Alþýðublaðið - 23.07.1923, Blaðsíða 2

2
Kmpsplisiílíi.
Grein með þessari yfirskriít
stendur í >Morgunblaðinu< 20.
þ. m., skrifuð af skrifstofustjóra
>Félags islenzkra botnvörpu-
skipaeigenda<. Þar talar grain-
arhöfundurinn um >kaup há-
seta jatnvel eins og það var áð-
ur en nýi kauptaxtinh gekk í
gildk. Það er þá um gildi þsssa
nýja taxta, sem ég ætla að segja
nokkur orð.
SkrifstoíustjóranUm ætti að
vera og er það fuliljóst, að þessi
nýi táxti, sem hann taiar um,
hefir ekki verið og er ekki enn
í néinu >gildi< sökum þess, að
hann hefir ekki verið viðurkend-
ur hvorki af Sjómannafélagi
Reykjavíkur né útgerðarmönn-
um sjálíum. Það er öllum vitan-
legt, að þau skip, sem hata kom-
ið hér í ficfn eítir að þessi taxti
var auglýstur, sem sé eitir i.
júlí, hata sigit með skipshafnir
eftir hinum gamla taxta, sem er
hinn eini taxti, sem viðurkendur
er í verki og því einn í gildi.
Þá taiar gréinarhöfundurinn
um xo mánaða >úthaid< vitandi
vel, að skipunum er ekki haldið
úti nemá 8 mánuði, og er mán-
aðarkaupið allan tímann því ekki
nema 1920 kr,- með 240 kr.
kaupi á mánudi. Söm er sann-
söglin um lifrarhlutina. Þeir eru
að meðaltali um 600 kr. yfir alt
tímabilið, svo að alt kaupið nem-
ur þá 2520 kr. hjá þeim hásstum,
sem á skipunum eru allan tím-
ann, en það er tæpur helmingur
þeirra. Meiri hluti hefir átvinn-
una mest þrjá mánuði, saltfisks-
tímabilið. Þetta er þá öll íúlgan
fyrir 18 stunda vinnu á sólar-
hring verstu veðramánuði ársins
úti á reginhafi.
Þá reiknar greinarhöfundur-
inn hásetum íæðið til tekna, og
gerir það 4 kr. á dag. Um' það
má segja, að >íátt er svo með
öllu ilt, ekki boði nokkuð
gott<. Heidur nú skrifstofustjóriun
íyrst og fremst, að nokkur ttúi
því, að fæði úti í togará kosti 4
kr. á dag? En þó menn tryðu
því, þá vita allir, að það fæði,
sem háseti fær úti í togara,
verður ekki lagt tii heimilis hans,
og er þvt ekki hægt að reikna

AIMðatiraidierla
framleiðir að allra dómi
Iteztu bpffiuðln í hœnum.
Notar að eins. bezta mjöl og hveiti frá þektum eilendum
mylnum og aðrar vörur frá helztu firmum í Ameríku,
Englandi, Danmörku og ELollandi. Alt efni til brauð- og köku-
gerðar, smátt og stórt, eru beztu vörutegundirnar, sem á
heimsmarkaðinum fást.
það með í mánaðarkaupi. Hið
góða, sem þetta 4 kr. fæði boð-
ar, er viðurkenning togaraeig-
enda fyrir því, að kaup háseta
sé of lágt. Kaup háseta á tog-
urum á áuðvitað að miðast við
það, hvað meðaltjölskylda (5
manda) þárf til lífsuppeldis um
árið. Utgerðarmenn geta ekki
krafist þess, að skyldulið þeirra,
sem á sjónum eru, búi við miklu
lakara fæði en heimilisfeðurnir.
Með fæðiskostnaði þessum nem-
úr fæði þeirra af fjölskyidunni,
sem í landi eru, 16 kr. á dag
eða 480 kr. á máouði. Þar við
bætist húsaleiga, minst 80 kr. á
mánuði. Auk þess er eldiviður,
fatnaður, skófatnaður, opinber
gjöid og ýmislegt annað óhjá-
kvæmilegt. Er varla íært að
reikna það minna en ura 100
kr. á mánuði. Verða þá 611 út-
gjöldin 660 kr. á mánuði, og er
það þá kauphæð sú, sem háset-
ian þarf að fá minst tii þess, að
fjöiskyldan geti liíað sómasam-
legu lífi. Það var til venar, að
skrifstofustjóranum sjálíum tækist
að hitta á hið rétta, enda mun
haun hafa haít hliðsjón af kaupi
því, er hann fær í þjónustu tog-
araeigendanna sjálfur.
Skrifstotustjórinn veður heldur
en ekki reyk, er hann talar um,
að fiskdráttur sé svo mikill á
togurunum um slldveiðitimann,
að hásetar hafi upp úr því minst
50 kr. á mánuði. Sannleiknrinn
er sá, að það þykit gott, ef há-
setar ná sér >í soðið<, sem kali-
að er. Aftur á móti hafa vél-
stjórárnir tækifæri til að drága
fisk, meðan. kastað er, og aftur,
meðan dregið er upp. Hins veg-
ar er talsver'F af fiski dregið á
mótorbátum, þótt skrifstofustjór-
inn haldi hinu gagnstæða fram.
Mun það stata af því, að honum
Es. Esja.
Buttsör skipsins er frestað til
þriðjudags 24. júfí kl. 10 árdegis.
Hjálpnrstiið hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . ,kl. 11—12 f. h.
Þriðjudagá ... — 5—6 e. --
Miðvikudaga . . — 3—4 e. —
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 e, --
hafi ekki verið skýrt rétt frá,
fremur en að hann hafi víss vit-
andi snúið þessu við, því að vit-
anlega hiefir hann aldrei verið á
togara né mótorbát, og getur
því ekki talað af sínu eigin.
Að iokum viðurkennir skrif-
stofustjórinn, að sjómenn ættu
að hafa hærra kaup en aðrir
verkamenn, og er það hið eina,
sem getur afsakað, .að groin-
in kom á prent. En þar
sem hánn segir, áð kaupið sé
ekki aðalátriði, heldur hitt, hvað
atvinnuvegurinn geti borið, þá
er það fjarstæða. Atvianuvegur-
inn verður áð geta alíð önn fyrir
þeim, sem stunda hann, enda
getur þessi atvinnúvegur það
leikandi, et vel er á haldið, og
þeir, sem stjórna honum, verða
að sjá um það. Annars eiga þeir
að hætta og eiga ekki við það,
sem þeir eru ekki færir að inna
af hendi. Sjömttður.