Kosningablað kvenna - 01.06.1922, Síða 2

höfundur, er eins og kunnugt
er, ekkja Skúla alþingismanns
Thoroddsens. þing eftir þing
bar Sk. Th. fram frumvarp til
laga um, að konum yrðu veitt
pólitísk réttindi. Hann var þá
„hrópandans rödd í eyðimörk-
inni“. En þrautseigja hans á
þessu sviði og sannfæring um
réttmæti þeirrar kröfu, er hann
bar fram, er ekki ólíklegt að
stafað hafi af áhuga og víð-
sýni hinnar gáfuðu konu hans,
og honum hafi þótt skjóta
skökku við, að slíkir sem hún
hefðu ekkert atkvæði um lands-
mál. Störfum manns síns, ut-
an þings og innan, fylgdi frú
Theódóra með lifandi áhuga.
Var þó ærið að starfa heima
fyrir. þegar Skúlanna Thor-
oddsen misti við, vissu kjós-
endur þeirra feðga í ísafjarð-
arsýslu engan, er þeir kysu
heldur að fylti sætið á þingi,
en frú Theódóra.
það er auðvitað svo, að eng-
inn af þeim, er C-listann skipa,
hefir átt áður sæti á þingi, en
til þess liggja svo ákveðnar og
alkunnar ástæður að ekki þarf
orðum að því að eyða. Hitt er
eins víst, að konurnar hafa all-
ar fylgst með í landsmálum, og
eins og áður er á vikið, tekið
þátt í þeim.
Síðan konur fengu stjórn-
farsleg réttindi hafa þær minst
afmælis þeirra með hátíða-
höldum og fjársöfnun til menn-
ingar og mannúðar fyrjrtækis,
nfl. Landsspítala Islands. Nú
gefst konunum fyrst alment
tækifæri til að sýha í verki, að
þær unni í raun og veru þessu
barni, er þær hafa minst ár-
lega 19. júní, síðan 1915. Og
þeim gefst tækifæri til að
vinna á einum degi 8. júlí
n. k. — landsspítalamálinu,
ennþá meira gagn en þær.hafa
gert, síðan þær hófu starf sitt
fyrir það 1915. Fengjum við
inn á þing fulltrúa, er jafn-
mikinn áhuga hafa á því .máli
og tvær efstu konur C-listans,
trúum vér ekki að jafnhljótt
mundi um það á Alþingi og
verið hefir undanfarið. Og hér
er mál, sem alla snertir jafnt,
konur« og karla. Svo er það
með flest eða öll mál, ef rétt
er skilið.
þér konur, eg er viss um, að
mörgum — öllum þegar þér
hugsið yður betur um — þyk-
ir vænt um réttindin. þau eru
blátt áfram viðurkenning að
þér séuð m e n n éins og bræð-
ur yðar. En varið yður á að
lítilsvirða þau, með því að
nota þau ekki, eða þá að gera
það linlega, eða í hugsunarleysi.
Konurnar hafa átt réttindi og
glatað þeim. í fornöld máttu
konur hér á landi vera vígsaðil-
ar eigi síður en karlmenn. En
konur þær, er mæla áttu eftir
Arnkel goða, gerðu það svo
linlega, segir Eyrbyggja,
að á eftir var úr lögum num-
ið, að konur mættu vera vígs-
K O'S N IN G-ABLAÐ KVENNA
Sa*uzna«vélajr.
Pallas saumavélarnar sem við seldum í 20 ár eru nú komnar
aftur. 011 stríðsárin hefi eg mátt bíða eftir þeim. Ekki ein ein-
asta saumavél af þeirri tegund reynist öðruvísi en vel.
Agæt saumavélaolía á glöáum sömuleiðis nýkomin.
Halldór Sig'urðsson,
Ingólfshvoli, Reykjavík.
Siiui 168.
Heiðruðu húsmæður! Þið þurfið ávalt að kaupa inn fyrir
heimilið góðar og ódýrar vörur. Ef nokkur verslun uppfyllir
þessar kröfur, þá er það
Breidahlik.
Kaffið ljúffenga ávalt til.
aðilar. þannig varð skortur á
skörungsskap þeirra kvenna, er
hér áttu hlut að máli, til þess
að svifta allar konur''þessum
réttindum. Var þó hér við
ramman reip að draga, þar
sem Snorri göði var.
Fornsögurnar okkar eiga
engin meiri lofsorð til um kon-
ur þær, er þær kynna lesend-
unum, en að hún var vitur
kona og skörungur mikill. þeg-
ar þorbjörg digra í Vatnsfirði
hafði bjargað lífi Gret'tis Ás-
mundssonar og haft hann
heim með sér, var bóndi henn-
ar, Vermendur enn mjóvi,
ófrýnn í fyrstu. En þá er hann
spyi'i konu sína hví hún hafi
Gretti líí gefið, telur þorbjörg
Til mín koma, vikulega, menn
og konur svo tugum skiftir, til
þess að leggja skerf í Lands-
spítalasjóðinn: gefa minning-
árgjöf. það kemur þá eigi
ósjaldan fyrir, að þeir fara að
spyrjast eitthvað fyrir um
sjóðinn, hve stór hann sé orð-
inn, eða því um líkt. Eg leysi
úr þeim spumingum, svo vel
sem eg get, og eg hefi þá oft
heyrt dáðst að því, hve ötul-
ar við, konurnar, séum í fjár-
söfnuninni.
En svo kemur venjulega síð-
asta spumingin, sú, sem hin-
ar eru aðeins inngangurinn að:
„Hvenær verður byrjað?“
Ilvenær verður byrjað að
byggja Landsspítalann ? Úr
þeirri spurningu hefi eg enn-
þá ekki getað leyst. Hefi að-
eins reynt að gefa góðar von-
ir um, að þess yrði yonandi
ekki mjög langt að bíða. Og eg
það sem fyrstu ástæðu: „Að
þú munt þykja að höfðingi
meiri en áður, er þú áttir þá
konu, er slíkt þorði að gera“.
Lét Vermundur sér þetta vel
líka og mælti: „Vitur kona
ertu í flestu, og haf þökk
fyrir“.
. Enn mun ekki þrotin mann-
dómslund íslensku karlmann-
anna á tuttugustu öldinni, og
það 'skal eg að síðustu segja
ykkur, konur, að sigri C-list-
ans fagna karlmennirnir ekki
síður en vér. þeir fagna, eins
og Vermundur mjóvi, yfir að
eiga þær konur að mæðrum,
systrum og húsfreyjum, er
höfðu vit og dug til að vinna
saman og sigra.
Steinunn Hj. Bjarnason.
hefi þó ávalt fundið, hvað
þetta svar var út í bláinn og
ófullnægjandi þeim, er spurðu.
þörfin á landsspítala er lcnýj-
andi, og daglega spyrja sjúkir
menn og heilbrigðir:
„Hvenær verður byrjað?“
það er þingsins að svara
þeirri spurningu.
En kjósendur geta ráðið
miklu um það, á 'nverja leið
svarið verður.
Ef þið, nú við landskjörið,
sameinið- ykkur af alhug um,
að koma efsta frambjóðanda
C-listans á þing, megið þið
vera viss um það, að það verð-
ur til að flýta fyrir því, að þið
fáið svar við þessari spurningu,
sem liggur ykkur svó ríkt á
hjarta: •
„Hvenær verður byrjað að
byggja landsspítalann?"
I. L. L.
-----o----
Hversvegna
konur hafa sérlista.
Til eru þeir, sem láta í ljósi
undrun sína yfir því, að við
konur skulum dirfast að koma
fram með sérlista nú við lands-
kosningarnar. þeir telja það
sjálfsagt, sem líka er rétt, að
konur og karlar vinni saman,
séu í ráðum um val og skip-
un manna, karla og kvenna, á
kosningalistana. — „Kosninga-
blaðið“ telur það skyldu sína að
skýra fyrir kjósendum sínum
hvernig stendur á því, að kpn-
urnar í þetta sinn settu úpp
sérlista með konum einum.
Blaðið vill þá fyrst leyfa sér
að minnast á landskosningarn-
ar 1916. þá var það, að Heima-
stjómarflokkurinn setti á
lista hjá sér eina konu. Ekki
var þó leitað til kvenþjóðarinn-
ar um val á þingmannsefni,
ekki var hún spurð um það,
hvaða sæti þessi fulltrúi skyldi
fylla. það fór og svo, að 4.
sæti var talið nægja; má þar
af ráða, hvem árangur þessi
viðleitni karlmannanna til
„s a m v i n n u“ hafði. — Nú
eru 6 ár liðin síðan þetta gerð-
ist og komið aftur að lands-
kosningum. þeim sem nú ráða
stjórnmálaflokkum landsins í
höfuðstað íslands hefir ekki
þótt taka því að leita til þeirra
kvenna, er þeir áttu að vita,
að helst gátu átt upptök að
kosningasamtökum meðal kven-
þjóðarinnar. það var komið
langt fram í mars, er konur
fyrst fóru að tala um sérlista.
Var þá flestum kunnugt, að
karlmenn höfðu lengi starfað
að því, að undirbúa sína lista.
Að konur ekki buðu samvinnu
að fyrra bragði, á rót sína að
rekja til þess, að þeim var í
of fersku minni hvernig sams-
konar málaleitunum var tekið
við síðustu bæjarstjórnarkosn-
ingar hér í Reykjavík.
það er því blátt áfram karl-
mönnunum að kenna, að konur
hafa nú sett upp þenna sér-
lista.
Að virða að vettúgi meir en
helming allra kjósenda, sýnir
hvorki stjórnmálaþroska né
drengskap. Ekkert væri eðli-
legra og heilbrigðara en að
karlar og konur ynnu í sam-
einingu að því, að koma á þing
þeim fulltrúaefnum, er þau
tryðu best fyrir málum þjóð-
arinnar. Og væri nú svo, að völ
væri góðra starfskrafta meðal
kvenna, einmitt til þingsetu,
þá væri það broslegt í meira
lag'i, að vilja ekki nota þá
krafta. Málin eru mörg sem
bíða úrlausnar á þingi, og mörg
ný þurfa að bætast við. Væri
vanþörf á að varpáð væri nýju
ljósi yfir sum þeirra? Hvort
það ljós hefði blæ sérstakrar
stjórnmálaskoðunar, teljum við
síður þörf á, hitt hefir meira
--o-
Hvenær verður byrjað?