Víðir - 23.06.1931, Blaðsíða 4

I
Víllr,
Tapast hefur Kominn herm
Kvenveski með peningum
Skilvís finnandi vinsamlcgast
beöinn aö skila því i GarÖinn.
Sigurður Gunnarsson
kaupmaönr, kom með e.s. Gull-
foss síðast frá útlöndum.
Hjálmur Konráðsaon
kaupfélagsstjóri, kom með e.s.
Dettifoss í gjær frá Reykjavík.
Sjógeymirinn.
Byrjað er nú að grafa fyrir
hinum væntansega sjógeymi á
Skansinum.
Knattspyrna.
hefur farið fram á íþróttavellin-
um síðustu daga. þann 17. þ.m.
kepptu II. fl. „Týs# og ,þórs*
úrslit urðu þau að »Týr“ vann
með 3 mörkum gegn 0.
í gær keppti III fl „Týs“ og
„þórs“ og vann „Týr„ með 6
gegn 0.
Hátíðahöld
voru hér bæði þann 17. og 19.
þ. m. Gekkst Iðnaðarmannafélag
Vestmannaeyja fyrir útiskemtun
í Brimhölalaut þann 17. þ. m. En
Kvcnfél. Líkn hélt aftur á móti
hátiðlegan 19 júní. Var veður
eigi ákjósanlegt þann dag, svo
að færra fólk var viðstatt en
annars hefði orðið.
Útvarpið
taldi upp ýmsa staði þar sem
haldinn hafði verið hátíðlegur 17.
júni. Ekki gat það þess að hér
hefði dagsins verið minst, og veit
blaðið ekki hvor það er, sem á
að skammast sin, sá „hlutlausi”
eða fréttamaður útvarpssins hér
f Eyjum.
Hjúskapur.
Á laugardaginn * voru gefin
saman af séra Sigurjóni Árnasyni
ungfrú Klara Lambertsen og
Guðmundur Ingvarsson.
Viðtalstími á Lundi kl. 11—12
og «—6 á vlrkum dögum. KI.*
1-2 í helgidögum.
Sími 151?»
Karl Sig, Jönasson
læknir^
3.

m. b. Mýrdalíngs nr. 283, ásatntn-
veiðarfærum, er til sölu nú þegar.*
Semjið við J'
Erlend Krtstjánsnon
Landamótum.
H
é á
þeir kaupendur Morgunblaðsins, sem keypt hafs blsft^ð
ið hjá herra kaupmanni þoriáki Sverrissyni að undan- .
förnu, eru hér með beðnir að snúa sér til hr Sigsrðsr
Schevings gjaldkers Eyjaprentsmiðjunnar h.f. sem snnast
afgreiðslti
MORGUNBLAÐSINS
hér eftir.
Lögtik.
Samkvæmt kröfu bæjargjaldkera úrskurðast lögtök á öllum ó-
það tilkynnist hér með, að i ^greiddum útsvörum f. á. til Vestm.eyjakaupstaðar og fara lögiökin
Eefnu tilefnl, .9 hér ef.fr reríer frlm dð2um llðnum.
hver sá mtður tafarlaust kærtur
samkvæmt 25. greln laga um iðju
og iðnað frá 31. maf 1927, sem
tekst á hendur múrvfnnu.hér
í bæ upp á eigin spýtur, án þess
að hafa iðnleyfl sem múrsmiður.
Svembjörn Gíslason
byggingafulltrúi, i
Bæjarfógctaskrifstofan í Vestmannaeyjum 19. júnl 1931.
Kr. Linnet.
Tilky nning.
Ungur maður —.................... “m ,ltkl hl,a sreln in «nMr
kaupavinnu, vanur heyvinnu. “ (fyrrl helming) fyrir 1. júli n. k. verða að greiöa dráttarvexti fri
P. V. i; * . . . .
þwm degl.
Væri æskilegt að menn greiddu þessi gjöld sín sem fyrat, tii
þess að losna við hlna háu dráttarvexti.
Bæjargjaldkerinn i Vestm.oyjum 19. júní !93l.
Dömu- ot btrná ihatttr i
nýkomnir.
Sofííá íórðardóttir,.
LanghoId.fi.
Magnús Sveinsson.
Kauplö Vföl
Eyjaprentamiðjatl h. f.
Eiga verkamenn að vera
sósialistar?
hann verði að láta sér það lynda
á frumstigi. Sameign frumþjóða
stafar af því einu, að engin tæki-
færi eru fyrir hendi að afla neins
til frambúöar. Hver hópur mí
þakka fyrir, að geta haldið I sér
liftórunni. En stragx er viðskiftl
hefjast og með þeim möguleikar
til meiri og varanlegri lífsþæg-
inda,. fer maðurinn út úr þessu
frumástandi, þá birjar sporinn
að knýja. Menn fara að ieggja
aig í hættur, tepla á fremsta lilunn
og reyna á síðustu kraftaaa lil
þess að afla sér meiri lifsþæjlnda
þegar menning eykst eru þnssari
eiginhagsmuna hvöt manna sett-
ar ýmsar skorður og rcglur,
skráðar og óskráðar. En þessi
hvöt heldur afram aÖ vtta, í
ýmsum gerfum, það, sem celrir
alt áfram.
^uð má kaunske segju að
þessi hvöt sé ekki það æitsta í
manninum en hún er staðreind.
Og hún er meira. Hún er eina
hvötln, sem hingað til heflr reinet
fær um að knýja menn til fram-
kvæmda og dáða. Hér er náttúr-
lega ekkert rúm til þese, að
lýsa þessu ninar ogsýna hvern-
ig þesal sjáifbjargarbvöt getur
jafnvel snúist upp I sjálfsfórnsr-..
vilja. En það eitt má nefna hér,
að hún fuilnægir nokkurskonar
réttlætismeðvltund manna. þeir;
sem vilja vinna, fá sín laun, en
hinir verða útundan. Athsfna-
frelsið veitir þetta að vísu ekki
ávalt, en Iþað gefur ávalt von
um það, og það nægir.
Er nú hægt að svifta menn
þessari von án þess að á sjái? Er
hægt að segja við menn, sem kyn-
klóð eftlr kynslóð, árþúsund eftir
árþúsund, hafa mótast af þessu
lögmáli f lífsbaráttunni: Nú hætt-
um við þessu. Nú skalt þú fara
og vinna verk þitt af allt öðrum
hvötum, og gera það samt jafn
vel og áður ? Nei, það tekst ekki.
það mætti eins vel reyna aðsegja .
við móðurina í „Nú skalt þú láta
þér þykj* alvcg jafn vænt um
önnur börn elns og þin eigin*.
Eða við þann sem eltt hvað á:
„þú átt ekki þetta fremur en ein-
hver annar*. Eignarétturinn er
friðhelgur, ekki aðeins samkv.
63. grejn stjórnarskráinnar held-
ur samkvæmt lögmáli, sem er
skráð hið innra með mönnum.
Hvort sem það er gott eöa ílt,
þá , er þessi sjálfsbjargarhvöt,
þessi iöngun, þetta kapp að sjá
sem best fyrir sér og sínum, ein-
hver sterkasta og rótseigasta til-
flnning mannsins. Og það er ekki
illt og getur ekki verið illt, sem
t eiir fleitt manninum allar göt-
ir upp úr dýraríkinu, til æðstu
valda á hnettinum.
Sumir munu nú svara, að þetta
sé aiit gott og blessað, en þjóð-
rýtingln byggi á þessu sama.
Linnig þar eigi menn að bera úr
býtum eftir því sem þeir vinna.
5-umir neita þessu þó alveg. Bern-
f ard Shaw hefir t. d. haldið því
fram nylega, að allir eigi að
t ers jafnt úr býtum. Og þetta er
l.annske rétti sósíalisminn af
j ví að það er það vitlausasta. En
jafnrel þó að þjóónýtingin fart ' ’
þá leiðlna, að vekja hagsmutm-
von manne með því að tófaiþeim
launum eftir verðlelkum, þá get-
ur henni ekki tekist það. því að
bæði er þessi hagsmunavon ávalt
nánasarleg, og langt frá því að
fullnægja atórhuga þeitra mannaj’.
sem mestu þoka áfram, og evo
kemur hér annað tfl greina. í
frjðlsu samkeppninni felabt laun-
in svo sð segja i sjálfu verkinu,
en í þjóðnýtingunnl verður «ð
elga launin undir geðþðtta ein- *-
hverre msnna, sem setdr eru fll y.
þess að ákvarðs þá hluti. þetm «
er sá grundvallar munur, aem
úr sker.
í sósítlistarikinu verðe allis,.
leigullðar. Og leiguliðarnlr hefa
fengið sinn dóm fyr og síðar. þaö
getur ekki verið af því, að ávait
veljist svo mikiu varrl m’inn I
það að vora leiguliðer, heldur af
hlnu að þuð vantar hlýju elgaidans
Fratnh.
£osiÓ ^ffiói
dluglý&ió i mi«