Víðir - 14.07.1947, Qupperneq 2

2
VlÐIR
'V 3
js&úír*
i kemur út vikulega.
RiUtjórí:
| EINAR SIGURÐSSON
Sími 190
; Auglýsingastjóri:
| ÁGÚST MATTnÍASSON
* Sími 103
j PrenUmiðjan Eyrún h.f.
Útsvörin
Útsvarsskrá Vestmannaeyja-
bæjar fyrir árið 1947 hefur verið
lögð fram. Skrá þessi er eitt af
hinum merkilegri plöggum, sem
enn hafa komið frá bæjarstjórn-
armeirihluta vinstri manna og
óbrotgjarn minnisvarði þeirra
um þungar álögur á þegnana.
Það sem sérstaklega einkennir
skrána er, að þar finnast vart
smærri tölur en fjögurra stafa.
Ekki virðast verkamenn, sjó-
menn og launamenn fara var-
hluta af álögunum og mátti sjá
marga reka upp stór augu, er
þeir kynntu sér útsvarsskrána
og greinagóðan verkamann
heyrði ég vitna þar í gamla máls
háttinn, er segir: „Ágjarn veld-
ur sjálfur sinni eymd.“
Til frekari upplýsinga fyrir-
bæjarbúa birtast hér heildarupp
hæðir útsvara fyrir 3 síðastliðin
ár.
Árið 1945 voru út-
svörin alls kr. 1.942.770,00
Árið 1946 .... kr. 2.426.345,00
Árið 1947 .... kr. 2.960.160,00
Frá stjórnartíð Sjálfstæðis-
manna árið 1945 hafa útsvörin
liækkað um rúmlega 52% og
ættu því næstu 2 árin að nægja
til þess að bæta við þessum 48%
sem enn vanta til þess að álög-
urnar verði tvöfaldaðar.
Eigi sakar að geta þess, að út-
svarsskráin var eigi lögð fram
almenningi til sýnis fyrr en flest
ir síldveiðibátar okkar voru lagð
ir úr höfn, svo sjómenn okkar
fengu ekki útsvörin í fararnesti
sitt og verða því álögurnar fyrsti
boðskapurinn, er þeir fá um
íramtakssemi bæjarstjórnarmeiri
hluta rauðliða.
Kærufrestur verður útrunn-
inn 23. júní kl. 24, og mun sá
frestur vægast sagt í skemmsta
lagi fyrir sjómenn á síldarmið-
um.
r
A AflantshafSnu
Framhald af 1. síðu
vorum við ekki nær endamark-
inu í beinni línu en þegar við
lögðum af stað frá Reykjavík.
Þetta voru tilbreytingalitlir
dagar. Á daginn var legið uppi
í reykskála og þegar bezt lét, spil-
að, lesið og rabbað saman. Haft
var sér til afþreyingar að segja
og ráða drauma, því að menn
dreymdi mikið og hefir það víst
verið af því, hve illa fór um þá,
því að svo segir í Heimskringlu
Snorra Sturlusonar: „Hákon
konung dreymdi aldri. Honum
þótti það undarligt ok bar þat
fyrir þann mann, er nefndr er
Þorleifr inn spaki, ok leitaði
ráða, hvat at því myndi mega
gera. Þorleifr sagði, hvat hann
gerði, ef hann forvitnaði að vita
nokkurn hlut, at hann færi í
svínabæli at sofa, og brást hon-
um eigi draumr. Ok konungr
gerði þat, og birtist honum
draumr........“
♦
Einn farþeganna dreymdi, að
hann var staddur í mjólkurbúð
heima í Reykjavík. Þar var
margt fólk samankomið, eins og
oft vill verða, og er konan hans
meðal þess. Skyndilega finnst
honum sem hún sé skelfingu
lostin. Honum dettur helzt í
hug, livort það muni vera vegna
þess, að hana vanti peninga til
að greiða með og ætlar að rétta
henni íoo krónur, en hún gefur
því engan gaum. Honum finnst
þau svo ganga áleiðis heim, en
þá mætir þeim Hallgrímur
Sveinsson, sem líftryggir far-
þega, og réttir henni forláta bók.
Sumum þótti draumur þessi
boða feigð, en sá sem dreymdi
taldi hann vera fyrir því, að far-
ið yrði að undrast um skipið og
myndu kviksögur komast á kreik
um að það v'æri farið, og myndi
góður jarðvegur vera fyrir þær
eftir Goðafoss-slysið.
Annan dreymdi, að hann var
kominn heim og varð gengið
niður í kjallara í húsi því, sem
hann er fæddur í. Er þar niða-
myrkur og engan mann að sjá.
Skyndilega kemur samt maður í
ljós og er það kirkjugarðsvörð-
urinn. — Þessi draumur var
sennilega fyrir daglátum, því að
um kvöldið urðu miklar um-
ræður um kirkjugarða og skipu-
lag þeirra.
I upphafi ferðarinnar sagði
einn farþeganna, að áður en
hann hefði lagt af stað í ferðina,
hefði sig dreymt fyrir því, að sjó-
ferðin myndi verða mjög erfið,
en kafbátar ekki gera neinn ó-
skunda. Honum fannst hann
á stríðsárunum
vera staddur heima hjá sér
frammi á sjávarströndu. Hann
var þar með fáu fólki úti á
klettasnös eða skeri og gekk brim
hátt upp og sleikti jafnvel um
fæturna á fólkinu og kringum
snösina, en gerði því ekki meint
að öðru leyti. En utar í firðin-
um drógu vélbátar kafbát á eft-
ir sér í böndum.
Draumar þessir eru látnir
koma hér fram, þar sem þeir
geta að einhverju leyti skýrt það
hugarástand, er ríkjandi var.
í skipalestunum siglir. ekkert
skip með sinn þjóðfána og í
þetta sinn var aðeins einu sinni
dreginn upp fáni. Flugvél hafði
hlekkzt á, er hún var að lenda á
flugvélaskipi. Við sáum, þegar
flugvélin valt í sjóinn, en ekki
vissum við frekar um þetta. En
seinna um daginn var skipum
boðið að draga fána í hálfa stöng.
En 1. desember var fáni dreg-
inn að hún á skipinu okkar.
Vakti hann hjá okkur hlýjar til-
finningar þarna á miðju úthaf-
inu.
Annar atburður varð þarna
líka, sem samstillti og sameinaði
alla um borð. Það var útvarp
minningarathafnarinnar um þá,
sem fórust með Goðafossi. í
reykingasalinn settust allir, sem
inn komust, maður við mann.
Höfuðin snertu hvert annað, þar
sem menn lágu hljóðir fram yfir
borðið. Margir þeir, sem fórust,
voru nánir vinir og kunningjar
þeirra, er þarna voru. Svo hefur
og hugurinn leitað heim til ást-
vinanna. Þetta hefðu eins vel
getað verið þeir, eða að þeir
yrðu næstir. Dauðinn er þó ekki
ofarlega í hugum þeirra, sem
sigla, en ekki getur þó hjá því
farið, að á vissum stundum flýg-
ur þeim í hug, að dauðinn /get-
ur þá og þegar birzt í mynd tund
urskeytis eða tundurdufls. Allir
voru þarna vafalaust viðbúnir
að deyja hvenær sem var og
horfðu kaldir gegn slíku, annað
var ekki hægt, svo mikil var
hættan.
Drengurinn litli var sennilega
sá eini, sem ekki gerði sér neina
grein fyrir, hvernig ástatt var
um þetta íerðalag — og kann-
ske þó. Hann söng að lokum há-
stöfum með sinni skæru barns-
rödd: „Ó, Jesú, bróðir bezti. .“
Þungir dynkir kveða nú við
og furðar okkur farþegana á,
hvað þetta muni vera. Skipið
kastast meira að segja til. Nær-
staddur skipverji segir: ,,Þar
byrja þeir“. Vart hefur orðið
við kafbáta Og er verið að kasta
djúpsprengjum. Þetta heldur
svona áfram góða stund, en svo
hættir það, svartamyrkur skell-
ur á.
Atlantshafið er djúpt, víða
2500 faðmar (5 km.) og munar
því ekki mikið um að taka á móti
nokkrum skipsskrokkum. En í
því eru líka margir felustaðir
fyrir kafbátana, og þó að þeir
séu á ferðinni, kæra þeir sig ekk-
ert um slíka sendingu sem djúp-
sprengjur.
Einhvern hafði dreymt nótt-
ina áður, að hann væri staddur
undir mikilli þekju og sá hvergi
upp úr. Á meðan hann er að
virða fyrir sér þessa hvelfingu og
brjóta heilann um, hvernig
hann megi komast út, er skyndi-
lega rofið gat á þekjuna, en þó
ekki nema lítið. Allir þóttust nú
fullvissir urn, að veðrið myndi
eitthvað lægja, enda var það bú-
ið að standa án nokkurra hléa í
10 daga. En dagurinn leið svo að
ekki slotaði. Um kvöldið tók
loftvogin að stíga og um nóttina
vöknuðum við við, að skipið var
farið að velta á hlið. Erfitt var
að halda sér í rúminu, er hliðar-
aldan skall á skipinu, svo að
glumdi í, eins og við djúpsprengj
urnar um kvöldið. Daginn eftir
var komið gott veður. Margir
fóru í bað og drengurinn litli fór
út á þilfarið og var það í eina
sinnið á seinni hluta ferðarinn-
ar. Um kvöldið varð aftur vart
við kafbáta og djúpsprengjum
varpað og forustuskipið brýndi
fyrir hinum skipunum að gæta
þess vel að láta hvergi sjást ljós.
Jafníramt tók að hvessa á vestan
á ný og veðurofsinn var nú næst-
um sá sami aftur.
Framh.
iiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiii
ísland 1946
„Iceland 1946“ hin gagn-
merka og fróðlega handbók um
ísland og íslenzk málefni, sem
Landsbanki íslands gefur út, er
nýkomin í 4. útgáfu, „aukinni
og endurbættri."
Bók þessi hefur að geyma
margvíslegan og merkan fróð-
leik um land og þjóð, stjórnar-
háttu, iðnað og framleiðslu, bók-
menntir, listir, tæknilegar fram-
farir og fleira. Allar eru greinar
þessar ritaðar af færustu mönn-
um á liverju sviði, en Þorsteinn
Þorsteinsson hagstofustjóri, hef-
ur annast ritstjórn og útgáfu og
ritað margar greinarnar, einkum
þær, er lúta að hagfræðilegum
efnum.
Handbók þessi er rituð a
ensku með það fyrir augum a<5
veita útlendingum greinargóðan
og áréiðanlegan fróðleik um
land og þjóð.
VÍÖIR
3
TILKYNNING
Skorað er ó þó gjaldendur er enn eiga þinggjöld sín ógreidd og
almannatryggingargjöld, að gjöra það hið fyrsta, til að komast hjó
Quknum dróttarvöxtum og lögtakskostnaði. Ennfremur skal vakin
athyglj atvinnurekenda, á óbyrgð þeirri er þeir hafa um greiðslu
Þ'^ggjalda, þeirra gjaldenda er hjó þeim vinna, sem og greiðslu
t'ryggingargjalda.
Vestmannaeyjum, 10. júlí 1947
BÆJ ARFÓGETIN N
SKR A

Flugf élag íslands
TILKYNNIR:
Fastar ferðir til Eyja verða þegar veður leyfir þriðjudaga, fimmtu-
daga'og laugardaga.
Upplýsingar gefur
KARL KRISTMANNS
Símar 71 & 75
luiiniiHuunniiii
um niðurjöfnun útsvara í Vestmannaeyjakaup-
stað, liggur frammi almenningi til sýnis á skrif-
stofum bæjarsjóðS/ frá 9. til 23. júlí 1947 að báð-
um dögum meðtöldum.
Kærufrestur ákveðst til kl. 24 hinn 23. þ. m. og
ber að senda kærur til niðurjöfnunarnefndar fyrir
þann tíma.
Vestmannaeyjum/ 9. júlí 1947
Bæjarstjórinn í Vestmannaeyjum.
Aðvörun lil rafmagnsnolenda
i
Rafmagnsnotendur eru hér með aðvaraðir um,
eftir 31. júlí n.k. verður rofinn straumur hjá
hvepjum einasta manni, sem þá skuldar rafmagn.
“Oumurinn verður rofinn fyrirvaralaust án sér-
stakrar viðvörunar til hvers einstaks viðskipta-
•Hanns.
Jafnframt er hér með skorað á alla viðskipta-
menn rafstöðvarinnar að greiða framvegis gjöld
Vlð aílesfur til að fyrirbyggja skuldasöfnun og
fráklippingu.
bæjargjaldkerinn.
Afskorin blóm
og kransar. Ávalf fáanlegt.
Blómabúðin Happó
TÓMATAR
mjög góðir
Verzlunin Þingvellir
Tómafar
egg
ostur
Neytendafélagið
Hangikjöt
Bjúgu
Neytendafélagið
"""1111111111111111111111111111111,1,1,lmmil
Sel aftur
Hannyrðavörur
og teikna á. — Opið á þriðjudög-
um, miðvikudögum og föstudög-
um frá kl. 5—6.
Ilfe Guðnason
Fífilgötu 5.
Ný sfór lúða
fæst daglega.
I S H 0 S I Ð
Hraðfryst dilkakjöt
— Lifur
— Hjörtu
ÍSHUSIÐ
Nýr LUNDI
verður seldur í
I S H Ú S I N U
RÚSÍNUR
fást í
fSHÚSINU
Hvít handklæði
Verzlunin Þingvellir

Laukur
Kartöflur
nýkomið.
Verszlunin Þingvellir
..................
Rjúpur
eru alltaf hátíðamatur.
KJÖT& FISKUR
bihbhhhhhihihhh