Skutull - 10.03.1928, Qupperneq 1

Útgefandi: Verklýðssamband Vesturlands.
Vf. ÍR.
ísafjörður, 10. mars 1928.
ísafjarðarlæknarnir
og* skýrsla síra Björns Þorlákssonar.
Vesturland vill láta lesa það út
úr skýrslu síra Björns, að Kérúlf
og Halldór okkar Georg kafi verið
injög grandvarir með áfengisútlát
sín, samanborið við aðra laakna,
að minsta kosti. Ætlar fólki auð-
sjáanlega að trúa þvi, að róttvísin
hafi lagt þá í einelti, að ástæðu-
litlu.
Er þvi ekki að neita, að síra
Björn gerir óvöuduðum mönnum
óþarflega auðvelt, að nota skýrsl-
una til slíkra falsana. Úr skýrsl-
unni er ekki hægt að lesa neitt
anuað um ’áfengisseðla brenni-
vínelæknannj}, en það, hve margir
lágu í áfengisver^luninni frá
hverjum þeirta, er síra Björn var
fenginn til að telja þá, og hvernig
þeir seðlar litu út.
Hafði áfengisverslunin haidið
öllum þeim áfeugisseðlum til haga,
er henni höfðu borist og fengið
þá síra Birni í heudur?
Ef til vill.
Hafa lyfjabúðirnar haldið til
haga öllum áf'engisseðlum, er þær
hafa látið áfeugi út á, og sent þá
áfengisversluninni?
Nei.
Það var höfundi skýrslunnar
vorkunnarlaust að vita, og taka
greinilega fram, til að koma í veg
fyrir allan misskiluing. Því að
það er játað i rótti, og dæmt þar
eftir í Hæstarótti, að Iaafjarðar-
læknarnir skrifuðu yfirleitt því að
eins áfengisávísanir sínar á hin
tölusettu eyðublöð, að um óbland-
aðan eða eingöngu vatnsblandað-
an vínanda væri að rseða. En ef
þeir krydduðu bann, þó ekki væri
nema með 2 dropum af kúmen-
olíu i flöskuna — og það var regl-
an — ekrifuðu þeir ávísanirnar á
venjulegan einkennalausan pappir.
Og ísafjarðarlyfsalinn játaði í rótt-
iuum, að hann hefði afgreitt hindr-
unarlaust allar slíkar ávísanir, en
hefði eklci haldið þeini til haga og
þá auðvitað ekki sent þær áfengis-
versluninni. Fyrir það var hann
dæmdur.
Eitt er eftirtektarvert i skýrsl-
unni um Isafjarðarlyfsalann.
Það er ekki föat regla hans að
fyrirfara ölluqa ótöiusettum áfengis-
seðlum. Tannlæknirinn hór hefir
skrifað á árinu 10 áfengisseðla,
alla á ótölusett eyðublöð. Þá sendir
lyfsalinn til áfeugisverslunarinnar,
en ekki einn einasta af hrúg.
um þeirra Kórúlfs og Halldórs
Georgs.
Þvi ekki? Voru það samningar?
Þótti honum ofdýrt að borga undir
alla kássuna? Var erfitt að koma
lagi á áfengisskýrsluna, svo að
jöfnuður kæmist á alt, ef plöggin
fylgdu? Voru ótölusettir seðlar
tannlæknisins sendir til þess að
svo gæti litið út, að lyfsalinn sendi
samviskusamlega alla áfengisseðla,
bæði tölusetta og ótölusetta?
Rannsóknin í þessu máli var
— — eins og við var að búast.
Engin gangskör var gerð að því
að rannsaka, hve marga áfeDgis-
seðla læknarnir hefðu skrifað.
Fyrir því verður ekkert fullyrt
um það.
Eu nokkurn grun geta menn
rent í tölurnar og áfengismagnið,
sem ávísað var, af því sem hór
fer á eftir.
Fyrir nokkrum árum var hafin
rannsókn á Kórúlf og sannaðist
þá á hann, svo sem hann hefir
sjálfur skýrt frá á prenti (Vestur-
land 19. ág. 1924), að hann hafði
á einu ári gefið um
2500 áí’cngisávísanir
til 846 manna, upp á 1028 lítra
af spiritus concentratus, 694 lítra
af konjaki, 58 lítra af portvíni og
sherry og 6 lítra af rauðvíni, eða
12. tW.
eftir því sem hann reiknar sjálfur,
sem svarar
1400 ltr. af spíritus conccntratus.
Þetta ár var Kórúlf einn í brauð-
inu. En nokkru eftir að Halldór
Georg var kominn í það með hon-
um, var önnur ársrannsókn hafin
og komu þá, ef Skutull man rótt,
á íiintánda hundraft*)
áfeDgisseðlar á hvom.
Allir Isfirðingar vita, að engin
veruleg breyting gat verið orðin
hór á, er síðasta rannsóknin fór
fram. Sumir hafa því ekkert botn-
að í tölum skýrslunnar, en nú
mega allir skilja hverhig í jileim
liggur.
Skýrslan sýnir ekki nema hlægi-
lega lítið brot af áfengisútlátum
Isafjarðarlæknanna. Má vera, að
svo só um fleiri þá lækna, er í
skýrslunni getur. Og er meira að
segja mjög líklegt. En fyrir því
eru engir slikir pappirar, sem um
þessa. Á meðan svo er, ber þeim
að teljast í fyrstu röð. Og heíir
hver til sins ágætis nokkuð.
Hitt vill Skutull taka undir
með Vesturlandi, að skýrslan sýnir
að fleiri læknar eru nokkurs mak-
legir.
Dóm Hæstaróttar megaallirvel
við una. Fjölda margir ísfirðingar
hafa af honum mikla blessun, en
engir meiri en hinir dæmdu menn
sjálfir, þó að þeir ef til vill átti
sig ekki á því strax.
Þar sem skýrsla síra Bjöms er,'
þó skaint nái hún, hefir stjórnin
gögn í höndum til að gefa Hæsta-
rótti kost á að gera kærleiksverk
á nokkrum lækuum í viðbót, um
leið og lótt yrði miklu böli af
almenningi víða um sveitir.
Er oskiljanlegt að stjórnin sýni
tómlæti í þessu méli.
Róttvísin á hór ljúft verk að
v i n d a,
Betur að svo gæti altaf verið.
*) Hæsta áfengisseðlatala nokkurs
læknis í skýrslunhi er 687 4 áriuu 1926
og 871 árið 1927.