Alþýðumaðurinn - 18.03.1965, Page 1

ALÞÝDU
Skógrœktarmenn pinga
M A D U R INN
Stjórn Skógræktarfélags Is-
lands hefur tekið upp þá ný-
breytni á þessu ári að heim-
sækja skógræktarfélögin úti um
land og ráða ráðum sínum í
samráði við stjórnir héraðs-
félaganna á hverjum stað. S.l.
Kirkjuvikunni á Akureyri lauk s.l. sunnudag með vísitasiu biskups, Sigurbjörns Einarssonar. Auk hans þjónuðu
3 prestar fyrir altari, sr. Benjamin Kristjónsson, sr. Pétur Sigurgeirsson og sr. Birgir Snæbjörnsson, við fjölmenna
og hótiðlega mcssu. (Ljósm.: N. H.).
Endurbœtur ó Hótel K.E.A.
Hótelið reiðubúið til móttöku vor- og sumargesta.
S.l. mánudag var fréttamönn-
um boðið að skoða miklar og
smekklegar endurbætur er gerð-
ar hafa verið á anddyri Hótel
K.E.A. Er þar með lokið breyt-
ingum og endurbótum sem
staðið hafa yfir á hótelinu um
skeið. Ilótelstjórinn, Ragnar
Ragnarsson og Gunnlaugur P.
Verkfall yfirmanna ó
farskipum
Verkfall yfirmanna á farskip-
um stendur nú yfir og hafa
samningafundir staðið yfir
stöðugl í um tvo sólarhr.inga, og
stóðu enn þegar blaðið síðast
frétti. llafa eingöngu verið tek-
in matar- og kaffihlé.
Engar fréttir hafa horizt af
samkomulagi, og er helzt að
heyra, að ekkert miði í þá átt.
Engin skip hafa stöðvast í
Reykjavík ennþá en nokkur af
skipum S.I.S. munu stöðvasl
á ýmsuni stöðum úti á landi.
En ef sanmingar dragast á lang-
inn stöðvast einnig flest skip
Eimskipafélagsins.
Kristinsson, skrifstofumaður
ræddu þessar breytingar og
svöruðu fyrirspurnum frétta-
manna, en þar kom fram eftir-
farandi:
Um síðastliðna helgi var lok-
ið v.ið ýmsar breytingar og end-
urbætur á Hótel K.E.A. sem
staðið hafa yfir um alllangt
skeið. Síðustu breytingarnar
voru gerðar í anddyri hótelsins.
Til afgreiðslu þar verður nú ein
Aðalfundur Félags ísl. iðn-
rekenda var settur í dag í Þjóð-
leikhúskj allaranum. Formaður
félagsins Gunnar J. Friðriksson
setti fundinn, og Jóhann Haf-
stein, iðnaðarmálaráðh. flutti
ræðu. Ráðherrann kom víða við
í ræðu sinni og gerði grein fyrir
afstöðu stjórnarvaldanna til iðn-
aðarins. Taldi hann þær marg-
luggðu athugasemdir, að ís-
lenzkur iðnaður vær.i olnboga-
barn í íslenzku atvinnulífi, ekki
slúlka, sem auk þess hefur á
hendi símavörzlu, og gjaldkeri
sem annast mun uppgjör við
hótelgesti.
I sambandi við Gildaskálann
hafa verið gerð sérstök snyrti-
herberg.i og einnig fatageymsla.
Anddyrið hefur verið lagt
grænu nylon gólfteppi auk þess
sem það er vel búið húsgögn-
um.
Teiknistofa SÍS gerði allar
teikningar, en Dofri h/f, Akur-
eýri sá um allar framkvæmdir.
liafa við rök að styðjast og að
margt væri borið á borð í blaða-
skrifum, sem gæfi ranga mynd
af ástandinu. Taldi hann að rík-
isstjórnin gerði iðnaðinum ekki
lægra undir höfði en öðrum at-
v.innugreinum og væri skaðlegt
að vera sífellL að koma því inn
hjá ahnenningi að íslenzkur
iðnaður væri á vonarvöl, því
svo sannarlega væri hann ekki
nein öskubuska í atvinnulífinu.
AÐALFUNDUR
Félags íslenzkra iðnrekenda er hafinn
laugardag var slík ráðstefna
haldin hér á Akureyri. Hana
sóttu auk stjórnar Skógræktar-
félags íslands, stjórnii; héraðs-
félaganna á Norðurlandi, og
auk þess var sýslumönnum
fjórðungsins boðið að sækja
fundinn, og komu þeir allir.
Nokkrir áhugamenn um skóg-
ræktarmál voru einnig mættir,
einkum héðan úr nágrenni
ásamt blaðamönnum.
Hákon Guðmundsson, yfir-
borgardómari, sem er formaður
Skógræktarfélags íslands, setti
fundinn og ávarpaði fundar-
menn. Síðan fluttu þeir fram-
söguræður, Hákon Bjarnason,
skógræktarstjóri, Snorri Sig-
urðsson, ráðunautur Skógrækt-
arfélags Islands, og Ármann
Dalmannsson, skógarvörður.
Hákon ræddi einkum um
gildi skógræktarfélaganna fyrir
málið í heild, og hversu mikil-
vægur skerfur þeirra væri til
framkvæmda í landinu, og ekki
síður hitt, að þau sköpuðu áhug-
ann og héldu honum við. Gat
hann einnig um, að nú væri svo
komið að vinnukraft skorti til
þess að gróðursetja það plöntu-
magn, sem fyrir hendi væri ár-
lega, en áður skorti plönturnar.
Þá fór liann og nokkrum orðum
um þær árásir, sem skógræktar-
málið hefur sætt síðustu árin
alls ómaklega, því að þær hefðu
ekki verið bornar fram á fræði-
legum grundvelli, um hvað unnt
væri að gera og hvað ekki, held-
ur að því er virtist af beinni
óvild í garð skógræktarmálsins.
Hann gat og um þann misskiln-
ing, sem fram hefði komið í
blöðum, einkum hér nyrðra, að
Norður- og Austurland væru
höfð útundan um úthlutun þess
fjár, sem Skógrækt ríkisins not-
aði. Svo fjarri væri það sanni,
að árið 1963 t. d. hefðu 58%
af fjárfestingu Skógræktarinnar
farið í þessa landshluta.
Þá gat hann þess, að starf-
andi væri 12 manna nefnd á
vegum Skógræktarfélags íslands
til þess að gera tillögur og áætl-
anir um hversu efla mætti skóg-
ræktarfélögin og skipuleggja
starf þeirra. I henni sætu ein-
göngu ungir áhugamenn, og
vænti hann sér margs góðs af
starfi hennar, sem hann kvaðst
vona að félögin fengju hagnýtt
sér. Minnti hánn á hið mikla
fjárframlag, sem skógræktarfé-
lögin hefðu lagt til málanna, og
um leið, að því meira fé, sem
fram kæmi til þessara mála
heima í héruðum, því meiri yrði
sá styrkur, sem félögunum yrði
lagður af ríkisfé.
Snorri Sigurðsson ræddi
einkum um störf skógræktarfé-
laganna, bæði í ræktunarmálum
og öðru. Svo og fjárhag þeirra.
Gerði hann þar að nokkru um-
talsefni skógrækt í litlum einka-
girðingum og í stórum félags-
reitum. Girðing smáreitanna
yrði svo miklu dýrar.i en um
hina stóru, að félögin hefðu
orðið og ættu að leggja meira
kapp á stóru girðingarnar.
Einnig væri sú hætta á ferðum,
sem fram hefði komið, að sum-
ir einstaklingar, þótt vel færu af
stað hefðu brugðizt, og fram-
haldið ekki verið í samræmi við
byrjunina, og því ekki unnt að
styrkja slíkt. Skógræktarfélögin
í landinu gróðursettu yfir helm-
ing þess, sem gróðursett væri
árlega, og þessu plöntumagni
yrði að beina að stærri girðing-
unum.
í sambandi við styrkina til
skógræktarfélaganna hér norð-
anlands sagði hann, að sam-
kvæmt skýrslum þeirra væri um
40% af árlegu rekstrarfé þeirra
ríkisstyrkur. Stundum meira en
stundum minna. Hann lagði
áherzlu á, að þáttur skógræktar-
félaganna hér norðanlands væri
mikill og óvíða stæði skógrækt-
in á landinu jafntraustum fótum,
einkum þó hér við Eyjafjörð.
Færi þar saman venja, sem orð-
in væri gróin, góð skógræktar-
skilyrð.i og ötul forysta.
Ármann Dalmannsson ræddi
um samstarf í ræktunarmálum.
Skýrði hann frá því, hvernig
landbúnaður og skógrækt ynnu
saman á Norðurlöndum, einkum
í Noregi, þar sem skógræktin í
mörgum tilfellum gerði bænd-
um kleift að haldast við á smá-
býlum sínum, og hún ein forð-
aði heilum héruðum frá að fara
í eyði. Þar er því unnið mark-
víst að áætlunargerðum um
nánara samstarf skógræktar og
annarrar ræktunar. Eitthvað líkt
þyrfti að vinna hér og umfram
allt að fá bændur og annað
sveitafólk, til að sinna málefni
skógræktarinnar. Síðan ræddi
hann nokkuð um frumvarp það
um garðyrkjuskóla hér nyrðra,
sem fram væri komið í Alþingi
og hugsanlega samvinnu hans
og skógræktar. Hvatti einnig
til samvinnu við Búnaðarfélag
Islands um landbúnaðarsýn-
ingu þá sem ætlað er að halda
í Reykjavík 1966. Frh. bh. 4.