Víðir - 23.11.1946, Page 1

XVII.
Vestmannaeyjum 23. nóv. 1946
tölublað.
Flugvöllurinn afhentur
Miðyikudaginn 13. nóvember
var Vestmannaeyjaflugvöll urinn
fornrlega afhentur til notkunar.
I tilefni af afhendingunni bauð
bæjarstjórn til borðhalds í Sam-
komuhsúinu mörgum gestum og
blaðamcjnnum. Allir gestirnir úr
Reykjavík komu fljúgandi sama
dag.
Ólafur Á. Kristjánsgon bæjar-
stjóri bauð gesti velkomna og
fór nokkrum orðíxm um aðdrag-
anda flugvallarmáisins.
Undir borðum fluttu eftir-
taldir menn^ ræður: Sigfús M.
Johnsen, bæjarfógeti, Jóhann Þ.
Jósefsson alþingism., Guðmund-
ur Hlíðdal póst- og símamála-
stjóri, Erling Ellingsen, flug-
málastjóri, Langvad verkfr. og
Ostergaard frá Höjgaard &
Shultz, Halldór Guðjónsson
skólastjóri, Árni Guðmundsson,
forseti bæjarstjórnar, Jóhannes
Teitsson verkstjóri og Þofsteinn
Víglundsson, skólastjóri.
Þetta er stærsti flugvöllur hér
á landi, setn byggður hefur verið
fyrir alíslenzkt fjármagn. Flug
völlurinn er malarvöllur 800
metrar á lengd og 50 m. breið-
ur, að flatarmáli 40000 fermetr-
ar.
Flugvöllurinn ásamt tilheyr-
andi flugskýli mun kosta um 1,7
rnilljón krónur.
Þann 14. ágúst s.l. settist
fyrsta flugvélin á völlinn, sem
var rúmlega hálfnaður þá. Flug-
vélinn stjórnaði Hjalti Tómas-
s°n og Halldór Beck. Stærsta
bugvél, sem sezt hefur á völlinn
var ao manna Douglas vél.
f'fugmálastjóri afhenti völlinn
og drap lauslega á að fyrirhugað
væn að byggja seinna viðbótar-
braut 400—600 ípetra, þar sem
<ekki væri hægt að lenda á þess-
u m velli, þegar vindurinn stæði
þvert á völlinn. Hann hélt að
ekki væri ltægt að framkvæma
nnkið á næstúnni, vegna fjár-
skorts.
Það má með sanni segja að
ekkert mannvirki, sem reist hef-
ur vei ið hér, héfir átt eins mikl-
um vinsældum að fagna, eins og
flugvöllurinn. Enda sást bezt á-
hugi fólksins, þegar fýrsta flug-
vélin lenti hérna. Það var múg-
ur og margmenni samankomin,
til að fagna henni. Og meðan á
byggingu vallarins stóð var
helzta skemmtiganga Eyjabúa út
í flugvöll, til þess að sjá, hve
langt væri komið með völlinn.
Með byggingu flugvallarins hef-
ur verið ráðin stærsta bót á
samgönguvandræðum okkar
Eyjaskeggja. ög veigámesta at-
riðið er, að okkur finnst við
vera orðnir frjálsir menn. —
Einangrunin er rofin. Maður
þarf ekki lengur að kvíða því
Kommúnstar eru mjög sárir
yfir því, að menn skuli leyfa
sér að minnast á hin girnilegu
loforð þeirra fyrir kosningar og
svo aftur hversu þeir hafa gjör-
samlega gengið á bak orða sinna
síðan rauðliðar fengu meiri-
hluta aðstöðu í bæjarstjórn.
2. nóvember s. I. skrifaði for-
seti bæjarstjórnarinnar lítt skilj-
anlegan langhund, sem átti víst
að því er næst verður komizt,
að sanfæra kjósendur um, að
kommúnistar hefðu engu lofað
fyrir kosningar (minna má nú
gagn gera, en lofa framkvæmd-
um fyrir 30 milljónir og gléyma
því um hæl). Óhætt er að segja
háttvirtum forseta það að slíkar
staðhæfingar getúr hann sparað
sér að bera á borð fyrir |)á kjós-
endur þessa kaupstaðar, sem
ekki eru forfallnir játendur hins
austræna Moskcivítasiðar. En
þeir, sem fórnað hafa sannfær-
ingu sinni og ást á ættjörð sinni
á blótstalli kommúnismans taka
fagnaðarerindi forsetans að sjálf-
sögðu eins og sannir réttlínu-
dansarar og renna |iví niðnr. án
athugasemda.
Magnús sálarháski lifði á
í marga daga áður en maður
fer í ierðalag. Því sahnast að
segja voru oft mannflutningar
milli lands og Eyja ekki boðleg-
ir hvítum mönnum. Fólki var
kúldrað niður i lest á vöruflutn-
ingaskipum og hékk kalt og
svangt á mótorbátum í fleiri
tíma. Það ntá nærri geta að sjó-
veikum mönnum hefur liðið af-
ar illa. Nii er þetta eins og vond-
ur draumur, liðíð *og gleymt.
Menn líta fxamtíðina björt-
um augurn og vona að völlur-
inn verði happa völlur.
Að endingu viljum við Vest-
mannaeyingar þakka öllum, er
að byggingu vallarins stciðu og
þeim er beittu sér fyrir þessu
þjóðþrifa fyrirtæki. \
munnvatni sínu um vikutíma
upp í öræfum og þóttist ekki
ofhaldinn. Hvort kommúnistar
ætla að taka Magnús til fyrir-
myndar og treina líftóru bæj-
stjórnarmeirihlutans síns í 4 ár
á einu samaii munnvatni sínu
og prentsvertu Eyjablaðsins,
skal ekki fuliyrt að sinni, en
ekki verður því neitað að allar
líkur benda til þess.
Þetta blað hefur stöðugt rek-
ið á eftir hinum værukæra
meirihluta og reynt að fá liann
til að gera eitthvað að gagni
og það sem áunnist hefur í því
efni er fyrir skrif „Víðis", urn
vanefndir meirihlutans við kosn-
ingaloforð sín og slælega fram-
göngu í flestu, sem gera þarf.
Eins og áður er sagt eru konnn-
únistar sára aumir yfir þessum
skrifum „Víðis ' og grætur það
enginn. Hitt gengnir nokkurri
furðu að bæjarstjórinn ,skuli
ganga fram fyrir skjöldu og fara
að verja sofandahátt meirihlut-
ans af veikum mætti að vísu,
jiví það er sannarlega ekkert
áhlaupaverk. Honum ætti að
yera það Ijóst, að hann er ekkert
skálkaskjól meirihlutans og hon-
um hafa engar vanefndir verið
bornar á brýn. Það er öllurn
kunnugt að hann er einungis
Ixamkvæmdastjóri bæjarstjórnar,
en ekki ábyrgur bæjarfulltrúi.
Bæjarstjórnin leggur honum
verkefni í hendur, til að sjá um
framkvæmd þeirra, og ekki hef-
ur verið efast um það, að á hon-
um standi til slíks, ef sjálf und-
irstaðan væri nokkurs mearnue
eða hefði nauðsynlega tiltrú, til
að vera fær um að inna eitt-
hvað af hendi.
En úr því að bæjarstjóri gefur
tilefni til að ætla,að hann sé for-
svarsmaður kommúnista, jafn-
Iramt því að vera bæjarstjóri,
er rétt að leggja fyrir hann
samviskuspurningar um tvö mál,
sem mjög auðvelt hefði verið og
tilkostnaðarlítið að efna, án þess
að þurfa að minna á það, ef
nokkur Iiugur hefði fylgt rnáli
og verið annað en venjuleg
kosningafroða konunúnista. 1.
spurning: Lágu nokkrar sam
þykktir fyrir því á liðnu vori
á skrifstofu bæjarstjóra, að hafin
skyldi garðrækt að tilhlutun
bæjarins? 2. sprunign: Liggja
nokkrar satnþykktir fyrir því á
skrifstofu bæjarstjóra um að bær-
inn reisi og reki hænsnabú.
Þetta eru tvö lítil loforð úr
bæjarmálastefnuskrá komrnún-
ista. Þessi loforð ætti að vera
auðvelt að efna og margur efna-
lítill rnaður hefur íagt í það
að rækta garðholu og koma sér
upp nokkrum hænsnum, svo
það er tæplega heppilegt fyrir
stefnuskrárhöfunda kommún-
ista að telja fólki trú um, að
þetta sé ekki hægt aðgera á tæpu
ári.
En séu komnninistar svo linir
í bæjarstjórninni, að þeir lymp-
ist niður við að framkvæma
svona lítilíjörleg loforð, þá þarf
ekki að undra þó hin stærri séu
ekki framkvæmd að heldur og
verður þá ekki annað fengið
út úr dæminu, en að kommar
séu á sarna tilverustigi og Magn-
ús sálarháski vikuna, sem hann
lifði á munnvatni sínu.
Að lokum skal það tekið fram
liér, að „Víðir“ mun framvegis,
Framiiald á 2. síðu.
Munnvatn kommúnhta