Víðir - 05.02.1938, Blaðsíða 2

2
VÍ9 1U
kemur út vikulega.
Ritetjóri:
MAGNÚS JÓNSSON
3ínii S8. Póethólf 4
Afgreiðsluma&ur:
MAGNÚS JÓNSSON
Sólvangi.
Frarasókn
og laadbúnaðsiriM.
Því hefir verið haldið fram
af framsóknarmönDum bæði hér
og annarsstaðar, að þeim bæri
allar þakkir fyrir þann stuðn-
ing, sem þing og stjórn hefir
veitt landbúnaðinum. Að allar
framfarir á því sviði væru ein-
göngu Pramsókn að þakka. Er
nú þetta rétt? Nei ekki aldeilis.
Mikilvægasti stuðningur, sem
landbúnaðurinn hefir fengið og
hagnýtasti eru jarðræktarlögin
frá 1923. Ekki voru þá Pram-
sóknarmenn í meirihluta aðstöðu
hvorki á Alþingi eða ríkisstjórn.
Nei, það voru íhaldsmenn, að
vísu með fullri samvinuu við
framsóknarmenn, sem komu
þeim ágætu lögum á. Þá er
sagt að Tr. Þórhallsson hafi
byrjað jarðræktarframkvæmdir
hér 1926, með því að hlynna
að ræktunarvegum o. fl. Þetta
er rétt að því leyti að Tr. Þór-
hallsson mun þar, eins og víðar,
hafa haft fullan skilning á hög-
um bænda og annara ræktuar-
frömuða. Hinu verður þó eigi
neitað að Sig. Sigurðsson fyrv.
búnaðarmálaatjóri gjörði tillög-
ur sínar um ræktunarvegina
(kring um Pell o. fl.) 1926 og
vegalagning kringum Pellið var
hafin á öndverðu vori 1927
einmitt undir forustu hreinnar
íhaldsstjórnar.
önnur helsta hjálp tii land-
búnaðarins var skuldaskil
bænda í kreppulánasjóði, þar
sem veittar voru 8 til 14 mill-
jónir kr til l.indbúnaðarins. Að
þessu stóðu allir flokkar, en þó
sérstaklega Þ. Briem og þeir,
sem með ho íum voru í stjórn
frá 1932 til 1934. Ekki hafa nú
framsóknarmenn altaf viljað
helga sér Þorstein og gerðir
hans.
Svipað þessu má segja um
raörg önnur landbúnaðarmál, að
þau eru flest afgreidd af bæði
Sjálfstæðismönnum og framsókn-
armönnum, en vitanlega hefir
framkvæmd laganna nú síðustu
ár verið í höndum framsóknar-
manna, þegar þeir hafa, farið
með völdin 1 ríkisstjórn.
Skoiið
Fa,ta,“ o§
frakkaeínin í
Verslun
Bam fiurioiaygsion
Það er enginn efi á því, að
Sjálfstæðismenn eiga engu minni
þakkir skyldar fyrir stuðning
við landbúnaðinn en framsókn,
og má það til marks hafa að
enn þann dag í dag eru margir
af gjörhyggnustu og bestu bænd-
um þessa lands í flokki Sjálf-
stæðismanna.
Sveiíakarl.
----o+oo------
Þeu skal getið,
sem gert er.
Svo sem Eyjabúum er kunn-
ugt hefir Kristinn sonur okkar
verið algerlega máttvanavinstra-
megin, frá 7—8 ára aldri. Þar
sem hann hefir ekkert farar-
tæki haft, hefir haDn lioppað
stað úr stað um götur bæjarins.
Mörgum hefir til rifja runnið að
sjá eymd drengsins okkar, Haust-
ið 1935 mun það hafa verið sem
Þorsteinn Þ. Víglundsson, skóla-
stróri Gagnfræðaskólans hér,
hvatti nemendur sína til að taka
höndum saman við sig, og beita
sér fyrir því, að safna fé fyrir
farartæki handa Kristni. Þetta
varð unglingunum (jafnöldrum
hans) hugsjón. Þeir söfnuðu þeg-
ar um haustið og veturinn alt
að kr. 370,00
Þeim varð gott til fjár því
Eyjabúar hafa löngum verið
fúsir til hjálpar þeim, sem á
einhvern hátt hafa orðið fyrir
óhöppum í lífinu. Okkur er ekki
kunnugt um það, að skólastjóri
væri hvattur til þess af neinum,
að beita sér fyrir þessu mann-
úðar- og hugsjónaríka verki hans,
eru upptökin honum og nem-
endum hans mest að þakka, að
farartækið er fengið.
Þó hefir hann notið styrks
og hjálpar ýmsra mætra manna
sem hann leitaði aðstoðar hjá,
svo sem Jóhanns Þ. Jósefssonar
alþingism., Einars Guttormsson-
ar laiknis, Jóhannesar Sigfús-
sonar lyfsala o. fl., samanber 3.
tölubl. „Bliku f. á. Við hjónin
getum ekki látið hjá líða ab
þakka öllum þeim góðu mönn-
um, sem unnið hafa fyrir þetta
drengilega mál, og öllum al-
menningi, sem gefið hefir fé til
þess og sýnt hér mannúðar og
höfðingslund, t. d. gaf Gunnar
Ólafsson & Co rúmar krónur
100,00 upp í verð tækisins.
Jóhann alþm. Býndi sérstakan
dugnað og lipurð við að útvega
rikisstyrk til að greiða tækið.
Við viljum eklci enda svo þessi
þakkarorð, að við ekki alveg
sérstaklega vekjum athygli á
þeirri samúðarkend og þeirri
mannúðartilfinningu sem skóla-
stjóri gagnfræðaskólans hefir
sýnt í þessu verki, fyrir utan
þann dugnað, sem til þess þarf
að safna svo mikilli fjárhæð i
þessu skyni.
Mér finst að góðs megi vænta
í framtíðinni af þeirri stofnun,
sem slíkur maður stendur fyrir,
og beitir ríkum áhrifum á ung-
ar og ómótaðar sálir. Enda
mætti í ýmsu öðru benda á það,
hvernig hann leitast við að
beita góðum áhrifum, og starfa
að menningarmálum Eyjanna.
Mér kemur í hug hið góða
og vinsæla skólablað „Blik“,
sem gagnfræðaskólanemendur
gefa út. Við vitum það Eyjabú-
ar, að gagnfræðaskólinn hér er
í framför,
Sá tími mun koma, að Eyja-
búar læra að meta störf Þ. V.
að verðleikum og gagnfræða-
skólann undir hans stjórn, þó
að enn brenni við, að mismun-
andi pólitísk sjónarmið, hamli
réttu mati á störfum hans.
Við óskum öllum þessum vel-
gerðarmönnum drengsins okkar
árs og friðar, gæfu og gengis,
með kærum þökkum fyrir þetta
kærleiksverk.
Stefán Ingvarsson.
-----C»+<X>----
Liírarssralai Vesf-
■aaeaeyja.
Aðalfundur þess var haldinn
þann 25. þ. m.
Reikningar félagsins fyrir ár-
ið 1937 voru lagðir fram og
samþyktir athugasemdalaust
A árinu hafði Samlagið unnið
úr lifur félagsmanna, sem nam
1,177,348 kg. og auk þess vann
það úr 185,523 kg. lifrar, sem
Eggert Jónsson útgerðarm. átti
og hafði keypt af Pæreyskum
fiski8kipum.
Úr lifur samlagsmanna vanst:
Meðalalýsi nr. 1 642,013 kg.
Pressulýsi 87,103 —
Súrlýsi 1.351 —
Lifrarmjöl 95,500 —
Afurðír félagsrnanna seldustá
árinu fyrir kr. 702,785,11. Þar
af greiddi samlagið á árinu
vinnulaun kr. 45,913,34. Út-
flutningsgjald til ríkissjóðs kr.
13.710,00. Vörugjald til hafnar-
og bæjarsjóðs 8,335,00, trygging-
ar 13,647,00, vexti, afborganir
og afföll á húsum og vélum
107,772,11.
Fyrir hvert kg. lifrar var
lifrareigendum greitt 361/, aurar,
Bræðsluhúsið var lengt á ár-
inu um 7,50 metra, 4 nýir lýs-
isgeymar bygðir. Hefir Lifrar-
samlagið nú geyma fyrir 175
tonn lýsis.
Stjórnina skipa: Jóhann Þ.
Jósefsson, Ástþór Matthíasson,
Peter Andersen og til vara Jón-
as Jónsson og Sigurður Á. Gunn-
arsson.
Eins og þetta stutta yfirlit
sýnir, hefir afkoma Lifrarsam-
lagsins á s. 1. ári verið furðan-
lega góð, þar sem um aflatregðu
ár er að ræða. Hefði meiri lifur
fengist til vinslu þá hefði verð
lifrarinnar orðið hærra, því úr
mikið meira var hægt að vinna,
án sérstaks tilkostnaðar. Þrátt
fyrir of litla lifur, mun verð
hennar þó hafa orðið hærrahér
en annarsstaðar á landinu.
------o+o+o-----
Nauðsyn á nýjun
vits.
Bæjarstjórinn hér, Jóh. Gunn-
ar Ólafsson, vakti fyrBtur manna
máls á því i Víði, að þörf væri
á að viti yrði reistur á Þrí-
dröngum, og að öllu meiri þörf
væri á vita þar en á Paxaskeri,
sem áður liafði komið til greina
sem vitastæði.
Þorsteinn Jónsson í Laufási
tók brátt í sama strerg ogtaldi
meiri þörf á vita á Þrídröngum
þótt hann áður hefði haldið
Paxaskeri fram, einkum vegna
þess að möguleiki til vitabygg-
ingar á Þrídröngum var ekki
þektur, og er það ekki enn.
Það er órannsakað.
Þetta mál ættu fleiri skip-
stjórar og sjómenn að láta til
sín taka en Þ. J., því sjómönn-
um og ekki síst skipstjórunum
kemur það mest við.
Um nauðsyn á vita á Þrí-
dröngum verður ekki deilt. All-
ir sem kynna sér sjóleiðir í
kringum Vestmannaeyjar, vita
að Þrídrangar eru á mjög fjöl-
farinni siglingaleið, og að skamt
vestur af þeim er hættusvæði,
sem sérstaka gætni þarf til að
varast þegar dimt er. Pjöldi
fiski8kipa, héðan og annarsstað-
ar frá, fara svo að segja dag-
Gefíð smáfíiglunum í
snýónam.