Alþýðumaðurinn - 02.06.1969, Page 7
(Framhald af blaðsíðu 1).
átakanlega hve plagg þetta
hefði farið illa í sig þá er hann
hress og endumærður hefði
komið heim til sín af golfvell-
inum snemma að morgni hvíta
sunnudags. Var mikill þróttur
í ræðumennsku Sólnes og
Isendi hann m. a. eitt skeyta
sinna til ritstjóra fslendings-
ísafoldar, er hann kvað hafa
verið dyggan liðsmann bæjar-
Istjórans í þessu máli.
Að lokinni ræðu Sólnes
Uóku eftirtaldir bæjarfulltrúar
til máls, auk bæjarstjórans, er
bar af sér af fyllstu prúð-
mennsku spjótalög Sólnes:
Sigurður Óli Brynjólfsson (F),
Þorvaldur Jónsson (A), Hauk
ur Haraldsson (A), Gísli Jóns
son (S) og Jón Ingimarsson
(Alþb.) og lýstu þeir allir and
stöðu sinni við frestunartil-
löguna, en Reykjalín sat
gneyptur í forsetastól og lagði
félaga sínum Sólnes ekkert
liðsinni. Sólnes óskaði eftir
nafnakalli við atkvæðagreiðsl-
una. Þess má geta að meiri-
hluti hafnarnefndar og bæjar-
ráðs hafði fellt áðurnefnda
frestunartillögu. Úrskurðaði
Reykjalín forseti að greitt
skyldi atkvæði um samþykkt
meirihluta bæjarráðs, en ekki
um frestunartillöguna. Skyldu
þeir því segja já, er vildu nú
þegar hefja framkvæmdir við
framtíðarhöfn Akureyrar, en
nei þeir sem vildu fresta því
um óákveðinn tíma. Já sögðu
báðir fulltrúar Alþýðuflokks-
ins, Þorvaldur Jónsson og
Haukur Haraldsson, þrír full-
trúar Framsóknar, Sigurður
Óli Brynjólfsson, Jakob Frí-
mannsson og Arnþór Þor-
steinsson, tveir fulltrúar Sjálf
stæðisflokksins, Gísli Jónsson
og Ingibjörg R. Magnúsdóttir,
og svo fulltrúi Alþýðubanda-
lagsins, Jón Ingimarsson, er
gerði þá grein fyrir atkvæði
sínu, að sökum hins slæma at-
vinnuástands í bænum sæi
hann sér ekki fært að greiða
atkvæði á móti, því að hann
óttaðist að ekkert yrði um
hafnarframkvæmdir hér í
sumar ef frestunartillagan
yrði samþykkt. Nei sögðu
Reykjalín, Sólnes og Jón B.
Rögnvaldsson, varamaður Ing
ólfs Árnasonar.
Mikil efling fyrir atvinnulíf
bæjarins.
Hinar fyrirhuguðu hafnar-
framkvæmdir mun verða mik
il efling fyrir atvinnulíf bæjar
ins og er sízt á því vanþörf.
Áætlað ei' að þessi fyrsti
áfangi hafnarframkvæmda
muni kosta um 15 milljónir
króna, en vörugeymsla Eim-
skips aldrei innan við 10
milljónii' króna.
- Gífurleg f járfesting
f ... ........ .. ■
Myndin sýnir ósómann við Lónsbrú. Ljósmyndastofa Páls.
(Framhald af blaðsíðu 8).
þessa kostnaðar er færður á við
haldsreikning og kemur því
raunverulega til viðbótar ofan-
greindri upphæð (324 millj.).
Auk ríkisbankanna eru starf-
andi þrír einkabankai' (Iðnaðar
bankinn, Samvinnubankinn og
Verzlunarbankinn). Allir þessir
bankar hafa stofnsett útibú á
framangreindu tímabili og lagt
mikið í kostnað vegna hagræð-
ingar í aðalbönkunum. Einnig
má nefna Sparisjóð alþýðu við
Skólavörðustíg, sem nú er talað
um sem verðandi banka, Spari-
sjóð Reykjavíkur, svo og aðra
sparisjóði.
Þegar farið er niður í mið-
bæinn, um Laugaveginn, blasa
við augum margar bankabygg-
ingar. Þær standa hlið við hlið,
í þyrpingum eða röðum án allr-
ar skipulagningar að því er virð
ist. Þessar steinbyggingar vekja
hjá manni óþægilegar hugleið-
ingai' og spurningar. Hefði t. d.
ekki verið skynsamlegra að
nota eitthvað af þeim hundruð-
um milljóna, sem í þessar bygg-
ingar hafa farið, til þess að
draga úr rýrnun krónunnar,
eða tefja fyrir gengisfellingunni,
eða þá til þess að hrinda áleiðis
einhverjum aðkallandi málum á
sviði atvinnumála eða fram-
kvæmda? Síðustu lántökur og
hin óhagstæðu lánskjör undir-
strika réttmæti þessara hugleið
inga.
Það væri sannarlega fróðlegt
7að fá upplýst nákvæmlega, hve
mikil hafa orðið heildarútgjöld
ríkisbankanna, einkabanka og
allra sparisjóða á framan-
greindu tímabili vegna nýbygg-
inga, „moderniseringa“ og við-
halds og þá einnig, hvernig sú
upphæð skiptist milli fjárfest-
inga og viðhalds. Heyrt hefi ég
nefndar sex hundruð milljónir,
en flestir munu áætla upphæð-
ina miklu hærri. Yfirleitt mun
sú skoðun ríkjandi, að fjárbruðl
í þessu sambandi hafi verið
mjög úr hófi fram og átt sinn
þátt í núverandi fjárhagsörðug-
leikum. Skipulagsleysið í banka
málum okkar er því óskiljan-
legra, þegar athugað er, að flest
ir okkar fjármálaspekingar
koma þar við sögu beint eða
óbeint.“
Eftirmáli AM.
Hér á Akureyri, eins og við
Laugaveg í Reykjavík, má líta
af ráðhúslausu Ráðhústorgi
bankabyggingar hlið við hlið
glæstar og virðulegar og í næsta
sjónhring fleiri og mun utan
þess sjónhrings vera aðeins hin
nýja afgreiðsla, sem kennd er
við „giró“, sem Landsbankinn
opnaði nýverið í Glerárhverfi
án kokkteils og þökk sé ráða-
mönnum fyrir þá sparsemi.
Hins vegar skal gagnrýna þann
milljónaaustur er átt hefur sér
stað í harðviðafínheitum innan
veggja Landsbankaútibúsins á
Akureyri. Fjárfesting banka-
valdsins ætti að vera höfuðverk
ui’ allra sannra sósíaldemó-
krata. s. j.
SÓÐASKAPURINN VIÐ
LÓNSBRÚNA.
Akureyringur skrifar. — AM
hefur oft minnzt á óhrjálega
staði er blasa við augum ferða-
manna er koma flugleiðis til
Akureyrar. Frá Akureyrarflug-
velli og inn til bæjarins úir og
grúir vissulega af slíkum
ósóma. En margir leggja líka
leið sína til bæjarins um þjóð-
veginn frá Reykjavík, og ég vil
segja að það sé ógeðsleg sjón er
líta má á landamörkum Glæsi-
bæjarhrepps og Akureyrar við
Lónsbrú. Bílahræ út um allt og
sorpliauga má líta og fleira af
slíku tagi. Bæjardyr Akureyrar
að norðan hljóta að vekja þá
spurningu í huga ferðamanns-
ins, hvort fegurðarskyn okkar
norðanmanna sé ekki á liærra
stigi en hjá trítilóðum gullgröf-
urum í Klondýke í gamla daga.
Ég skora hér með á þá sem hér
eiga hlut að máli, að þeir afmái
þessi ógeðslegheit í síðasta lagi
fyrir 17. júní. — AM tekur und-
ir þá áskorun.
ATHYGLISVERÐ
HUGMYND.
Þú getur þess í blaði þínu 23.
maí, að bæjarbúi hafi stungið
þeirri hugmynd að þér, að
Naustaborgir verðú gerðar að
útivistarsvæði Akureyringa í
líkingu við Heiðmörk suður, og
skilst mér þú taka undir tillög-
una, sem ég og hér méð geri.
Naustaborgir er hæfilega nærri
þéttbýli bæjarins til þess að full
frískt fólk og unglingar geti far
ið þangað fótgangandi á góðum
degi hvenær sem er, býr yfir
fjölbreytní í landslagi og hinni
fegurstu útsýn yfir bæ og
næstu byggðir. Staðnum er ég
kunnugur eftir tómstundastörf
þar um helgar í 3—4 sumur
fyrir nær aldarfjórðungi, er
Sjálfstæðisfélögin höfðu staðinn
sem útivistarsvæði og samkomu
stað. Þar kynntist ég félagsleg-
um þroska fólks, sem ekki
spurði um eftirvinnukaupið eða
tímafjöldann, þótt oft væri unn
ið á nótt fram, og stundum varð
ég þar örþreyttur af vatnsburði
um langan og brattan veg til
kaffihitunar og þvotta, því að sá
ókostur fylgir Naustaborgum,
að þar er engin vatnsuppspretta
í landinu sjálfu, en vatnslögn
erfiðleikum bundin, þar sem
staðinn ber hærra en umhverf-
ið. Þrátt fyrir mikið „puð“ og
vökur þar á staðnum á ég það-f
s==
an margar góðar minningar.
Mannamót vorú þar oft geysi-
fjölmenn, og fóru liið bezta
fram, þótt engin aðkeypt lög-
gæzla væri. Aðeins einu sinni
man ég til, að þar bæri út af, er
landskunnur sósialisti (þó ekki
þú), kom þangað í æstum hug
og vildi láta hendur standa
fram úr ermum. En hann var
fljótlega fjarlægður, og allt
komst samstundis í sitt gamla,
hófsama form.
Ég sé á hugleiðingum þínuni,
að þú hefur fremur nöturlegar
minningar um komu þína þang
að, og tel ég það sérstaka kald-
hæðni örlaganna að velja
manni, jafn viðkvæmum í lund,
einmitt þann daginn, er fram
fór Héraðsmót Sjálfstæðisflokks
ins þar á staðnum og þokuslæð-
ingur byrgði útsýn yfir bæ og
hérað, en ég minnist fárra
slíkra daga þar. Þá get ég full-;
vissað þig um það, að „her-
mannabragginn11, sem þar var
dansað í eða fólk leitaði skjóls í
fyrir kulda eða regni, var fjar-
lægður um leið og starfsemin
féll þar niður. En þá voru slíkir
„braggar“ víða um land helztu
samkomuhús fólksins, enda þá
hverju sveitarfélagi, hvað þá
einstökum félagasamtökum, of-
viða að reisa 10—15 millj. kr.
félagsheimili, þótt nú virðist
leikur einn. Vonandi hverfa
braggarnir smátt og smátt, fyrst
sem íbúðir fólksins, síðar sem
fjárhús og heygeymslur úti um
allar byggðir, enda eru þægindi
gripahúsa í dag miðuð við þæg-
indi íbúðarhúsa cfnafólks á
þeim árum, er þú og ég vorum
að komast á giftingaraldur.
Mér þætti vænt um, Sigur-
jón, ef þú tækir mig með upp í
Naustaborgir, þegar þú skrepp-
ur þangað í vor. Ég kannast þar
við marga þúfuna og steininn.
Vinsamlegast,
Jakob Ó. Pétursson.
=000=
Ég þakka Jakob fyrir bréfið
— og þæíti vænt um að kynn-
ast Naustaborgum undir leið-
sögn hans. s. j.
ALMENNINGSÁLIT.
Kona í bænum kom að máli
við blaðið og ræddi um hve al-
menningsálitið gæti orkað bæði
til góðs og ills. Tók hún sem
dæmi þá er umferðarslys yrðu
væri það nær undantekningar-
laust, að sá er slysinu ylli fengi
samúð fólksins, en eigi ástvinir
hins slasaða eða látna. Jafnvel
væri slysavaldarnir afsakaðir
með því að þeir hefðu verið
ölvaðir undir stýri og því ekki
sjálfráðir gerða sinna. — AM
tekur undir það með konunni,
að alnienningsálitið er sterkt
afl, livort sem það snýst á sveif
með góðu málefni eður illu —
og einnig er AM samþykkur
þeirri skoðun hinnar akur-
eyrsku konu, að ökumenn eigi
að sýna fyllstu aðgát þá er börn
eru framundan, hvort sem er á
þjóðvegi eða götu inn í bæ.
HVERT Á AÐ SNÚA SÉR?
Bæjarbúi spyr, til hvers eigi
að snúa sér í sambandi við úðun
til eyðingar rauðmaura, sem er
oft á tíðum all hvimleiður gest-
ur. — AM vísar þessari fyrir-
spurn til garðyrkjustjóra bæj-
arins.
TIL VERKAKARLS
HERBERTS.
Sigurjón hjá AM gleymdi að
birta kvittun til hans í síðasta
blaði — og er hér með beðist
afsökunar á því. Verkakarl Her
berts kvartar undan því að sér
hafi fundizt ræða nefnds Sigur-
jóns, er hann hélt í Nýja-Bíói á
hátíðisdegi alþýðu allra landa
óskiljanleg, og óskar eftir að
liún verði birt í AM. Ja, það er
nú það, nei því miður Herbert.
Afsakið verkakarl átti það nú
að vera. Sigurjón getur ekki
orðið við bón þinni sökum þess
að hún lieyrir liðinni tíð. ís-
lenzk alþýða náði varnarsigri
þrátt fyrir það að vinur þinn
Herbert sé að skúta Bjarna
Ben. fyrir það að hann hætti
við að afneita því kjörfylgi er
Ólafur Thors laðaði að Sjálf-
stæðisflokknum sökum stjórn-
málahæfileika sinna innan raða
félaga í ASf. (En innan sviga
verkakarl ætlar Sigurjón að
trúa þér fyrir svolitlu, og ég bið
þig fyrir að flíka ekki við Her-
(Framhald á blaðsíðu 2)