Skutull - 15.01.1955, Síða 3
S K U TU LL
3
Kaupgjaldsbarátta íhaldsins
í ljósi staðreyndanna.
Eitt nýjasta hlutverk sendi-
sveina ísfirzka íhaldsins er það
að bera út um bæinn þau ósann-
indi, að meirihluti bæjarstjórn-
arinnar hafi misbeitt valdi sínu
til þess að níðast á og ofsækja
tvo sjálfstæðismenn, sem eru
starfsmenn bæjarins, í launa-
málum.
Framangreindur fréttaburður í-
haldsins styðst í engu við veru-
leikann, enda framborinn gegn
betri vitund og til þess eins að
rægja pólitíska andstæðinga.
Hér verður gerð grein fyrir
aðalatriðum málsins, þeim bæjar-
búum til glöggvunar, er hafa vilja
það.sem sannara reynist.
„Píslarvottamir“.
Áfellisdómur Sjálfstæðisflokks-
ins er fram borinn vegna tveggja
bæjarstarfsmanna, hafnarvarðar
og bifreiðastjóra, — og því haldið
að fólki, að þeir séu of lágt
launaðir, — séu „kvaldir í laun-
um“ af bæjarstjórninni.
En götufréttastjórar íhaldsins
og Vesturland hafa varazt að geta
um laun þau, sem þessum mönn-
um voru ákvörðuð af bæjarstjórn-
armeirihlutanum. Ástæðan fyrir
þeirri þögn er nærtæk og skiljan-
leg, því sannleikurinn er sá, að
laun þeirra eru engin „sultarlaun"
og sízt skorin við nögl, og mundi
afkomuöryggi og hagur ísfirzkrar
alþýðu vera góður, ef unnt væri
að tryggja hverjum starfandi
manni bæjarins sömu árstekjur og
þessir tveir bæjarstarfsmenn hafa,
og mundi margur heimilisfaðirinn
Það er í sjálfu sér jafnan létt
verk að beryfa á ýms verkefni,
sem æskilegt er að ráðast í, en
það er ekki hygginna manna hátt-
ur að bjástra við margt en ljúka
engu.
Ihaldsfulltrúarnir í bæjarstjórn
hafa markvisst reynt að knýja
meirihlutann inn á þessa braut
með tillögum sínum fyrr og síðar.
En af þessum tillögum þeirra
mundi aðeins leiða sama glund-
roðann og vandræðafálmið og
ríkti hér meðan þeir stjórnuðu
bænum, og að lokum yrði að
gefa stjóm bæjarins upp á bát-
inn í fullkomnu úrræðaleysi. Þetta
vilja auðvitað blekkingameistar-
inn og aðstoðarmenn hans, sem
eru úttútnir af minnimáttarkennd
eftir uppgjöfina 1951. En það
mun verða langt þangað til bæj-
arbúar fela þeim hinum sömu
mönnum, og flokki þeirra, forsjá
bæjarmálanna. Til þess eru vítin
að varast þau.
vera glaður við slik „sultarlaun“
á ári hverju.
Hafnarvörðurinn.
Samkvæmt tillögum bæjarráðs
í launamálum hækkaði grunn-
kaup bæjarstarfsmanna almennt
um 10%. Þetta taldi Matthías
Bjamason ekki nægilega hækkun
fyrir hafnarvörðinn, Símon Helga-
son, og lagði hann því ofurkapp
á að fá hann færðan upp um
einn launaflokk.
Eu þegar farið var að athuga
þessi mál nánar kom í ljós, að
hafnarvörðurinn hafði allveru-
legar aukatekjur fyrir af-
greiðslu vatns til skipa.
Árið 1953 námu þær tekjur
kr. 5.500.00 og á síðastliðnu
ári kr. 5.800.00.
Að þessu athuguðu þótti meiri-
hluta bæjarstjórnar alveg ástæðu-
laust að flytja hafnarvörðinn upp
um einn launaflokk og gera þar
með betur við hann en aðra bæj-
arstarfsmenn í sambærilegum
störfum.
Samþykkt var því, að hafnar-.
vörðurinn yrði áfram í sínum
launaflokki og fengi þar, — að
sjálfsögðu, — sömu launaupp-
bætur og aðrir bæjarstarfs-
menn, og héldi auk þess sömu
aukagreiðslum fyrir vatnsaf-
hendinguna og áður, auk ann-
ara hlunninda.
Laun hafnarvarðar.
Nú skal gerð grein fyrir árs-
launum hafnarvarðar:.
Föst árs-
laun hans em nú kr. 42.200.00
Greiðsla fyrir
vatnssölu til skipa kr. 5.800.00
Árslaun samtals kr. 48.000.00
Bæjarsjóður greiðir auk þess af-
notagjald af heimasíma hafnar-
varðarins.
Samkvæmt þessu eru mánaðar-
laun hafnarvarðarins kr. 4.000.
00, og mun það ganga erfiðlega
að telja fólki trú um, að það
sé verið að „kvelja“ Símon
Helgason í launum, og þó ekki
hvað sízt, ef athuguð eru til
samanburðar mánaðarlaun ann-
ara ófaglærðra karlmanna.
En laun þeirra eru, samkvæmt
hæstu gildandi samningum stétt-
arfélaganna, þessi:
Almenn vinna:
kr. 2.785.00 á mánuði, eða á
ári kr. 33.420.00
Fyrir dreifingu kola:
kr. 2.890.00 á mánuði, eða á
ári kr. 34.680.00
Þess ber jafnframt að geta, að
framangreindir mánaðarkaups-
menn eiga að vinna, ef þörf er
á, allt að i/2 klst. í eftirvinnu á
dag, án sérstakrar aukagreiðslu.
Olíuafgreiðslumenn:
kr. 2.910.00 á mánuði, eða á
ári kr. 34.920.00
Heimilt er að láta olíuaf-
greiðslumenn vinna til kl. 9 s.d.
við móttöku á olíu úr tankskip-
um, og, yfir sumarmánuðina, 2
klst. annan hvern sunnudag við
afhendingu benzins, án auka-
greiðslu.
Staðreyndin er því þessi. Árs-
kaup hafnarvarðarins er kr.
48 þús., eða 14.580 kr. hærra en
mánaðarkaupsverkamanna, sem
þó eiga a.m.k. að skila 8 klst.
vinnu hvern virkan dag. Auk
Jæss hefur hafnarvörðurinn
mikið lengra sumarleyfi en
verkamenn, einnig mun meira
veikindafrí, frían heimasíma og
önnur hlunnindi.
„Vaktavinna“.
Ef vitnað er til þess, að vinnu-
tími hafnarvarðarins sé óreglu-
legur, er rétt að bera kaup hans
saman við kaup þeirra manna,
er vinna vaktavinnu, þ.e.a.s. vinna
jafnt nótt sem dag.
Hæsta álag, sem greitt er á
almennt kaup vegna vakta-
vinnu er 35%.
Sé því álagi bætt við al-
mennt mánaðarkaup verður
„vaktavinnukaupið“ kr. 3.760.
00 á mánuði, — eða kr. 240.00
lægra á hvern mánuð en kaup
hafnarvarðarins er.
Af framanskráðu má sjá, að það
er alveg sama hvaða samanburð-
ur er gerður á kaupi hafnarvarð-
arins og annara hliðstæðra mán-
aðarkaupsmanna, sem þó allir
vinna langt um verri og erfiðari
störf en hann, — kaup hans er
mikið hærra en þeirra.
Það er því ósvífni og móðgun
við dómgreind fólks að ásaka
bæjarstjórnina fyrir það, að hún
greiði hafnarverðinum of lág laun,
því það er fjarri lagi.
Einnig er rétt að geta þess hér,
að á s.l. hausti var hafnarvörð-
urinn, — að eigin ósk, — und-
anþegin því starfi að veita
landfestum skipa móttöku.
Einnig óskaði hann eftir að
losna við að hafa með höndum
eftirlit með liafnarkrananum,
og var líka orðið við þeirri
beiðni hans.
Hér verður ekki nánar rætt
um starf hafnarvarðarins, en allir
sem til þekkja munu fúslega við-
urkenna, að 48 þúsund króna árs-
laun eru alls ekki of lág laun
fyrir störf hans.
Bifreiðarstjórinn.
1 nokkur ár hefur bærinn haft
fastráðinn vörubifreiðarstjóra í
þjónustu sinni, þótt skiptar skoð-
anir hafi oftast verið um hagnað
bæjarfélagsins af því fyrirkomu-
lagi.
Bifreiðarstjórinn hefur aldrei
verið á launaskrá bæjarins.
Þegar hann réðist til bæjarins,
í ágúst 1944, gerði hann sérsamn-
ing við bæjarstjórnina um kaup
sitt, og hefur sá samningur síðan
verið grundvöllur þess kaups, sem
honum hefur verið greitt.
Vitanlega hefur hann fengið
sömu launauppbætur, sem aðrir
launþegar hafa fengið á þessu
tímabili, þótt hann hafi ekki ver-
ið á launaskránni.
Árið 1945 varð samkomulag á
milli Félags opinberra starfs-
manna á ísafirði og og bæjar-
sjóðs um skipun bæjarstarfs-
manna í launaflokka, þ.e.a.s.
um kaupgreiðslur til Jæirra.
Þá var engin ósk borin fram
um það, að bifreiðarstjórinn
yrði tekinn inn á launaskrána,
og þótt rösk níu ár séu liðin
síðan, hefur aldrei nein ósk
borizt um það frá félaginu.
Enda er forsvarsmönnum F.O.
S.I. sjálfsagt ljóst, að sam-
kvæmt vinnulöggjöfinni er
samningsrétturinn um kaup at-
vinnubifreiðastjóra hjá V.l.f.
Bahlri, enda hefur Baldur um
langt árabil samið um kaup
(bæði tíma- og mánaðarkaup),
vörubibreiðastjóra.
Þegar launasamþykktin var endur-
skoðuð fyrir s.l. áramót sótti
Matthías Bjarnason það mjög
fast, að bifreiðarstjórinn yrði
settur inn á skrána og hafður í
4. launaflokki.
En Við nánari athugun taldi
meirihluti bæjarstjórnarinnar á-
stæðulaust að samþykkja þá ráð-
stöfun, enda ekkert það fram
komið, sem réttlætt gæti þá á-
kvörðun, og aldrei talin nein á-
stæða til slíks þau 10 ár, sem
bifreiðarstjórinn hefur verið í
þjónustu bæjarins.
Af framansögðu vildi bæjar-
stjórnin ekki fallast á tillögu
Sjálfstæðisflokksins um að setja
bifreiðarstjórann í 4. launaflokk-
inn.
Aftur á móti var samþykkt, að
liann skyldi teka laun samkv.
kauptaxta V.l.f. Baldurs á
hverjum tíma, en það er það
kaup, sem aðrir bifreiðastjór-
ar í bænum, sem eru á mán-
aðarkaupi, hafa, og er það
sama kaup og liæst er greitt
fyrir þá vinnu, t.d. í Reykja-
vík.
Meirihluti bæjai'stjórnarinnar
telur eðlilegt og sjálfsagt, að
bifreiðarstjóri bæjarins hafi sama
kaup og greitt er öðrum stéttar-
bræðrum hans í bænum við sömu
vinnu, og þá ekki hvað sízt,
þegar það kaup er jafnhátt því,
sem bezt er borgað annarstaðar
á landinu.
Fyrir þá afstöðu þarf bæjar-