Alþýðumaðurinn - 19.03.1946, Síða 1

Eftir
flokksafmælið.
Eins og aÖ líkum lætur urÖu
ýmsir til að rita um starf Al-
þýðuflokksins í sambandi við
30 ára afmæli lians, þótt and-
stæðingar lians — af skiljanleg-
um ástæðum — hafi kosið að
vera fámætir um liann.
Hér fara á eftir smá kaflar
úr þessum skrifum, sem sýnis-
horn:
„Hátíðahöldin í tilefni af 30
ára afmæli Alþýðuflokksins
báru þess glöggt vitni, að innan
flokksins er ríkjandi mikill
sóknarbugur og baráttuvilji.
Munu þeir menn og konur, sem
skipað bafa sér í raðir Alþýðu-
flokksins, undir merki binna lýð
ræðissinnuðu jafnaðarmanna á
Islandi, láta 30 ára afmælið
verða sér hvöt þess að befja nýja
og öfluga sókn fyrir framgangi
mála Alþýðuflokksins með þjóð
sinni. Andi frumherjanna lifir.
Arfur þeirra er varðveittur, og
braut þeirra verður brotin á
enda.
¥
„Alþýðuflokkurinn á margs að
minnast eftir 30 ára starf og
•baráttu, sem af er mikil og merki
leg saga. En þrátt fyrir marga
og stóra sigra í fortíðinni, bíða
flokksins mikil verkefni í fram-
tíðinni. Unga fólkið, sem minst
hefir frumherjanna við liátíða-
höld flokksins í tilefni 30 ára
afmælinu, þarf vissulega ekki
að kvíða, því, að það muni
skorta verkefni. Milli sáningar
og uppskern á akri stjórnmál-
anna líður oft langur tími. Og
enn er mikill áfangi fyrir liönd-
um, þrátt fyrir starf og baráttu
frumherja Alþýðuflokksins, sem
fyrstir mörkuðu leiðina og
brutu brautina. En því meiri,
sem hugur og dugur flokksins
er, því skemmri tími líður, uns
lákmark sigursins næst og ríki
jafnaðarstefnunnar er stofnsett
á íslandi.
Alþýðuflokkurinn þarf vissu-
lega ekki að kvíða framtíðinni.
Hann á sér betri málstað og
meiri sögu en nokkur annar
stjórnmálaflokkur hér á fandi.
Hann liefir oft haft storm í fang,
en hann hefir aidrei Urugðist
skyldu sinni né villst af leið. Og
um þessar mundir bætast æ fleiri
í lióp þeirra, sem skipað liafa
sér undir merki hans. Málefni
flokksins liafa mörg hver sigrað
og hlotið almenna viðurkenn-
ingu. Og þess er skannnt að bíða,
að Islendingar veiti honum full-
tingi til þess að skipa málum
lands og þjóðar og stej'pa þjóð-
lífið í mót starfs síns og stefnu.“
¥
„Alþýðuflokkurinn er lýð-
ræðisflokkur.) Hann treystir
dómgreind og skynsemi fólksins.
Hann trúir því, að öruggasta
leiðin til sigurs fyrir alþýðuna,
sé að tryggja réttindi sín, manna
sig og mennta, bæta lífskjörin
og efla félagslegt samstarf stig
af stigi. Á þennan liátt vill hann
vinna meirihluta þjóðarinnar til
fylgis við jafnaðarstefnuna.
Saga íslenskra félagsmála síð
ustu áratugina er um leið saga
Alþýðuflokksins. Allt frá tog-
aravökulögunum og afnámi
sveitaflutninganna til orlofslaga
og almannatrygginga — ávallt
hefir Alþýðuflokkurinn haft for
ustuna. Allt stefnir þetta að einu
marki, — því, að húa alþýðuna
undir það að ráða landinu á
lýðræðisgrundvelli með valdi
og rétti og skyldum meiri hlut-
ans.
Alþýðan verður að eiga þann
liðskost, að hún geti skipað val-
inn mann í hvert rúm.
Lýðræði í stjórnmálum er
ekki örugt né fullkomið nema
jafnframt verði komið á lýðræði
í atvinnumálum.
Félagslegt öryggi verður ekki
tryggt að fullu til frambúðar
nema framleiðsla og viðskiíti
séu rekin með hagsnmni þjóðar-
innar fyrir augum og skipulögð
þann veg, að starfsorkan sé hag-
nýtt með sem fullkonmustum
tcdkjum og vinnuaðferðum og
atvinnuleysi útrýmt.
Stríðsgróðann á að nota í
þjónustu þjóðarinnar. Verslun
og viðskifti eiga að vera Lrúnað-
arstörf en ekki skattheimta ein-
staklinga.
Við Islendingar eigum að
sanna rétt okkar til fullveldis
og sjálfstæðis með því að stýra
máluni okkar svo, að öðrum
þjöðum, stærri og voldúgri,
megi verða til fyrirmyndar.
Þann veg tiyggjum við best
sjálfstæði lýðveldisins og fram-
tíð þjóðarinnar.
Alþýðuflokkurinn heilir á
alla góða íslendinga, konur og
karla, til liðveislu og samstarf^
lil þess að ná þessu marki.“
„Á þeim 30 árum, sem liðin
eru frá stofnun Alþýðuflokksins
hafa orðið mikil og batnandi
umskifti á íslandi. Alþýða
manna hefir risið upp til þess
réttar, er hún átti vissulega
kröfu til, og aukið hagsæld sína
og menningu. Og alls staðar
sjásl þar spor og áhrif Alþýðu-
flokksins. Hans verk og átök
hafa valdið gjörbreytingu í lífi
íslenskrar alþýðu.
Það hafa verið margar hend-
ur, surnar krepptar og lúnar,
sem lagst hafa á þann plóg, sem
unnið hefir að ræktun lands og
lýðs undir forustu Alþýðuflokks
ins. Óteljandi nafnlausar hetjur
hafa barist þar í fylkingunum
og fórnað hvíldarstundum sín-
um og oft slitnu afli öreigans.
Það var trúin á málstaðinn, trú- 1
in á jafnaðarstefnuna, sem fært
hefir þessar fórnir. Þeim mörgu
nafnlausu hetjum ber að þakka
á þessum tímamótum og minn-
ast afreka þeirra og ötuls starfs.
Alþýðuflokkurinn hefir einn-
ig átt því láni að fagna, að eiga
marga ágæta og affarasæla for-
ingja. Ilæst ber þar Jón Balcl-
vinsson, sem með mestur^
glæsibrag, snilli og Jiæfni stóð í
fararbrjósti í 22 ár, sem aldrei
gafst upp, livað sem á móti blés,
allaf var öruggur og vegviss.
Starfsþreki. sínu og ágætri orku
fórnaði hanri fyrir hugsjón jafn-
aðarstefnunnar og gengi Alþýðu
flokksins. Að honum var oft
vegið frá andstæðingunum, og
það sem verst var og sárast, frá
hans eigin liði. Hann féll, en
hélt velli. Minning hans og
margra annarra ágætra forustu-
manna mun alltaf lifa meðal ís-
lenskra Alþýðuflokksmanna.
Honum og þeim ber að þakka.
Og fordæmi Jóns Baldvinssonar
er það lj ós, sem lýsa á og marka
stefnu, Alþýðuflokksins.
Það verður ekki dregið í efa,
að Alþýðuflokkurinn hefir unn-
ið mörg þrekvirki á undanförn-
um þrem tugum ára. Þess er
gott að minnast. En mest er þó
um vert, að mæta hinum miklu
verkefnum framtíðarinnar með
dug og drenglyndi.
Alþýðuflokkurin á sér glæsta
fortíð, en hann er fyrst og fremst
jlokkur jramtíðarinnar. Þess
skulum við öll minnast, er flokk-
inn fyllum, á þessum tímamót-
um. Jafnaðarstefnan á vegum
óskorðaðs lýðræðis er það, sem
koma skal á íslandi. Og þess
vegna er Alþýðuflokkurinn
flokkur hins nýja tíma, flokkur
hins nýja skipulags, er mun
ryðja sér lil rúms, þar sem jafn-
rétti, frelsi og bræðralag mun
ríkja.“
¥
Þetta, sem hér hefir sagt ver-
ið, hefir verið ritað af flokks-
mönnum. Hér koma að síðustu
nokkur orð frá utanflokka-
mannir
„Stefna og starfsaðferðir Al-
þýðuflokkanna, — krataflokk-
anna, — í Evrópu er eitt hið
glæsilegasta tákn vorra tíma.
Þeir flokkar hafa unnið það af-
reksverk að halda ráði og rænu,
vera með öllum mjalla, á síð-
'ustú áratugum. Ogi þó eru þeir
harðóánægðir með þá þjóðfélags
háttu, sem hafa drottnað í heim-
mum, og ráðnir í að sætta sig
ekki við þá. En hins vegar er
það rótgróin sannfæring þeirra,
að byltingar séu lnæðilegt neyð-
arúl-æði, sem sjaldan eða aldrei
geli að haldi komið. Þeir liafa
aldrei gefið sig á vald æstra til-
finninga, aldrei • sagt skilið við
heilhrigða skynsemi, þennan
undarlega fugl, sem hefir verið
hrjáður og hrakinn á öllum öld-
um, — ekki síst á vorum dög-
um, — en heldur þó alltaf ein-
hverri líftóru. Þess vegna eru
alþýðuflokkarnir þrátt jyrir
allt mikils megandi í öllum
löndum þar §em menn eru frjáls-
ir hugsana sinna, orða og gerða.
Og þess vegna eru allir þeir
flokkar og allir þeir menn, sem
Framhald á 3. síðu.