Alþýðumaðurinn - 17.07.1951, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUMAÐURINN
Þriðjudagur 17. júlí 1951
75 ára
Kristín Sigfúsdóttir
skáldkona
TILKYNNING
Hér með er vakin athygli innílytjenda á auglýsingu, sem
birtist í Lögbirtingarblaðinu, laugardaginn 14. júlí, um und-
anþágu frá ákvæðum um innflutnings- og gjaldeyrisleyfi.
Reykjavík, 14. júlí 1951.
Fjárhagsróð.
Sfldarstúikur
vantar nú strax á söltunarstöð Valtýs Þorsteins-
sonar á Raufarhöfn. — Upplýsingar á
Vinnumiðlunarskrifstofan.
Síðastliðinn föstudag varð ey-
firzka skáldkonan Kristín Sigfús-
dóttir 75 ára. Útvarpið minntist
þessara tímamóta ævi hennar á
snotran hátt, sum dagblöðin
gerðu það einnig, en ég verð að
segja eins og mér finnst: Hvorki
Eyfirðingar né Akureyringar
hafa enn minnzt þess við Krist-
ínu eins og hún á að þeim, hve
mikill og merkilegur persónuleiki
hún er, hve furðulegt, mér liggur
við að segja óskiljanlegt, ævin-
týri hún hefir skapað með rithöf-
undarferli sínum og hve þetta
hérað og þessi bær mega vera
stolt af þessari hljóðlátu, gáfuðu
alþýðukonu, sem hefir borið
þjóðarkjarna vorum svo ævin-
týralegt vitni. Því að hvað er það
annað en ævintýri, að kona, sem
er alin upp við þröngan kost, býr
flest sín æviár við knöpp kjör,
verður nær allt sitt líf að skila a.
m. k. fullu dagsverki erfiðrar
vinnu, ef ekki meiru en fullu
dagsverki, og getur þó gerzt all-
afkastamikill rithöfundur, sem
mæla verður og meta á mælistiku
þjóðskálda?
Þetta hafa að vísu mörg skálda
okkar gert — karlmennirnir —
og vissulega sé þeim þökk og
heiður fyrir — en samt er það
enn meira afrek, þegar kona
vinnur þessa dáð, húsmóðir, því
að engin staða mun erfiðari hér
á landi en hún, sé hún rækt af al-
úð. Öllum kunnugum ber saman
um, að þar hafi Kristín Sigfús-
dóttir heldur ekki látið sér nægja
miðlungshlut.
Hér verður ekki rakin ætt né
æviferill Kristínar, heldur ekki
gerð tilraun til að meta og flokka
ritstörf hennar. Bæði er, að það
verður ekki gert í stuttri blaða-
grein, enda þess að vænta, að ein-
hver snjall fagurfræðingur vor
taki sér fljótlega fyrir hendur að
rita ítarlega um ritverk Kristín-
ar. Þessi fáu orð hér eiga aðeins
að færa skáldkonunni heim sann-
inn um það — og ég leyfi mér að
fullyrða, að ég tala hér fyrir
munn fjölmargra — að þrátt fyr-
ir, að við höfum enn ekki, Ey-
firðingar og Akureyringar, sýnt
henni þann heiðursvott, sem
henni ber af okkar hendi, þá dá-
um við og metum verk hennar ög
erum stolt af henni, undrumst
afrek hennar og hrífumst af þeim
hlýja skilningi, sem andar frá
verkum hennar, skilningi á um-
komuleysi mannsálarinnar, nekt
og kvöl, og þó um leið mikilleik
og fegurð. Og okkur þykir mikils
um vert umburðarlyndi skáldkon-
unnar, sem auðfinnanlega grund-
vallast á reynslu, íhugun og
skilningi, og verður oft í penna
Kristínar, sem ritar einstaklega
látlaust og fagurt mál, að tærum
skáldskap, stórbrotnum í einfald-
leik sínum, þegar henni tekst
bezt upp í frásögn og persónulýs-
ingum. Sá skáldskapur mun lengi
halda nafni Kristínar Sigfúsdótt-
ur, eyfirzku bóndadótturinnar,
eyfirzku alþýðukonunnar og ey-
firzku húsmóðurinnar, hátt á
lofti. fír. S.
HEYSKAPUR
verður að teljast ganga með
ágætum þar sem Alþm. hefir haft
spurnir af hér norðanlands. —
Spretta er að vísu misjöfn á tún-
um: sums staðar í meðallagi,
sums staðar ekki það, en sums
staðar fremur góð, og flæðengi
eru yfirleitt prýðileg.
Hér við Eyjafjörð má segja,
að töður hafi hirzt eftir hend-
inni, því að heita megi stöðugir
þurrkar, og í Suður-Þingeyjar-
sýslu má segja nokkurn veginn
hið sama, þótt þurrkar hafi verið
þar tæpast eins tryggir.
Þó að vegirnir hér frá Akur-
eyri hafi oft verið slæmir, þá
munu þeir varla nokkru sinni
hafa verið verri en nú. Það má
heita sama, í hvaða átt ekið er,
alls staðar hoppar og hendist bif-
reiðin á ójöfnunum, svo að mað-
ur hrósar happi eftir hverja ferð,
sem kotnið er úr, án þess að hafa
brotið fjöður eða eitthvað annað
í bílnum.
Þeir, sem hafa vegaeftirlitið
með höndum, munu telja gagns-
lítið að skafa vegina í þeirri
þurrkatíð, sem nú hefir gengið,
og má vera að nokkur fótur sé
fyrir því. Hitt er þó enginn vafi,
að talsverð bót væri að, ef veg-
unum væri sýndur hefill af og til,
en slíkt mun nú ekki gert. Það
sýnir m. a. lausamölin, sem er í
hryggjum og görðum víðast þar,
sem ekið hefir verið í vegi í vor,
en ekkert svo hirt um að jafna,
þegar bílarnir hafa verið búnir
að sópa henni til. Er augljós
slysahætta af þessum lausamalar-
görðum víða.
Vegurinn til Dalvíkur er
„þvottabretti“, vegurinn fram
Fjörðinn er „þvottabretti“, veg-
urinn austur í Lauga er „þvotta-
bretti“, nema nokkrir kaflar í
Vaðlaheiði, sem aldrei verða
vondir, þrátt fyrir óstjórn vega-
málanna. Fleiri „þvottabrettis-
vegi“ mætti telja upp hér úr ná-
grenninu, þótt það verði ekki
gert að sinni. Ekki verður samt
svo við þessi mál skilizt, að ekki
sé minnzt á veginn norður
Fnjóskadal að austan: Þar hefir
verið ruddur sneiðingur í- klifinu
sunnan við Böðvarsnes, sem er
Nýjo Bíó
í kvöld kl. 9:
ATÓMÖNDIN
(Mr. Drake’s Duck)
Bráðskemmtileg og óvenju-
leg ensk mynd.
Aðalhlutverk:
Dougal Fairbanks jr.
Yolande Donlan.
ALMENNINGS-
SALERNIN OPNUÐ
Almenningssalernin sem eru
undir kirkj utröppunum hafa nú
verið opnuð til afnota. Mun þetta
„flottasta“ bygging sinnar teg-
undar hér á landi, og hreinlegt
allt, svo sem bezt verður á kosið.
Er hreinlætisskáli kvenna austar
en karla vestar undir tröppunum,
en á milli er afgreiðsluherbergi
varðar. Allt er þarna furðu rúm-
gott.
slík handvömm, að furðulegt er,
að vegamálastjórnin geti verið
þekkt fyrir að láta slíkt sjást eft-
ir sig. Lausamöl skríður í sífellu
úr snarbrattri melbrekku fram á
veginn, svo að ófært kann að
morgni, sem slarkfært var að
kveldi. En þó er hvað háskaleg-
ast, að þarna má ekki miklu
muna, ef bíll „spólar“ í lausa-
malarskriðunni, að hann lendi
ofan háa brekku og niður í
Fnjóskána, sem þarna beljar
undir.
Þá er vegurinn um Dalsmynn-
ið ein hörmungin í vegamálun-
um hér norðanlands. Einu sinni
var verið að tala um að gera þar
öruggan vetrarveg, þegar Vaðla-
heiðin væri ófær, en nú er ekki
hægt að gefa þeim tröllavegi, sem
þar er, einu sinni nafnið sumar-
vegur, því að þar er aldrei lag-
fært neitt, hvað þá heldur endur-
bætt. Er þolinmæði Þingeyinga
við þingmann sinn, sem ekkert
virðist sinna þessum vegamálum,
lítt skiljanleg.
Og loks er það svo blessaður
bærinn okkar. Kann bæjarverk-
fræðingurinn okkar engin skil á,
hvað telja megi keyrslufærar göt-
ur í 7000 manna bæ? Hér höfum
við, akureyrskir bílstjórar, henzt
og hoppað í sömu holunum frá
því snemma í vor, án þess nokkur
viðhlítandi tilraun hafi verið
gerð til úrbótar: Þingvallastræt-
ið, Munkaþverárstrætið, Fjólu-
gatan, Aðalstrætið, svo að dæmi
séu nefnd, eru hálfgerðar heljar-
slóðir. — Hvað á þetta að vera
svona lengi?
Bílstjóri.
Ýmsar samþykktir hins nýaf-
staðna þings Stórstúku íslands,
sem haldið var á Akureyri dag-
ana 27. til 30. júní sL:
1. Stórstúkuþingið skorar á
framkvæmdanefndina að hlutast
til um að komið verði upp lækn-
ingastofum í helztu kaupstöðum
landsins fyrir drykkjusjúkt fólk,
og að séð verði um, að þar verði
að starfi sérfróðir læknar í þess-
um efnum og að notuð verði öll
þau helztu lyf, sem ætlað er að
gagni megi koma.
2. Stórstúkuþingið skorar á
ríkisstjórn og hæjarstjórn
Reykjavíkur að hrinda nú þegar
í framkvæmd:
a. Að koma upp lækningastöð
í Reykjavík fyrir drykkjusjúkt
fólk.
b. Að koma upp hressingarhæli
fyrir þá drykkj usjúklinga, sem
þurfa á langri hælisvist að halda.
c. Að ráða konu til þess að
annast um þær konur, er dæmdar
hafa verið til fangavistar í
Reykj avík.
d. Að ráðinn sé lærður hjúkr-
unarmaður er sé jafnan til að-
stoðar á lögreglustöðinni í
Reykjavík til þess að annast ölv-
aða menn, sem þar eru í vörzlu.
Felur þingið framkvæmdanefnd
sinni að koma þessum áskorun-
um þegar á frarnfæri við ríkis-
stjórn og bæjarstjórn Reykjavík-
ur og fylgja þeim fast eftir.
3. Stórstúkuþingið flytur
menntamálaráðherra þakkir fyrir
bréf með fyrirmælum um bind-
indissemi í skólum landsins. —
Jafnframt skorar þingið á
menntamálaráðuneytið að herða
á skólum landsins að auka bind-
indisfræðslu samkvæmt gildandi
reglugerð.
4k Stórstúkuþingið lætur í ljós
þakklæti sitt til íþróttasambands
íslands og forseta þess, fyrir það
hve traustum tökum var tekið á
því hneyksli, er uppvíst varð að
sum íþróttafélög höfðu áfengis-
sölu sér til fjáröflunar.
5. Stórstúkuþingið varar við
allri rýmkun um sölu og veiting-
ar áfengra drykkja og skorar á
framkvæmdanefnd sína og alla
bindindissinnaða menn í landinu
að vera vel á verði gegn öllum
tilraunum í þá átt.
6. Stórstúkuþingið felur fram-
kvæmdanefnd sinni að koma því
til leiðar, að lögin um héraða-
bönn komi þegar til framkvæmd-
ar.
7. Jafnframt því, sem stórstúku-
þingið mótmælir öllum undan-
þágum frá gildandi reglugerð um
vínveitingaleyfi, skorar það á
framkvæmdanefnd sína að beita
sér fyrir afnámi allra vínveitinga-
leyfa.
8. Stórstúkuþingið þakkar Al-
freð Gíslasyni lækni mikið og
gott starf til hjálpar drykkjusjúk-
um mönnum.
9. Stórstúkuþingið lætur í ljós
ánægju sína út af góðri samvinnu
milli kirkjunnar og Reglunnar og
beinir jafnframt þeirri ósk til
framkvæmdanefndarinnar að hún
leiti samstarfs við alla þjónandi
presta í landinu.
10. Stórstúkuþingið 1951 bein-
ir þeim tilmælum til skipstjóra á
siglingaflota landsmanna, að þeir
beiti sér, svo sem verða má, gegn
vínkaupum skipshafna sinna ut-
anlands og innan með hliðsjón
af sorglegri reynslu undanfarinna
ára.
11. Stórstúkuþingið mótmælir
bruggun sterkari öltegunda en
þegar eru framleiddar í landinu,
hvort sem er til sölu utanlands
eða innan. Telur þingið, að sala
á áfengu öli myndi auka drykkju-
skap í landinu, sérstaklega meðal
æskulýðsins.
------X-------
ALÞÝÐUMAÐURINN
kemur væntanlega ekki út í
næstu viku vegna sumarleyfa.
Ólremdardstcnd ahveginna