Alþýðumaðurinn - 02.06.1969, Page 5

BÓTHILDUR INDRIÐADÓTTIR
frá Veturliðastöðum.
Minningarorð.
SOLBORG ER FAGUR MINNISVARÐI
HÚN er gengin inn í ríki guð-
anna, þar sem vorið situr að
völdum.
Myrkrið er ekki lengur til —
dapurleiki þess er breyttur í
sólarsýn og þrautir og þreyta
eru að baki. Langt var ævi-
skeiðið orðið — 91 ár og 17 hin
síðustu þeirra í myrkri. Missir
sjónar er mikil raun, sem öllum
mun ljóst, en enginn mun fá
skynjað til hlítar, nema sá einn,
sem hana verður að þola.
Æðruorð Bóthildar þar um
voru ekki mörg, en þó mátti
það skiljast, að henni finndist
þessi missir reyna andlegt þrek
sitt verulega. Enda mun svo
verið hafa. En þessi kona var
ein af hetjum hversdagslífsins
— þeim sem ekki eru sæmdar
lárviðarsveig né orðu, en vekja
eins og ósjálfrátt traust og virð-
ingu þeirra, sem eiga með þeim
leið og deila við þær kjörum og
vinna sér þannig heiðurssæti.
Góðar vættir færðu Bóthildi
vöggugjafir, sem urðu þess vald
andi, að allir, sem kynntust
henni gátu hennar á einn veg:
til góðs. „Og gott mannorð er
dýrmætara en mikill auður, vin
sæld er betri en silfur og gull.“
— Bóthildur átti styrka skap-
gerð og hófsama glaðværð, brá
oft fyrir hjá henni, allt fram á
síðustu ár ljúfu brosi og léttum
tilsvörum. Hún var auðug af
góðvilja til manna og málleys-
ingja, og gestrisin og veitul svo
að af bar. Um hana mátti með
sanni segja: „Og góðum störf-
um braut þín vörðuð var /
í veröld hér.
Er snauðum, sjúkan gest að
garði bar / þú gleymdir þér.“
Þegar prófraun lífsins á sviði
tímans hefur verið þannig af
hendi leyst, hlýtur að vera gott
að hverfa heim þangað, sem
trúum verða launin veitt. —
Bóthildur Indriðadóttir var af
heiðvirðu og traustu bænda-
fólki komin, en ekki til auðs
borin né ytri velsældar. í frum-
bernsku missti hún föður sinn
og var síðan með móður sinni á
vist hjá frændum og vinum í
Þingeyjarsýslu. Ung tók hún að
vinna af viljafestu og mikilli
atorku og hélt því um langa ævi
— unz sjónin þvarr. Og lengi
vel féllu henni ógjarnan verk
úr hendi fyrir því, þau er ein-
hver vegur var að vinna við
svo breyttar aðstæður.
Bóthildur giftist þingeyskum
manni, Konráð Jóhannessyni og
hófu þau að búa, en fluttust úr
einum stað í annan (í Ljósa-
vatnshreppi) og fengu raunar
aldrei viðunandi ábýli, fyrr en
þau fluttust að Veturliðastöð-
um í Fnjóskadal vorið 1934. Þar
bjuggu þau sómabúi og eftir
andlát Konráðs bjó Bóthildur
þar með börnum sínum, Hall-
grími og Þórdísi, unz þau árið
1963 fluttust til Akureyrar. Þar
bjuggu þau sér snyrtilegt heim-
ili að Hríseyjargötu 6. Á sumr-
um fór Bóthildur ætíð austur í
Fnjóskadal, og dvaldist hjá dótt
ur sinni Kristbjörgu og tengda-
syni, Þórhalli Guðnasyni í
XSLENZKA þjóðin hefur gefið
Akureyri nafnbótina höfuðstað-
ur Norðurlands. Þetta er veg-
legt hlutverk og hæfir vel, því
Akureyri er vel í sveit sett til
að gegna því. En vandi fylgir
vegsemd hverri, og höfuðstaðar
hlutverkið leggur bæjarbúum
og forsvarsmönnum þeirra
skyldur á herðar, þar á meðal
eru þær skyldur að búa svo að
atvinnulífi bæjarins, að það
meði þróast svo sem nauðsyn-
legt er. Þessum skyldum getur
bæjarfélagið fullnægt á marg-
víslegan hátt, og hæfa mismun-
andi aðgerðir mismunandi að-
stæðum og tíma. Ein er þó sú
aðferð, sem alltaf á við, og sú
er, að bæjarfélagið hagi fram-
kvæmdum sínum þannig, að
þær komi atvinnulífi bæjarins
að sem mestu gagni og leitist
þannig við að skapa því þann
ramma, sem hæfir því bezt og
veitir bezt vaxtarskilyrði. Á
þessu sviði þurfa forsvarsmenn
bæjarfélagsins að vera vel á
verði og fylgjast vel með tím-
anum.
Eigi Akureyri að vera höfuð-
staður meira en í orði kveðnu
verður hún að vera miðstöð
verzlunar, þjónustu og iðnaðar
fyrir allan fjórðunginn. Að
þessu leyti hefur þróun síðustu
þriggja áratuga verið bænum
óhagstæð. Þær aðstæður sköp-
uðust í landinu á stríðsárunum
og á árunum þar á eftir, sem
voru viðskiptalífi bæjarins mjög
erfiðar. Verzlunin á Akureyri
fór halloka í samkeppninni við
verzlun höfuðborgarinnar, sem
m. a. í skjóli rangrar skipulagn-
ingar samgöngukerfisins færði
út áhrifasvæði sitt á kostnað
Lundi. í Sambandi við sumar-
dvölina gafst henni stundum
kostur á að fara í heimsókn til
frænda og góðvina og blanda
við þá geði. Mun slíkt hafa veitt
henni einlæga gleði og verið
henni mikilsvert. Og gagn-
kvæmt mun hafa verið með þá,
sem hún sótti heim.
Sl. vetur varð Bóthildur fyrir
því óhappi að brákast í baki af
afleiðingum byltu og fór þá á
Fjórðungssjúkrahúsið hér og
síðar á Kristneshæli, þar sem
hún lézt þann 3. maí sl.
Utför hennar var gjörð þann
10. maí frá Hálskirkju að við-
stöddum mörgum vinum og
venzlamönnum, sem allir munu
hafa fundið af hjarta, að hér
voru þeir að kveðja konu, sem
þeim hafði verið gleði og ávinn-
ingur að kynnast og sem verð-
skuldaði með réttu tignarheitið
sæmdarkona. Minningarnar
munu hafa yljað huganum og
grunntónn skilnaðarkveðjunnar
mun hafa ómað án fölskva: —
„Það slítur ekkert þætti þá /
sem þessi kona spann og brá.“
Blessuð sé minning þín, Bót-
hildur. Bjart mun nú í morguns
ári.
Akureyrar. Þetta hafði í för
með sér hlutfallslega stöðnun
þjónustugreinanna á Akureyri,
sem m. a. varð þess valdandi,
að bærinn gerði ekki betur en
að halda í við meðal fólksfjölg-
un í landinu.
Langvarandi stöðnun, þó hlut
fallsleg sé, leiðir um síðir til
hnignunar. Eigi hjá því að kom
ast þarf að grípa til aðgerða,
sem breyta þróuninni. En til
þess að slíkt sé hægt þarf að
grípa þau tækifæri, sem bezt
bjóðast, hagnýta sér hagstæðar
aðstæður. Hvenær aðstæður
eru hagstæðar er svo mats-
atriði, dómgreindaratriði,
hverju sinni.
Margt bendir til þess að að-
stæður séu óvenju hagstæðar
nú til þess að bæta aðstöðu bæj
arins sem þjónustumiðstöðvar
Norðurlands. Sérfræðingar, sem
kannað hafa samgöngukerfi
landsins, hafa hvatt til breyt-
inga á því, sem eru Akureyri
hagstæðar, og benda jafnvel á
eflingu Akureyrar sem sam-
MEÐ tilliti til þess, að gefnar
hafa verið út reglur um sam-
skipti verkkaupa og verktaka
við útboð, tilboð og verksamn-
inga, þar sem er staðall Iðnaðar
málastofnunar íslands, hefur
Stjórnunarfélag Norðurlands í
samráði við Stjórnunarfélag fs-
lands ákveðið að efna til nám-
skeiðs, þar sem tekin verður
fyrir gerð útboðsgagna, tilboða
og verksamninga.
Leiðbeinendur verða verk-
(Framhald af blaðsíðu 8).
bygging ásamt starfsmannahús-
um. Framkvæmdir hófust fyrir
tæplega 2 árum — og hefur
gengið vel, en Trésmiðjan Reyn
ir s.f. hefir annazt byggingar-
framkvæmdir. Heimilið verður
rekið í 4 deildum, sem vistfólki
verður skipt í eftir aldri og
þroska. Einnig er ákveðið að
reka þar dagheimili fyrir allt að
10 börn. Áætlaður fjöldi vist-
manna er 32, en rúm mun verá
e. t. v. fyrir fleiri.
Forstöðufólk hefur þegar ver
ið ráðið. Kolbrún Thorlacius
verður forstöðukona og er hún
við framhaldsnám erlendis
ásamt Valgerði Jónsdóttur, er
verður henni til aðstoðar.
Bjarni Kristjánsson frá Sigtún-
um í Eyjafirði hefur verið ráð-
inn kennari, en í vetur hefur
hann stundað nám varðandi
þetta kennslusvið við Kennara-
skóla íslands.
Ætlunin er að Sólborg verði
sjálfseignarstofnun, rekin á
ábyrgð Styrktarfélags vangef-
inna — og hlýtur það styi'k frá
ríkinu samkvæmt lögum.
Stjórn félagsins skipa: Jó-
hannes Oli Sæmundsson for-
göngumiðstöðvar sem eina
þeh-ra aðgerða, er auki hag-
kvæmni samgöngukerfisins. Al-
þingi hefur gert ályktun um út-
gerð strandferðaskips fyrir
Norðurland frá Akureyri, þótt
lítið hafi enn orðið úr fram-
kvæmdum. Athuganir standa
yfir á aukinni flugstarfsemi á
Akureyri. Stærsta skipafélag
landsins, sem nú endurnýjar
skipastól sinn og leggur tugi
milljóna í að bæta aðstöðu sína
í Reykjavíkurhöfn, óskar ein-
dregið eftir að fá að stórbæta
aðstöðu sína í Akureyrarhöfn.
Og ýmsir atvinnurekendur á
Akureyri hafa bundizt samtök-
um um byggingu og rekstur toll
vörugeymslu á Akureyri.
Greinilegt er á þessu að mikill
áhugi er vaknaður á meðal
ýmissa aðila, sem áhrif geta
haft á verzlunarþróun Akur-
eyrar, og þar við bætist skiln-
ingur ríkisvaldsins og Alþingis.
Bíður áhugi þessi upp á tæki-
færi betra en boðizt hefur áður?
Er hægt að treysta því að áhug-
inn haldist enn í nokkur ár, ef
tækifæri þetta er látið ónotað?
fræðingarnir Sigurbjörn Guð-
mundsson og Skúli Guðmunds-
son, en væntanlegir þátttakend-
ur í námskeiðinu geta látið skrá
sig í síma (96)21372. Námskeið-
ið stendur dagana 13. og 14.
júní.
Stjórnunarfélag Norðurlands
var stofnað sl. haust, og er þetta
þriðja námskeiðið, sem félagið
gengst fyrir.
Fréttatilkynning frá Stjórn-
unarfélagi Norðurlands.
maður, Jóhann Þorkelsson, og
hefur hann jafnframt verið for-
maður byggingarnefndar, Níels
Hansson og Jón Ingimarsson.
Stjórn Sólborgar skipa: Jó-
hann Þorkelsson formaður, Jó-
hannes Óli Sæmundsson, sem
er framkvæmdastjóri, Ingibjörg
R. Magnúsdóttir, Albert Sölva-
son, Níels Hansson og Jón Ingi-
marsson.
- Gljúfurversvirkjun
aða Gljúfurversvirkjun í Laxá,
eins og hún er ráðgerð.
Yrði Suðurá og Svartá veitt í
Laxá eins og fyrirhugað er,
myndi það valda stórtjóni í Mý
vatnssveit, Laxárdal, Aðaldal
og Reykjahreppi, — verðmæt-
um veiðivötnum stefnt í hættu,
fjöldi býla greður óbyggilegur,
og hættuástand leitt yfir. Aðal-
dal með 50 m. hárri jarðstíflu í
Laxá, sem myndi fylla Laxár-
dal af vatni og leggja hann í
auðn. Breyting á rennsli Suð-
urár og Svartár myndi hafa
skaðleg álirif á Skjálfandafljót
og fiskiræktarmöguleika þess
og eyðileggja Svartárvatn sem
fiskivatn.
Að sjálfsögðu erum vér
hlynntir viðbótarvirkjun í
Laxá, svo framarlega sem
rennsli vatna verði óbreytt,
byggð og verðmætu gróðurlendi
ekki stefnt í hættu. Þar sem
ekki verður séð að þjóðarnauð-
syn beri til stórvii'kjunar í
Laxá, sem er hin eina lagalega
forsenda slíkra framkvæmda,
teljum vér skyldu vora að
standa gegn því jarðraski og
náttúruspjöllum, sem yi'ðu af-
leiðing Gljúfurversvirkjunar.
Leggjum vér sérstaka áherzlu á
verndun hins sérstæða dýralífs
og gróðurfars Mývatns og Lax-
ár, sem á sér enga hliðstæðu
innan lands né utan.
Vér beinum því þeim ein-
dregnu tilmælum til hæstvirts
rafoi'kumálaráðheri-a, að réttur
hlutaðeigandi byggðar verði
virtur í þessu mikilsverða
máli.“
Leiðrétting
í GREIN Jórunnar Ólafsdóttur
frá Söi-lastöðum er birtist í síð-
asta blaði og bar yfirskriftina
Kórar og konsertar, brenglaðist
herfilega einn kafli greinarinn-
ar. Um leið og AM biður höfund
afsökunar á þessum mistökum
vill blaðið gera á nokkra Braga
bót — og birta vonandi nú kafl-
ann, eins og hann kom frá hendi
höfundar. Svo sagðist Jói'unni:
En margir eru og hinir, sem
niunu reynast örðugt að undir-
strika þetta og samþykkja. Og
það skal játað ÁN kinnroða,
að mitt músikskyn er ekki
merkilegra en það, að ég hefi
jafnamesta ánægju af SMÁ-
LÖGUM, eins og ýmsum þeim,
sem voru á söngskrá þessara
kóra. Og ekki gat ég betur
heyrt, en að þau — mörg hver
væru vel túlkuð, og áreiðanlega
var hlutur einsöngvara yfirleitt
góður. En vinnubrögð verður
að vanda, og efalítið hefði rnátt
gjöra enn betur. Fullkomnari
var samstilling Gígjukórsins.
Hann var sérlega vel æfður og
hárfinn. J
Jórunn Ólafsdóttir
frá Sörlastöðum.

ÞROUN IKUREYRRR
Kafli úr greinargerð bæjarstjóra um liafnarmál
M"" ......................
NÁMSKEIÐ í STJÓRNUN Á AKUREYRI