Alþýðumaðurinn - 07.07.1976, Blaðsíða 2

0 AL LM ÞÝO Otgefandi: AlþýOuflokksfélag Akureyrar. — Ritstjóri og ábm. - Hjörleifur Hallgríms. UMAÐURINN

IVIeð eða móti
íslandsmótið 2. deild
straumi
Ekld fer það á mtlli mála, að fyrrverandi og núverandi
ríkisstjórn, Ólafsstjórn og Geirsstjórn, hafa gersamlega
misst taumhald á fármálum ríkisins og þar með efnahags-
málum þjóðarinnar. Að sjálfsögðu hafa þær báðar vissar
afsakanir fyrir mistökum sínum, enda liggja orsakir til
flestra mistaka, en í hnotskurn sagt gerði sú fyrri sig seka
um aðgæsluleysi, en núverandi ríldsstjórn hrjáir úrræða-
og getuleysi' í efnahagsmálum.
Vegna 5 ára vanstjórnar á fjármálum okkar, svo að
almenningi finnst hann ganga á efnahagslegu kviksyndi,
er geysilegur geigur og ótti í fólki: Hvað er framundan?
Er lífsþægindaskortur á næstu grösum? Er veislan á
Sólheimum senn úti? Verðum við að breyta um lífshætti?
Er sjálfstæði oldtar í hættu?
Ofan á þetta bætist óttinn af þverrandi fiskgegnd á
miðin og gleggri meðvitund um það, hve svipull sjávar-
gróði er til að reisa efnahagslíf heillar þjóðar á.
Islenska þjóðin hefir um sinn staðið í miklum svipt-
ingum um yfirráð miða sinna, og ekki skulum við ganga
þess dulin, að þeim sviptingum er ekki fulllokið. Þarf
enn að halda fullri vöku.
Sá, er þetta ritar, er þeirrar skoðunar, að sambúð við
aðrar þjóðir skuli reisa á samkomulagi og samningum, en
þá má aldrei stjórnast af minnimáttarkennd, en slíkt vill
brenna við hjá okkur, og í öðru lagi hættir okkur við,
líldega af reynsluleysi, að vera eldd nógu „klárir og kvitt-
ir“ í samningum, þeir vilja orka tvímælis.
Snemma liðins vetrar gerðum við fiskveiðisamning við
vestur-þjóðverja, sem var m. a. réttlætanlegur á þeim
grundvelli, að við þurftum að geta einbeitt okkur í átök-
unum við breta. Sá vinningur var „forklúðraður“ á síð-
ustu stundu, ekki vegna þess, að samningarnir voru ekki
„klárir og kvittir“, þeir orka um sumt tvímælis, sérstak-
lega um gildi tollfríðindanna og hver sé forsenda þeirra.
Hér þarf þjóðin því að hafa fast aðhald að forráðamönn-
um sínum, þegár undir 1. des. n. k. dregur.
En deilan við breta og viðblasandi efnahagsvandi hefir
velt upp nýjum umhugsunarefnum með þjóðinni:
Varnarliðið og þar með bandaríkjamenn reyndust okkur
einskis nýtir, að mörgum finnst, í átökunum við breta.
Jafnvel vilhallir þeim. Til hvers er þá þetta varnarlið hér?
spurðu menn í vaxandi mæli, og gleymdu því í hita dags-
ins, sem öllum átti raunar að vera ljóst, að varnarliðið er
hér sem hugsaður hlekkur í varnarkerfi vestur-evrópu-
þjóða og bandaríkja- og kanadamanna gegn útþenslu-
stefnu Sovétríkjanna. Við tilraunir framkvæmdastjóra
Nato til að bera sáttaboð á milli íslendinga og breta í
fiskveiðideilu okkar lét hann hafa eftir sér, hve Keflavík-
urstöðin væri mikilsverð í dollurum talið Natokerfinu,
og sumir íslendingar fóru að reikna: Leggjum við ekki
alltof mikið af mörkum til varnarkerfis vestrænna ríkja
miðað við aðrar þjóðir í því kerfi? Var hér ekki lausn
að finna á efnahagskreppu islendinga, að taka gjald í
einhverjum mæli fyrir aðstöðuna, t. d. í verklegum fram-
kvæmdum, svo sem vegalögnum, flugvallagerð o. s. frv.?
Aron Guðbrandsson, greindur og gegn reiknimeistari
í viðskiptum, sem hafði árum saman talað fyrir daufum
eyrum um greiðslu bandaríkjamanna í „fríðu“ fyrir Kefla-
víkuraðstöðuna, varð allt í einu spámaður í augum fjölda
manns: Auðvitað átt að gera þetta. Nú fengjum við vega-
lausir vegi, flugvallalausir flugvelli, sjúkrahúslausir
Þá er fyrri umferð lokið í
knattspyrnunni, 2. deild, en
erfitt að spá um úrslit þar sem
allt getur skeð í knattSpyrnu
eins og alkunna er, nema hvað
ÍBV stendur óneitanlega best
að vígi, er með fullt hús stiga
eftir umferðina og siglir hrað-
byri að meistaratitli í deild-
inni. Fjórir leikir fóru fram
um síðustu helgi og urðu úr-
slit svo sem ekkert það sem
ekki var hægt að búast við,
nema þá helst að Völsungar
sigruðu ísfirðinga fyrir vestan
með þremur mörkum gegn
einu., Að öðru leyti urðu úr-
slit, sem hér segir:
Þór—Selfoss 4-2 (1-2)
Þórsarar sóttu Selfyssinga
heim og komu þaðan með
bæði stigin eftir að Selfoss
hafði haft yfir í hálfleik 2-1.
Selfyssingar náðu tveggja
marka forskoti í fyrri hálf-
leik, fyrst skoraði Tryggvi
Gunnarsson, eftir fyrirgjöf
Sumarliða Guðbjartssonar —
og Sumarliði bætti síðan öðru
marki við með þrumuskalla
eftir hornspyrnu.
En á síðustu mínútu hálf-
leiksins skoraði Magnús Jónat
ansson fyrsta mark Þórs eftir
aukaspyrnu, þannig að staðan
í hálfleik var 2-1 fyrir Selfoss.
Strax í upphafi síðari hálf-
leiks jafnaði Jón Lárusson fyr
ir Þór, hann fékk þá stungu-
bolta frá Magnúsi Jónatans-
syni, lék áfram og skoraði
óverjandi í bláhornið.
sjúkrahús, og — það sem enginn sagði, en ýmsir hugsuðu
ugglaust: veislunni á Sólhetmum mætti halda áfram. Efna-
hagsvandinn væri sjálfleystur.
Nú er það fjarri þeim, sem þetta ritar, að brigsla Aron
Guðbrandssyni og þeim, sem Iíka skoðun hafa, um óþjóð-
hollustu framar hinum, sem andstæða skoðun hafa, en
þetta mál er bara ekki reikningsdæmi, heldur sálfræði-
legt uppgjör fyrir þjóðina:
1. Hún má aldrei missa sjónar á því, að vamarliðið skuli
fara.
2. Hún má aldrei missa sjónar á því, að engin þjóð er full-
komlega sjálfstæð nema hún ráði ein yfir Iandi' sínu
og ein yfir fjárhag sínum og atvinnumálum.
3. Hún má aldrei missa sjónar á því, að bindist fjárhag-
ur hennar erlendum aðilum svo mjög, að það verði
ríkur þáttur í lífskjörum hennar, þá er stutt í „sjálf-
stæðisdrepið“.
4. Hún má aldrei gleyma því, að það tók hana aldir að
vinna upp mistök „Gamla sáttmála“ við norslca, þótt
margbrotinn væri af viðsemjanda. Gæti ekki „nýr
sáttmáli“ hugsaður sem björgun úr nauð eins og sá
„gamli“ var, orðið illrjúfanlegir hlekkir?
5. Hún má aldrei gleyma því, að einstaklingar hennar
sein og stjórnendur hennar eru engm ofurmenni —
fæstir — heldur venjulegt fólk, sem getur skemmst
eða skýrst við þann eldinn, sem um það verður látinn
leika. Aðgát skal höfð á nærveru sálar, og aðgát skal
höfð á þeirri aðstöðu, sem þjóðarsálinni er teflt í.
f viturlegri grein, sem Magnús Torfi Ólafsson ritar um
þessi mál 1. júlí sl. í Nýja dagblaðið, leggur hann áherslu
á, að höfuðnauðsyn sé, að íslenska þjóðin Ieysi efnahags-
vanda sinn með uppbyggingu atvinnuvega sinna. Annað
sé ekki sæmandi sem fullvalda, sjálfstæðri þjóð. Að bæta
fjárhag sinn með herstöðvargjaldi, sé engin frambúðar-
lausn. Við tökum af alhug undir þessa skoðun. Þessi
mál eru í brennidepli í dag. Við biðjum alla að hugleiða
þessi sjónarmið af mikilli kostgæfni. Þau hafa úrslita-
gildi um framtíð þjóðarinnar: Efnahagslega sjálfstæð þjóð
með trausta atvinnuvegi getur hugleitt stundargjald fyrir
stundardvöl erlends herliðs, en þjðð í efnahagsnauð,
sem Iítur á slíkt gjald sem úrræði, gleypir banabita.
(IX)
Eftir markið hertu Þórsarar
enn sóknina, og hafði hún þó
verið stíf fram að þessu. Þeir
bættu tveim mörkum við,
fyrst Magnús Jónatansson og
síðan Sigurður Lárusson.
Úrslitin urðu því 4-2 fyrir
Þór, sanngjörn úrslit.
Ármann—Reynir 5-0
Það syrtir í álinn fyrir
Reyni og raunar Selfossi líka,.
og koma þessi lið sennilega til
með að berjast um botnsætið
í 2. deild og þaf með fall í 3ju
deildina.
Leikur Reynis og Ármanns
sem leikinn var á Árskógs-
strönd þótti með afbrigðum
leiðinlegur og lélegur leikur
frá upphafi til enda, og fátt
hægt að skrifa um hann ann-
að en mörk Ármanns urðu 5
talsins.
Ingi C. Stefánsson var á
skotskónum að þessu sinni og
skoraði tvö mörk, Arnlaugur
Helgason eitt og Þráinn Ás-
mundsson eitt. Fimmta mark-
ið var sjálfsmark. LeikUr Reyn
is þessa dagana er langt' frá
því að vera sannfærandi.
Völsungar—ÍBÍ 3-1
Eftir mikið áfall og mikla
óánægju hjá Völsungum, og
það svo að dómarinn í leik
Völsunga og Reynis um dag-
inn þurfti að fá vernd, fóru
þeir vestur á ísafjörð um síð-
ustu helgi og hirtu bæði stigin
af heimamönnum, það sem
öðrum liðum hefur ekki geng-
ið allt of vel að gera.
Jóhannes Sigurjónsson skor
aði fyrsta mark Völsunga
strax á 3. mínútu. Hann skaut
utan af kanti háum bolta upp
í loftið, og með hjálp vindsins
barst boltinn fyrir markið og
yfir markvörð ísfirðinga, sem
misreiknaði sig eitthvað.
Tveim mínútum síðar bætti
Hermann Jónasson öðru
marki við með hörkuskoti frá
vítateigslínu í þverslá og inn.
Eftir markið sóttu ísfirðing
ar mun meira, en þeim tókst
þó ekki að skora í hálfleikn-
um.
En rétt fyrir miðjan síðari
hálfleik skoraði Gunhar Guð-
mundsson mark ísfirðinga
eftir góða samvinnu við Gunn
ar Pétursson.
En á 30. mínútu hálfleiksins
bættu Völsungar þriðja mark
inu við. Boltinn var gefinn
Framhald á bls. 3.
2 — ALÞÝÐUMAÐURINN