Skutull - 10.05.1952, Blaðsíða 2
2
S K U T U L L
KAUPIN GERÐ.
Bæjarsjóður o.fl. aðilar hafa nú gert kaupin á hluta-
bréfum Ishúsfélags ísfirðinga, og fer hér á eftir yfirlýsing
seljenda, sem staðfest var af bæjarstjóra 16. apríl s.l., og
jafngildir því kaupsamningi.
YFIRLÍSING.
„Jafnframt því sem við undirrit-
aðir í umboði eigenda hlutabréfa í
íshúsfélagi fsfirðinga h.f., afhend-
um Jóni Guðjónssyni, bæjarstjóra,
f.h. kaupenda hlutabréfanna,
hlutabréf Ishúsfélags Isfirðinga
h.f., að nafnverði kr. 158.340,00 —
eitt hundrað og fimmtíu og átta
þúsund þrjú hundruð og fjörutíu
Sem greiðslu á kaupverði hluta-
bréfanna — annara en eigin hluta-
bréfa félagsins, — hafa kaupendur
tekið að sér sem sína skuld kr.
190.000,00, er Böðvar Sveinbjarn-
arson skuldaði Landsbanka ís-
lands, útibúinu á ísafirði og kr.
160.000,00 víxilskuldir, er Jón
Kjartansson skuldaði í Útvegs-
banka fslands, Reykjavík. Þá hef-
ur bæjarsjóður fsafjarðar gefið út
eigin víxil til seljenda fyrir kr.
690.000,00 og greitt í peningum
kr. 200.000,00.
Reynist skuldir hlutafélagsins
hafa verið hærri um s.l. áramót en
tilgreint er hér að framan berum
við ábyrgð á því, sem sú hækkun
nemur meir en kr. 50.000,00 —
fimmtíu þúsund krónur —.
00/100 — og þar með allar eignir
félagsins, fastar og lausar, viljum
við taka fram, að söluverð hluta-
bréfanna, að frádregnum eigin
hlutabréfum félagsins, bókfærðum
31/12 1951 kr. 29.770,00, er miðað
við eftirfarandi mat á eignum
þess pr. 31/12 1951:
Yfirtaka hlutabréfanna skal,
hvað rekstur félagsins snertir,
miðuð við síðustu áramót og telj-
ast kaupendur taka við rekstri fé-
lagsins frá þeim tíma.
Yfirlýsing þessi er gerð í tveim-
ur samhljóða eintökum, sitt handa
hvorum aðila, og kemur hún í stað
kaupsamnings, dags. 20. febrúar s.
1., er fellur hérmeð úr gildi“.
Eins og sjá má af framanritaðri
yfirlýsingu, þá hafa enn ekki feng-
ist þau framlög og lán til kaup-
anna frá ríkissjóði, sem vonir
stóðu til, og hefir því fjárhagsleg
hlið málsins verið leyst í bili með
bráðabirgðaráðstöfunum.
Hinsvegar er það nú vitað, að
flest öll útgerðarfélögin í bænum
muni óska að gerast aðilar að fé-
laginu, þar á meðal fsfirðingur h.f.
og verður því þá vart trúað, að
ríkisstjórnin geti lengur skirrst
við að afgreiða til ísafjarðar þá
fjárveitingu og þá ríkisábyrgð,
sem skír og ótvíræður þingvilji
var fyrir að veittar yrðu s.l. vet-
ur. Héðan af verður ekki litið á
klögumál og rógsherferð þeirra
Matthíasar, Ásbergs og Kjartans,
út af þessu máli, öðru vísi en sem
pólitískt brölt og máttlausa reiði
yfir því, að geta ekki komið
Björgvin Bjarnasyni á ný inn í at-
vinnulíf ísfirðinga. Réttmæti
sjálfra kaupanna viðurkenna þeir
með því að láta ísfirðing h.f. ger-
ast aðila, eftir allt, sem á undan
er gengið, og þar af leiðandi getur
ríkisstjórnin ekki lengur á neinn
hátt afsakað frekari drátt á því
að afgreiða fjárveitingar hingað í
samræmi við vilja þingsins. Ef svo
ólíklega skyldi samt fara, að drátt-
ur yrði á þessu, þá hlyti Alþingi,
næst þegar það kemur saman, að
láta það verða sitt fyrsta verk, að
afgreiða þetta mál eins og til var
ætlazt í vetur, hvað snerti ísa-
f jörð og Siglufjörð, en sá bær hef-
ir heldur ekki fengið afgreiðslu
enn þá hjá ríkisstjórninni í sínu
íshúsmáli.
Róginum hnekkt.
Aðal rógsefni Matthíasar & Co
var það, að eignin væri of dýru
verði keypt — hún hefði verið föl
fyrir minna. Bærinn hefði hlaupið
í kapp við ísfirðing h.f. um kaup
á eigninni og boðið verðið upp. Á
þessu hafa þeir japlað í bjánaleg-
um klögubréfum til ríkisstjórnar-
innar og ruddalegum skammaræð-
um í bæjarstjórn. Sannanir hafa
þeir þó engar fært fram fyrir þess-
um áburði, og svívirðilegar getsak-
ir þeirra í garð Jóns Guðjónssonar,
bæjarstjóra, og Hannibals Valdi-
marssonar, hafa ekki haft við neitt
að styðjast.
Eftirfarandi umsagnir seljand-
anna um verðið og viðskiptin við
fulltrúa bæjarins annarsvegar og
„fulltrúa" ísfirðings h.f. hinsveg-
ar tala sínu máli um þetta efni:
Bréf Jóhannesar Elíassonar,
lögfræðings,
sem hafði söluumboð fyrir eig-
endur:
Til félagsmálaráðuneytisins.
26. marz 1952.
Til svars bréfi ráðuneytisins,
dags. 22. þ.m., þar sem óskað er
umsagnar minnar um bréf minni-
hluta bæjarstjórnar ísafjarðar
varðandi sölu á eignum íshúsfélags
fsfirðinga h.f., vil ég taka þetta
fram:
Því er haldið fram af minnihluta
bæjarstjórnar, að bæjarstjórinn
Jón Guðjónsson og Hannibal
Valdimarsson hafi „bundið bæjar-
sjóð ísafjarðar 600—800 þús. kr.
skuldabagga algerlega að þarf-
lausu með samningi, er þeir gerðu
og meirihluti bæjarstjórnar stað-
festi, um kaup á hlutabréfum Is-
húsfélagsins. Byggir minnihlutinn
þessa fullyrðingu á því, að þeir
hafi verið „vel á veg komnir“ meö
að kaupa eignir félagsins fyrir kr.
1.500.000,00 og hafi „allar líkur“
verið fyrir því að eignimar hefðu
fengizt fyrir það verð, ef „um-
framboð" bæjarstjórans hefði ekki
komið. Þessar fullyrðingar bæjar-
stjómarminnihlutans hafa ekki
við nein rök að styðjast. Hvorki
ég, eigendur hlutabréfanna, Jón
Kjartansson og Böðvar Sveinbjam-
arson, né Gísli Indriðason, sem
um skeið vann að sölu eignanna,
höfum nokkru sinni gefið í skyn,
að eignir félagsins væru fáanlegar
fyrir kr. 1.500.000,00, hvað þá
heldur gert tilboð um slíkt, enda
er slíkt verð fjarstæða ein, er bezt
sést á því, að á árinu 1948 var
hluti af fasteignum félagsins met-
inn af dómkvöddum mönnum á
tæpa hálfa aðra miljón og nú fyr-
ir nokkrum vikum á rúmlega kr.
2.600.000,00 allar og mun það ein-
ungis vera um helmingur þess, er
þær myndu nú kosta í byggingu.
Þessu til staðfestingar læt ég
fylgja hérmeð yfirlýsingu greindra
manna, og hvað mig snertir er
það að segja, að forráðamenn tog-
arafélagsins eða umboðsmaður
þeirra hefur alclrei talað við mig
orð um kaup á eignum fshúsfélags-
ins, enda þótt ég hafi ástæðu til
að ætla, að þeim hafi verið vel
kunnugt um, að ég vann að sölu
eignanna. Vænti ég að af framan-
greindu sé ljóst, að sú fullyrðing,
að bæjarstjórinn hafi yfirboðið
togarafélagið og bakað með því
bæjarfélaginu tjón, er fjarstæða
ein. Eignir fshúsfélagsins voru
eltki falar fyrir minna verð en
samningurinn við bæjarstjórnina
hljóðar um.
Um mál þetta vil ég til viðbótar
framanrituðu segja þetta: Meiri-
hluti bæjarstjórnar hefur, með
því að kaupa nefndar eignir og
með því að ákveða að gefa heild-
arsamtökum vélbáta- og togaraút-
gerðar í bænum kost á að starf-
rækja fyrirtækið og stjórna því,
lagt hyggilega og sanngjarnlega
grundvöll að framgangi ísfirzkrar
útgerðar, og er það lítt skiljanlegt
að nokkurt útgerðarfyrirtæki þar
sjái sér fært að vinna móti slíkri
lausn.
v Virðingarfyllst,
Jóhannes Elíasson“.
Yfirlýsing eigendanna.
„Við undirritaðir, ég Böðvar
Sveinbjarnarson, fsafirði, ég Jón
Kjartansson, Ósi við Snekkjuvog,
Reykjavík, sem aðaleigendur hluta
bréfa í íshúsfélagi ísfirðinga h.f.,
og ég Gísli Indriðason, fasteigna-
sali, Tjarnargötu 3, Reykjavík,
viljum hér með að gefnu tilefni
gefa eftirfarandi yfirlýsingu:
Framhald á 8. síðu.
Eignir:
1. Húseignir, áhöld eldri, áhöld ný, breyting á vinnu- Kr.
sal, nýbygging — 46..545.00 ....................... — 2.000.000,00
2. Sölumiðstöð Hraðfrystihúsanna: sjóðir ............ — 94.631,11
3. Hlutabréf í öðrum félögum.......................... — 24.000,00
4. Birgðir, fiskur, áætlaðar uppbætur, gjaldeyris-
fríðindi samkvæmt skrá .......................... — 255.613,83
5. Birgðir, umbúðir samkvæmt skrá .................. — 123.104,75
6. Útistandandi skuldir:
Einar Guðfinnsson.......... kr. 17.164,00
Fiskimjöl, fsaf.............. — 37.000,00
S. H......................... — 581.748.25 — 635.932,25
7. Kork o.fl. ónotað efni innifalið í Nýbyggingareikn-
ingi kr. 58.545,00, metið á ....................... — 12.000,00
Kr. 3.145.281,94
Skuldir:
1. Skuldir samkv. efnahagsreikningi 2.102.937,50
h- Hlutafé .... 158.340,00
-í- Varasjóður 178.916.31 337.256,31
1.765.680,19
2. Stóreignaskattur ................ 89.000,00
3. Lagt til hliðar móti óframkomn-
um kröfum ........................ 50.000,00 Kr .1.904.680,19
Verð hlutabréfa hluthafa — 1.240.601,75
Kr. 3.145.281,94