Alþýðumaðurinn - 05.01.1943, Blaðsíða 1

XIII. árg.
Akureyri, f’riðjudaginn 5 Janúar 194^.
1. ihl.
Með n ýj u ári.
Hin skipaða ríkisstjórn sýnir manndóm í
störfum sínum. Hefir þegar bannað alla
hækkun á vöruverði og lækkað verð á
kjöti, smjöri, eggjum og kolum. Boðar
meiri lækkun á næstunni, og hámarks-
verð á öllum vörum. Stefnt að lækkun
vísitölunnar á næstu mánuðum.
Myndun ríkisstjórnar á þingræð-
isgrundvelli hefirenn ekki tekist.
Hin skipaða ríkisstjórn hefir þeg-
ar hafið starf til að draga úr dýr-
ftðinni. Lækkað hefir verið verð
á þessum vörum:
Á eggjum úr kr. 25,oo í kr. 16,oo
- smjöri----------21,50 f— 13,oo*
- súpukjöti-------7,75 í - 6,50
- kolutn----------200,oo í — 182,oo
Verðið á kolum er miðað við
heimflutta smálest. Annað kjöt en
súpukjöt lækkar í samræmi við
jþað.
Þá hyggst ríkissijórnin að flytja
inn smjör frá Ameríku og láta
hagnaðinn af þeirri ráðstöfun ganga
til lækkunar á íslenska smjörinu.
Þá hefir ríkisstjórnin fyrirskipað
aukið eftirlit með verðlagi. Sett
hámarksverð á fatnað og boðað að
hámarksverð verði selt á fleiri vöru-
tegundir þegar tími vinnst til og
rannsókn á vöruverði hefir fiam
farið. Þi lætur stjórnin skína í að
* Á mjólkurverðlagssvæði Reykja-
víkur og Hafnaríjarðar.
verðlækkun á mjólk geti átt* sér
stað á næstunni.
Þá má geta þess að innflutnings-
nefnd heíir tilkynnt að ekki verði
leyfður innflutningur á öðru en
nauðsynjavömm fyrri hluta þessa
árr, en eins og vitað er hefir
braskaraiýður landsins hrúgað ó-
nauðsynlegum vörum og allskonar
glingri inn í landið s. I. ár, svo
tugum miijóna nemur að verðlagi.
Það fer ekki lágt að þær ráð-
stafanir, sem hér hefir verið getið,
hafa mæ'st vel fyrir hjá almenningi,
Hitt er jafnfiamt jálað að þjóðin
hefir skaðast um tugi miljóna á
því hve seint var vikið inn á þessa
braut, og hvílík þjóðarógæfa hefir
af því hlotist að ekki var farið að
ráðum Aiþýöuíiokksins 1940, þeg-
ar hann hóf baráttu fyrir að þessar
leiðir yrðu tarnar.
Þá er pað Itka óvíst hve rfkis-
sjóður getur lengi risið undir þeim
útgjöidum, sem verðlækkun hinna
ýmsu vara baka honum, því enn
hefir ekki verið bent á aðrar fjár-
öílunarleiðir til að vega upp á
móti þessum útgjöldum, en inn-
flutningur ódýrara srnjörsins frá
Ameríku. Og verði stríðsgróðinn
ekki tekinn í þjónustu þessara
bjargráða, er ekki annað sýnt en
neytendurnir, sem þetta er gert
fyrir, komi sjálfir til með að borga
brúsann í hækkuðum follum og
sköttum, því framleiðendur eiga og
veida að fá sití. Þessi gáta hiýtur
að ráðast að nokkru strax og þing
kemur saman.
En hvað sem öllu þessu líður
er það þó þegar orðin óhrekjanleg
staðreynd, eins og blöð Alþýðu-
flokksins hafa svo oft benf á, að
dýrtíðin verður hvorki stöðvuð né
úr henni diegið eftir öðrum leiðum
en þeim, sem flokkurinn hefir
bent á frá öndverðu, og það
er skuld hinna ráðandi ílokka f
þinginu og ríkisstjórnar þeirra
hvernig komið er, og hve miklu
erfiðara er nú að bjarga málum
við en verið hefði, ef hafist hefði
verið handa í tíma — strax 1940
Vafalaust fer mörgum svo, þegar
þeir athuga ráðstafanir hinnar nýju
sfjórnar, áð þeir bera hana og
verk hennar saman við manndóms-
leysi og svik þingflokkanna, sem
ekki gátu komið sér saman um
ríkisstjórn á lýðræðis- og þingræð-
isgrundveili. Og þaö eru þegar
uppi raddir um það að viðurkenna
núverandi ríkisstjórn en lýsa van-
þóknun á Alþingi, eins og það er
skipað. Hér róa einræðisfiokkarnir,
nasistar og kommúnistar, undir,
serh báðir hafa það hlutverk að
Sýning á »l?rír skálkar* féll niður
um helgina vegna veikinda eins aðal-
leikarans, Jóhanns Guðmundssonar,