Skutull - 04.07.1942, Blaðsíða 2

Í08
S K U T U L J
Atkvæðisrétturinn
skal vera ,al-
mennur1 og ,jafn‘.
þessi orð standa í stjórnar-
skrá íslenzka ríkisins. •
Vegna fækkunar fólksins í
sveitunum og fólksfjölgunar
í bæjum og kauptúnum, eru
kosningalög og kjördæma-
skipun kornin í hrópandi ó-
samræmi viö sjálfa stjói nar-
skrána. Þessu virðasl íram-
sóknarmenn alveg gleyma,
enda hafa þeir nú að |>essu
leyti tvöfaldau rétt á borð við
alla aðra kjósendur þjóðar-
innar. Alþýðuflokkurinn býr
nú aðeins við hálfan lrosn-
ingarétt, og krefst nokkurrar
leiðréttingar á því ranglæti.
— Allir réttsýnir menn, —
framsóknarmenn ekki und-
anskildir — eiga að styðja
réttlætið til sigurs.
Utanhéraðsþingmenn.
Það er engu líkara en Sig-
urður Bjarnson vilji láta kosn-
inguna snúast um það, bvort
menn vilji heldur innanhér-
aðs- eða utanhéraðsmann sem
þingmann. Má heyra það ofan
í hann, að utanhéraðsþing-
menn telur hann ómögulega
menn, en hinsvegar sé hverju
því kjördæmi borgið, sem eigi
mann á þingi, borinn og harn-
fæddan í héraðinu.
Margur hefir nú brosað að
viðleitni Sigurðar til að setja
setja þetta ofar öllu tilliti til
manna og málefna. En svo
verður mönnum á aö spyrja:
Var ekki Jón Auðunn innan-
héraðsmaður?
Var ekki Vilmundur utan-
héraðsmaður ?
Og hvor þessara manna gafst
betur, innanhéraðsmaðurinn
Jón Auðunn eða utanhéraðs-
maðurinn Vilmundur Jónsson.
Auk þess hefi ég heyrt menn
benda á, að einhver bezti þing-
maður, sem nokkurt kjördæmi
hefir, er einmitt ekki úr því
héraði, en það er Ásgeir Ás-
geirsson.
Og hugsið ykkur svo aðend-
ingu, að Jón Sigurðsson forseti
var lengstum búsettur, ekki í
Heykjavík, heldur í öðru landi
— úti í Kaupmannahöfn — og
gafst þó sæmifega.
Dýrtíðarvísitalan
hefir aftur hækkað urn eitt stig,
en skyldi sjálf dýrtiðin ekki hafa
hoppað svolitið hærra?
Um það er almenningi bezt
kunnugt af daglegri reynslu.
Deilunni við Eimskip
og Ríkisskip
lauk með fullum sigri verka-
manna.
Um hvað er kosið?
Það er í fyrsta Iagi kosið á
sunnudaginn um kjördæmabreyt-
inguna.
Þar eru kjósendur spurðir um,
hvort þeir vilji jafna kosninga-
réttinn lítið eitt. — Gfeta þeir
einir kosið framsókn, sem ein-
ráðnir eru i að stinga réttlætis-
kennd sinni svefnþorn og virða
aila sanngirni vettugi.
Það er í annan stað kosið
um afnám kúgunarlaganna, þvi
að ef íhald og framsókn fá mak-
lega útreið i þessum kosningum,
þá er það fyrst og fremst svar
verkalýðsins út af lögbindingu
kaupsins og sviptingu samninga-
réttarins, en ef verkalýðurinn
kýs áfram lögbindingarflokkana,
þá geta þeir ekki tekið það öðru-
vísi en sem pöntun frá alþýðu
manna um rneiri kúgun, meira
réttarrán, meiri misskiptingu
auðs og eigna, enda mundu þeir
Ólafur Thors og Jónas Jónsson
þá ekki vera lengi að fallast i
faðma og hefja sitt ofbeldisstjórn-
arfar á ný. Ef þú vilt það, kjós-
andi góður, þá kýst þú auðvitað
Björn Leví i bænum og Sigurð
frá Vigur í sýslunni — en viljir
þú styrkja baráttuna gegn gerð-
ardómslögunum, þá á Alþýðu-
flokkurinn atkvæði þitt.
í þriðja lagi er kosið um
hækkun krónunnar.
AlþVðuflokkurinn telur, að
gengis h æ k k u n sé viturlegasta
ráðstöfunin, sem hægt er að gera
til þess að lækka dýrtiðina, en
á móti því berjast bæði íhald og
framsókn. Forsprakkar íhaldsins
græða á lággenginu og dýrtíð-
arflöðinu. Þess vegna kýst þú
Alþýðuflokkinn og engan annan
flokk, ef þú vilt, að striðsgróð-
Verkalýðsfélag
Bolungavikur.
Aðalfundur lélagsins var
haldinn mánudaginn 30. þ.m.
í stjórn voru kosnir:
Jón Tímóteusson formaður,
Ágúsl Vigfússon ritari,
Haraldur Stefánssn gjaldkeri.
Meðstjórnendur:
Hafliði Hafliðason,
Páll Pálmason.
í varastjórn voru kosnir:
Sveinn Halldórsson varaform.
Jóhannes Guðjónsson vai'aril.
Jóhann G. Eyfirðingur varagj.
Meðstjórnandi til vaia:
Jón Iíarl Jónsson
í samningsnefnd voru kosnir:
Sveinn Halldói'sson,
Jón Tímóteusson,
Ebeneser Benediktsson,
Júlíana Megnúsdótlir,
Jón K. Þórhalisson.
Fundurinn var vel sóttur og
í’íkti almennur áhugi meðal
fundarmanna,
inn sé notaður til þess að draga
úr dýrtíðarbölinu.
Þá er auðvitað kosið um
stefnur flokkanna í heild.
Viljir þú styðja að jöfnun auðs
og réttar, styðja að lýðræðis-
legum umbótum, slysa- sjúkra-
og örorkutryggingum, styðja að
samvinnu i verzlunar og atvinnu-
málum og efla og styrkja lýð-
ræðislega verkalýðsbaráttu —
þá kýstu Alþýðuflokkinn og berst
fyrir auknu fylgi hans.
Ef þú trúir því, að unnt sé
að knýja socialismann fram með
skyndibyltingu án meirihluta-
valds kjósenda á bak við sig,
hjá óvopnaðri þjóð, og of þú
vilt bíða eftir öllum umbótum,
þar til þessi draumsýn hefir
rætzt, þá ertu kommúuisti og
fylgir að sjálfsögðu þeim flokki.
En ekkert annað en þessi sann-
færing heimilar neinum jafnað-
armanni að hverfa frá fylgi við
Alþýðuflokkinn.
Þá er það stefna ihaldsins:
Þeir, sem eru afturhaldssamir í
eðli sinu, trúa á blessun og rétt-
læti frjálsrar samkeppni mitt í
öllu misrótti þjóðfólagsins, og
þeir, sem aðhyllast óhefta auð-
söfnun einstaklinga á kostnað
Útsvörin í Reykjavík.
Útsvarsski'áixi í Reykjavík —
vei’sta hók ársins, segja Reyk-
víkingar — er nú komin út.
Hafa útsvöi’in á almenningi
liækkaö nálega um 100%. en
útsvar Kveldúlfs heíir lækkaö
úr 730 þúsundum niður í ein-
ar 95 þúsundir. Erútsvar Kvöld-
úlfs þannig nú einn á ttundi
h 1 u t i af því, sem það var í
fyrra.
Heildjirupphæð útsvaranna
er 11 miljónii' og 730 þúsund-
ir króna, og hækkun síðan í
fyrra 2 miljónir og 600 þúsund-
ir.
Þetta er ávöxturinn af makki
Eramsóknarflokksins og Sjálf-
stæðisflokksins í skatlamálum.
Er nú t. d. ekkei't útsvar lagt
á lekjur yfir 200 þúsuiid krón-
ur hjá sama manni og lýrirtæki.
og vei'ður þelta auðvitað Lil
þess að hækka útsvörin á al-
menningi.
Af ávöxtunum skuluð þér
þekkja þá.
heildarinnar — þeir eiga heima
í íhaldsflokknum, sem þar áður
hét Sparnaðarbandalag og Borg-
araflokkur — en nú stássar sig
með sjálfstæðisheitinu -— eða þá
i framsökn, sem nú er öllu íhalds-
samari en íhaldið sjálft.
Um þetta allt er að velja i
kosningunum 5. júlí.
ísfirzk alþýða hlýtur að sjá þá
auknu sundrungarhættu, sem nú
steðjar að. Ef andstöðuflokkarnir
kæmu til dyranna eins og þeir
eru klæddir, bentu hreinskilnis-
lega til verka sinna — ef ihaldið
viðurkenndi sig senx íhaldsflokk
og kommúnistarnir viðurkenndu
sig sern byltingarflokk, þá væri
ekkert að óttast. En þeir villa
báðir á sér heimildir, og því
reynir á þroska kjósendanna að
sí*í g0gD um moldrykið, sem
þyrlað er upp.
Fyrir fáum mánuðum hrynti
isfirzk alþýða á myndarlegan
hátt lævíslegii tilraun ihaldsins
og kommúnista i sameiningu í
persónugerfingi Hristings sálaða.
Gerum hið sama nú, þó að
skötuhjúin komi nú blaðskell-
andi í bardagann hvort í sínu
lagi.
Hugmyndirihaldsins
umAlþingíslendinga
Eftir fyrsta framboðsfundinn í
Vestur-Isafjarðarsýslu, lót einn af
helztu sjálfstæðismönnum sýsl-
unnar, sem er sár óánægður með
frambjóðanda ihaldsins, þess get-
ið í kunningjahöp, að ekki væri
annað sjáanlegt en að Sjálfstæð-
isfiokkurinn hefði alveg sórstak-
lega fóránlegar hugmyndir um
það, hvernig jafn virðuleg stofn-
un og Alþing íslendinga ætti að
vera skipað.
„Það hlýtur að vera skoðun
Sjálfstæðisflokksins", sagði hanu,
„að þingið eigi að vera skipað
börnum einum og gamalmenn-
um. Fyrir nokkrum árum var
Thor Thors sendur okkur hingað
til framboðs á unglings aldri. Þá
Gunnar Thöroddsen, sem lítt
har^naður drengur, og nú síðast
Bárður Jakobsson, kornungur og
Vinnum að glæsilegum alþýðu-
r
flokkssigri i Isafjarðarkaupstað
r
og báðum Isafjarðarsýslum
þann 5. júlí næstkomandi.