Alþýðumaðurinn - 23.01.1945, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUMAÐURiNN
3
þa u mál frekar nú, en af því að
„Vm.“ fer að hrúga upp ósannind-
um um mál Verklýðsfélags Akur-
eyrar og Alþýðusamhandsstjórnar-
innar, verður að greina frá frá-
gangi þingsins á því máli.
Eins og kunnugt er, ákvað \'erk-
lýðsfélagið,* eftir að Alþýðusam-
bandsstjórnin hafði rekið félagið
úr sambandinu, án þess að það
hefði nokkuð brotið af sér, að leita
réttar síns á næsta Alþýðusam-
þingi. Fyrir 18. þingið sendi form.
V.A. samb.stj. kröfu um að Verk-
lýðsfélagið væri tekið inn í Al-
þýðusambandið og málið lagt fyrir
þingið. Var stungið upp á að nefnd
yrði kosin til að rannsaka gögn
beggja málsaðila 1— sambands-
stjórnar og félagsins — og legði
hún niðurstöður sínar fyrir þing-
ið.
Nú kveða lög Alþýðusamhands-
ins svo á, að eí félagi er vikið úr
sambandinu milli þinga, sé stjórn
þess skyld að leggja þá ákvörðun
undir dóm næsta Alþýðnsamhands-
þings. Á auðvitað að gera þetta í
sambandi við skýrslu fráfarandi
stjórnar. En svo brá nú við að mál
Verklýðsfélagsins var ekki lagt
fyrir með skýrslum stjórnarinnar.
Hafa kommúnistar auðsjáanlega
ekki þorað að hleypa svo við-
kvæmu og alröngu máli fyrir þing-
ið meðan tími var til að rannsaka
það og ræða. Var þetta rétt eitt
löghrotið, sem kommúnistameiri-
hlutinn framdi á þinginu. Svo þeg-
ar komið var á síðasta dag þings-
ins, og öllum málum var flaustrað
af, tók fbrsetinn málið á dagskrá.
Gerði þá einn þingfulltrúinn til-
löguna um kosningu rannsóknar-
nefndar í málinu að sinni tillögu,
en þá tiilögu felldu kommarnir
með 10 atkvæða meirihluta. Var
þannig skilið við málið, og eitt
lögbrotið enn framið í sambandi
við það.
Mál Verklýðsfélagsins hefir því
ekki enn verið löglega afgreilt frá
hendi sambandsstjórnar og sam-
ijandsþings, enda enginn vafi á að
hefði löglega verið með málið far-
ið, hefði þingið dæmt brottrekst-
urinn ólöglegann og pólitíska árás
á félagið, eins og rétt er.
í erindi V. A. var ekki krafa
gerð um brottrekstur Verkamanna-
félags Akureyrarkaupstaðar úr
Alþýðusambandinu. Hitt var sam-
bandsins að skera úr um þau mál,
þegar brottrekstrarmál Verklýðs-
fél. var afgreitt á löglegan hátt.
Og vafalaust hefðu verkamennirn-
ir hér á staðnum getað ráðið fram
úr sínum málum, ef þeir fengju að
vera í friði fyrir flugumönnum
kommúnista. I annan stað lét
kommúnistamejirihlútinn S 17.
þingi Alþýðusamh. sig hafa það
að taka verkakvennafélagið „Ein-
ingu“ inn í samhandið, félag, sem
aldrei hafði verið í Alþýðusam-
bandinu, og fyrir á staðnum var
félag í Alþýðusambandinu, sem
fór með kaupmál kvenna á Akur-
eyri, sem eini löglegi aðilinn í
þeim málum.
Eins og sést á ofanrituðu hefir
Alþýðusambandið ekki enn gengið
löglega frá brottrekstrarmáli Verk-
lýðsfélags Akureyrar, og kommún-
istar ætla sýnilega að smokka sér
undan að gera það.
Seyðisfjarðarkaupstaður
minntist 50 ára afmælis liæjar-
réttinda sinna á Laugard. var.
Fóru fram hátíðahöld í bænum í
tilefni af þessum tímamótum í
sögu bæjarins.
JÖRÐ
Desemberheftið hefir horist blað-
inu. 1 heftinu er mikið lesmál. —
Kvæði, sögur, menningarmál,
innlend og útlend, andleg mál,
myndir, fréttir og allskonar fróð-
leikur. Þetta er nokkurskonar jóla-
hefti og er sérstaklega til þess vand
að.
Elinborg Lárusdóttir:
Hvíta hOllin
Bókaforl. Þorst. M. Jóns-
sonar. Akureyri 1944. —
Þessi bók frú Elinborgar Lárus-
dóttur hefir ekki ldotið mikið oln-
bogarúm á sviði auglýsinga í út-
varpi og dagblöðum höfuðstaðar-
ins. Hún er ekki ein af jólabókun-
um, sem „enginn má vera án“, en
hafna , ólesnar, í bókaskápnum
eftir að hafa lokið hlutverki sínu
meðal annara jólagjafa. Hvíta
höllin er rituð og gefin út til að
verða lesin. Til að auka kyrr.i á
sérstökum þætti lífsins —- við dyr
dauðans í mörgum tilfellum.
Bókin lýsir daglegu lífi fólks,
sem dæmt hefir verið til vistar í
Hvítu höllinni. Þ.rám þess og hátt-
um. Viðhorfi til lífs og dauða —•
þeirra persóna meðal þessa íólks,
er hafa orðið höf. minnisstæðastar.
Margur mundi ætla að hér ræki
hver raunarollan aðra, en svo er
ekki. Að vísu birtist þarna alvara
lífsins — og dauðans — í ýmis-
konar blæbrigðum, en þarna er
líka töluvert af kímni, og jafnvel
hlægilegustu viðburðum. Og allt
er þetta dregið fram fyrir jiugar-
sjónir lesendanna af sannleiksást,
skilningi og hlýhug bókarhöiund-
ar, sem kafar hugardjúp pfisón-
anna, er frásögnin fjallar u.m, og
finnur alstaðar hót fyrir biesti og
afsakanir ágallanna, varnir fyrir
veikleikann og alúð til að ilja oln-
bogabörnum lífsins.
Og sannarlega er það hressandi,
mitt í heimi haturs, grimmdaj', nið-
urrifs og níðingsháttar, að fyrir-
hitta þó ekki sé nema lítil bók, eins
og Hvíta höllin er, þar sem skilið
er við hverja persónu, hvort sem
hún er lífs eða liðin, laetri, göfugri,
mannlegri en atvikin í upphafi
bentu til. Og ekkert af þessu unn-
ið á kostnað annara. Lestur slíkr-