Dagblað - 09.05.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
BBmnHn nyjabio ■
Stúlkan í selinu.
(Sæterjentan).
Ljómandi fallegur sjónleikur í 6 þáttum.
Aðalhlutverk leika hin fallega fílmsstjarna
JESSIE WESSEL og
Jenny Tsrernichin. Adolf Niska, Will Larsson o. fl.
Mynd þessi er gerð af sænsku félagi, sem hefir lagt feikna
mikið í að gera hana sem bezt úr garði, enda er hún talin
engu lakari en hin ágæta mynd, Sigrún á Sunnuhvoli. Efnið
er, eins og kunnugt er, mjög svipað, og frágangur allur hinn
bezli. — þetta er mynd sem hlýtur að falla fólki vel í geð;
efnið skemtilegt, leikarar ágætir og landslag ljómandi fallegt.
Enda er myndin talin ein með beztu sænskum myndum.
að sjá jafn fallega glímu par sem
svo margir eigast við. En hér mátti
segja að hver gliman væri annari
fegurri og er flokkurinn ágætlega
samæfður og hinn glæsilegasti.
80 árn afmælisdngnr Hjálpræðis-
hersins hér á landi er sunnudagur-
inn 10, maí n. k., og pað verður
tæpast annað sagt, en að starf Hjálp-
ræðishersins hér í pessi 30 ár hafí
orðið pjóðinni og landinu til mikils
gagns. Og par eð Hjálpræðisherinn
hefír áformað að selja penna dag
nokkur merki, í lilefni af afmælinu,
til ágóða fyrir starf sitt, pá fer varla
hjá pví, að borgarar pessa bæjar
muni fúsir að gefa Hjálpræðishern-
um afmælisgjöi við petta tækifæri,
með pví að kaupa merkin — eitt
eöa fleiri — á 25 aura.
Þeir, sem vilja góðfúslega aðstoða
við merkjasöluna fyrnefndan dag,
eru vinsamlegast beðnir að koma á
Aukakjörskrá
til aiþingiskosDÍDga i Reykjavík
og kosninga i bæjarmálefnum
Reykjavikur, er gildir frá 1. júlí
1925 til 30. júni 1926, liggur
frammi almenningi til sýnis á
skrifstofu bæjarejaldkera frá 15.
til 24. þ. m. að báðum dögum
meðtöldum kl. 10—12 og 1—5.
Kærur yfír skránni sendist
borgarstjóra eigi siðar en
26. þ. m.
Borgarsljórinn í Reykjavík,
7. mai 1925.
K. Zimsen.
Auglýslngum í Dag*
• laðið má skila i prentsmiðj-
una Gutenberg eða á afgreiðslu
blaðsins. Sími 744.
skrifstofu Hjálpræðishersins i dag
kl. 3—6 siðdegis.
Baznr heldur handavinnuflokkur
U. D. í K. F. U. M. í kvöld kl. 8.
Verða par seldir burstar og kústar,
sem drengirnir hafa sjálflr búið til.
Auk pess verður til skemtunar ein-
söngur (Bjarni Bjarnason) og upp-
lestur (Helgi Helgason).
Sonnr járnbranlnkóiigsliis.
upp undir þakbrún; þau voru á víð og dreif
um graslendið, með löngu millibiii. Sléttir, mal-
bikaðir vegir, lágu í bugðum milli húsanna.
Stjórnarvögnunum var ekið eftir þeim, og drógu
gljáandi múlasnar ækið. Blómabreiðan glitraði
og glóði með öllum regnbogans litum. Konur
og börn, hrein og fáguð, með hvítu ameríku-
sniði sátu á svölunum eða léku sér í görðun-
um. Alstaðar gaf að líta hermenskunákvæmn-
ina.
Bærinn var sem liðsforingjahluti herkastala
borgar, allur sem spónnýr og ágætlega um hann
gengið. —
Colonborg var oröin svo hrein að uudrun
sætti, og var sem hún hefði verið hreinskafin
móti vilja sínum, en Gatunborg var sem fædd
í hvítavoðum.
— Þarna eru styflurnar. Cortlandt benti i
vestur og Kirk sá fyrir neðan blasa við stóra
þyrping af oddhvössum stálturnum þar sem
fyrir var komið margþættu vírneti. Undir því
að sjá, tók við einhverskonar verksmiðjubygging,
en meðvitundin uin þetta máðist burt á samri
stund, en bifreiðin rann inn að nýtísku járn-
brautarstöð.
— Mér þæ^ti fróðlegt að komast að þvi hvað
þarna er á seiði, mælti hann.
— Yður mun veitast sú ósk, mælti Cortlandt.
Edith getur sýnt yður borgina, meðan ég leita
Bland ofursta uppi.
Kirk fór i fylgd með frú Cortlandt burt frá
brautarstöðinni og lagði hún leiðina yfir
grænt akurlendi og stanzaði ekki fyr en á gjár-
barmi nokkrúm, þar sem hyldýpið blasti við
sjónum. Stund leið unz honum skiidist hversn
mikilfenglegt það var I raun réttri sem hann sá.
Er hann vaknaði til vitundar um þetta æpti
hann frá sér numinn af hrifningu:
— Nei, mér gat alls ekki tii hugar komið —
— — þetta er sannarlega stórkostlegt.
Við fætur honum gapti við jarðglufa risavaxin
sem auösjáalega var mannvirki mikið, en grafíð
hafði verið frá dalverpi fyrir ofan og i gegnum
fellið og fram úr því. Inni í dalnum var sægur
manna að verki. Fram með gjárbörmunum
lágu brautarspor, þar sem fyrir var komið þess-
um hreyfanlegum háturnum, er hann hafði séð
álengdar.
Milli turntoppana voru stríðspentir margfaldir
stálstrengir. sem iágu yfir hyldypið og báru
uppi stórar skóflur, er róluðu fram og aftur
með vissu millibili og fluttu til stór björg í
hleðsluna fyrir neðan. Snarbrattir veggir gnæfðu
við himin eins og viggirðingar frá Miðöldunum.
Stórir stáiturnar sem voru ramiega treystir til
þess að geta borið uppi mörg þúsund tonna