Skutull - 12.05.1962, Síða 4
Þeirra saga er Ijót
KUTDLL
Vatnsveituframkvæmdir
BÆJARSTJÓRNAR meirihlutinn
hefur af framsýni og stórhug leyst
eitt erfiðasta vandamál bæjarfé-
lagsins til frambúðar, en iþað er að
sjá bænum fyrir nægilegu neyzlu-
vatni.
Vatnsveitan frá Úlfsá er stór-
virki, sem framkvæmt var af mikl-
um og lofsverðum dugnaði á
skömmum tíma.
Fyrstu framkvæmdirnar, skurð-
gröfturinn, hófst 8. júní s.l. Und-
irbúningsvinnan við vatnsbólið
hófst 1. ágúst og var byrjað að
steypa í mótin 12. september s.l.
Á. gamlársdag var vatninu hleypt
á innanbæjarkerfið. Þá fögnuðu
bæjarbúar, en Vesturland sagði
frá þessum merkilega áfanga í
helzta nauðsynjamáli bæjarins í
25 orða smáfrétt, — svo þar virt-
ist fögnuðurinn eitthvað vera
blandinn trega.
Bygging 900 smál. vatnsgeymis-
ins í Stórurð og bygging vatnssíu-
hússins með tilheyrandi hreinsun-
artækjum, eru líka merkilegar og
miklar framkvæmdir. Ekkert ann-
að bæjarfélag á Islandi hefur ráð-
izt í og lokið við á jafn stuttum
tíma slíkar framkvæmdir. Þess má
geta, iað hreinsunarstöðin er eina
ÍSAFJÖRÐUR er eitt þeirra sveit-
arfélaga, sem standa að Gatna-
gerðinni s.f., en það eru samtök
téðra aðila um sameiginleg kaup
á vélum til gatnagerðar og um
samstarf á því sviði.
Gatnagerðin s.f. hefur nýlega
keypt malbikunarstöð. 1 samstæð-
unni er hrærivél og 2,5 m langur
olíukyntur þurrkari og eru afköst
hennar 5- 7 tonn af asfaltsteypu
á klst. Vélasamstæðan er auðveld í
flutningum. Hér er um töluvert af-
kastameira tæki að ræða, en það,
sem Isafjarðarbær nú á og sjálf-
sagt á eftir að koma enn í góðar
þarfir.
Bæjarstjórinn, Jón Guðjónsson,
hefur óskað eftir þvi, að Isafjörð-
ur fái nýju malbikunarvélina í
sumar.
Allt bendir til þess að svo verði,
því þau bæjarfélög, sem fyrst
kæmu til með að hefja malbikunar-
framkvæmdir eru ekki enn undir
það búin, — verkfræðilegum undir-
búningi er þar ekki lokið, og annar
nauðsynlegur undirbúningur, svo
sem gangstéttir, lagning kamt-
mannvirki sinnar tegundar á Is-
landi, og hefur hún vakið mikla
athygli þeirra, sem til þekkja.
Þá hafa verið settir upp vatns-
mælar hjá öllum fiskvinnslustöðv-
unum, svo og hjá þeim aðilum,
sem nota mest af vatni. Þessir
stóru vatnsnotendur greiða nú fyr-
ir þá notkun samkvæmt mælingu,
þannig, að vatnsveituframkvæmd-
irnar ættu eftirleiðis að hvíla með
minni þunga á ísfirzkum útsvars-
greiðendum en verið hefur til
þessa, því vatnsskattur fyrirtækj-
anna hefur að sjálfsögðu hækkað
mikið við þetta breytta fyrirkomu-
lag, enda sjálfsagt að þau greiði
fullt verð fyrir vatnsnotkun sína,
eins og almenningur hefur þurft
að gera, og eins og alls staðar
viðgengst.
Nú verður hafizt handa um
endurbætur innanbæjarkerfisins,
vatnsbólin verða örugglega girt og
framkvæmdum til fulls lokið.
Ekki þarf að efast um það, að
þar verður vel og snyrtilega frá
öllu gengið, því vatnsveitustjórinn,
Daníel Sigmundsson, hefur mikinn
og einlægan áhuga á málefnum
vatnsveitunnar.
steina, útvegun mulnings o.fl., á
byrjunarstigi, svo malbikun getur
ekki hafizt þar á næstunni.
Á þessu má sjá, hvað ísafjörður
stendur hér framar hliðstæðum
bæjarfélögum í gatnagerð, en ein-
mitt á síðasta kjörtímabili hafa
stórvirki verið unnin í þeim efnum,
keypt og sett upp ágæt muln-
ingsgerð, lokið vfíðtækum verk-
fræðilegum áætlunum um malbik-
un gatnanna, keypt hagnýt mal-
bikunartæki, sem bæjarfélagið
nauðsynlega þarf að eiga til við-
halds, þótt sjálfsagt sé að hag-
nýta stórvirkari tæki, þegar þess
er kostur, eins og nú virðist vera.
Hjónaefni.
Nýlega hafa opinberað trúlofun
sína:
Elísabet Gunnarsdóttir, skrif-
stofustúlka Isafirði og Hreinn
Sverrisson, símamaður, Akureyri.
Friðrika Eðvaldsdóttir, Akur-
eyri og Sveinbjörn Bjarnason,
verzlunarmaður, ísafirði.
ÞAÐ VAR góðæri og velmegun í
bænum þegar iSjálfstæðisflokkur-
inn náði meirihluta aðstöðu í bæn-
um fyrir andvaraleysi kjósendanna
árið 1946.
Fjárhagur bæjarins var mjög
traustur. Miklar framfarir voru að
baki, sem íhaldið síðar kallaði
,,myllusteinana“, en það var sund-
hallar- og íþróttahússbyggingin,
kvennaskólinn, viðbyggingin við
gagnfræðaskólann o. fl. Aðrar
framkvæmdir, svo sem hafnar-
framkvæmdirnar í Neðstakaup-
stað, höfðu verið undirbúnar og
fest kaup á efni til þeirra.
En skjótt skipti um til hins
verra, eftir að íhaldið náði völd-
unum. Framkvæmdir drógust sam-
an. Fálmið og ábyrgðarleysið kom
í staðinn, sem á undra skömmum
tíma leiddi yfir bæjarfélagið van-
skil, vandræði og vansæmd. Ó-
stjórn íhaldsins á bænum skapaði
hreint vandræða ástand hjá öllum
þeim mönnum og fyrirtækjum,
sem einhver skipti höfðu við bæj-
arfélagið.
Og það mætti sá hluti ihaldsins
vita, sem nú stendur að fnamboði
flokksins, að ísfirzkir kjósendur
muna óstjórnartímabilið allt of
vel, til að þeim sé treyst nú, því
allir vita, að iþessi hópur hefur
engu gleymt og ekkert lært á liðn-
um árum, nema síður sé.
Getur nokkur í alvöru trúað
því, að verkamenn bæjarins, að
iðnaðarmenn í bænum, að hinir
mörgu starfsmenn bæjarins og
bæjarstofnananna, séu búnir að
gleyma vanskilaárunum, þeim
hörmungartimum, þegar þeir
fengu ekki kaupið sitt greitt mán-
uðum saman, og áttu í erfiðleikum
með matarúttekt til heimila sinna
Framhald af 1. síðu.
Samstarf...
því sem nær dregur kosningum,
taka þeir að ókyrrast. Þeir hafa nú
ekki lengur Isfirðing h.if. til að
styðjast við og hafa kúplað fram-
boðslista sínum frá öllum tengsl-
um við það fyrirtæki. Málefnafá-
tækt sína reyna þeir svo að dylja
með því m. a., að útbreiða skipu-
lagðan róg um bæjarstjórann, og
með því að látast vera afsbaplega
hneykslaðir á Alþýðuflokknum og
Framsókn fyrir bæjarmálasam-
starfið við komma. — 1 því efni
hafa sjálfstæðismenn ekki úr háum
söðli að detta, eins og sýnt hefur
verið fram á hér að framan. Það
voru ekki þeir, sem slitu samstarf-
inu við komma 1951, heldur komm-
arnir sjálfir.
Á það má líka minna hina
„hneyksluðu" sjálfstæðismenn, að
vegna vanskila bæjarins?
Hafa forráðamenn verzlana og
fyrirtækja gleymt viðskiptunum
við bæjarfélagið á þessum óreiðu-
árum?
Hafa menn gleymt því, Iþegar
skuldasúpan var orðin slík, að við
borð lá, að elliheimilinu og sjúkra-
húsinu væri neitað um nauðsyn-
legustu matarúttekt?
Eða þegar elliheimilið fékk því
aðeins mjólk, að bóndinn, sem
mjólkina seldi, harðsoðinn sjálf-
stæðismaður og héraðshöfðingi í
sinni sveit, fengi tryggingu fyrir
greiðslunni með því að ráðstafað
var til hans útsvari eins traustasta
gjaldanda bæjarins?
Muna ísfirðingar það ekki enn,
þegar hagur bæjarsjóðs var orð-
inn slikur er íhaldið hrökklaðist
frá völdum, að ekki var unnt að
sjá styrkþegum fyrir brýnustu
lífsnauðsynjum, og t.d. bæjarstjór-
inn, Steinn Leós, var það fjáðari
en bæjarkassinn, að hann lét úr
eigin vasa peninga fyrir 3 lítrum
af mjólk, sem styrkþegi bað um
en bærinn gat ekki keypt?
Það tókst með samtaka átaki
bæjarbúa almennt, einnig með
friðsamlegu samstarfi við þann
hlutann af kjósendum Sjálfstæðis-
flokksins, sem fyrirlítur óstjórn og
fyrirhyggjuleysi í framkvæmdum,
að rífa bæjarfélagið upp úr skulda-
feninu. Að vísu kostaði það tölu-
verðar fórnir, sem bæjarbúar tóku
á sig í óeðlilega háum útsvöi’um
meðan verið var að greiða van-
skilaskuldirnar og koma fjármál-
unum í eðlilegt horf.
ísfirzkir útsvarsgreiðendur muna
enn afleiðingar óstjómaráranna,
og munu því kjósa H-listann.
í bæjarstjórnarkosningunum 1942
buðu þeir sameiginlega fram með
kommúnistum, og tryggðu þeim,
ekki einn, heldur tvo fulltrúa í
bæjarstjórn. Það voru þeir Harald-
ur Guðmundsson og Haukur
Helgason, en næstir á listanum,
sem almennt var nefndur „Hrist-
ingur“, voru sjálfstæðismennirnir
Högni Gunnarsson og Símon
Helgason. Vegna þessa tiltækis,
átti Sjálfstæðisflokkurinn aðeins
tvo 'bæjarfulltrúa 1942—1945.
Framhaldið á samstarfinu varð
svo það, sem áður var frá sagt.
Þégar ísfirzkir kjósendur skoða
hneykslunar- og vandlætingarorð
sjálfstæðismanna yfir sameigin-
legu framboði jiríflokkanna í ljósi
þeirra staðreynda, sem hér hafa
verið rifjaðar upp, munu þeir sjá,
að allt slíkt hjal er helber hræsni,
sem engum ]»arf að aftra frá því
að kjósa H-listann á kjördegi.
Malbikun gatna