Alþýðumaðurinn - 02.05.1933, Blaðsíða 3

alÞýðumaðurinn
3
Sjðmennirnlr og
slysavarnirnar.
Viö skipströnd og sjóslys erum
vér íslendingar alvarlega mintir á
það, hve miklu er ennþá áíátt um
liftryggingu og öryggi sjómanna
vorra, sem verða stöðugt að heyja
hina örðugu og hættulegu baráttu
úti á hafinu, og við strendur lands-
ins. Sæíarir vorar og sókn á haf
út eru hættuspil vegna vöntunar
vita og sjómerkja á svo mörgum
stöðum. Líf fjölmargra vorra bestu
drengja, og hamingja margra heim-
ila er í veði, hvenær sem stórhríðar
geysa hér við land. Tugir íslend-
inga hafa látið lifið á hverju ári
vegna ónógra slysavarna. Þetta er
djörf fullyrðing, en hún er sönn.
Sönnun þessarar fullyrðingar má
finna í skýrslum Slysavarnafélags ís-
lands. Á árunum 1880—1926 drukn-
uðu að meðaltali 70 manns hér við
land á ári hverju. En siðan Slysa-
varnafélagið var stofnað, eða árin
1928—1931 hefir druknunartalan
lækkað niður í 39 á ári að meðal-
tali. Og með æ öflugri starfsemi
þessa félags, má lækka þessa tölu
ennþá meir. Þetta sýnir hversu
druknanir hér við land hafa svo oft
áður orðið vegna ónógra slysavarna.
Með auknum slysavörnum þ. á. m.
fjölgun vita og sjómerkja, má auka
stórkostlega öryggi sjómanna vorra.
Og að því verðum vér íslendingar
að vinna ötullega á næstu árum.
Vitakerfi íslands er mjög ófull-
komið, vita vantar alveg á hættu-
stöðum, annarsstaðar eru þeir of
smáir og veikir. Leiðarljós og inn-
siglingarljós eru langtum of fá.
Vörður og mið á skerjaleiðum sömu-
leiðis. Hljóðdufl og vitar á skerjum
gætu mjög afstýrt ströndum, en þau
eru hér aðeins þekt og meira ekki.
Úr þessu þarf mjög að bæta.
Vér gerum of lítið fyrir sjómenn
vora, jafn þýðingarmikla og fjöl-
menna stétt. í’efta þarf að breytast,
hér þarf alþjóða-alúð og hugsun að
koma til. Erlendis eru reist minnis-
merki yfir fallna sjómenn og her-
menn. Vér reisum mðrg mlnnis-
merki í allskonar tilefnun, og er
það oss til sóma. En hér eru engin
minnismerki til yfir fallnar sæhetjur.
Sýnir þetta best, hve enn er áfátt
alþjóða-alúð gagnvart sjómönnum
vorum. fað er tvíþætt starí, sem
vér þurfum að ástunda og efla. á
þessu sviði: Að halda uppi minn-
ingu vorra vösku sjómanna, og að
auka ör^'ggi sjómannastéttarinnar.
Vér þurfum að horfa um öxl og líka
horfa fram. Enn vér getum sam-
einað þetta með því, að gera hvort-
tveggja í senn, að láta það, sem
vér gerum í framtíðarþágu vera um
leið minnismerki yfir fallna sjómenn
vora. Látum hugmóð vorn og harm
yfir hinum tíðu sjóslysum vera mátt-
inn, sem ber uppi nytsamt og göf-
ugt starf, til að varðveita líf vorra
ástkæru íslensku sjómanna og ham-
ingju margra heimila, Eflum Slysa-
varnafélag íslánds. Heiðrum sjó-
menn vora. Látum rísa Talisman-
vitann á Sandanesinu.
Stg. Oíslason.
Úr bae og bygð.
Gamanvísnakvöld Jóns Noröfjörð
á Sunnudaginn, var ágætlega sótt og
var söngvaranum og efni því, er
hann hafði að bjóða, ágætlega tekiö
eins og vant er. Aðal þáttur skemt-
unarinnar var frásögn frá Novu-
uppþotinu, í sjö köflum og bar nafn-
ið Verkfallskantata. Er flokkur þessi
yfirleitt vel ortur og vfða smellinn
og fyndinn.
Vélbáturinn >Bjarmi« af Dalvík
fór í róður á Laugardagskvöldið og
er ekki kominn fram enn. Sást hann
sfðast norðvestur af Grímsey. Eru
menn orönir hræddir um að bátur-
inn hafi farist.
Nýlátnar eiu báðar húsfreyjurnar
í Saurbæ í Eyjafirði, Fjóla Stefáns-
dóttir, kona Eiríks Elíassonar, og
I^órey Friðriksdóttir, kona í’órólfs
Sigurðssonar, sú síðartalda frá 4
börnum. Báðar þessar konur voru
ungar, og hefir dauðinn gengið ó-
venju nærri þessu heimili á skömm-
um tfma. Þá er nýlátinu Kristján
Jónasson fyrv, bóndi á Draflastöð-
um, 70 ára gamall.
Ljúsmúðurstörf.
Undirrituð tekur að sér ljós-
móðurstörf í Akureyrarbæ frá
1. maí þ. á.
Þorbjörg Guðmundsúóttír.
Strandgötu 9. — Sími 214.
Fermingarfút
— á drengi — fást í
Kanpfél. Terkamanna.
Peysufatakápur
og
Skinnkápurnar
ódýru og vænu,
fást í
Kaupfél. Verkamanna.
í gærmorgun fannst Helga Jóns-
dóttir, Lækjargötu 6, hér í bænum.
örend í fjörunni íram af bæjarfógeta-
húsinu. Helga var stúlka um tví-
tugsaldur, dóttir Jóns heitins Tóm-
assonar ökumanns, hin gerfilegasta
og vel látin. Er ekki vitað hvernig
dauða hennar hefir að borið. Lík-
skoðun fór fram í gær, og réttar-
höld út af þessu slysi, en ekki hef-
ir blaðið. getað fengið nánari fréttir
aí þessum sorgarviðburði.
íslenska vikan hófst á Sunnudag-
inn. Aðal hátíðabrigðin hér 1 bæn-
urn voru í því fólgin, að Skátar
gengu um götur bæjarins með flögg
og auglýsingaspjöld. — Voru tvö
þeirra með all einkennilegum hætti.'
Annað var smáútgáfa af skipum
Eimskipafélagsins — smáskipstæling
af >Fossunum«. — Hitt var risa-
vaxin síld. í*essu fylgdu svo til-
heyrandi auglýsingar um að nota
íslensk skip og borða Islenska sfld
o. s. frv.