Skutull - 29.09.1928, Blaðsíða 2

ÖKDTÍJLL
Á
- ar
fá að vita hið rétta. Það er ó-
drengilegt að bera inenn ósönn-
um söltum og þá ekki aíst þá sem
eiga þesa engan kost að leiðrótta
mishermið.
l?á vil eg einnig leiðrétta það
ranghermi blaðsins, sein eudur-
tekið er í blaðinu i dag, að al-
þingismaður Jón A. Jóusson hafi
keypt veiðarfæri þau, sern upptæk
voru gerð frá nefndum togaia og
sald voru á opinberu uppboði 31.
október 1927. Eg var hæstbjóðandi
að veiðarfærunum, eins og sjá má
af uppboðsbókinni.
Þau einu afskifti sem Jón A.
Jónsson |hafði af þessu uppboði
voru þau, að hann, samkvæmt
beiðni minni mætti á uppboðinu
og bauð fyrir mig i veiðarfærin,
en ástæðan til þess var sú, að eg
bjóst ekki við að geta mætt á
uppboðinu, og bað því J. A. J-
að mæta þar og bjóða í veiðar-
'færin fyrir mig. Eg hefði getað
fengið tugi manna af öllum stétt-
um og flokkum, hér i bænura, til
þess að gera mér þennan greiða,
en væntanlega hefði það ekki verið
notað til árása á neinn annan
mann en J. A. J. þó orðið hefði
við slíkri bón, enda mun það al-
gengt. að meiin bjóði í fyrir aðra
á uppboðurn og jafnvel láti skrifa
sjálfa sig fyrir boðinu og hljóta
ekki ámæli fyrir.
Veiðarfærin seldi eg togaranum
enska og er það samkvæmt þeirri
venju sem gilt hefir ogsannastað
segja væri það hefnd á saklausa
ef skipið þyrfti að biða þess, að fá
veiðarfæri frá útlöndum, því með
því móti töpuðu skipverjar atvinnu
sinni, en þeir voru í þessu til-
felli, og líklega ávalt, saklatrsir,
nema skipstj. einn.
ísafirði 22. septemb. 1928.
Axcl Ketilsson.
Þessi svo kallaða leiðrétting er
hvorki ráðvendnisleg nó rétt vel
gáfuleg.
Höf. byrjar á að ljúga þvi
upp, ofan í prentaðan bókstaf, að
Skutull hafi sagt, að togari þessi
hafi verið sektaður fyrir veiðar í
landhelgi — það hefir Skutull
aldrei sagt eins og menn sjá,
heldur skýrt nákvæmlega frá öllu
eins og það gerðist — og síðan
leiðréttir hann sina eigin lygi með
hræsnisfullri skinhelgi.
Síðari hluti leiðréttingarinnar er
f Vélaverksmiðjan „ÁTLAS“ |
Kaupmannaliöfn ®
^ Framleiðir allar tst«eir<5ii* írystivéla. ^
Fyista vólfrystihúsið á Veiturlandi, sem reist hefir verið
^ ----- í Bolungarvík, notar vélar frá „Atlas“. - ^
^ Umboðsmaður fyrir Vestur- og Norðurland:
Q Björgvin Bjarnason, ísafirði. •
^ Öllum fyrirspurnum svarað greiðlega. ®
Skutli mjög kærkomin, og skal
það játað, að ekki hefir bann skil-
ið forretningsganginn til hlítar.
Jón Auðunn bauð í þessi veið-
arfæri undir tnga votta og hrepti
þau á uppboðiuu, en hitt var
Skutli ofætlun að vita, að hann
hefir hvislað því að uppboðshald-.
ara, að skrifa þau hjá- öðrum en
sér.
Skutull hélt í einfeldni sinni,
að þetta hefði verið samskonar
businens hjá Jóni AuðuD og þegar
hann, í vor sem leið, var að kaupa
fisk af norsku línuveiðurunum her,
jafnvel í fjórða skifti er þeir lögðu
farm á laud, þó að fiskiveiðalög-
gjöfin banni slíkum skipum strang-
lega önnur afnot af íslenskum
höfnum, en að leita þangað skjóls
undan ofviðri.
Og síst hafði Skutli dottið í
hug, að Axel Ketilsson væri skrif-
aður fyrir þessuin veiðarfæra-
kaupum.
Hvers vegna?
Axel KetilssoD er umboðsmað-
ur Samábyrgðarfélags breskra tog-
araeigenda, er tryggir þá hvern um
sig fyrir hverskonar óhöppum, og
þar á meðal fyrir afleiðingunum af
því, að vera staðnir að brotum á
landhelgislögunum, einnig því að
stela úr landhelginni.
Landhelgislögin leggja blátt
bann við því, að hinum seka séu
seld upptæk veiðarfæri. En stapp-
ar það ekki nokkuð nærii þvi, að
selja þau hinum seka, að leyfa
slíkum umboðsmanni að kaupa
þau?
Axel Ketilsson mun hiogað til
hafa litið svo á sjálfur. Því að
þegar líkt hefir staðið á áður, mun
hann aldrei hafa leyft sór að
bjóða sjálfur í veiðarfærÍD. Stund-
um hefir bróðir hans geit það.
;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:iiiSa;iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiniuil
LÍKKISTUR rnjög- vundaðar.
:: LÍKKRA.KSA, nnirgar teg., :i
:: sein altaf ern fyrirliggjandi, lf
er bcst að kaupa hjá
. S _ -
b «i &a
d Olaíi Gestssyni, jj|
Fjarðarstræti 29. @
seh: ::::::::::::::::; e:::::,,: .::::: eseh
Nýkomnar
töfliar,
11.50 pokinn.
Kaupfélagið.
Og í þetta sinn sendi hann Jón
AuðuD.
I málinu við Keverne þenna
mætti Axel Ketilsson í róttinum,
Og t.alaði máli togarans. Og síðan
dirfist uppboðshaldarinn að selja
honum veiðarfærin! Var við því
að búast, að Skutull gerði ráð
fyiir slíku hneyksli.
Það er annars kjörfursti, sem
þeir beita fyrir sig sjómenn og
verkamenn í Norður-ísafjarðar-
sýslu.
Þegar hallæri vofir yfir stóttar-
bræðrum þeirra í hnndraða tali í
Hufnaifirði, eru það landráð, að
hvika í nokkru frá fiskiveiðalög-
gjöfinni. Eins og helvítis hyskið
megi ekkidrepast! En þegar hann
sjálfur, þingmaðurinn getur grætfc
á því nokkrar krónur, að kaupa
físk af útlendingum, riður minna
á að túlka lögin straDglega.
Og þegar útlendur togari brýt-
ur landhelgislögin fyrir framan
búsdymar bjá kjósendum hans í
Aðalvik, og er að minsta kosti
mjög grunsamlegur um, að hafa