Skutull - 25.04.1956, Blaðsíða 3

S KU TULL
3
Síðasta hálmstráið
Q^mœlkkoe^ja
Hr. Sigurgeir Sigurðsson, fyrrv. skipstjóri,
Sundstræti 17, lsafirði.
— 70 ára 2. apríl, 1956. —
Þú átt skilið hrósið lýða,
því skal mynda lítinn brag,
enda finnst mér alltaf hlýða
á þig minnast nú í dag. —
Ósérhlífinn alla daga
enginn sá þig kvarta neitt
afreksverka höndin haga
hefur víða störfin þreytt. —
Leikur bros um ljósar kinnar
löngum studdir þjóðarhag,
ár sjötíu æfi þinnar
eru liðin nú í dag. —
» Heiðursmerkin blómleg barstu
bragna studdur hrósinu,
stórhuga í störfum varstu,
stjórnaðir Norðurljósinu. —
Ávöxturinn blóma beri
brosi við þér gæfan hlýtt,
æfikvöldið allt svo veri,
unaðsgeisla rósum prýtt. —
Frá vini.
Getraun fyrir Baldur
Á kjósendafundinum, sem Hanni-
bal Valdimarsson boðaði til mánu-
daginn 16. þ. m. hélt Björgvin Sig-
hvatsson því fram, að svo gjör-
samlega hefðu hans tryggustu
stuðningsmenn innan Alþýðu-
flokksins snúið bakinu við klofn-
ingstilraunum hans og kommún-
istasamvinnu, að jafnvel í stjórn
x þess félags, Málfundafélags jafn-
aðarmanna í Reykjavík, sem aðal-
lega var stofnað honum til stuðn-
ings í flokksátökunum syðra, væri
víðtækur ágreiningur, og hefðu 4
stjómarmeðlimir mótmælt þátt-
töku félagsins í Alþýðubandalag-
inu og hefðu krafist þess að for-
maður félagsins lýsti yfir að
bandalagið væri félaginu algjör-
lega óviðkomandi.
Hannibal sagði þetta ósannindi,
enginn ágreiningur væri um mál-
ið í stjórn félagsins og enginn mót-
mæli fram komið.
En þegar honum var sagt, að
ræðumaður hefði séð yfirlýsingu
fjórmenninganna, spurði hann,
hvort hann væri með hana.
Er honum var tjáð, að svo væri
ekki, þá óx honum ásmeginn og
kallaði fram í fyrir ræðumanninum
og sagði að hér væri alveg um
Togarakaup...
Framhald af 1. síðu.
fjárhagslega fyrirgreiðslu tii þess
að útvega liingað til bæjarins tog-
ara af hentugri stærð og gerð, til
öflunar hráefnis fyrir fiskvinnslu-
stöðvar í bænum.
Ennfremur samþykkir bæjar-
stjórnin að bjóða þeim aðilum í
kaupstaðnum, sem stofna til sain-
taka í þessu nauðsynjamáli, hluta-
fjárframlag af bæjarins hálfu“.
Á bæjarstjórnarfundi 18. þ. m.
var enginn aðalfulltrúi Sjálfstæð-
ismanna mættur, nema Símon
Helgason, en samkv. fyrirmælum
Matthíasar og Ásbei'gs lögðust
Sjálfstæðismennirnir allir gegn
fyrri hluta tillögunnar, og lögðu
til að henni yrði vísað aftur til
bæjarráðs.
Viðurkenndu þeir þó, að sam-
eina bæri allar fiskvinnslustöðv-
ar í bænum um þetta mál, og sum-
ir þeirra viðhöfðu þau ummæli, að
það væru hreinustu „bolabrögð“ ef
útiloka ætti fyrirtæki, eins og t. d.
Kaupfélag Isfirðinga, frá þátttöku.
Kváðu varafulltrúarnir þannig upp
dóm yfir þeim aðalfulltrúum Sjálf-
stæðismanna, sem þegar hafa með
handauppréttingu fellt tillögu um
aðild kaupfélagsins að fyrirhuguðu
togarafélagi, og málefnisins vegna
er þess nú að vænta, að varafull-
trúunum takist að snúa aðalfull-
trúunum frá villu síns vegar, þeg-
ar þeir koma heim af halelújafundi
Ólafs Thors í Reykjavík.
rakalaus ósannindi að ræða, Mál-
fundafélagið stæði einhuga að baki
sér.
Og jafnvel þegar Björgvin Sig-
hvatsson, síðar á fundinum, lagði
fram skriflega yfirlýsingu stjórn-
armanna, staðhæfði Hannibal að
enn væri um ósannindi að ræða,
því einn af þeim, sem mótmælti
þessu brölti hans, væri bara vara-
maður í stjórninni.
Þótti ýmsum lítið leggjast fyrir
kappann, að grípa í svo veikt
hálmstrá, eftir allar fullyrðingarn-
ar um, að enginn ágreiningur eða
óánægja væri innan Málfundafé-
lagsins um samstarf hans við
kommúnistana, en allt er nú hey
í harðindum.
Svo mælti
Hannibal
,,Og því vil ég spyrja: Mundi
níðið og rógurinn vera aðaluppi-
staðan í stéttarbaráttu kommún-
ista, ef þeir ættu þar af miklum
faglegum afrekum að státa? Ég
held varla. Ég held að níð þeirra
og rógur séu aðeins neyðamppfyll-
ing í eyður verðleikanna.
Eða finnst máski verkalýðnum
í landinu, að hin sanna róttækni
í verkalýðsmálum birtist í sinni
fegurstu mynd í því að sverta
samstarfsmennina, bera þeim á
brýn svikabrígzl eftir því sem
henta þykir á hverjum stað og
tíma, en snúa sjaldan eða aldrei
geiri sínum gegn andstæðingum
verkalýðshreyfingarinnar.
Ef verkalýðurinn telur þetta
hina einu og sönnu og róttæku
verkalýðsbaráttu, þá játa ég, að
ekkert liggur fyrir hendi annað en
að kjósa kommúnista í allar trún-
aðarstöður þessarar hreyfingar
(verkalýðshreyfingarinnar), sem
fetað hefir áfram erfiðar brautir
til bættrar aðstöðu í þjóðfélaginu
og alltaf átt sigra sína fyrst og
fremst undir því, að allir stæðu
sem bræður og systur hlið við hlið
og létu ekki sundrast, hvað sem á
bjátaði. — En það skal játað að ég
skil ekki, hvernig rítingurinn, sem
tekinn er fram úr erminni við
hverjar kosningar og beitt gegn
samherjunum í verkalýðshreyfing-
unni, á að tryggja íslenzkri alþýðu
bætt lífskjör eða sigra yfir sínum
andstæðingum.
Má vera að vitsmunaverurnar,
sem gert hafa róg og níð komm-
únistaforsprakkanna að sínu leið-
arljósi, trúi á þá sigurmöguleika,
en mikið má það samt vera, að
svo sé.“
Hannibal Valdimarsson í Skutli
13. febrúar 1945.
Skutull vill, að gefnu tilefni,
leggja þá þraut fyrir blaðið Bald-
ur að svara því, úr hvaða blaði eft-
irfarandi frásögn er tekin:
„Réttarglæpir.
Ráðamenn í Sovétríkjunum og
nokkrum alþýðuríkjanna hafa lýst
því yfir að þar í löndum hafi um
skeið viðgengizt mjög alvarlegt
ástand í réttarfarsmálum. Sak-
lausir menn hafi verið teknir
höndum, þeir hafi verið ákærðir
gegn betri vitund með upplognum
sakargiftum og fölsuðum gögnum,
sumir þeirra hafi á einhvern
óskiljanlegan hátt verið knúnir til
að játa á sig afbrot sem þeir höfðu
aldrei framið. Sumir þessir menn
voru teknir af lífi, aðrir settir í
fangelsi.
Ráðamenn í þessum löndum játa
þannig að þar hafi verið framin
hin herfilegustu glæpaverk, sem
hljóta að vekja viðbjóð og reiði
heiðarlegs fólks um heim allan.
Það þarf ekki að taka fram að
slík verk eru í fullkominni and-
stöðu við sósíalismann, hugsjónir
hans um manngildi og siðgæði, og
engir menn kveða upp þyngri
dóma yfir þeim verkum en sósíal-
istar.“
Á máli Baldurs mundi þetta
heita „flugufregn auðvaldsfrétta-
ritara“ enda er hún ekki fyllilega
nákvæm, því að láðst hefur að
undanskilja „Baldur“ og aðstand-
endur hans hér frá „heiðarlegu
fólki um allan heim“, sem fyllist
viðbjóði og reiði yfir glæpaverk-
unum. Einnig skortir mikið á, að
ísfirzkir sósíalistar hafi kveðið
upp „þunga dóma“ yfir þessum
verkum og virðast þau þess vegna,
enn sem komið er, vera í fullu
samræmi við hugsjónir, manngildi
og siðgæði sósíalistanna hér und-
ir forustu Halldórs frá Gjögri.
Vertu nú upplitsdjarfur, Dóri,
og birtu nafn blaðsins í næsta
Baldri.
Blfreiöin í-273
Dodge ’40
er til sölu nú þegar. Söluverð
kr. 15.000,00.
Pétur Sigurðsson,
Mánagötu 3,
ísafirði.