Víðir - 14.08.1943, Blaðsíða 2
2
Vi'í Ð. I R
Athyglisvert samtal
7?iÓir>
Kemur út vikulega.
Ritp.tjóri:
MAGNÚS JÓNSSON
Sími 155 Pósthólf 15
Byjaprentsmi6jan
Skæruhernaður.
Að kveldi hins 4. þ. m. lögðu
allir kyndarar við ríkisveik-
Bmiðjurnar á Siglufirði, 28 að
tölö, niður viunu.“Tilkyntu þeir
stjórn ríkisverksmiðjanna þetta
þrem klst. áður.
Kröfðu8t kyndarar að eftir-
vinnukaup þeirra hækkaði þann-
ig að þeim yrði greiddur sami
eftirvinnutaxti og greiddur er
við kolavinnu.
Verksmiðjustjórnin sá sér
ekki fært að ganga að þessum
kröfum, þar eð umsamið væri
um eftirvinnu þróarmanna og
kyndara með samningi við
Þrótt, dagsettum 7. sept. 1942.
Þá hófu kyndarar verkfallið,
án aðstoðnr Þróttar, að því er
sagt er.
Samkomulag náðist bráðlega
með lítilsháttar ívilnun til kynd-
aranna. En talið er að verk-
smiðjurnar hafi skaðaat um
nokkra tugi þúsunda krónur og
Bjómennirnir talsvert líka.
Varla þarf að efa að þarna
hefir undirróður Kommanna
verið að verki. Það li.kist svo
mjög smáskæruhernaðinum við
Reykjavíkurhöfn í fyrra.
_o—
Nú saka blöð Kommúnista
verksmiðjuatjórnina um þetta
stopp, að borga ekki orðalaust
hækkunina svo engin stöðvun
yrði. Þessir fáu menn máttu
gjarnan, að þeirra dómi, rjúfa
samninga og skaða með því
reKaturinn og hinn mikla fjölda
sjómanna, þó að áður hefðu
þeir hærra kaup á viku hverri
að meðaltali, en sjómenn fá, þó
að þeir vinni dag og nótt.
Kommúnistar viðurkenna þá
ekki hið alkunna álit vitrustu
manna, að sá eigi sökina, sem
upphafinu veldur, þegar ófriður
steðjar að. Þeir virðast þá sam-
þykkir því, sem haft er eftir
einræðisherranum volduga, að
sjálfsagt sé að rjúfa samninga
ef maður gæti hagnast á því.
Slíkir menn eiga ekki að
vera leiðbeinendur a'lþýðunnar,
því þeir eru óhæfir til þess.
Framhald.
— „Jæja, Bjarni minn, við
verðum þá samferða heiin eins
og áður. Þar sem vegurinn
heim til okkar er alldrjúgur
spölur, þá finnst mér skemmti-
legra að hafa samfylgdarmann,
sem getur talað rólega um hlut-
ina, jafnvel þóitskoðanir kunni
að vera skiptar. Ég hefi sköinm
á öllum æsingnmönnum, hvaða
stétt sem þeir kenna sig viö.u
— „Heyrðu, Árni, þú sagðir
á dögunum, að aðeins verk-
smiðjuiðnaður myndi þola stytt-
ing vinnudagsins vegna þess að
þá seldu þeir vöru sína hærra
verði. Getur þá ekki veiðlags-
nefnd sett þeim stólinn fyrir
dyrnar, þ. e. ráðið veiðinu?11
„Við skulum segja að hún
getí það, en ákveði hún verðið
lægra en svo að það svari kostn-
aði að hafa menn til að vinna
að framleiðslunni, þá verður
hún að dragast saman eða hætta.
Finn8t þér það hyggilegt af
þeim, sem völdin hafa, að svifta
menn þannig atvinnu, og svo
vantar okkur það, sem við get-
um ekki án verið, t. d. fatnað,
áhöld (ýmiskonar og o. s. frv.
Verðið hlýtur því að hækka og
auka dýrtíðina. Og á því eiga
þeir sök þessir símalandi iðju-
leysingjar.“
— „Ég hefi ekki heyrt að
vinnutími sveitamanna væri
styttur í 8 stundir, en þó er
framleiðsla bændo.nna rándýr,
eða það finst mér.“
— „Þú hugsar ekki djúpt um
hlutinu. Mér finst stytting
vinnudagsins í kaupstöðum og
kauptúnum vera dulklædd
skemdarstarfsemi i garð sveita-
framleiðslunnar. Fyrst er nú
það að fjöldi fólks, einkum
unga fólkið, er ekki nógu þrosk-
að til að sjá hvert stefnir.
Það ginnist úr sveitunum og.
þangað, sem glaumurinn er
meiri, lengri skemmtanatími og
fleiri tækifæri til að eyða því,
sem aflast. Fái sveitabóndinn
nokkura manneskju lil að vinna
lijá sér að heytkap, skepnu-
hirðingu eða öðru, sem mest á
liggur, þá verður bann að borga
vinnuna okurverði, og við það
miða8t verðið á framleiðslu
hans og fer upp úr öllu valdi.
Skilurðu nú?“
—- '„Já, en má ekki halda í
hemilinn á verði sveitaafurð-
anna eins og annari vöru.“
— „Það er ekki gaman að
eiga við það, því fái bændur
ekki þetta háa verð, þá myndu
jafnvel góðar jarðir verða eyði-
býli, fólkið flykkjast að sjónum
og reyna að kroppa atvinnuna
frá okkur, sem sest liöfum að
á mölunni. Annnð gæti þeir
ekkí gert, þvi fjöldi sveita
mamia hefir ekki stundað sjó,
eða orðinn afvanur því fyrir
löngu.
En að nota ekki sumar í
sveitinni betur en svo, að úti-
vinnu sé hætt kl. 5 e. h. fimm
daga vikunnar og sjötta daginn
kl. 12 á hádegi, það er að full-
nægja dauðadómi, sem_speku-
lantarnir hafa uppkveðið yfir
íslenskum landbúnaði. Því vit-
anlega verður sá, sem ræður
sig til heyskapar, að fá meira
kaup þegar hann vinnur 16
klst. lengur á viku hverri en
hinn, cem hefir stutta vinnu-
tímann kaupstaðanna. Heldurðu
ekki að það hafi áhrif á verð
framleiðslunnar?
— „Ég er víst ekki nógu
þroskaður til að skilja þetta
Kringlukast:
1. Ingólfur Arnars. V. 35.96 m.
2. Júlíus Snorras. V. 32.19 —
3. Jón Þorkelsson H- 2ó.39 —
4. Karl Breiðfjörð H. 25 32 —
Sleggjukast:
1. Karl Jónsson V. 37.80 m.
2. Gísli Sigurðason H. 35.65 —
3. Júlíus Snorras. V. 30.98 —
4. Jón Þorkelsson H. 23,15 —
Iíástökk:
1. Oliver Steinn II. 1.82 m.
2. Magnús Guðm. II. 1.65 —
3. Gunnar Stefánss. V. 1.65 —
4. Oli Kristinsson V. 1 56 —
Kúluvarp:
1. Ingólfur Arnars. V. 12.18 m.
2. Valt. Snæbjörns*. V. 11.22 —
3. liagnar Eiríkss. II. 10 63 —
4. Karl Breiðfjörð H. 10.37 —
Spjótkast:
1. Ingólfur Arnars. V. 47.96 m.
2. Vémundur Jónss. V, 43.26 —
3. Ólafur Guðm. II. 38.98 —
4. Þórður Guðjónss. II. 38.13 —
200 m. hlaup:
1. Sævar Magnúss. H. 23.0 sek.
vandamál bændanna, en ekki
er sjáanlegt að búskapur þeirra
hangi á horriminni ef marka
má það, sem útvarpið segir um
hag búuaðarfélaganna. Þar seg-
ir að skuldir hinna skuldugu
fari ört lækkandi og inneignir
þeirra betur-atæðu vaxi mikið
og sjóðir stækki. Er það ekki
allt í lagi?“
— „Jú, að vissu leyti, en
grunur minn er sá, að fénaður-
inn fækki fyr en varir af völd-
ura fólkseklu, ef fólkinu er
bannað að vinna nema nokkuru
hluta dagsins ®um hásumarið,
fyrir það verð, Bem búskapur-
inn þo:ir, því fráleitt er að tak-
ast muni að lengja íslenska
sumarið. Það er eins og ráða-
m.enn okkar viti ekki hvar við
búum á hnettinum. Harðindaár
geta enn komið og þá er óvíst
að verðlitlir bréfpeningar geti
bjargað skepnunum frá sulti.“
Mtira næst.
2. Gunnar Stefánss. V. 23.2 —
3. Sig. Guðmundss. V. 23.9 —
4. Jóhannes Einarss. H. 24.0 - -
100 m. hlaup:
1. Sævar Magnúss. H. 11.8 sek.
2. Sveinn Magnúss. H. 11.8 —
3. Ástþór Markúss. V. 11.9 —
4. Gunnar Stefánss. V. 12.J —
Tírninn í 200 m. hl. er of
góður vegna halla á brautinni,
en í 100 m. aftur sennilega
réttur.
Langstökk:
1. Oliver Steinn H. 6 35 m.
2. Sig. Guðmundss. V. 5.84 —
3. Óli Kristinsson V. 5.66 —
4. Sævar Magnúss. H. 5.38 —
Stangarstökk:
1. Ólafur Erlendsson V. 3.39 m.
2. Guðjón Magnúss. V. 3.39 —
3. Þork. Jóhanness. H. 3.08 —
4. Magnús Guðm. H. 3.08 —
Þrístökk:
1. Oliver Steinn H. 13.16 in.
2. Sigurður Ágústss. V. 12.51 —
3. Sveinn Magnúss. II. 12.45 —
4. Óli Kristinason V. 12.42 —
Bæjakeppni í frjálsum íþróttum
Hafnfírskír íþróttamenn komu híngað í boði
íþróttafélaganna hér, i byrítm þessa Imánaðar.
Fer hér á ettír fyfírlit yfír úrslítín i hínum ein-
stökti greínam.