Skutull - 03.12.1932, Blaðsíða 2

2
S K U T U L E
Dómur Magnúsar.
Sem vonlegt er, endast fæstir
alþýðumenn til að pæla gegn um
hi' n langa dóm í máH M. G. og
BtrlirenH, sem birtur hefir verið í
lieild i Alþýðublaðinu og Tím-
anurn. — Skulu hér því aðeins
dregin fram nokkur helztu máls-
atriðin, sem dómurinn byggist á.
Carsten Behrens var verzlunarí
stjóri fyrir Höepfnersverzlun fram
til ársins 1925. Telur Behrens
sjálfur, að þá hafi hann engar
eignir átt, en skuldað Hoepfner
14 þmsund krónur.— Svona er r ú
byrjunin. Þá þegar er hann raun-
verulega gjaldþrota. En nú stofnar
Behrens lieildverzlun og semur
við Höepfner að borga honum
gömlu skuldina smátt og smátt,
en fá aftur hjá honurn vörur að
láni. Mátti bað vöruián aldrei fara
fram úr 20 000 kr., en þó var
þetta liámark seinna hækkað upp
í 35 000 kr.
Leiga af ótbúum Höeþfners hér
á landi var greidd Behrens, en
hann greiddi það ekki allt jafr'?
óðum til Höepfners i Kanp-
mannahöÍD, heldur notaði nokk-
urn hluta þess i þágu heildverzl
unar sinnar. Þannig óx sknld
Behrens við Höepfoer manuðum
saman svo, að þann 28 okt 1929
er skuld hans við Höepfrier orðin
a. rn. k. 43 785.69 kr. atrk vörn-
skulda, sem námu kr. 14 362.50
Um þetta leyti er óhappagrips
uriun Tofte, fyrv. bankastjóri,
sendur hingað af heodi Höepf-
ners til samninga við Behren9
Var Tofte hinn harðasti og hót
aði Behrens gjaldþroti, ef hann
fengi ekki greiðslu og fnllnægj-
andi tryggiugu fyrir inneign
Höepfners
Þá snéri Behrens sór til Magns
úsar Guðmundssonar. Nú gerði
endurskoðunarskrifstofa N. Man-
schers & Björns Arnasonar upp
efnahag Behrens, og sýndi sá
efnahagsreikuingur 25 768,61 kr.
skuldir umfrara eignir.
Með öðrum örðum : Behrens var
greÍDÍIega gjaldþrota samkv. uppí
gjörinu
Nú hefir það verið einasta vörn
Magnúsar, að Behrens hafi sagt
hoDum að ættÍDgja-skuldir að
npphæð 23 þÚ9. kr. þyrftu ekki að
teljast með öðrum skuldum, því
að honum yrði ekki gengið vogDa
þeirra. Ennfremur hefði Tofte gefið
honum eftir 6000 kr. af skuld
Höepfners, og hafi sér því talist
svo til, að Behrens ætti fyrir
skuldum. — Við þetta er bara
það skrítið, að 6 mánuðum síðar
skrifar MagnÚ9 sjálfur skuldheimtu»
mönnum Behren9 bréf og telur
þaj með skuldunum allar ætt*
ingjaskuldirnar með nafnverði.
Enda er nú búið að veðsetja inns
anstokksmuni Bebrens þeiri til
tryggingar. — Þá voru þær ekki
útstrikaðar i vitund M. Gr. — I
þessu sama bréfi skrifar Magnús
á þessa leið :
„Það er augljóst, að eignir
herra Behrens muni ekki hrökkva
fyrir nema bluta af því,sem hann
sknldar. Ef til gjaldþrots kæmi,
myndi sala eigna hans á uppboði
að líkindum tæplega hrökkva fyrir
mikið moira en kostnaðinum við
gjaldþrotið.u
I þessu bréfi bendir M. Gf. lika
réttilega á, að eignir B^hrens hafi
varið of hátt reiknaðar, og að
hann muni ekki geta borgað nema
i hæsta lagi 25 pCt. sf skuldnm,
þó eignunum verði komið í pen-
inga með frjálsri sölu. Telur hann
jafnvel, að ættingjar Behrens þuri'i
að hlaupa undir bagga með hon-
um til þess að hægt verði að
greiða x/4 skuldanna. — Biður
Magnús i þessu hréfi alla skuld?
heimtumeDn Behrens að ganga
að þessum kostum. Sainna hefir
M. G meira að, segja viðmkennt
undir rannsókn rnálsins, að hann
áliti þetta 25 pCt. greiðslutilboð
hærra, en hann hefði getað st-aðið
við.
Af ofanrituðu virðist það alveg
augljóst mál, að Behrens var lang-
8amlega gjaldþrota, þegar Magnús
aðstoðar hahn við eignayfirfærzl-
una til Höepfners 'í nóvember
1929. Enda s'aar eini íhaldslög-
fræðingurinn, sem lagt hefir nafn
sitt i það að verja málstað M. G.
opinberlega, þvi föJtu, að Behrens
hafi ekki átt fyrir skuldum við
uppgjörið 1929. Segir þes9Í ihalds-
lögfræðÍDgur (Garðar Þorsteinsson),
að þá hafi hann, nákvæmlega
reiknað, getað greitt 68,9 pCt.
af skuldunum, eða m. ö. o. vantað
eignir fyrir nálega þriðjung
þeirra.
Bselæ*u.r.
Sunna
í oktöber í haust hóf göngu
sina í Reykjavik nýtt timaritmeð
þessu nafni. Er svo til ætla9t, að
ritið komi út 6 sinnum á ári, 32
blaðsiður 1 livert skifti. Hitstjórar
Sunnu eru þeir kennararnir Gunnar
M. Magnússon og Aðalsteinn Sig-
mundsson.
í þessu fyrsta befti-eru teikn-
ingar, vísur sögur smágreinar og
kvæði eftir skólabörn frá 10 —13
ára aldurs. Kvæði, sögur, leikrit
og fróðleiksgreinar eru þarna líka
vel skrifaðar við hæfi barna eftir
ritstjórana. Verðlaun heitir Sunna
nú þegar fyrir sjÓDleik utn ein-
livern atburð úr sögu Islands
fyrir 1265, einnig um efnjð :
Hvernig á skóli að vera, til þess
að börnunum þyki vænt-umhann.
— Þienn verðlaun verða veit.t, og
eiga iirlausnir að vera komuar
ritstjörunum í hendur fyrir jél.
Sunna mælist til þess, að sér
verði send öll þau fjölrituð blöð,
sem börn á skólaaldri gefa út hór
á landi.
Eftir fyrsta heftinu að dæma, er
Sunna líkleg til að ná hylli barna
Og unglinga.
Lelðseijiibók fyrir sjómenn viú íslnnd
hefir vitamálaskrifstofan gefið
út á þessu ári. í bók þessaii er
nákvæm lýsing á allri strand-
lengju íslands, sagt skilrnerkilega
frá grynningum og stöðum, sera
vart hefir orðið við segultiuflanir
0. fl o.fi. Þá er viturn og leiðar-
merkjum lýst vel og vendilega.
Framantil í bókinni er marg-
víslegur fróðleikur um ýmis efni,
er sjómönnum viðkemur og þeirn
er nauðsynlegt að vita um. Hér
skulu nefndar fyrirsagnir að nokkr-
um kötlum : Veðráttan, Sjávart’öll
og hafstraumar, Hafis, Misvísun
Landtaka.
Að voru viti er hér um að
ræða bráðnauðsynlega bók fyrir
alla skipst.jóra á isleDzkum skipum
og stórfróðlega fyrir alla sjómenD.
Eins og áður var sagt, var það
eina vörn Magnúsar, að Behrens
hefði átt fyrir skuldum, er hann
veitti áðstoðina, en þetta vígi
varð eini lögfræðingur ihaldsins,
sem vildi reyna að verja Magnús