Skutull - 29.05.1928, Qupperneq 1

sSKDTDLLi
Útgefandi: Verklýðssamband Vesturlands.
YI. ÁR. ísafjörður, 29. maí 1928. 22. tfel.
Gróð\a,r. Áskorun.
Hármeð er skorað á alla þá, sem hafa lofað fjárframlagi til
Samvinnufólags ItifirðÍDga, að gefa sig fram við Finn Jónsson, pósfc-
meistara, og greiða honum tillögin hið allra fyrsta.
Aríðandi er að menn verði' ekjótfc við þesaari áskorun, svo
skipin gefci komið á þessu ári.
St-jóraain.
Fle9tir fagna vorgróðrinum. Eru
til þess margar ástæður. Gróðrin-
um fylgir auðlegð og unaður.
Hann 9ýnir mönnum skapandi
mátt náttúrunnar og ómælanlega
fjölbreytni hennar. Má þeiin mönn-
um vera undarlega farið, sem ekki
hrifasfc af slíku, eigi þeir einhvern
kost að njóta þess; en því miður
eru þeir margir, sem missa af því.
En þeir, sem ekki fá notið gróðurs
jarðar, geta þrátfc fyrir alt til-
einkað sór gróður göfugra hug-
sjóna.
En þeim gróðri er ekki eins
alment fagnað og vorgróðri jarð-
ar, dáendur hans eru mun fserri,
en andstæðingar fleiri, langflestir
láfca sig hann litlu skifta, margir
vilja uppræta hann með öilu, en
nokkrir vinna með eldlegum áhuga
að þroskaskilyrðum hans. Margir
þeirra vökva hann í blóði sinu, ef
þe33 gerist þörf. Alt starf þeirra
beinisfc að því einu, að auka
þennan gróður, svo hann útbreið-
isfc sem víðasfc og veifci sem mesta
giftu. —
Jafnaðarstefnan er andiegur
gróður. Þau fáu ár, sem hún hefir
starfað í heiminum, liefir hún
þroskast og útbreiðst meir en
nokkur önnur hugsjón.
Dáendum hennar fjölgar með
hverju ári sem líður; þúsundir
karla og kvenna fórna henni fjöri
og heilsu. I öllum löndum, sem
bygð eru siðuðum mönnum, gætir
áhrifa hennar á einhvern hátt.
Hér á landi er jafnaðarstefnan
enn í æsku, en fylgjendum hennar
fjölgar stöðugt. Einkum er það
æskulýðurinn, sem hefir vilja og
atorku fcil að flýfca fyrir gróðri
hennar.
Hann hefir þyrpsfc í fylkingu
jafnaðarmanna á síðastliðnum vefcri,
bundisfc sterkum böndum öflugra
félagssamtaka og gersfc þannig
sfcarfhæfari í barátfcunni fyrir hug-
sjónum sinum. Eru nú þegar 3
félög ungra jafoaðarmanna hér á
landi, í Raykjavik, Hafnarfirði og
á Akureyri. Má og vænta þass,
að þeim fjölgi í framtíðinni, því
verkefni eru ærið nóg. Slíkra fó-
laga biðar mikið nytja- og menn-
ingarstarf.
Æskumenn! Þið, sem enn stand-
ið bjá ög hafist ekki að, gerist liðs-
menn jafnaðarstefnunnar, stofnið
félög ungra jafnaðarmanna heima
í héruðum ykkar og útbreiðið
hana rneð atorku og áræðni, þrátt
fyrir hrópyrði og kexni íhalds-
liðanna. Yerið sannir brautryðjend-
ur ágætustu stjórnmálastefnunnar,
sem nú er uppi meðal mannanna.
Yöggugjöfin.
Faðirinn á himninum settist á
ráðstefnu ásamt englum sínum.
Var hann nýbúinn að skapa menn-
ina og ætlaði nú að úthluta þeim
vöggugjöf.
í víti var uppi fótur og fit.
Þar höfðu þeir búið einn fallna
engilinn dularklæðum. Atti hann
að freista þess, að komast inn á
ráðstefnu föðursins, og reyna að
hafa hlutdeild í, hver yrði vöggu-
gjöf mannkynsins.
Ferð hans gekk að óskum, og
sat hann nú á rneðal hinna heilögu
á r^ðstefnunni.
Þar var fram kominn fjöldi af
tillögum, og hafði föðurnum litisfc
vel á margar þeirra.
Þá stóð upp hinn fallni*engill
í dulargerfinu og mælti:
„Faðir, þú, sem hefir skapað
mennina og veitt þeim svo mörg
og mikil gæði, gef þeim í vöggu-
gjöí kunnáttuna að ákalla þig og
lofa þitt heilaga nafn, svo að þeir
geti lifað i guðsótta og góðum
siðum. Lát þá fá mismunandi
trúarbrögð um þig, eftir sfcaðhátt-
um og menningu þeirra. Lát þá
reisa þór kirkjur og musteri þór
til dýrðar. Sjá, þeir munu ákalla
þig, upphefja og óttast þig.u
Ræða hins fallna engils hafði
áhrif á hógómagirni föðursins, og
hann mælti:
„Sönn eru þín orð og, best er
þín tillaga fyrir mennina.
Trúarbrögðin verða því vöggu-
gjöf mankynsins.“
Þegar að eDgillinn kom heim
aftur spurði húsbóndi hans, hvernig
hann hefði lokið erindi sínu.
Engillinn ekýrði frá árangri
farar sinnar, hvernig hann hefði
fengið föðurinn til þess að gefa
mönnunum trúarbrögðin í vöggu-
gjöf.
„Ötull hefir þú verið“, mælti
húsbóndi hans, „og skalt þú hór
eftir standa mór næstur að virð-
ingu og völdum.
Hór eftir mun aukasfc sundruDg
og ósamlyndi í heiminum, blóðböð
og vanþekking.
Ríki mitt mun blómgasfc og
eflast af dyggum þegnum.“
E.