Alþýðublaðið - 21.07.1923, Síða 2

Altifðnhranligerðiii
s@im> hin Þétt hnoöuðu og v@I bðkuðu
rúgbraað
úr bozta danska rúgmj0linn, sem hingað flyzt, enda era
þaa Ýiðurkend af neytendnm sem framúrskarandi góð.
mt Fastsignastofan, Tonarstræti 11B,
hefir til solu mðrg íbúðar- og verzlunar-hús og byggingarlóðir.
íÁherzla lögð á hagfeld viðskifti beggja aðilja.«
Jónas H. Jónsson.
Oitetnr,
»X>að er ekkert vandaverk að
. . . skamma fjármálaástandið
hér á síðustu árum og viðskiíta-
kreppuna. . . . Það getur hver
auminginn gert. En hitt ar ann-
að og vandasamara að finna ráð
til umbóta.«
Það- er nokkuð til í þessu,
þótt það standi í >Morgunblað-
inu« 17. þ. m., og blaðið sýnir
það í verki, að það er ekki þeim
vanda vaxið, því að þáð hverfur
þegar trá þessum hugsanaferli
og að öðru, sam þvf þykir
betur við sitt hæfi.
IÞað má rauoar líka hugsa sér
tií þess að koma góðgjarnlega
fram við blaðið, að þó þáð kunni
að hafa nasasjón af »ráðum tií
umbóta«, þá viti það líka, að
útgefendum eða eigendum blaðs-
ins sé eriginn akkur í þvf, að
þau lcomi fram, og sýni þeira
því hollustu sína í því að þegja.
Því að raðin til umbóta eru
til, og hefir margsinnis verið á
þau bent af Alþýðuflokksmönn-
um, og það er víst, að ef þeim
mönnum hefðu verið fengin
stjórna>ráðin hér í landiau, sem
annará er um hag hei’darinnár
en einstaklinganna, þjóðarinnar
en braskaranna, þá væru þau
ráð komin tii íramkvæmda, og
þá væri annað að lifa í þessu
landi en nú er.
En til þess, að því verði ekki
haldið fiam, að ekki sé hægt að
bæta úr ástand'mu vegná þess,
að engin ráð til umbóta komi
fram, skal hér rifjað upp fyrir
mönnum, hver ráðin eru. En það
skal tekið fram, að það er ekki
þeirra sök, sem ráðin leggja,
þótt alt standi í stað eða heldur
versni, ef ekki ©r farið eftlr ráð-
utn þeirra eins og þau eru lögð.
Góðum iáðum má útandskota
svg með því að fylgja þeim að
eins að nokkru og að yfirskyni,
að þau verði verri en engín.
, Bezta ráðið til umbóta væri
vitanlega að breyta þegar í stað
um þjóðikipulag og reisa annað
nýtt á grundvelii starfs og lífs í
stað þess, sem nú er og hvílir
á stoðum einka-eignar og -réttar,
en ^>að má í bili komast af án
þsas og bæta .nokkuð úr ástar>d-
HjálpuTstdð hjúkruoarfélags-
ins »Líknar« er opín:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5—6 e. --
Miðvikudaga . . — 3—4 e. —
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga .. . — 3—4 e. --
inu með því að nota það skipu-
lag, sem er, en láta skipulagið
ekki nota fólkið.
Það roá sem sé þjóðnýta at-
vinnuveginn talsvert vel án þess
að afnema einkaeign á fram-
leiðslntækjuuum, ef að eins er
tekið hæfilegá lítið tillit til henn-
ar og ef háldið er á stjórnar-
taumunum með hagsýni, ráð-
deild og dugnaði og ekki er sí-
íplt verið að aka seglum eftir
ýmisáíta eiginhagsmunavindi.
Eo þetta er meginráðið tll um-
bóta, að þjóðnýta svo sem verða
má alla tramlsiðslu og viðskifti
í íandinu. Að eins með því er
hægt að bjarga þjóðinni úr því
öngþvelti sérnýtingár einstakl-
inganna á þessum tveimur þjóð-
hagsatriðuas, sem þjóðin nú sýp-
ur seyðið af og stynur undan.
Um það, hvernig þeirri þjóð-
nýting skuli komið í framkværnd,
mun verða rætt hér í blaðinu
frá ýrosum hliðum eftirleiðis, svo
að aíþýða geti verið búin að átta
sig á því áður en hún gengur
til kosninga í haust til þess að
segja til um, hvort hún vill held-
ur úna við ástandið, sem er, en
breyta um til baínaðar.
Konur!
Mun&ð eitlv að biðfa
um Smá?a smjörlíkíð.
Ðæmið sjálfar nm gæðio.
Er ný heimsstjrjðlú
í nánú?
(Frh.)
Heimsstyrjöidin árin 1914 til
1918 var í fyrsta lagi strfð um
kol og járn. Frakkland var
fimmtán sinnum járnauðugra en
Þýzkaland, Með gráðugum aug-
um litu því þýzku iðnrekendurnir
á hinar ríku járnnámur Frakk-
lands, sem aðallega voru í Bryé,
ekki langt fra fransk-þýzku
landamærunum. Aftur á móti var
koía auður Þýzkaia n ds tuttug u og
fimm sinnum meiri eu Frakk-
lands. Frönsku auðmennirnir
þurftu að kaupa dýrum dómum
kol frá Saar- og Ruhr-héruðun-
um, sem að eina 'elágu 50—60
kílómetra frá járnnámúm Frakk-
lands. Til þess að geta orðið
járnkonungar í Evrópu, til þess
að geta verulega hagnýtt sér