Víðir - 18.05.1934, Blaðsíða 2

V Æ jy i R
Hátíðamatur!
Hangikjöt norðlenskt, 1. ti. Dilkakjöt, Nautakjöt
(nýslátrað), Vinar- og Miðdagapylaur, Kindabjúgu.
Álegg : Oatar, Pylsur, Kæfa, Sardínur og Egg.
Sóaur, Pickles, Sinnep, Soyur. ísl Smjör, Skyr
og Rjómi. Súpuefni, Búðingsduft og Maccaroner.
Ávextir niðursoðnir. Kálmeti margar tegundir.
Ait sent heim. Sími 10.
ISKÚSIB.
Litið í elueeana á Þinghól, bar er marernr eóður bitinn.
TfiMr
Kemur út einu sinni i viku.
Ritstjóri:
MAGNÚS JÓNSSON
Afgreiðslumaðnr:
JÓN MAGNÚSSON
Sólvangi.
Sími 58. Póathólf 4.
til greiðelu ríkisakulda og fyr-
irtæki þessi lögð niður.
5- Að reÍBtár verði skorður við
gálauari meðferð þingmanna
og ríkisstjórna á fjármálum
ríkisitt's, svo sem með auknu
valdi fjárveitingartíefndar Al-
þingis og frekara eftirliti þess
með fjárráðstöfunum rikis-
stjórnarnar.
6. A8 umframtekjur fjárlaga aéu
lagðar i viðlagasjóð til þess
að jafna fjárhagsafkomu ríkis-
Rjóðs.
Lög
SlysaYarnarfél.d. ,Eykyndlll“.
1. gr.
Nafn félagsins er ,Eykyndill“,
kvennadeild Slysavarnarféiags
Islands. Aðsetur þess og heimili
er í Vestmannaeyjum.
2. gr.
Deildin er stofnuð' og starfar
í þeim tilgangi, að vinna að þvi,
að bjálp sé fyrir hendi, þá er
sjóslys ber að höndum. Hún
vinnur í sama anda og að sama
markmiði sem Slysavarnafélag
Islands og öll fjárframlög til
8lysavarna8tarf8emi skulu gerð
i samraði við það.
3. gr.
Félagi í deildinni getur hver
sú kona orðið, eld-ri og yngri,
sem vili vinna að markmiði henn
ar, og leggja fram skerf til auk-
innar björgunarstarfsemi á sjó
eða landi. Hver skuldlaus félagi
hefir öll félagsréttindi, bvo sem1
atkvæðisrétt, kjörgengi_ og til-
lögurétt um málefni félagsins.
4. gr.
Árlegt gjald til deildarinnar
er: Fyrir unglinga iunan 14
ára 1,00 kr., fyrir eldri 2,00 kr.
Æfitillag eitt ekipti fyrir öll
50,00 kr. Siðasti gjalddagi sr
1. deB. ár hvert. Nýjir félagar
greiði árgjaldið við inngöngu.
5. gr.
Stjórn deildarinnar Bkipa 7
konur, og velja þær úr sinum
hóp formann, ritara og gjald-
kera, hinar eru meðstjórnendur.
Stjórnin er kosin á aðalfundi
ár hvert, fyrsta sinn á stofn-
fundi, næ8ta ár ganga þrjár úr
eftir hlutkesti, en framvegis
skal svo jafnan varpa hlutkesti
um, hverjar af þeim fjórum,
sem lengst hafa setið í stjórn
skuli ganga úr stjórninni. Stjórn-
ina má endurkjósa.
Á aðalfundi skal kjósa tvo
endurskoðendur.
6. gr.
Stjórnin sér um framkvæmd-
ir deildarinnar milli aðalfunda.
Hún getur hvenær, sem sérstök
ástæða þykir til, kvatt konur til
hjalpar. Hún boðar þá til aufea-
fundar og leggur tillögur sínar
fyrir hann, en fundurinn ákveð-
ur nauðsynlegar ráðstafanir, t.
d. nefndarakipanir eða annað
þeas háttar.
7. gr.
Aðalfnndur er í janúarmán-
uði. Stjórnin gerir þá grein fyr-
ir starfi deildarinnar á liðnu
ári, hag hennar og fyrirætlun-
um fyrir árið sem er að hefj-
ast. Reikningar fyrir umliðið ár
eru þá lagðir fram til samþykt-
ar, áritaðir af eudurskoðendum.
8. gr.
Hver bú kona, sem ekki greið-
ir gjöld sín í tvö ár, skoðaat
ekki iengur aem félagi, nema
hún greiði áfallin gjöld. Úr-
Bögn er ógild nema hún só
akrifleg og berist formanni ekki
siðar en tveim dögum fyrir
aðalfund.
Samþykt á stofnfundi 25.
mars 1934.
r 1 r
II
hnekt.
Þegar atvinnuvegir okkar íóru
að ganga ver, þá stækkaði þessi
9tatfi og nú er svo komið, að
það mun vera miklu betra að
vera lögregluþjónn en vera fátækra-
fulltrui. Petta mun S. S. hafa
verið Ijóst, enda sótti hann um
lausn. Hvað var þá ancað sjálf-
sagðara en að hækka eftirlaun hans.
Eftirlaun hans eru nú kr. 1600.00.
Pað var heldur ekki að búast við
að Porsteinn gœti sagt satt um
þau, frekar en annað. Hvað laun
mín snertir, þá skil eg vel að
Porsteini finnist þau óþarflega há,
en þá ber þess að geta, að staifa
minn skil ég á alt annan veg,
en þeir Kommunistar, Porsteinn
og Páll ætlast til að ég geii. Þeir
ætlast til, að eg ávísi sem mestu
á bæjarsjóð og að bœjarfógetinn
verði svo tíður gestur á heimilum
fátækra gjaldenda í lögtakserindum.
Ég skil starfa minn svo/ að mér
beri að hjálpa og aðstoða þá sem
eru fátækir, og sjá um að þeir
geti sem allra mest bjargast án
Bveitarhjálpar. Leiðirnar eru marg-
ar, en markið er eitt.
Pá kemur vaðall sem stendur i
„Nýr dagur" 10 apríl:
„Burt með fátækraböðulinn
Guðlaug Br 1
Leiti fátækur maður sveitar-
styrks hjá hinum nýja (guð-
hrædda) fátækrafulltiúa Guðl,
Br. liggur styrkurinn ekki
laus fyrir. Til þess að fá
uppborinn sinn 4000 króna
bitling, er honum uppálagt
að skera hann utan úr styrk
þurfamanna. Byrjar Guðlaugur
á langri yfirheýrslu yflr styrk-
þega. Pvi næst gengur hann
á fund einhvers þeirra yfir-
boðara sinna : Kolka, Jóhanns
Ástþórs, eða Ólafs Auðuns.
og ráðfærir sig við þá. Loks
heimsækir hann styrkbeiðanda
og skoðar í hvern krök og
kima hjá honum í matar
leit. Pinni hann mat, káíar
hann á honum og gerir hann
óætan. Að þessari ransókn
lokinni, tilkynnir hann styrk-
beiðanda, hafi hann eitthvað
ætilegt fundið, að hann sé
ekki styrks þurfandi á meðan
hann hafi þetta.
Lið kommúnista i bæjar-
stjórn hefir með aðstoð A.
S. V. safnað nokkrum skýrsl-
um meðal styrkbeiðenda,
sem sanna ofanritað dæmi.
Munu skýiBlur þessar verða
birtar opinberlega. Skýrslur
þessar eru hrópandi ákœra
ekki einungis á fantinn, sem
framkvæmir fátækraofsókn-
irnar, heldur einnig á brodd-
borgarana, sem reka hann til
þessara verka.
A. S. V. og Vérkamanna-
félagið „®rífandi“ hafa sent
bæjarstjórn kröfu um að
víkja Guðlaugi þegar frá
starfinu og að styrkþegarnir
sjjálfir verði látnir ráða vali
á eftir manni hans“.
Eg sé ekki ástæðu til aft fara
neitt, séi stakiegs út, i þennan ósann-
indavef. Þessi vaftall dettur um
sig sjálfaD.
Þann 8. mars skrifar Alþýðu-
bláð Eyjanna svohljóðandi klausu:
vB1aðið mun innan skamms
taka staifshætti fátækrafull-
trúans til rækilegrar athug-
unar og fletta ofan af kúgun
hans og harðýðgi gagnvart
þurfalingum bæjarins*.
Þessi klausa var skrifuð vegna
þess, að Ólafur Guðmundssön
Oddhöl, krafðist af mér að fá
aukastyrk ca. 200,00 kr. Lil' að
kaupa föt fyrir, banda dóttur sinni
sem á að fermast í vor. Þennan
styrk neitaði ég að veita. En
bauðst til að veita ca. 130,00 kr.
í þessum tilðangi ef Ó. G. upþ-
fylti þau skilyrði sem ég setti
honum.
Þetta skilyrði sem ég setti var
að bærinn fengi veð í flski þeim,
sem sonur hans fékk í hlut Binn
á m.b. „Gámminum", ekki svo
að skylja aft andvirði fiskjarins
yrði dregið frá skuld hans nú
þegár við bæjarsjóð. Heldar að-
eins að bærinn gæti haft fult ör-
yggi fyrir að fisk-andvirðið væri
notað til nauðsynja Ö. Gi
á sínum tíma, . þegar hann
væri búinn að þurka flskinn. Þar
á meðal til afborgunar í Veðdeild
af húsi hans. Eg vissi að hann
hafði síðastliðið ár haft talsverð-
ar tekjur fyrir flskþurkun, inn-
heimtu o. fl., þrátt fyrir fullan
uppihaldsstyrk frá bæjarBjóðí hóv
og 2/* pörtum frá Geithellnahreppi.
Og þrátt fyrir þessar aukatekjur
0. G. varð hann að fá peninga
frá framfæisluhrepp sínum til að
greiða afborganir af eignum sín-
um.
Það var þvi aðeinu að eg vildi
fyriibyggja að þetta dæmi endur-
tæki sig.
Sonur Ólafs, sem er 17 áfa,
beitti á m.b. „Gammi“, og fékk
fullkominn hlut, sem Ó. G. hirti
é biyggju, gerði t»ð og saltaði,
Ó. G) ætlaði svo að verka og