Skutull - 01.06.1956, Blaðsíða 4

4
SKUTULL
Fljótræði tlóttans
Stjörnmál og mannskemmdir
Flóttabandalag kommúnista hef-
ur þegar svikið fyrsta loforðið,
sem Hannibal var látinn gefa
væntanlegum kjósendum á ísa-
firði,, er hann kom hingað á sinni
fyrri yfirreið.
Flóttabandalagið hefur sent
kommúnista í framboð á lsaf jörð,
þvert ofan í hin gefnu loforð.
Hannibal kom víða við hér í
bænum í fyrri ferð sinni, til þess
að fala fólk til fylgilags við huldu-
flokk kommúnistanna.
Reyndi hann í viðtölum sínum
við Alþýðuflokkskjósendur að
telja þeim trú um, að Alþýðu-
bandalagið ætti ekkert skylt við
kommúnista og tók það alveg sér-
staklega fram, að hingað til ísa-
fjarðar mundi alls ekki verða
sendur frambjóðandi, sem hefði
nokkurn minnsta kommastimpil á
sér.
Hannibal hefur áreiðanlega ætl-
að sér að standa við þetta loforð,
því hann þekkti manna bezt sitt
heimafólk á Isafirði. Hann vissi af
gamalli reynzlu, að Alþýðuflokks-
fólkið hér í bæ sem og annars
staðar á landinu hefur litlar mæt-
ur á kommúnistum.
Hann vissi líka mæta vel, að
ísfirzkir kommúnistar eru bæði
fyrr og síðar þekktir fyrir það eitt,
að vera trúir þjónar og hjálpar-
kokkar íhaldsins.
Sjálfur hafði Hannibal oft bitra
reynslu af því.
Hingað til ísafjarðar mátti því
ekki koma kommúnisti I fram-
boð fyrir Flóttabandalagið, ef
takast ætti að f jölga örlítið hinni
þunnskipuðu sauðahjörð Stalíns
og Gjögur-Dóra.
Enginn réttlátur.
Svo þegar Hannibal kom suður,
hófst hin sögufræga og æðis-
gengna leit að ,,réttum“ frambjóð-
anda handa Isfirðingum.
Það var hlaupið frá Heródesi til
Píladusar, út og suður um allar
trissur, einn grátbeðinn í dag og
annar á morgun, en allt án árang-
urs.
Þáð fannst enginn „réttlátur"
í geravllri Flóttabandalagshjörð
höfuðstaðarins, né heldur annars
staðar á Islandi.
Engir nema kommúnistar vildu
ljá sig til þeirra óhappaverka að
vega aftan að ísfirzku Alþýðu-
flokksfólki, sem um 30 ára skeið
hefur staðið fremst í fylkingu
gegn íslenzku íhaldi, svo að löngu
er frægt orðið.
fsfirðingum ögrað í
fljótræði.
„Hafa skal það, sem hendi er
næst og hugsa ekki um það, sem
ekki fæst“, sögðu kommarnir í
Reykjavík, og hrærðu svo í sinni
pólitísku naglasúpu. Og upp á yf-
irborðið kom Guðgeir nokkur
Jónsson bókbindari, sem nú þegar
hefur játað fyrir Isfirðingum á
fundi í Alþýðuhúsinu að hafa ver-
ið kommúnisti síðan 1948.
En Hannibal, sem var orðinn
þreyttur á leit sinni að einum
„réttlátum", samþykkti þetta
framboð Guðgeirs í fljótræði, en
tekur nú út sára iðrun.
Hannibal mundi ekki eftir því
fyrr en of seint, að Guðgeir var
gjaldkeri í þeirri frægu kommún-
istastjóm Alþýðusambands ís-
lands, sem ætlaði að reka Alþýðu-
samband Vestfjarða úr heildar-
samtökunum, af því að Alþýðu-
flokksmenn undir forustu Hanni-
bals fóru með stjóm Vestfjarða-
sambandsins, og einnig vegna þess
að A.S.V. tók y3 hluta af skatti
félaganna samkvæmt lögum, svo
að kommúnistar gátu ekki notað
það fé til „sinnar flokksút-
breiðslu", eins og Hannibal orðaði
það réttilega í Skutli. Fyrir þetta
reyndu kommúnistar að stimpla
Fyrir nokkru birtist í mánu-
dagsútgáfu Þjóðviljans, blaðinu
Útsýn, svohljóðandi klausu eignuð
undirrituðum:
„Verkameim eru svo illa
upplýstir, að þeir þurfa að
hafa menntaða menn til að
hugsa fyrir sig.“
Klausa þessi var send ísfirzku
verkafólki til athugunar, og er
höfð eftir manni, sem sagði manni.
Nú hefur Þjóðviljinn þann 9.
hann þjóf, en Guðgeir gjaldkeri
sagði já og amen.
Ef Hannibal hefði munað eftir
þessu í tæka tíð, þá væri Guðgeir
ekki í framboði á ísafirði, því
Hannibal veit, að hvorki ísfirð-
ingar né aðrir Vestfirðingar í
verkalýðssamtökunum hafa gleymt
þessu kommúnistatilræði.
Það var alveg nóg að senda ís-
firðingum kommúnista, þótt hann
hefði ekki haft þennan draug í
eftirdragi.
Enda munu nú ýmsir í kosninga-
nefnd Flóttabandalagsins telja sig
illa svikna.
maí endurtekið þessa klausu og
leggur undirrituðum ummælin í
munn. Þá hafa þær fregnir borizt
að á sumum Vestfjarðafundunum,
fyrst á Patreksfirði 10. maí, hafi
Hannibal Valdimarsson, núverandi
formaður kommúnistabandalags-
ins, endurtekið þessi ummæli og
eignað mér, enda þótt hann hafi
ekki treyst sér til að endurtaka
þau á ísafjarðarfundinum 17. maí.
Hins vegar getur verið, að hann
reyni að koma þeim á framfæri
eftir öðrum leiðum og kynni þá e.
t. v. einhver að trúa því, að ég sé
upphafsmaður ummæla þessara.
Skal það því hér með upplýst, að
það er tilhæfulaust með öllu að
eigna mér ummæli þessi, enda gert
gegn betri vitund, og varpar það
athæfi ljósi á hugsunarhátt upp-
hafsmannanna.
Baráttuaðferðir þessara manna,
minna óþægilega mikið á baráttu-
aðferðir Hitlers og félaga hans,
þegar þeir voru að brjótast til
valda. Fyrst var einhver látinn búa
til einhver ærumeiðandi ósannindi,
síðan voru þau endurtekin hvað
eftir annað, því þeir vissu, að með
því að endurtaka ósannindin nógu
oft, mætti ef til vill fá einhvern
til að trúa þeim.
Tilgangurinn með þessu er að
flæma alla heiðarlega menn, sem
meta einhvers æru sína og nafn,
af vetvangi stjórnmálanna og þá
væri vissulega til einhvers barizt.
Morgunblaðsíhaldið hefur löng-
um beitt svipuðum baráttuaðferð-
um, m. a. gegn undirrituðum í síð-
ustu kosningum með aðdróttunum
um ritstuld, trúnaðarbrot o. fl.
Hannibal Valdimarsson átti þá
vart til nógu sterk orð til þess að
fordæma slíkar baráttuaðferðir, en
nú þegar hann er kominn í komm-
únistahópinn, grípur hann auðvit-
að til þeirra, svona í samræmi við
allt annað. Samvizkan er sýnilega
slæm, en málsstaðurinn þó verri,
því þar eru engin rök til, nema
upplognar slúðursögur.
Islenzk alþýða er svo vel viti
borin og menntuð, að hún fyrir-
lítur bardagaaðferðir, sem þessar
og henni er ekki síður ógeðfelld
öll persónudýrkun, en sumir virð-
ast þurfa að reka sig illa á, til
þess að átta sig á þeim sannind-
um' Gunnlaugur Þórðarson.
Einstæðir hljðmleikar
Sex hljóðfæraleikarar úr hinni
frægu Bostonsinfóníuhljómsveit
koma til bæjarins og halda hljóm-
leika á vegum Tónlistarfélagsins
10. júní n.k.
Leikið er á strengjahljóðfæri,
píanó og klarinett. Það má telja
sérstaka heppni að fá slíka
listamenn hingað og ísfirðingar
hljóta að fjölmenna á tónleikana.
IMIIiaillHIHIIIIHBMMIHIIiaMIIIIIII>llilll!lllllll>lllilUIMaMI1lllJ»nil(lll>4IIHailllllliailllllllllllliaillllllllllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIII!l
— M
Flokkurinn sem faldi sig
Enn einu sinni hefir kommúnistaflokkurinn falið sig, og ber |
| nú nafnið Alþýðubandalag. En úlfshár kommúnismans standa 5
| allsstaðar útundan grímubúningnum, svo fáir munu láta blekkj- i
| ast til fylgis við þennan skaðlega öfgaflokk, þannig að hann mun £
| verða jafn áhrifalaus eftir þessar kosningar eins og alltaf áður, §
| hvort sem hann hefir kallað sig Kommúnistaflokk íslands, Sam- £
I einingarflokk alþýðu, Friðarhreyfingu eða Alþýðubandalag. Hann |
= mun því ekki verða þess umkominn að vinna alþýðu landsins |
| neitt til nytja fremur en fyrri daginn. Hlutverk hans verður það £
| sama og fyrr, þ. e. að aðstoða íhaldið með klofnings- og undir- §
| róðursstarfi innan raða alþýðunnar. 4 |
| En hvað veldur þessari þörf flokksins á því að fela sig í kom- =
| andi kosningum? §
| Svörin eru nærtæk. Atburðimir í Rússlandi og viðurkenningin |
| á ógnarstjórn Stalíns hefir leikið flokkinn grátt í augum allra =
— x
| hugsadi manna, svo að af þeim ástæðum einum er honum nauð- |
| synlegt að fara í felur.
Jafnframt varð flokkurinn fyrir stórkostlegu atkvæðatapi í |
1 alþingiskosningunum 1953, eins og eftirfarandi tölur sýna: |
1 Reykjavík tapaði hann................. 1429 atkv.
| 1 Hafnarfirði tapaði hann................ 71 —
Á ísafirði tapaði hann.................. 24 —
Á Siglufirði tapaði hann ............... 136 —
| Á Akureyri tapaði hann................... 76 —
í átta sveitakjördæmum tapaði hann .. 315 — |
Af þessu geta menn séð, hversu lífsnauðsynlegt það var fyr- |
| ir Sósíalistaflokkinn að fela sig og koma fram undir nýju nafni |
1 og geta þannig skýlt nekt sinni og eðli bak við nafn og vin- |
| sældir þeirra manna, sem skeleggast hafa barizt gegn óheilla- |
1 og undirróðursstefnu þeirra fram að þessu. En eftir kosningarn- 1
| ar munu kommúnistarnir ekki telja sig lengur þurfa að nota |
| grímubúninginn eða þá menn, sem lagt hafa þeim þann klæðnað |
| til. Þá mun sannarlega hvorttveggja verða lagt til hliðar, en það |
| verður önnur saga. |
iiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.iiiiiiiinxiaiiiitfiiiiiiiiiiniiiHiiiiiiRiiiHKiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii