Skutull - 13.02.1948, Blaðsíða 2

2
SKUTULL
i----------------------------
SKUTULL
VIKUBLAÐ
Útgefandi:
Alþýðuflokkurinn á Isafirði.
Ábyrgðarmaður:
Helgi Hannesson
Urðarveg 6, Isafirði — Sími 216
Afgreiðslumaður:
GuSnwndur Bjarnason
Alþýðuhúsinu, Isaf. — Sími 202
Innheimtumaður:
Jónas Tómasson
Hafnarstræti 2, Isafirði
Símar 123 og 205
----------------------------»
Leyniskjal M.
Bretar hafa fyrir nokkru komist
yfir leyniplagg, er nefnist „leyni-
skjal M“. En það fjallar um, hvern-
ig kommúnistar ætla sér að skipu-
leggja skemmdarverk gegn við-
reisn Vestur-Evrópu. Skipulagning-
in er í því fólgin að koma að stað
verkföllum, draga úr framleiðsl-
unni og hindra matvæladreifingu
í þeim tilgangi að auka matvæla-
skortinn. Má telja þetta nokkurs-
konar hernaðaráætlun gegn fram-
kvæmd Marshalláætlunarinnar. 1
leyniskjali þessu segir m. a. að að-
alatriðið sé „að ringulreið komist á
alla framleiðsluna“ og þessvegna
þarf „að skipuleggja stórkostleg
verkföll í iðnaðinum“ og „eyði-
leggja vegi og járnbrautarlínur“.
I leyniskjali þessu segir ennfrem-
ur: „Það er óhjákvæmilegt skilyrði
fyrir sigri verkalýðsins í þessari
sókn, að allir félagar lúti járnaga,
og allir starfsmenn færi þær fórn-
ir, sem af þeim er krafizt, hversu
miskunnarlausar, sem þær eru“.
1 skjali þessu, sem nú er ekki
lengur orðið neitt leyniskjal, gefur
að líta hernaðaráætlun leiðtoga
kommúnista. Að vísu segja komm-
únistar, að skjal þetta sé falsað, en
það er birt af breska utanríkisráðu-
neytinu, • sem ^ð undangenginni
rannsókn fullyrðir, að það sé ófals-
að. En menn eru því ekkert
óvanir, að kommúnistar grípi til
þess örþrifaráðs, er kemst upp um
siðleysi þeirra, að hrópa stöðugt
lygi, lygi-
Islendingar hafa heldur ekki far-
ið með öllu varliluta af þessum
hernaðaráætlunum kommúnista og
má í því sambandi minna á, er
kommúnistaforustan í Reykjavík
skipaði leppum sínum í stjórn
Dagsbrúnar fyrir um að torvelda
löndun síldveiðiskipanna, til þess
að draga með því, eins og unnt
væri úr framleiðslu okkar á síldar-
afurðum. Sjómenn á síldveiðiflot-
anum hrundu þessum skemmdar-
áformum kommúnista, svo að stjórri
Dagsbrúnar varð að afturkalla næt-
urvinnu bannið við síldveiðiskipin.
En þó að hér hafi ekki farið eftir,
sem kommúnistar ætluðust til, þá
er þessi framkoma þeirra talandi
vottur þess, að þeir eru fyllilega
„á línunni“, en það ætti aftur á
móti að vera nægileg aðvörun fyr-
ir stéttarsamtökin í landinu um að
fela livorki þeim né leppum þeirra
forustu mála sinna, heldur vinna
ötullega að undirbúningi þess að
frelsa heildarsamtök stéttarfélag-
anna — Alþýðusamband Islands —
úr þeim köldu klóm austræns æðis,
er nú lykja um það.
Guðmundur G. Kristjánsson
Svar við
1 5. tbl. Vesturlands 31. jan. s. 1.
er birt, samkvæmt beiðni minni,
leiðrétting við grein formanns raf-
veitustjórnar í 43. tbl. sama blaðs
s. 1. ár. Form. lætur einnig birta
„svar“ við leiðréttingu minni í
sama blaði. „Svar“ þetta er þannig.
að ég verð að taka það liér til nokk-
urrar athugunar.
Leiðrétting mín var ekki skrifuð
til þess að leiðrétta tölur í grein
form. Hún var heldur ekki skrifuð
til þess að leiðrétta til neinnar
hlítar villur eða ranga málsmeð-
ferð. Hún var einungis skrifuð til
varnar mér sem starfsmanni, fyrir
ásökunum um sviksemi og fölsun
á bókhaldi, sem ég einn annaðist,
og bar einn siðferðislega ábyrgð á.
Ég verð að skilja „Svar“ form.
svo, að hann viðurkenni leiðrétt-
ingu mína rétta, að undanteknu ó-
samræmi milli talna, og mun ég
drepa á það síðar. Hinsvegar telur
form. mig vera heimildarmann
sinn fyrir hinum ranga áburði.
Form. hyggst sanna að svo sé
með því að birta tvö skeyti, annað
frá honum til Rafveitunnar, þar
sem hann spyrst fyrir um „vaxta-
upphæð vegna Knudsen tilfært
1946“ — og hitt frá Rafveitunni til
hans, svar, samið af mér: „Vextir
greiddir Knudsen 47.808,68 ....'.
1946“.
Það þarf sannarlega góðan vilja
til þess, að draga þá ályktun af
símsvari þessu að vextirnir, sem
greiddir voru 1946 hafi fyrst ver-
ið tilfærðir þá. Það er alveg hlið-
stætt því, ef spurt væri: Fæddist
A. 1946, og svarað; A. dó 1946. —
„svari“
Samkvæmt röksemdafærslu form.
væri það óvéfengjanlegt, að l'yrst
A. hafði fæðst 1946 þá væri þar
með sannað að A. hefði dáið á því
ári.
Það er mjög furðulegl að form.
skyldi hafa fengið svona flugu í
liöfuðið, þar sem lelja má víst, að
engum rafveitustjórnarmanni hafi
komið jtað til liugar, að vextir al'
allstóru láni hafi ekki verið bók-
færðir árum saman, enda höfðu
reikningar fyrirtækisins verið end-
urskoðaðir árlega. Endurskoðunin
var líka framkvæmd af mönnum
úr báðum aðalstjórnmálaflokkum
bæjarins.
Ekki getur form. afsakað sig með
því, að hann liafi ekkert haft til
að styðjast við nema skeytið, sem
hann telur að liafi villt svona um
fyrir sér, ónei. Frá því reikning-
um var lokað 25. marz s. 1. hefir
form. haft þá með höndum, þeir
fylgdu honurri til Reykjavíkur, þar
sem hann reit „fjármálagrein“ sína
um miðjan nóv. s. 1., enda ber
grein hans þess vott. En það ein-
kennilegasta er, að form. hefir ekki
tekist að notfæra sér þann fróð-
leik, sem þeir höfðu að geyma um
tilfærslu vaxtanna. Þó er auðséð,
að hann íiefir reynt að rýna í
þetta, þar sem hann birtir töíurn-
ar undir gjaldlið V. Ógreiddir
gjaldfallnir vextir, og tilgreinir sér-
staklega, livað vaxtaskuldin hafði
lækkað á árinu.
Það sem greitt var út úr þessum
reikningi á árinu, kr. 47.663,28, að
viðbættri jafn liárri upphæð og
vaxtaskuldin hafði vaxið það ár
formanns rafveitustjórnar
1—-----------—-— ----------------------------
I grein, sem formaður rafveitustjórnar reit í
Vesturland 22. nóv. s. 1., bregður hann fyrverandi
ráðamönnum Rafveitu fsafjarðar, sem hann er svo
lítillátur að kalla VALDHAFA, um sviksemi og
fölsun á bókhaldi um mörg ár. Þessum þungu ásök-
unum sjálfs formanns rafveitustjórnar, sem lætur
svo að hann viti, hvað hann syngur, svarar skrif-
stofustjóri Rafveitunnar, Guðmundur G. Kristjáns-
son, með leiðréttingu 28. nóv. s. 1., er Vesturland sá
sér þann kost vænstan að birta 31. jan. s. 1. Lengur
varð ekki á henni setið, en formanni mun ekki hafa
veitt af tímanum til andsvara.
f leiðréttingu sinni rekur skrifstofustjórinn hin-
ar svívirðilegu sakargiftir svo rækilega ofan í for-
manninn, að hver sæmilegur maður mundi hafa haft
vit á að skammast sín og biðja fyrirgefningar, en
rafveitustjórnarformaðurinn er nú ekki alveg á
þeim buxunum, heldur bætir hann gráu ofan á
svart, og í athugasemd við leiðréttingu skriístofu-
stjórans, kveður form. skrifstofustjórann vera
heimildarmann sinn, og telur líklegast, að hann hafi
blekkt sig, svo hann gæti á eftir náð sér niðri á sér
í hefndarskyni.
Skrifstofustjórinn svarar þessari einstöku ó-
svífni í svargrein þeirri, sem hér birtist, og sýnd
var ritstjóra Vesturlands, en það blað hafði ekki
rúm fyrir svar þetta.
(kr. 1.706,02), gat undir engum
kringumstæðum haft nein áhrif á
rekstursreikning og þá ekki á tekju-
afgang ársins. „Þetta skilur hver
maður, sem við bókhald fæst“.
Hvernig gat nú form., horfandi
á þenna skuldareikning, sjáandi,
hvað liann hafði lækkað á árinu,
vitandi, að þessi vaxtaskuld hafði
myndast vegna Laur. Knudsen og
að litlu leyti vegna Stahlunion Ex-
port, — hvernig gat hann látið sér
detta í hug, að þessir vextir hefðu
verið tilfærðir á árinu 1946?
Hvernig átti vaxtaskuld að standa
í reikninguin 1945, ef hún hefði
verið tilfærð 1946?
Form. getur með noklcrum rétti
haldið því fram, að hann hafi ekki
fengið svar við spurningu sinni,
hvað tilfært var, en ég gat ekki
búist við, að sú væri ætlunin.
Daginn áður liafði ég, samkvæmt
símtali við rafveitustjóra, sem var
ásamt formanni í Reykjavík og í
sömu erindum, sent form. svo
hljóðandi skeyti:
„Engir dráttarvextir vegna Laus.
Knudsen 1946 ..Er fyrirspurn-
in kom svo daginn eftir, taldi ég,
að nú væri átt við vaxtagreiðslur
á árinu, sem form. þyrfti að nota
til skýringar á' fjárhag fyrirtækis-
ins í umræðum við væntanlega lán-
veitendur. „Mér varð á að trúa því“,
að ekki mundi þvælast fyrir form.
að reikna út ársvexti af láni L. K.,
þar sem skuldarupphæðin stóð í
ársreikningunum, og hann vissi vel
um vaxtakjörin. Enda sýndist þetta
atriði, út al' fyrir sig, næsta þýð-
ingarlítið.
Þá skal vikið að tölunum, sem
formanni virtust ósamræmanlegar.
1 skeytinu tel ég greidda vexti
lil L. K. 1946 kr. 47.808,08, en í
leiðréttingunni að L. K. hafi verið
greidd, 26. jan. Í9rt6, vaxtaskuld
kr. 42.072,30. Og form. spyr: „. ..
gætir þar ekki líka misskilnings?"
En „mér varð á að trúa því“ að
dagsetningin gæti þarna verið
form. leiðarljós. I fyrsta lagi sýnir
hún, að vaxtaskuld þessi ásamt af-
borgunum var greidd fyrir kosn-
ingar 1946, en ekki, eins og forin.
segir í fjármálagrein sinni: „og var
ekkert greitt af þessu láiii fyrr en
við tókum við 1946“, og síðar: „og
urðum við að greiða“. Ónei, það
datt víst engum í hug, þegar sú
greiðsla fór fram, að Matthías yrði
formaður rafveitustjórnar nokkru
seinna.
1 öðru lagi sýnir dagsetningin,
að vextir fyrir árið 1946 gátu ekki
verið taldir í upphæðinni, þar sem
vextirnir eru greiddir eftir á, eins
og venjulega er gert af skulda-
bréfum.
Greiddir vextir árið 1946 til L. K.
voru því:
1. Vaxta^kuld frá f. árum 42.072,30
2. Vextir fyrir árið 1946 5.736,38
Vextir gr. samt. á árinu 47.808,68
Af þessu getur form. ennfremur
séð, að það var ekki lilutverk fyrv.
rafveitustjórnar að greiða vextina
fyrir 1946, svo ekki gat hún svik-
ist um það, eins og formáður stað-
hæfir.
Formanni finnst, að hefði ég orð-
ið var við misskilning við lestur
greinar sinnar; þá hefði ég „fyrst
og fremst þurft að leiðrétta þá mis-
sögn við mig“. nfl. form. Þótt það
væri ekki fyrst og fremst mín þörf,
þá liefði ég gert það með ánægju,
ef mér hefði verið sýnd greinin,
áður en hún var birt almenningi.
Frainhald á 8. síðu.