Alþýðumaðurinn - 11.08.1936, Blaðsíða 3

sem aö lokum var tebin, hafi verið
sama vara ög annarstaðar þötti
ekki tæk. Síldin veidd jafn langt
frá verkuð á sama hátt og annar-
staöar og við sömu skilyrði. Um
mun gat því ekki veriö að ræða,
nema máske á pökkun, en einmitt
hin mikla pökkun, sem nú var heimt-
uð, er hreint og beint skaðræði á
jafn nýrri síld og hér er um að
ræða og á þessum tima árs.
En frægðarsaga þessara skoöunar-
manna er ekki hér meö öll sögð.
SíldarpartU sem þeir klukkan aö
ganpa 12 þennan dag, dœmdu á-
gœtt, dœmdu þeir súrt °g ótcekt
kl- 4 sama dag ////
Þetta er mjög eftirtektaverð og
sönn spe£ilmynd af framferði er-
lendra skoðunarmanna yfirleitt, og
sýnir hvað þeir bjóða sér gagnvart
síldareigendum og síldarútvegsnefnd.
En þó aö hér hafi verið sagt frá
þessu dæmi, er þó annað atriði
þessa máls, sem er aðalefni þeasar-
ar greinar. — Og þaö er í þessu
sjálfdæmi kaupendanna um þyngd-
ina í tunnunum, og sem þeir auð-
vitað nota sér út i ystu æsar, er
falin stór hætta íyrir hina islensku
síld á erlendum markaði. Allt þang-
aö til sildin hefir legið mánuð í salti
er hún sett í stór hættu meö of
mikilli pökkun, og þaö er of mikil
pökkun á nýrri sild en mánaðar, að
hafa meira en 105 — 108 kg, í venju-
legri tunnu.
Það er engin bót í þessu máli,
þó útlendingarnir sjálfir fyrirskipi
þessa óhæfu, í*eirra er hvergi getið
þegar síldin reynist illa á erlendum
markaði. Hin íslenska þjóð hlýtur
skömmina af því og hinn íslenski
síldarútvegur skaðann eftir á í lægra
markaðsveröi, Það er eins og margir
álíti, að allt'sé fengið ef síldin fæst
viðurkend hérlendis, sem kallað er,
hverskonar meðferð sem á henni er.
En þetta er hinn mesti misskiiningur.
Reynslan hefir talað á áþreifanlegan
hátt og talar árlega. Sé skortur á
síld, er allt tekið. Sé mikill síldar-
aíli er öllu neitað að heita má. Það
er því engin trygging í viðurkenn-
ingunni, og hún oft á tíðum skað-
vænleg, samber. hin biindvitlausu
ALPYtHMívÐURINN
kaup útlendinga á Faxaflóasíldinni 1
fyrrá og fl.
Önnur hættan, sem felst bak við
þá ráöstöfun, að pökkunin í tunnunni
gildi, en ekki þyngdin — en þannig
túlkuðu þýsku kaupendurnir er hér
voru á ferðinni fyrir helfcina áð-
stöðu sína til þessa atriðis — er sú,
að einhverjum síldarsárum saltanda
hugkvæmist *ð fúska f handverkinu,
sem kallað er. Pað er hægt að leggja
Svo niður í tunnurnar, að þyngdin
evari ekki til pökkunarinnar. Og
hver myndi óska eftir slíku, eða
öðru 1 sömu átt. Og hvf þá að
gera ráðstafanir, sem freistaö geta
til slíks. Væri «kki hyggilegra af
Síldarútflutningsnefndinni að slá nú
sínu kvæði f kross, þar sem komið er,
og gera ekki svona samninga aftur.
011um verður aö skiljast það, að
síldareigendur geta orðið langleiðir
á vaxandi ágengni á hlut þeirra, og
til eru þeir verkendur síldar, s«m
ekkert þykir í það variö að láta
eyðileggja síldinameðrangri meðferð,
eins og ég hefi bent á hér að fráman.
Ég vil því að endingu skora al-
varlega á Síldarútflutningsnefnd að
athuga vel hvar hún nú er stödd í
þessu máli og sveigja út af settri
braut, strax og færi gefst. í öðru
lagi verður hún að hrista nú af sér
mókiö og setja á stofn íslenskt mat
á síldinni, eins og er á öðrum fram-
leiðsluvörum okkar. Pað eru þær
ráöstafanir sem þarf að gera, og
verður að gera.
Halldór Fnðjónsson.
Handan yfir höfin.
Borgarastyrjöldin á Spáni er nú
aðal áhyggjuefni stjórnmálamanna
um alla Evrópu. Getur hún leitt
til Evrópustríðs hvenær sem er. —
Vitað er að fasistar á Ítalíu og
Pýskalandi standa á bak við upp-
reistarmennina og hafa selt þeim
hergögn f stórum stíl. Um allan
Spán eru hinar grimmustu orustur.
Útlendingar flýja landið og ekki
má á milli sjá hverjir ofaná verða
að lokum. Alþýðan á Spáni sýnir
fádæma fórnfýsi og hreysti undir
S
handleiðslu rfkisstjórnarinnar. Hafa
meðal annars ungar konur vopnást
og haldið til vigvallanna í þúsunda-
tali. — Seni sí&ustú tilraun til að
stýra hjá Evrópustríði, hefir al-
jjýðustjðrnin f Frakkiahdi rfeyrtt að
að fá Éhgland, Þýskalánd, Ítálíb bg
Belgíu til áð semjá um það, að
þau skuli vera hlutlaus í Spánar-
deilunni. Hefir England og Belgía
tjáð sig þessu samþykk, Pýskaland
tekið vel í málið, en Ítalía svarar
ekki, éhda mun Mussolirli háfa
allan fiugan hjá uppreistarmönn-
unum á Spáni nú sem stfendur. —
Éh þrátt fyrir þfetta muh ekki þurfa
nema lítið atvik til að hleypa allri
Évrópu í loga,
Orustur eru nú aftur hafnar í
Abbessiníu. Innfæddir menn safna
um sig herskörum og hyggjast að
taka landið aftur af ítölum. Hafa
orustur verið háðar í nánd viö
höfuðborgina og hafa báðir liðið
mikið afhroð í þeirri viðureign.
þingkosningum f Finnlandi,
sem fram fóru seint í Júní, vann
Alþýðuflokkurinn mikið á og hlaut
83 þingsæti af 200. Er nú Alþýðu-
flokkurinn langstærsti flokkur þings-
ins. Næstir eru bændurnir með 53
sæti, sænski flokkurinn með 21 ogf
íhaldið með 20. — Talið er sjálf-
sagt að jafnaðarmenn taki þar við
stjórn í haust. — í Svíþjóð, Nor-
egi og Danmörku eiga þingkosn-
ingar að fara fram í haust. Allar
líkur benda til að jafnaðarmenn
(Alþýðúflokkarnir) vinni geysimikið
á og nái jafnvel meiri hluta f þing-
unum. Kosningabaráttan er þegar
hafin og verður hin heitasta, því
nú er það fasisminn, sem magnar
íhaldsflokkana gegn alþýðunni.
Munið eftir
minningarspjöldum Gamatmenna-
hælissjóðs Akureyrar. — Fást hjá
Porst. Thorlacius og Guðbirni
Björnssyni.
Ábyrgðarmaður:
Erlingur Friöjónssoo.
Prentsmiðja Björns Jónssonar,