Víðir - 01.06.1934, Page 3

V f í> I R
ílt imiræti.
f egar rætt var á bæjarstjórnar-
fandipum fræga, um spítalalækni,
sagði einn kommúnistinn — og
sjálfsagt allir vejið samþykkir —að
þeir (kommar) vildu ekki annan
lækni. en þannj sem væri komm-
únisti.
Petta er illa mælt í garð lækn-
anna, en hvort ummælunum ræð-
ur heimska eða illgirni, skal ósagt
látið . Hvorutveggja getur átt sér
stað.
Það er mjög illa hugsandi
maður, sem efast um að læknir-
inn sé ópólitískur í starfi sínu
sem læknir. Enginn óspiltur. mað-
ur getur lát.ið sér annað í hug
koma.
Það er alveg óhætt að hug-
hreysta hið kjarklausa komma-
skinn með því, að hver einast.i
læknir, hverrar pólitískrar trúar
sem hann er, myndi gera sitt
besta til að treina í honum líf-
tóruna eins lengi og unt væri, ef
hann skyldi ofkælast. og veikj-
ast af é'rfiði dagsins — á heim-
leiðinni af einhverjum fund-
inum. Og ef veslingur þessi
heldur að læknir, sem er komm-
únisti, myndi haga sér öðruvísi
gagnvart pólitískpm andstæðingi,
þá gerir hann horium skammar-
lega rangt til.
Útsvörin í.
Vestm.eyjum 1934
Nokkrar kæstu tölurnar.
Gunnar Ólafsson & Co 15000
Shell 10000
Kveldúlfur 9000
Olíuverslun íslands 5000
Anna Gunnlaugsson 4500
Ólafur Auðunsson . 415o
ísfélag Vestmannaeyja h. f. 4000
Vöruhús Vestmannaeyja h. f. 3800
Ástþór Matthíasson 3500,
Jóhannes Sigfússon 3200
K. f. „Fram“ 3000
Alþýðu kaupfélag 2460
Ólafur Ó. Lárusson 2240
Biarmi kaupfélag 2000
Haraldur V. Björnsson 1900
Brynjúlfuf Sigfússon 1860
Eggert Jónsson 1750
Tómas Guðjönsson 1700
Kristján Linnet 1670
Gunnar Ólafsson 1540
Óskar Sigurðsson 1540
Helgi Benediktson 1500
Oddur 'Borsteinsson 1500
Páll Oddgeirsson J500
Einar Sigurðsson 1480
Jóhann Þ. Jósefsson 1450
Jón Ólafsson 1380
Gunnlaugur Loftsson 1360
P. V. G. Kólka 1290
Árni S Böðvarsson 1210
Haraldur Eiríksson 1200
Verkamanna kaupfélag 1200
Sæmundur Jónsson 1150
Magnús Bergsson 1120
Georg Gislason 1000
Nýja bíó 1000
Mamsiinn.
Pað er skylda þess sterka að
hjálpa þeim máttarvana. það er
skylda þess ríka að miðla þeim
fátæka. Bað er skylda þess vitra
að ieiðbeina þeim fávísa. Pað
er skylda þess heilbrigða að hjúkra
þeim sjúka, En við mennirnir
eigum og höfum engan rétt til að
heimta alt af öðrum. Pað er skylda
okkar að heimta alt af okkur
sjálfum, og sýna það í orði og
verki, að við erum gædd viti og
kærleika.
En hvað segir hinn mikli fals-
spámaður Marx? „Pitt er mitt". •
Alveg gagnstætt við það, sem
Kristur sagði: „Mitt er þút“. Og
íhugum þær leiðir sem þessi mikli
sálna-villuleiðandi foringi (Marx)
kendi og, benti á, að skyldu farn-
ar. Engin fórn of dýrmæt. Hnefa-
rétturinn sjálfsagður og morð og
borgarasfyrjaidir, þó -eg telji ekki
svívirðilegar aðdróttanir rangfærslu
og lygar. Aðferðin gildir einu,
bara ef markinu er náð. Pað
gildir Svo sem einu þó að braut
sigurvegarans sé alsett blóði, og
hann sjálfur útataður blóði sak-
lausra kvenna og barna. Þetta
er heildar útkoma úr kenningu
Marx þegar dæmið er lagt saman.
En það sést hvergi í ritum
Marx hver hin raunverulega af-
leióing yrði ef Bkoðanir hans
sigruðu í bili. Og er það dæmi
eins auðreiknað og að tveir og
tveir eru fjórir. Afleiðingin yrði
nýtt ófrelsi ný kúgun nýr þræl-
dómur, nýir harðstjórar miðalda
timabilsins. Menningu myndi
hnigna fólkið verða ófrjálst, og
allur heimurinn hrapa á lægra
menningarstig.
, Að sjálfsögðu hefir Maix viijað
mannkyninu vel, en hann var
ekki .fæddur. sem hinn rétti siða-
meistarj frekar heldur en ég og
þú. En því hættulegri heidur
en óg og þú, lesari góðui, þar
sem hann var fæddur með mikl-
um vitsmunum, og gat komið því
Svo fyrir að hann væri sá einasti
svaladrykkur sem fáanlegur væri
fyrir hinar mörg hundruð miljón-
ir sárþystra manna. En vitsmun-
ir hans hlupu 1 gönur með hann.
Hann hélt að’ hann væri uppháf
viskunnar, alvitur og óskeikull í
kenningu sinni. Öðru vísi var
Zokrates. Hann taldi þann mann
vitrastan sem skildi í sjón og reynd
hvað lítið hann vissi. Þetta mun
Marx aldrei hafa íhugað auk held-
ur að hann lóti sér detta í hug
að athuga þa smámuni hvað væri
í raum og virkileika fagurt eða
ijótt, gott eða vont, íétt eða
rangt, göfugt eða ílt, sannleikur
eða ; jýgi, , kær.leikur eða mann-
vonska. Ekkert af þessu þekti
hann í ijósi þess stóra sannieika,.
Því er komið sem komið er. Marx
Jiefir þvi orðið ein af þeim miklu
svipum mannkynsins, . sem því
miður að bornir sem óbornir munu
undan h'ða.
Eú þegar hafa tugir miljóna
manna mátt láta iífið vegna
Marxismans, og svo langt hefir
þessi kenning gengið, að ómálga
börn hafa mátt láta lífið í hönd-
um böðulsins til lofs og dýrðar
Marxkenningunni. Svo ég tali nú
ekki rAn allar þær mörgu miljón-
ir manna, sem hafa verið rændar
aleigu sinni, hafa orðið húsviltar
settar í fangelsi eða sendar í þræla
vinnu, mátt láta lífið vegna illrar
meðferðar, — vantað alla hjúkr-
un, ,— kiæðleysis og fæðu skorta
í Rússlandi. Paradís komm-
únista og jafnaðarmanna. Par
hefir siðleysi og brjálæði Marxis-
mans geisað og gert meira tjón,
en nokkur drepsótt sem sögur
fara af. Og hér í Evrópu og
Ameriku, er þessi farsótt að grafa
og búa um sig, og mun brjótast
út i sínu algieimis siðleysi og of-
stæki, ef nú þegar verður ekki
barist með fullum krafti á móti.
Þetta er sú hin mikla fórn, sem
• mannkynið er að bera fram fyrir
altari hins brjálaða Marx.
Góðu lesendur getið þið nú
ekki fylst réttlátri reiði til erind-
reka Marxismans hér í Vestmanna-
eyjum. Og rainnir framanritað
þig lesari góður ekki á manna-
fórnir fornaldarinnar, sem voru
gerðar til að milda rfeiði guðanna.
Við sem búum á þessum litla
hólma, sem við köllum Vestmanna-
eyjar, vitum og skiijum, að við
höfum mörgum öðrum bygðarlög-
um 'ands vors, fremri og meiri
möguleika, til að gera atvinnu-
vegi okkar svo úr garði rð við
getum öll notið gæða h'fsins, haft
nóg fyrir' okkúr og okkar að leggja.
Það er aðeins sátt og samúð sem
vantar.
Pví hrópum við öll niður með
lygarana og falspredikarana.
Guðl. Br. Jónsson.
Til athugunar
fyrir æskuua.
Eg vona, háttvirti ritstjóri, að
þér Ijáið eftirfarandi rúm í yðar
heiðraða og mörgum kærkomna
blaði, þó að um kristílegt efni sé
að ræða.
Ég ber þungar áhyggjur i bijósti
út af æskulýð þessa ba?jar,: og
einmitt þess vegna eru þessar lín-
ur ritaðar.
Ég tok mór að texta 16.— 17.
og 18. versið úr . 2.. kapitula Matt-
heusar guðspjalls, er svo hljóðar :
„En er Heródus sá að hmn var
gabbaður af vitringunum, varð
hann afar reiður,. sendi ,út og lót;
myrða öll sveinbörn í Bétl'hem og
öllum náiægum héruðuip,. tvævet-
ur og þau er yngri voru. Rætt-
ist það þá, sem mœlt er af Jere-
mía spámanni. Rödd heyrðist í
Rama; grátur og kvein mikil.
Rakei harmar börn sin og vill
ekki huggast láta, því þau eru
ekki framar lífs“.
Hin tilfærðu orð hafa af kirkj-
unnar mönnum verið valin, sem
guðspjall á sunnudaginn milli ný-
ais og þrettánda, og þykja því, ef
til vill hæfilegri til að vera ný-
árshugleiðing, heldur en blaðagrein
á miðju ári. En álítist greinin að
einhverju leyti þess verð að henni
sé gaumur gefinn, þá er hún að
mínu áliti tímabær hvenar sem
hún er framborin. Ef til vill
mun 8umum finnast að í hinum
tilfæiðu orðum guðspjallamanns-
ins só um lítinn fagnaðarboðskap
að ræða, en þegar dýpra er skoð-
að og ljósi kristindómsins er brugð-
ið yfir hann þá verður alt annað
ofaná. Fagnaðarerindið, sem hin
tilfæiðu rit.ningarorð standa í sam-
bandi við, er vitanlega það, að
mannkynsfrelsarinn Jesús sé fædd-
ur. Með honum hefir sorgum lilað-
ið mannkyn fengið til sín hina
eilífu uppsprettu frelsis og friðar,
fyrirgefningar og náðar. Fyrir
komu hans í heiminn, eiga allir
að geta orðið farsælir í þessu lífi
og sáluhólpnii eftir dauðann.
Með : sendingu síns .elakulega
sonar, hingað til jarðarinnar, læt-
ur guð upp renna blessað nýár í
heiminum. Ef menn þiggja þá
dýrðlegu náðargjöf frá guði, þá er
þeim >óhætt að ganga ókvíðnir. og
fagnandi inn í þokumóðu hins
ókomna tíma, hversu báglega sem
högum þeirra annars kann að
vera háttað,- óhætt við hver ára-
mót að heilsa vonglaðir uppá hið
komandi ár, þó að stundum sé
út.litið skuggalegt, óhætt að hafa
það fyrir satt, að guð sé að leiða
þá tíl lífsins, ef þeir annars vilja
láta hann leiða Big, jafnvel þó að
þeim sýnist að hjól tímans sé að
leiða þá út í einhverja Babíloniska
útlegð, eða jafnvel í opinn dauð-
ann.
Hættur þær, sem mannlífinu
eru búnar eru óteljandi, hinu and-
lega lifi manna engu síður en hinu
líkamlega lífi þeirra. Og al'drei
sást það eins skýrt, hve miklar
þessar andlegu hættur voru ogeru,
eins og eftir að mannkynsfrelsar-
inn Jesús Kristur var kominn
fram í sögunni. Þær koma fyr
fram í sinni ógur^gu stærð í Ijós-
birtu jólabobskaparins, ijósi kristin-
dömsins. Og meðal annars kem-
ur það ægilega skýrt út, í þeirri
birtu, að heimurinn, hinn rang-
Íáti heimur, situr á svikráðum við
manninn,' meðan hann enn er
ómalga barn. Og á slík svikráð
heimsins gegn hfl mannanna svo
snemma-á æfimn, aðui bti börrin
vita nokkuð i þennan heim eft:*.
■'annan, roínnir. sagan um Hei'ódes
b nanoðiuj o átakanlega
sem mest má verða Og frá
krÍHt.tlegu sjónarir.ifti :.v ; j lfsagt
>,ð ini 11 - . s.:-' á ölium tírauro
en þð sérstaklega með nýju vori