Víðir - 19.11.1949, Síða 2

VÍÐIR
•>
kemur út vikulega
Fylgirit:
GAMALT OG NÝTT
kemur út mánaðarlega.
Ritstjóri:
KINAR SIGURÐSSON
Auglýsingastjóri:
ÁGÚSl' MATTHÍASSON
Prenlsmiðjan Eyrún h. t
Gifla fyigi slörfum.
Hið nýkjörna Alþingi kotn
saman til lyrstu íunda sinna
á mánudaginn var.
Hver maður og kona í
landinu á mikið undir, að
giÍLtisamlega takist til um
sLörf þess. Lengur verður
ekki slegið á irest að gera eitt
hvað, sem að kveður, til þess
að liindra þann samdrátt, sem
nú á sér stað í atvinnulífi
þjóðarinnar og ógnar öllum,
sama til hvaða stétLar þeir
teljast.
Atvinnuleysið blasir við
verkamanninum og sjómann-
inum með sínum geigvæn-
Iegu afleiðingum. Og hvar á
liann þá að taka fé till þess
að lifa fyrir ineð þessari
iniklu dýrtíð? Útgerðarmað-
urinn, bóndinn og iðnaðar-
maðúrinn geta þó ekki látið
vinna að framleiðslunni sem
skyldi, þeir fá ekki sama fyrir
fullunnu vöruna og þeir
þurfa að kosta Lil framleiðslu
hennar, og þótt þeir gjarnan
vildu halda áfram, hvar ættu
þeir þá að taka féð til þess
að greiða með tilkostnaðinn?
Ógnir verðbólgunnar blasa
einnig við þeirri stéttinni,
sem telur sig ef til vill örugg
asta, fastlaunamönnunum.
Verðbólguseðlar eru þeim
einskis virði, ef þeir geta ekk
ert fengið fyrir þá, af því að
það er ekki til gjaldeyrir til
þess að kaupa inn nauðsynj-
ar þeirm. Hætt er líka við,
að rhargur maðurinn, sem nú
heldur sig vera í fastri og ör-
uggri atvinnu, gæti brugðizt
hún, ef mikill samdráttur
ætti sér stað úr þessu í at-
vinnulífinu.
Eitthvað verður að gera,
segir fólkið. En enginn vill
þó láta gera neitt sem rýrlr á
nokkurn hátt hagsmuni hans!
Og svo taka flokkarnir mál-
stað þeirra, sem þeir telja sig
umbjóðendur fyrir, og venju-
Hvernig verður fiskiskipafiofinn
fullnýffur!
í nýtt, t. d. til reknetakaupa,
þorskaneLakaupa o. s. frv. í
stuttu máli sagt, öll lánastarf-
semi þarf að miðast við að
efla þennan atvinnuveg, sem
mestu skiptir fyrir gjaldeyris-
öflun þjóðarinnar og greiða
fyrir því, að hægt sé að hag-
nýta fiskiskipaflotann til fulls.
i 4. lagi er það skoðun mín
að afnema eigi aiiar hömiur
a gjaideyrisverziun, banna
aiveg ninfiutning . ákveðinna
vörutegunda, á meðan næg-
ur gjaideyrir er ekki íyrir
hendi, hafa verðlagseÍLiriit og
ieia bönkunum eftiriit með
því, að gjaldeyrir sé ekki ilutt
ur úr iandi. Þessar skoðanir
hefi ég sett fram í blaðinu oft
áður, en sérstakiega í gi'ein;-
- Hve frjáis á verzlunin að
vera?, og gert þeim þar fyllri
skii. I raun og veru álít ég,
að ekkert annað þyrfti að
"gera, Lil þess að íiskiskipaflot-
ínn yrði fulinýttur eða svo
tii, annað en afnema liöml-
;_urnar á gjaideyrisverzluninni.
En á ineðan slíkar skoðanir
_eiga litlu fylgi að fagna með-
al ráðamanna þjóðarinnar, er
„nauðsynlegt að gera eitthvað
lega er niðurstaðan sú, að
ríkissjóður qr látinn borga
brúsann. Þar er safnað skuld-
um innanlands og erlendis.
Þær síðartöldu eru þó betur
fallnar en flest annað til þess
að stofna í hættu því dýrmæt-
asLa, sem þjóðin á, sjálfstæð-
■ inu.
Flestir virðast þó nú orðn-
ir sammála um, að lengur
verði ekki haldið á þeirri
braut að velta byrðunum yf-
ir á ríkissjóð, ef ekki á að
liverfa frá grundvallarskipu-
lagi í efnaliagsmálum þjóðar-
innar.
Almenningur væntir þess
því af hinu nýkjörna þingi,
að það bregðist ekki skyldu
sinni gagnvart þjóðinni á
þeim örlaga tímum sem þessi
árin eftir stríðið eru íslend-
ingum eins og öðrum þjóð-
um og geri þær ráðstafanir,
sem nauðsynlegar eru til
þess að þjóðin megi búa við
blómlegt atvinnulíf, sem er
frumskilyrði til velgengni
borgaranna, hvar í stétt, sem
þeir standa.
Megi gifta fylgja störfum
hins nýkjörna Alþingis.
til þess að ýtá undir útgerð
yfir þann Líma, sem afli er ,
minni yíir sumarið og hausl-
ið, ef útgerðarmenn eiga að
fást almennt tii þess að gera
út á þeim tíma og menn að
fást í skiprúm. Nærtækast,
eftirsóknarverðast og útláta-
minnst fyrir ríkissjóð væri að
veita útgerðarmönnum og
sjómönnum innílutnings- og
gjaldeyrisleyfi sem svarar verð
mæti afla þeirra upp úr sjó,
og væri það um helrningur af
útflutningsverðmæti, ef aíi-
inn væri unninn í landinu,
hitt eru vinnidaun og annar
vinnslukostnaður í landi.
Sjálfsagt má nefna nokkiai
fleiri leiðir, sem stuðia
myndu að fullnýtingu fiski-
skipastólsins, bæði frjálsar og
fyrir atbeina þess opinbera,
en hér hefur því alveg verið
sieppt að minnast á, hvernig
það opinbera gæti ýtt undir
frekan úLgerð. Það hefur eins
og kunnugt er heizt íarið þa
ieiðina að greiða útfiutnings-
uppbætur bæði á vörunni
fuiiunnri og ísfiskinum.
Hér hefur heldur ekki ver-
ið minnzt á hagnýtingu hinna
lö—i8 togara, sem stöðugt
iiggja aðgerðaiiausir inni í
öundum og annars staðar.
Aiiar þjóðir keppast um
að auka sem mest útflutn-
ingsframieiðslu sína. Því
skyidu ísiendingar með öli
sín miklu framieiðslutæki
nota þau kannski aðeins tif
háifs.
Reyktur fiskur
Reykt síld.
Reyktur rauðmogi
Hraðfrystur fiskur
Hraðfrystar gellur
Svið
Saltkjöt
Verzlunin Þingveilir
Önnumst
hreingerningar
Vönduð vinna
Vanir menn.
Uppiýsingar í síma 294
Bœjarfréttir
Landbúnaðurinn.
Kartöfluuppskera var í
haust í góðu meðalfagi, en
minna ræktað af görðum en
áður. Kartöflur seljast nú
með meira móti í búðum.
Ríkissjóður greiðir uppbætur
á kartöflur, sem eru ætlaðar
tii sölu, og hefur verið fyrir-
greiðsla hér í því efni.
Rófnauppskeran var léleg,
því að kálflugan og síðan
maðkurinn ásóttu mjög garð-
ana.
Heyskapartíð var vond í
sumar og nýting heyja léleg
nerna hjá þeim, sem höfðu
súgþurrkun og votheysgerð.
f'öðufengur var með ininnsta
móti.
Búið er nú að taka sauð-
fé úr úteyjum fyrir nokkru.
Útigangur er þar með al-
minnsta móti.
Kýr eru nú í fæsta lagi.
llla gengur með öflun fóð
urbætis. Það, sem komið hef-
ur, kemur allt frá heildsölum
og S. í. S. í Reykjavík, þar
sem engin leyfi hafa verið
veitt fyrir fóðurbæti hingað
upp á síðkastið.
222 kýr.
Fóðurgæzlumenn hafa nýlega
lokið eftirliti með heybirgðum
manna og talningu gripa. Telja
þeir heybirgðir nægar.
| Reyndust kýr hér 222 (í fyrra
227). Hestar eru hér 19.
I
Skjótvirk tæki.
Ólafur Þórðarson í Suðurgarði
lét ýtuna nýlega vinno í órækt-
uðu landi jarðarinnar í Stein*
l staðaheiðinni. Lauk hún við að
slétta það ó 10 klukkustundum,
eitthvað tæpar 5 dagslóttur.
Kostaði verkið 1000 krónur og
þarf nú ekki annað að gera því
en fara með herfi um það í vor.
Vestmanneyingafélagið
Heimaklettur
i
; hélt fyrsta skemmtifund sinn
I s.l. miðvikudagskvöld. Formaður
| félagsins, Guðjón Scheving, flutti
I óvarp. Þó var setzt að kaffi-
drykkju. Þó fluttu erindi Árni
Árnason um Sigurð Sigurfinns-
son hreppstjóra og Eyjólfur Gísla
son um gömlu dansana. Síðan
sýndi Þorsteinn Þ. Víglundsson
tvær fræðslukvikmyndir, og að
lokum var stiginn dans.
í félagið gengu um 100
manns.
Timburskip.
Hvassafellið er væntanlegt
hingað um helgina með timbur.