Skutull - 02.09.1932, Blaðsíða 2

a
SKUTUtC
Frá Reykjanesi.
i —------------
VestfirBingar eru ekki eftirbátar
annara iandsmanna hvafi áhuga
fyrir sundi snertir. Um langt skeiö
hefir veriö starfrækt sundlaug í
Reykjanesi vi8 ísafjarfiardjúp. Þessi
sundlaug er nú fallin saman og
komin önnur ný, og síðastliöið ár
var byggt þar allmyndarlegt ibúðar-
hús fyrir nemendur. Markmiðið er
það að koma þarna upp fullkomnum
íþróttaskóla, sem starfi í námskeið-
um mestan hluta ársins.
Skóli þessi er nú á byrjunarstigi,
og vantar nokkuð á, að hann sé
hæfur til starfiækslu nema um
heitasta tíma ársins. Næsta sporið,
sem taka ætti, er að byggja góða
klefa við laugina handa nem.endum
að skifta fötum í. Einnig vantar
fimleikahús, sem er bráðnauð^yo-
legur liður við aila skóla, ekki síst
íþróttaskóla.
Þetta sumar byrjaði skólinn á
mánaðarnámskeiði 20. júní. Voru
nemendur 40 á aldrinum 10 — 18
ára, flestir héðan úr bænum. Vegna
þess, að drengir voru nær helmingi
fleiri en stúlkur, þótti réttast að
skifta þeim í tvo flokka, svo að
kennslan þyrfti ekki að liða við það,
að of margir væru saman. Stúlk-
uinar mynduðu þriðja flokkinn.
Vann einn flokkurinn að stækkun
og enduibót íþróttavallar, meðan
hinir stunduðu nám sitt.
Kennarar voru Priðrik Jónasson,
ísafiiði, og Viggó N itanaelsson,
íþróttakennari við Núpsskóla, og
hafði hvor þeirra sjö stunda kennslu
daglega. Friðrik kenndi baksund,
skriðsund á baki og einnig fimleika
stúlkum og yngri drengjum. Viggó
kenndi biingúsund, björgun og
fimleika eldri drengjaflokki. Enn-
fremur skiftu þeir milli sín kennslu
í leikjum og útiiþróttum. Af leikjum
var handknattleikur sérstaklega iðk-
aður.
í sundi fékk hver flokkur 18
tíma kennslu á viku. Þó var sund-
kennsla aldrei tvo tima samfleytt.
Tafir uiðu miklar á kennslunni
vegna óveðurs, sérstaklega ollu
hinir tíðu næðingar utan af Djúp-
inu miklum óþægindum. Voru þá
flmleikaæfingar hafðar inni í svefn-
skálunum, og tókst það furðanlega,
þó þröngt væri;
Það er mér gleðiefni að geta
borið þessum unglingum góðan
vitnisburð í hegðun og prúðmann-
legri framkomu.
Agi var eigi strangur í Reykja-
nesi. Þó voru settar reglur um
fótaferð, algerða ró að kvöldi og
þrifnað í skálum og sundlaug.
Fæðiskostnaður varð kr. 1,65 á
dag, og er það ódýrara en áður
hefir verið. Fæði var óbrotið, og
meira hirt um hollustu en íbutð.
Býst eg ekki við að börn þessi hafi
verið vön h dlara fæði—yflrleitt —
heima hjá sér. Nýmjólk var næg,
og nýtt íslenzkt smjör var ein-
göngu notað til viðbits. þvkir
rétt að geta þess, að eg man ekki
til, að ólystugur matur væri nokkru
sinni á borð borinn. Ráðskona var
Guðrún Jensdóttir.
Flest börnin þyúgdust. mjög mikið
þennan tima, og er til skrá yfir
þyngd þeirra vikulega, sem hægt er
að hirta, ef þörf gerist.
Heilsufar var yfirleit.t gott, þó bar
nokkuð á magaveiki, sem kennd
var sætindasendingum frá fsafirði-
Auk þessa vaið einn nemandi frá
að hverfa n = mi söknm veikinda.
Sundpróf skólans var áður aðeins
eitt stig. Þetta þótti okkur ó> étt-
látt, vegna þeirra, sem komu ósynd-
ir og höfðu engin Skilyiði til að ná
svo þungu prófi, — og eigi síður ó-
réttlátt vegna hinna, sem komu vel
syndir og betur gátu ge>t. — Þers
vegna var prófið nú hafr í þremur
st.igum. Til þess að. ná fyrsta stigi
þurfti aö synda 100 m., annað
stig var próf það, sem áður hefir
gilt fyrir skólann, og þriðja stig var
þannig: Bringusund 300 m. í fötum
á 15 mín og afklæðast fötum á
sundi. Frjáls aðferð 1000 m. á
hálfri klukkustund. Baksund 300 m.
á 12 mín og 100 m. biksund í
fötum með alklæddan mann. Dýfa
úr 3 m. hæð og kafsund eftir smá-
hlut á 3 m. dýp;. Auk þessa æf-
ing í að losna úr tökum drukn-
andi manns og kunna að nota
lífgunartilraun Schaefers.
Próf tóku á þessu námskeiði 37
nemendur; tiu þeirra náðu aðeins
fyrsta stigi, hinir allir öðru.
Þessu námskeiði lauk 17. júli
með íþrót.tafýaingu, sem eyðilagðist
þó að nokkru leyti vegna óveðurs.
Átjánda júlf byrjaði annað nám-
skeið, er stóð yflr i hálfan mánuð.
Það sóttu 51 nemandi, flestir af
ísafirði. Fólk þetta var aö ýmsu
Yestan nm haf.
Ljóð, leikrit, aögur og rit-
gerðir eftir íslendinga í
Vesturheimi.
Valið hafa Einar H. Kvaran
og Guðm. i’innbogason.
ÞáO heflr sama og ekkert verið á
þessa bók minnst í islenzkum blöð-
um hérna megin hafsins, hvernig
leyti sundurleitt, og olli það eigi
litlura óþægindum. Mikill hluti nem-
enda voru börn. sem átt hefðu
heima á h;nu fyrra námskeiði, en
hitt fullþroskað . fólk og roskið. —
Verst var þó, að nokkrir nemendur
viitust hafa misskilið markmið
námskeiðsins og vildu iifa þarna
frjálsu baðstaðalífi. —Þeir áttu því
ekki samleið með hinum, sem voru
komnir til þess að læra sund og
njóta góðs af íþróttunum.
Væri eigi vanþörf á að hafa sér-
stakan dvalartima við skólann fyrir
þá, sem vilja hvíla sig og njóta
frelsisins. Margir reyndust þó hinir
áhugasömustu nemendur _ ekki
síst hinir elztu — sem maður hefði
þó frekar álitið, að þyrftu hvildar
og næðis með frá daelegu striti.
Sundpróf tóku: Fyrsta stig 9
nemendur, annað stig 9 og þriðj i
stig 10. — Auk þessa syntu nokkr-
ir nemendur þoisund í langinni, frá
2845 m. og upp i 10 140 m.
Veður var mjög gott. og lninnu
margir léttu tökin á þvi að hag-
nýta sér það og nema mikið á
stuttum tíma.
Á’angurinn af þessum námskeið-
um var sá, að um 90 manns iætðu
að synda og fleyta rér. Þó að
leikni þeirra að loknum námskeif-
um reyndist misjöfn, þá hygg eg,
að námakeiðin hafl eigi að siður
oiðið þeim til góðs, er skemmst
komust.
Misjafnt er það mjög, hve vel
upplagðir menn eru til sundnáms.
Þeir, sem lengi eru að læra surid,
verða að taka því með þolinmæði
að dragast aftur úr og mega ekki
missa kjarkinn, þó erfiðlega gangi
í fyrstu, því eitt er áreiðanlegt., og
það ér, að allir geta lært eitthvað
að synda og geta þuift á því að
halda í lífinu fyr eða síðar.
ísáflrði, 29. ágúst 1932.
- Friðrlk Jóunsson.