Skutull - 08.08.1924, Blaðsíða 3

SKUTULL
3
H ú s n æ ð i.
Þann 1. sept. þ. á. óskast á leigu 1 stór stofa eða 1 stofa og
eitt herbergi.
Þeir sem hafa kynnu slikt húsnæði á boðstólum snúi sér til
Jóns Bjarnasonar fyrrum lögregluþjóns.
Isafirði 4. septemher 1924-
jBjarni Gunnargson, yólamaður.
Harðstjóraroir gera ekki menn að
þraslum. Það eru þrælarnir sem
gera menn að harðstjörum. Er oss
ekki oft sagt: Alþýðu manna líð-
ur vel — að minsta kosti er hún
ánægð. En það er einmitt þessi
dýrslega ánægja, þessi velliðan
sem engin velliðan er, sem vér
viljum lýsa i bann. Vér viljnm
vekja almenning til meðvitundar
um ánauð sina. Vór viljum gera
hana öánægða með ástandið eins
og það er. Vór viljum sjá hina
vinnandi menn, störa og djarfa,
með miklar þarfir og háar kröfur.
Vér viljum sjá þá vitra, skynsama
og einbeitta. Vór viljum sjá þá
rneð augun opin. Vér viljum láta
þá öska eftir hærri tekjum, at-
vinnuieysistryggingum, prýðileg-
um heimilum, fleiri tömstundum,
meiri menningu og ágætara lifi i
hinni fylstu merkingu þess orðs.
Vór viljun iáta hinu vinnandi lýð
þrá hina háleitu gleði þess heims
sem reistur er á róttlæti. En um-
fram alt viljurn vór láta hann
'VÍnna að því að stofns'etja' slikan
lieim.
Læknablaðið flytur 1. þ. m. svo
Jþljóðandi tilkynningu frá land-
lækni:
„Tilkynning til lækna
um áfeiigi til lækninga.
Uómsmálaráðuneytið hefir í
brófi, dagsettu 10. þ. m., beðið
mig að „brýna það alvarlega fyrir
læknum landsins. að þeim beri
með nákvæmui að fara eftir fyrir-
mælucu áfengislöggjafarinnar, og
að þeim só skylt að nota hin
fyrirskipuðu eyðublöð undir á-
fengisseðla.“
„Lyfsölustjóra hefir samtimis
sem umsjónarmanni lyfjabúðanna
verið skrifað um málið.“
Ástæðan til þessarar aðvörunar
er sú, að einn læknir hefir nýlega
verið kærður opinberlega fyrir
það, að hafa skrifað átengisskamt
án þess að nota hin fyrirskipuðu
eyðublöð, og viðkomaudi ljTsali
jafnframt kærður fyrir það, að
hafa látið úti áfengið eftir þessum
ólöglega lj'fseðli.
Læknar eru því beðnir að hafa
jafnan í huga reglugerð 7. ágúst
1922 um sölu áfengis til lækninga.
Landlæknirinn.
Reykjavik, 14. júlí 1924.
Gt. Björnson.11
Úr því svo vel er við brugðið
út af einu ólöglegu brennivins-
recepti, hvað skyldi þá ekki þegar
fram koma þúsundirnar hóðan úr
verksmiðjum þeirra E. Kórúlfs
og Halldórs Georgs.
Á iimtug-safmæli
Guðmundar sál. Guðmundssonar
skálds þ. 5. sept. n. k. er ráðgert
að komi út eftir hann ný bók.
Eru það þýðingar erlendra ljóó i
eftir ýmsa frægustu höfunda.
Guðm. sál. hafði unuið að
þessum þýðÍDgum um margra ára
skeið, og vandað mjög til þeirra.
Sjálfur hafði hann búið bókina
undir prentun áður hann féll frá.
Bókin verður 8 arkir að stærð og
kostar 5 krónur fyrir áskrifendur.
Ætla vinir skáldsins að kosta út-
gáfuna og gefa ekkjunni alt upp-
lagið. Alt andvirði bókarinnar
rennur því til ekkju og dætra
skáldsins. Þeir sem þeirra vegna
eða sjálf sin vilja gjörast kaup-
endur bókarinnar, ættu að gjöra
þsð sein fyrst. Áskrifendalistar
liggja hjá bóksala Jónasi Tómas-
syni og í báðum bankaútbúunum
hér.
, Auður og Tit.
I háskólann í Maine í Banda-
rikjunum voru innritaðir i ár 3B0
nýir stúdentar.
í vor voru lagðar fyrir þá
ýmsar spurningar til þess að
komast að því hve djúpt þeir
ristu í almennri mentun.
65 af þessum 350 hóldu að
Y\rilliam James hefði verið frægur
ræningi.
Einhver sagði að William
Shakespeare hefði samið skáld-
söguna „Yauity Eair“.
Disraeli var skáld.
Einn sagði að Marthin Luther
hefði verið faðir Mósesar.
Og annar sagði að Mósas hefði
verið rómverskur keisari.
Þá vantar ekki peningana há-
skólaua í Ameríku.
En það er eins og að þá vanti
eitthvað annað.
Dólgahrelling,
Nokkrir brennivinsdólfrar sem kalla
sig ,.borgara“, berast hörmulega af í
Vcsturlandinu síðast vegna rannsókn-
aritinar og þess að bún er hljóðbær
orðin.
Skoyta þeir skapi sínu á stjórninni,
sem Vesturlandinu liefur þótt bærileg
hingað til.
Þeir um það.
Hitt má kalla mikils vert, að bafa
það „svart á hvítu“ frá þeim, að skylt
só að breiða yfir atbafnir svo nefndra
,,stéttarbræðra“ hve svívirðilegar sem
væru og lögum gagnstæðar.
Einnig er meir en broslegt þegar
þeir gefa í skyn, að afskifti héraðs-
læknisins af þessu máli bafi verið
nokkurskonar Sarukeppnisbragð gegn
þeim E. Kórúlf og Halldóri Georg.
Rétt eins og samkeppni væri bugsan-
leg þeirra í milli.
Hverjum ætli detti í bug að bann
vi lji þeim í nokkru Hkjast, eða þeir, úr
þessu, Verði svoloiðis „menn á mosanum11
að þá langi til að iæra nokkuð það,
er gæti gjört þeim fært við hann að
keppa í læknislist?
Ouðm. Guðm.
W VERSLIÐ VIÐ KAUPFÉLAGIÐ! -W