga að njóta. Enda mun
tilgangur þessarar kröfu eingöngu
sá, að koma að þessari vinnu mönn-
um þeim, sem óaldarliðið vill ala á
fé bæjarins, en bægja öðrum frá
vinnunni. Er það enn fráleitara að
bæjarstjórnin afsali sér yfirráðum
yfir atvinnubótafé bæjarins, heldur
en annari vinnu sem undir hana
heyrir, enda myndi ekki verða látið
sitja við þessa einu kröfu um yfir-
ráð á vinnu í Akureyrarbæ, ef ó-
aldarliði þessu héldist uppi að heimta
í sínar hendur þá vinnui sem sér-
staklega er ætluð þeim, sem minsta
atvinnu hafa haft að undanförnu
hér í bæ, og ráðstafa henni til sinna
gæðinga.
Eftir að þetta er ritað berast þær
fréttir af Siglufirði, að skipstjórinn
á Novu hafi undirskrifað samning
við kommúnisfa þar um að flytja
ekki Akureyrarvörurnar aftur til Ak-
ureyrar er hann kemur að sunnan.
nema með samþykki Verkamanna-
félagsins þar og hér, en vissa er
fyrir því að það samþykki fæst ekki,
og verða því vörurnar settar á land
í Reykjavík, eða fluttar út aftur.
Uppþotsmennirnir hér hafa því
skjallega sannað það með samn-
ingnum við skiostjórann á Novu,
sem gerður er að undirlagi þeirra,
að öll iðja þeirra hér að undan-
förnu hefir verið sú að reka þá
atvinnu úr bænum, sem skapast
hefði með tunnuefninu, veiðarfær-
unum, byggingarefninu og öðrum
þeim vörum til aukningar atvinnu
í bænum, sem Nova hafði innan-
borðs. Er óhætt að fullyrða að sá
skaði, sem verkafólkið til lands og
sjávar hér um slóðir hefir orðið fyrir
við uppþot þessa ógæfuliðs skifl-
ir mörgum tugum þúsunda.
Verður það betur skýrt síðar.
á 8 kr. pokinn, nýkomnar í
Versl. Oddeyri.
prófastsekkja frá Hrafragili and-
aðist að beimili sonar síns Stefáns
Rafnar, í Reykjavík 16. þ.m,, 75. ára
að aldri. Frú fórunn var hin mesta
gáfu- og fríðleikskona. Einnig var
hún annáluð fyrir höfðingsskap og
gæði við alla þá, sem voru minni
máttar eða liðu. Veit eg að margir
af þeim munu nú minnast hennar
með söknuði og þakklæti. Þá munu
þær ekki allíáar, konurnar í Eyja-
firði, sem minnast þeirra stunda, er
þær voru við híjnnyrðanám hjá
»frúnni á Hrafnagili,< því á því sviði
var hún svo vel ment að landfleygt
var.
Þó frú Þórunn ætti háan aldur að
baki, er hún lést, munu þeir marg-
ir, vinir hennar frá fyrri og síðari
árum, sem hefðu óskað lengri sam-
veru með henni. Þeim mun mörg-
um fara eins og mér, að þegar þeír
minnast samveru sinnar með frú
Þórunni, skilja þeir til fullnustu orð
skáldsins og spekingsins:
íJ’ar sem góðir menn íara, þar
eru Guðsvegir.* *
Pýskaland.
Eins og stjórnmálaásigkomulag
Þýskalands er nú mörgum umhugs-
unarefni, svo er og jafn erfitt að fá
þaðan fregnir, sem byggjandi er á.
Eins og stendur eru öll blöð jafn-
aðarmanna bönnuð. Utvrarp og sími
er í höndum facista og ekkert látið
uppi annað en það, sem talið er til
hagnaðar fyrir hina nýju stjórn og
fylgifiska hennar. Það sem alheim,-
ur fær að vita um ástandið er aðal-
lega það, að kommúnistar eru ofsótt-
ir af fullri grimd, enda hefir stjórn-
in lýst yfir því að hún ætli að ganga
af öllum kommúnistum dauðum, þeg-
ar á fyrsta missiri. Því verður held-
ur ekki neitað, að henni hefir orðíé
vel ágengt með þetta. Eins og við