Skutull - 20.06.1932, Blaðsíða 2

SKUTDLE
AW0roflefinn borgarL
Liflæknir BoWíkinga befir tekiB
sér tómstund írá sjúkraYÍtjunum
þann 3. þ. m. og sezt viB aB skrifa
grein um mig i YesturlandiB. Ég
vatB meira en hissa, er ég sá, aB
þessi alkunni baktjaldaleiBtogi
íhaldsins í Bolungavík bætti sér út
á opinberan vettvang, enda verBur
þaB sennilega einna markverBasti
atbur&ur æfi hana.
Orsökin til þessa tiitækis læknis-
ins er sú, a& hann heflr tekiB aB
sér vömina fyrir ,dánu-mennina*
Högna og Bjarna, og var í sam-
bandi viB þau mál tekinn lítils-
háttar tii me&íer&ar i Skutli þann
28. þ. m. — Ritverk læknisins er
þó allt hiB íur&ulegasta. Hann spyr
eins og álfur út úr hól, hvers vegna
Skutull geri sér tíörætt um Bolunga-
vik um þessar mundir. Er honum
sýnilega bölvanlega viö það. En mér
er spurn: Finnst honum alls ekki
þess vert, a& minnst sé á verk
hinnar vitru hrrppsnefndar og hinnar
alræmdu fátækranefndar, á „atvinnu-
höldanna* Högna og Bjarna og verk
hins opinbera þjóns þjó&arinnar,
iæknisins, sem setti upp auglýsing-
una frægu? öilum ö&rum en lækn-
inum finnst e&lilegt og sjálfsagt, a&
á þetta íé minnst.
Bolungavik er or&in merkur
sta&ur. Fátækraflutningar á sjúk-
licgum eru, sem betur fer, ekki
algengir vi&bur&ir nú á dögum,
handtökur fer&amanna ekki heldur,
og sennilega einsdæmi, a& oddviti,
sem, eins og allir vita, á a& inn-
heimta opinber gjöld í héraöi, skuli
saina hóraÖsbúum á undirskrifta-
skjal til aö neita grei&slu opinberra
gjalda!!! — Um allt þetta skrifar
Skutull, þvi samtíö og framtiB þarf
a& kynnast slíkum fádæmum. Þá
mun Skutull aldrei ver&a fyrir
álitshnekki fyrir a& hafa lagt mál-
sta& verkalýösins í Bolungavík
li&syr&i á árinu 1932.
Halldór læknir segir félagiB hafa
átt litlum vinsældum a& fagna af
þremur manntegundum i Bolunga-
vik: fiskkaupendum, sjómönnum og
alvörugefnum borgurum. (Hvers eiga
sjómenn annars a& gjalda hjá iækn-
inum a& teljast ekki me& alvöru-
gefnum mönnum?) Þa& kemur vist
engum á óvart, þó verklý&sfélag
eigi litlu ástriki a& fagna hjá fiski-
kaupendum, en hitt vita allir, a&
er óe&lilegt, a& sjómenn skuli fylla
flokk kaupmanna móti stóttar-
bræ&rum sinum i landi. Tita það og
allir, a& sök á siiku ástandi á sér-
staklega svonefndur alvörugefinn
borgari — iæknirinn i Bolungavík.
Me& því kemur þingsta sökin á
hann íyrir úlfú&ina og hatriB,
sem hann talar um, a& sé i
p'ássinu.
ÞaP, sem verkamenn hafa gert,
er ekkert annafi en þaö a& gera
tillögur um kaup sitt. Fyrir þaö
þykist læknirinn og e. t. v. ein-
hverjir fleiri „alvörugefnir borgarar*
hafa ástæ&u til að hata þá. Mm
þáttaka í þessum málum er sú, a&
a&sto&a lílillega vi& stofnun félags-
skapar me&al verkafólks í Bolunga-
vík. Til þets hélt ég tvo fundi, sem
voru að vísu ágætlega sóttir, en þó
haf&i óg ekki hugmynd um, a&
sjómenn hefðu hætt framlei&slu-
störfum vegna þeirra. En svo mun
hafa veriö, fy st læknirinn talar
um 20—30 þusund króna atvinnu-
tap vegna afskiíta minna af málum
Bolvikinga. Upp ýsingar læknisins
um, a& félagsmenn hafi fariö á mis
við all mikla atvinnu, eru mikils
viröi í vi&bót vi& játningu Jó-
hannesar Teitssonar, en þa& er
atvinnurekendum miöur fagur vitn-
isbui&ur, a& þeir veiti engum at-
vinnu, nema þeir séu réttrar trúar
í pólitik.
Hlutir ísfirskra sjómanna sanna,
aö landvtnnukaup má ekki vera
hátt, seL’ir Halldór læknir. Er þvi
b zt. aö hann sýni og sanni me&
tölum, hve miklu hlutir sjómanna
i Bolungavík, þar sem kaupið er
nálega helmingi lægra, séu hærri
en sjómanna hér. En skyldi nú
svo fara, a& þeir yr&u hærri hér, er
ástæ&a fyrir iæknirinn til a& gerast
enn alvarlegri.
ÞaB er rétt hjá H. Kr., a& ég
tel verkiý&sfélagsmenn i Bolunga-
vik hafa sanngirnina og réttinn sín
megin. Þessvegna fylgi ég þeirra
málstaB. Mi mikiB vera, ef læknir-
inn er ekki sömu sko&unar, þó
hann sk’pi sér i andstö&uflokkinn.
Þa& er iei&inlegt fyrir visinda-
manninn, a& hann skuli nota gæsa-
iappir eins gálauslega og hann
gerir. Þa& er engu líkara, en þa&
væru hans eigir ! Þegar H. Kr. fer
a& ieitast vi& a& sýna ósæmilegt
or&bragð mitt í riti, ver&ur honum
þa& á, a& gera sig sekan um
atóríellda ritfölsun. Or&in „si&laus
Áml Frlðrlksson:
Skarkolaveiðar íslendinga og dragnótio.
Skutii hafa veriB sendar þessar
Iínur:
Það er alveg íur&ulegt, a&
ma&ur, sem tekur laun sin a&
nokkru leyti af opinberu fé á ts-
landi, skuli mæla meö því a& opna
landhelgina svo danir geti leikiS
þar lausum hala. Allir vita, a&
dragnótin er hið mesta ska&iæ&i,
hún eyðileggur gró&urinn á sjávar-
óþokki* setur hann innan tilvitn-
unarmerkja, og segir umsögn mína
um sig. Högna og Bjarna á ég a&
hafa kallaö óþokka og níðinga, og
er þaö einnig innan tilvitnunar-
merkja. Nú skai ég borga læknin-
um vel og ríflega, sem svarar
einni sjúkravitjun, ef hann getur
fundiö ofangreind skammaryi&i {
greinum minum, notfærð eins og
hann tilfærir þau, um Högna og
Bjarna og sjálfan hann. Takist þa&
ekki, getur þa& or&i& alvarlegt
mál.
Því neita ég har&Iega, a& ég
hafi nokkurssta&ar ritfest persónu-
iegar svíviiöingar um Halldór
lækni. Um framkomu hans sem
opinbets þjóns þjó&arinnar hefi ég
sagt afar litiö ennþá, en þó gtipíB
á nokkrum alkunnum staBreyndum.
Ver&ur þa& e. t. v. gert itarlegar
á ö&rum vettvangi á&ur langt um
li&ur.
Þa& er fjarri mór a& vænta
neins gó&s af H. Kr. í verklý&s-
máium eftir framkomu hans a&
dæma í gar& verkafóiks si&astli&iB
ár. Getgáta bans um álit mitt í
því efni, ber þvi einungis vott um
imyndunarsjúkt yflrlæti liflæknisins
alvörugefna.
Ó ka& er eftir, a& læknirinn rök-
ræ&i málstaö þeirra Högna og
Bjarna, sanni a& hlutir i Bolunga-
vik séu hærri en á fsafir&i, færi
rök a& þvi, hvernig ég hafi valdiB
Bolungavík 30 þúsund króna tjóni,
réttlæti kaupkúgunina og allt at-
hæfi verklý&sandstæ&inganna í Bol-
ungavík a& undanförnu, hreki út-
reikning sjómannsins, sem skrifa&i
í seinasta Skutul og afsanni a& end-
ingu ritfölsun sína.
Haaalbal TaldlæarS8ea.