Víðir - 23.06.1931, Blaðsíða 3

Ví«ir
8
Til minnis.
Bœjarfógetaskrifstofan
opíti kl. 1—3 og B*|,—6V,
Bcejarstjóraskrifstofan
opin kl. 1 — 2 og 5—7
Bœjargjaldkeraskrifstofan
opin kl. 1—2 og 5—7
Héraðslceknir
kl. 1—3 og 6--7 Simi 29.
P. V. G. Kolka
kl. 1 —2 og 6Vs—7V* virka
daga og kl. 3—4 sunnudaga.
Síinar 61 og ^61.
Karl Jónasson
á Lundi kl. 11—12 og 4—6
virka daga og kl. 1—2 sunnu-
daga Simav 151 og 17.
Leifur Sigfússon, iannlœknir
k!. 1—5 og oft kl. 11—12 og
6—7 Simi 125.
Sjúkrahúsió
ideimsOknartimi kl. 3—4 alla
daga.
Pósthúsið
opið kl. 10—12 og 1—6.
Útvegsbanki Islands h. f.
opin kl. 11-—12 og 1—3.
Landssíminn
opinn kl. 8 f. h. _ til 11 e. h.
virka daga og kl. 10 f. h. til
11 e. h. sunuudaga.
Ljósmyndastoja K G.
opui kl. 1—7 virka daga og
1—3 sunnudaga.
Bókasafnið
9PiO sunuud., Þriðjud., fimtud.
og laugar. kl. 5—7, útlan á
sama tima.
Baðhúsið
opið kl. 9—12 og 1-7 alla
daga nemá iaugardaga. Simi 85.!
hingaö kom í veiur siðastl. einn
ima launur at þýsku jarösaiti.
það va< mjög hromt og hvut og
tiskurinn sem meö þvi var sait-
aöur litur mjög vel út, en hvern-
ig hánn veröur við þurkun og
geymslu er en ekki' hœgt að
segja um, en vonandi er aö vel
reynist.
ýestmeyjum .2. júní 1931.
i c , Jón Sverrisson.
KnaUspyrnan og
„K. V.“
Vestmannáeyingar eiga því láni
aö fagna aö eiga mörgum ágætum
knaftspytnumönnum á aö skipa.
En erfiðar ástæður og staðhættir
verða til þesí, að marglr efni-
legir knattspyrnumenn fá ekki að
njótá sln/ Baráttan fydr lífinu
situr í fyrirrúmí fyrir öl u öðru.
Urigir og efniiegir knattspyrnu-
menn neyðast oftlega tii þess að
leita sér atvinnu yflr sumartím
ann, ( ððrum landshlutum, hætta
að æfa sig — og eru þarmeð búnir
að vera sem knattspyrnumenn.
Annað er það, að margfr knatt-
spyrnumenn bæjarins stunda þá
atvinnu, sem gerir þeim ómögu-
legt að byrja æfingar, fyr en eftlr
vertíðarlok og er það einnig mjög
slæmt. Gn þrátt fyrir þessa ann-
marka hafa Vestmannaeyingar
sýnt það, að þelr eiga mörgum
góðum kröftum á að skipa. þeir
hafa sýnt það áþreifanlega meö
leik á íslandsmótum í Reykjavík
aö þeir eru Reykvíkingum hættu-
legir keppinantar um íslandsbik-
arlnn. Menn eins og Jón Ólafs-
son Friðrik Jesson, þórainn GuÖ-
mundsson, Ásmundur Steinsson
og Skarphéðinn — og raunar fleiri
finnast ekki á hverju strái meðai
Reykvískra knattspyrnumanna.
MeÖ góöri æfmgu og um fram
alt samkomulagi. er K. V. í lófa
lagið að vinna íslandsbykarinn!
það er íjarrl þvi, að þetta séu
nokkrar öfgar eöa óframkvæman-
legar draumsjónir. Nei, meö góöri
og skynsamlegri(þjaltun ma gera
þetta að verulcika — ja og það á
næsia art! Reynslan hefur sýnt
að svo er.
Og þvt ekki að nota hið ágæta
leikfimishúð sem viö eigum !
í Reykjavik æfa iélögin knatt-
spyrnu inni i húsum allan vetur-
inn. því skytdi þaö ekki vera
hægt í Vestmannaeyjum líka?'
Og þaö þvi fremur, sem leik-
fímishús Vestmannaeyinga er mun
betra en nokkurt af leiktimishús-
um Reykvikinga. En þaö sem
Vestmannaeyinga skortir tilfinnan-
legast er kennari, þá næst vitan-
lega mun betri árangur með góðri
tilsögn en ella. —
Mér hust það ekki vansalaust
fyrir Vestmannaoyinga aö sitja
hjá, meöan téiögln i Reykjavik
■ keppa sin á miili um titihnn: besta
knattspirnuiélag íslands. þvf það
getur oröið nokkur bið á því að
Vestmaunaeingar eigl eins góðum
mönnum á aö skipa og nú. þess
vegna er um að gera aö nota
tæúiiæriö nú, æfa af krafti í sum -
ar og næsta vetur — og vinna
íslandsmótiö næsta vor. En það
geta Vestm.eymgar, ef þeir yilja!
Og eg er ekki vissum að Reyk-
vtkingar hrifsuðu bikarinn straks
úr höndum þeirra, þegar hann
væri einu sinni þangað kominn.
þetta þykir kannske flaustúr og
•raup. en spái eg þvi, að reynslan
myndi sýna hiö gagnstæða —ef
Vestmannaeyingar setja á annað
borð kraft f sig og sækja íslands-
mótið 1932 —með fulla trú á
mátt sinn og megin. SjálfstraustiÖ
er besta veganestiö
Knattspyrnan cr svo ágæt íþrótt
og uppeldismeðal, aö hiuir dug-
legu knattspymumenn Eyjanna
veröa aö sýna henni fullan sóma.
l. júní 1931
Árni Guðmundsson
Edgar Wallace
á bandi andatrúarmanna.
Höfundur neðanmálssögunnar
í »Víði°, Edgar Wallace, er nú
einhver frægasti rithöfundur Eng-
lands, eihkum um spæjarasögur.
Hann hefir hingað til verið ein-
dreginn andstöðumaður andatrúar-
manna. í apríl mánuði síðastl.
ritaöi hann napra háðgrein í enskt
blað um kunnan enskan anda-
trúarmann, Hannen Swaffer að
nafni. Swaffer svaraði ekki grein-
inni, því hann vildi ekki lenda
í illdeilum út af sannfæringar-
máli sinu.
En nú kom atburður eð* jarð-
teikn fyrir Wallace, sem hefir
gjörbrsytt skoðun hans á anda-
trúarmönnum. Hann skýrir frá
þvi i blaðagrein, a& 2. maf síðastl
hafi hann setið á skrifstofu sinn.
og heyrt þá braka í þilinu, en
einmitt á þvt augnabliki hafi hann
verið að hugsa um nýja háðgrein
um Swáffer. þegar brakið kom
hætti hann að hugsa um Swaffer
í bili, en tók bratt til við skrft-
irnar. Er hann hatði lokið við
3 kafla greinarinnar, varð hann
hugsi um það hvort ekki væri
best áð sleþpa* 3. kafianum, hann
væri hvort eð væri ekKi nógu
hiægilegur. Heyrði hann þá alt í
einu sagt:
„þetta er mesta heimska og þér
ættuö að skammast yðar."
Wallace svipaðist um, en eng-
inn var tnni í stofunni. Hann beið
ögn við og strikhöi svo út 3. kafl-
ann. þá var aftur sagt:
„þetta er heimskulegt."
„Hvað er heimskulegt" spurði
Wallace, en fekk ekki svar.
Hann gekk svo inn til konu
sinnar og ræddi við hana um
stund um leikhúsmál, börnin o H.
SiÖan gekk hann aftur fram á
skrifstofuna.
Hann hafði skiliö greinina eftir
á miðju borði og lagt úriö sitt
meö festinni otan á hana. þegar
hann kom nftur inn í skrifstofuna
voru handritsblööin horfin. en
úriö’ og festin höföu verið flutt út
á borðbrún.
Næstu nótt svaf Wallace inn á
skrifstofu sinni. Klukkan 5 um
morguninn vaknaði hann við ákafa
hóstahviðu. Houum varð litið út
í eitt hornið á stofunni, og sá þá
að þar sat kvenmaöur á bláum
flauelsstóli, sem þar var vanur
að standa.
Konan var ekki fríð sýnum,
* mátti ölln heldur helta Ijót, ef
• hún hefðí ekki brosað og gleðin
■ skyniðaf henni. Hún sat teinrétt
í stólnum með hendur í kjöltu.
Hún hafði gullhring á fingri og
var á iði með hendurnar.
„Mér brá ekki hið minsta" segir
Wallace, „eg var öllu heldur for-
vitinn".
Hún lét dæluna ganga og lét mig
ekki komast að með að segja
eitt einasta orð. Eg man nú ekki
annað af því sem hún sagði,
heldur en það að hún inti að því
að eg héfði verið óheppinn í veð -
málum við kappréiðarnar þá f
vikunni, og vorkendi hún mér
það,
Hún hvarf svo alt í einu eða
réttara sagt. hún sat á stólnum í
þessu augnabliki, en á næsta
augnabliki sat enginn þar. Ekkert
varð eg minstu vitund skelkaður
segir Wallace.
Wallace segist hafa þekt kon-
una, hún hafi verið látin, en venð
tengd Hannen Swaffer.'
Wallacs lýkur grein sinni
þannig:
„Eg skal ekki oftar draga dár
að andatrúarmönnum". Setn er
mjög svo viturlegt af honum og
fleirum.
HrylUlegi slys.
Drengur 12 ára hrapar til
dauða í Ystakletti.
Litill drengur Matthías að nafni
sonur Krístins Ásgeírðsonar,
Hóimgarði hér í bæ fór ásamt
fleirum litlum drengjum á bát
austur i Kiettsvík. þeir létu bát-
inn liggja i fjörunm en héldu
sjálfir afram upp í brekkuna.
þegar þetr voru Komnir talsvert
upp rann stemn undan fótum
drengsins. Steyptist hann þá á
höfuðið og rotaðist til JauÖa.
Drengirnir scm meö honum voru
fóru strags á bátnum og sóttu
menn er fluttu líkið í land.
Símfregnir.
F. .B R.vík 19. júní 1930
Dönskum blöðum veröur tíð-
um kosningaúrshtin. National-
tidende bendir á, að innanlands-
máiin, en ekki samdandsmálin,
hafi verið aðalmálin i kosninun-
um, sem verið hafl afiraun milli
bæjanna og sveitanna, en danir
vænta góðrar samvinnu framveg-
is. Bedensketidende segir að
velgengni stjórnarflokksins hafl
ekki stöðvast, þótt andstæðing-
arnir hafi reynt að varpa inn í
kosningabaráttuna kröfum um
endurskoðun sambanúslaganna.
F r é 11 i i.
Sökum þess
að dráttur hefir orðið á úrslit-
um kosninganna hefir blaðið eigi
getað komið út fyr en nú.
Séra Sigurjón Arnason
sóknarprestur, fór með e.s.
Botuiu til Reykjavíkur.
Beinagrind
sem giskað er á að geti verið
um 7—800 ára gömul fanst við
gröft Sjógeymisins á Skansinum.
Var hún 2,^0 metra undir yfir-
borði lá fra austn til vesturs og
liafði verið dysjuð þvi töluvert
af grjóti lá yfir henni. Stærð
mannsins má marka af því að
lærleggurinn er 40 cm.
Slys.
Bifreiðin V. E. 16 eign Gísla
Magnússonar féll útaf Nýju brygg-
junni t dag vorui henni 2 menn.
Komst annar þeirra út úr Bif-
reiðinni áður en hún féll í sjóinn
en hinn ekki fyr en á sjáfar-
botni. Komst maðurinn við illan
ieik út úr bifreiðinni og var hann
mikið skorinn á höndum.