Dagblað - 05.11.1925, Blaðsíða 1
GANGUR getur varla talist
til íþrótta eftir venjulegri
merkingu íþróttahugtaksins,
en samt er það svo, að mikill
munur er á því hvernig menn
ganga, og er sönnu næst að
hraður og fallegur gangur getur
einmitt talist til íþrótta, og er
jafnvel ekki sú sizta. Mikill mun-
ur er á gangi manna og göngu-
lagi og er ekkert skylt um gang
margra nema nafnið eitt. Það
þarf enga sérstaka athyglisgáfu
til að sjá hinn afarmikla mis-
mun á ganglagi manna. Sumir
drattast þunglamalega áfram eins
og þeir beri allan heiminn á
herðum sér, en aðrir ganga létt og
rösklega, og virðast enga ósýni-
lega þyngslabyrði hafa að bera.
í umferð á almannafæri gætir
þessa mismunar mjög mikið og
koma þar greinilegast í Ijós
yfirburðir röskva og fallega
göngulagsins. —
Að mestu leyti er það komið
af vana hvernig menn ganga og
á þar við eins og oftar, að það
sem »ungur nemur gamal tem-
ur«. Er því mikilsvert að börn-
in læri sem fyrst fallegan gang
og þarf eftirlit um, að þau af-
skræmi ekki ganglagið með
ýmsum kækjum, sem síðar verða
svo að ávana er fylgir þeim oft-
ast alla þeirra æfi. Hægfara
hengilmænuháttur er mjög ljótur
i ganglagi manna og situr oft
alt annan svip á menn, en þeir
hafa í raun og veru. Að nokkru
fer gangur eftir skapgerð manna,
en samt mun vaninn ráða þar
mestu um, og þó einkum óþjálf-
að ganglag barnanna. Sumir á-
lita, að það sé aukaatriði hvernig
menn ganga, bara ef þeir kom-
®st leiðar sinnar, en slíkt er
annaðhvort heimska eða þekk-
lngarleysi, því gangur, eins og
aðrar athafnir, hafa óbeinlínis
áhrif á Hðan manna og sálarlíf.
Svo er annað sem flestir van-
rækja mjög um of, en það eru
gönguferðir. Öllum er holl að
hafa töluverðan gang, en þó er
það einkum nauðsynlegt þeim,
sem stunda innivinnu og hafa
miklar kyrsetur. — Er það góð
regla að taka sér gönguferð eitt-
hvað út úr bænum, (eða um
hann), annaðhvort kvölds eða
morgna, og finna þeir bezt hvers
virði það er, sem hafa það að
fastri reglu. En furðu fáir eru
þeir, sem notfæra sér þessa ó-
dýru og auðveldu heilsubót.
Þarf hér tvent að verða: að
menn temji sér betra og fallegra
göngulag en nú er almennast,
og að sem flestir geri sér göngu-
ferðir að fastri reglu, og myndi
það mörgum verða að góðu.
Utan úr heimi.
Khöfn, FB., 4. nóv. ’25.
Painlere valtur í sessi.
Símað er frá París, að stjórn-
ardagar Painleve muni bráðum
taldir Sovialistar hafa ákveðið
að stiðja hann ekki lengur,
vegna þess að flestir þeirra vilja
hætta við, eða að minsta kosti
takmarka, styrjöldina i Sýrlandi
og Marokkó. í Marokkó er enn
barist.
Trotski — Frunze — Trotski.
Slmað er frá Moskwa. að
gert sé ráð fyrir því, að Trotski
verði eftirmaður Frunze.
(Frunze var eftirmaður Trotski
og tók við embætti hans í
fyrra þegar honum var »vikið
frá«. En eftir skeytinu að dæma
virðist hann hafa fengið fulla
uppreisn, úr því hann á aftur
að taka við sinu fyrra embætti).
Terkfall meðal austurríkshra
embættismanna.
Simað er frá Vínarborg, að
helmingur austurrískra embættis-
manna hafi gert verkfall, að
undanteknum járnbrautar og
póstmönnum. Verkfallið á rót
sina að rekja til launaþræta,
Öllum ráðuneytum lokað. Borg-
in er brauðlaus.
Snjóþyngsli í Noregi.
Símað er frá Osló, að ákaf-
leg snjóþyngsli séu víða í
landinu og umferðateppa.
ísland og Grænland.
Á örstuttum tíma hafa orðið
miklir atburðir um Grænlands-
málið. Heimsálitið er að vakna.
Noregur vill styðja ísland. Heima
meðal íslendinga má fullyrða
að almenningur hefir nú fengið
skilning á því, að vér höfum
rétt til landsins, og að vér verð-
um að fylgja honum fram. Eng-
land hefir þegar áskilið sér beztu
kjör meðal þjóðanna um að-
göngu og notkunarrétt til auð-
æfanna í Grænlandi, og er það
sérstaklega markvert fyrir oss,
að Danir bafa sjálfir í samning-
um sínum við England áskilið
íslendingum forgangsrétt fram
yfir regluna nm aðstöðu annara
þjóða, er sæta þó beztu kjörum.
Með öðrum orðum: Græn-
landsmálið er komið á dagskrá
heimsins og lokuðu hurðinni
er hrundið upp. Allur fyrirslátt-
ur um það, að Grænland sé ó-
nothæft og óbyggilegt, er nú
orðinn ómögulegur. Hið vold-
uga, frjósama og fagra ættland
íslendinga er nú opnað af Dön-
um sjálfum, og er það að miklu
leyti að þakka því, sem íslenzk
blöð og tímarit hafa lagt til um
málið á siðustu árum.
Þýðingarmesta atriðið er ein-
hljóða ákvörðun síðasta Alþing-
is á sameinuðum fundi um það,
að safna skuli og leggja fram
þau sönnunargögn, sem föng eru
á til ákvörðunar um stöðu
Grænlands að alþjóðarrétti. —
Nefnd sú, sem kosin var af Al-
þingi í þessu skyni, mun eflaust
koma málinu fram á komandi